Sunday, September 8, 2013

ေတာင္ျပဴတင္း

ေတာင္ျပဴတင္း
ေမာင္လြမ္းဏီ

ေနာ္အုန္းလွလား
ေဒၚအုန္းလွလို႔ ေခၚရမလား
ကိုကိုးကၽြန္းမ်ားရွိရင္
ခင္ဗ်ားက
ဓားေတာင္ကိုေက်ာ္ မီးပင္လယ္ျဖတ္ဦးမွာ ...။

လက္ပံေတာင္းကို
ေခါင္းအံုးမွတ္ထင္
ရင္ခြင္ပိုက္
ဒါေၾကာင့္လည္း
ခင္ဗ်ားကို မိုက္တယ္ ေျပာတာေပါ့
အဂၤါေထာင့္က ေစာင့္ေနၾကတယ္ အေနာ္။

ဆူးေလတ၀ိုက္က
ခိုေတြ
ငိုေနတယ္ ေနာ္အုန္းလွ
အစာမဲ့သူေတြက
ေထာင္၀ ပ်ံ၀ဲတယ္
လြမ္းသူေတြက
အမွတ္တရ ဖေယာင္းတိုင္ေတြ ေ၀ငွပါလိမ့္မယ္။

ေနာ္အုန္းလွ
ေတာင္ျပဴတင္း
ေထာင္အက်ဥ္းက ျပံဳးေနတာ
ကဗ်ာျဖစ္ပါတယ္။ ။

ေမာင္လြမ္းဏီ
၅-၉-၂၀၁၃

3 comments:

S.Maung Chain said...

Active and sensitive poem.
She said (Dassk is walking on her way but we are walking on our way.).
Which point they w'll meet together?????????.

genius said...

ေဒၚေနာ္အုံုးလွကိုဖမ္းထားတာကေတာ. ႏိုင္ငံ.သိကၡာ ၊
လႊတ္ေတာ္သိကၡာ က်ဖို.ဘဲရိွပါတယ္ ။

Unknown said...

ကိုယ္စီးတဲ့ျမင္း အထီးမွန္းမသိ၊ အမမွန္းမသိ အထက္ဖား ေအာက္ဖိ၊ အာဏာရူုးဖို႔ေလာက္ပဲ သိတဲ့ ဒီလိုလူေတြမွာ စဥ္းစားဥာဏ္၊ ဆင္ျခင္တံုတရားဆိုတာ အေ၀းၾကီးမွာပါ။ သိကၡာဆိုတာ ဘာမွန္းေတာင္မသိတဲ့ အရူးေတြ။
ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း ဖိႏွိပ္၊ ညွင္းစဲ၊ ဗိုလ္က်ရတာကို ခံတြင္းေတြ႕ေနတဲ့ ဖက္ဆစ္စရိုက္ အာဏာရူးေတြ မေသခင္မွာကို ေခြးျဖစ္လိမ့္မယ္...