က်မ ေ ထာ င္ က် ခ် င္ တ ယ္

က်မ ေ ထာ င္ က် ခ် င္ တ ယ္

မဏိ

၈၈ တုန္းက ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕နယ္ ဂမူးရြာက
ကရင္မေလးတေယာက္ အေဖ့လက္ကို ဆြဲၿပီး
သူလည္း ဆႏၵျပလိုက္ခ်င္လို႔တဲ့
သူမ်ား တိုင္ေပးသမွ် ဒို႔အေရးေတြ ေအာ္
ရင္ကိုေကာ့လို႔ ခ်ီတက္ သူမ မေၾကာက္ခဲ့ဘူး။

ကိုယ္တိုင္လယ္ထြန္၊ ကိုယ္တိုင္ငါးမွ်ား
ရြာစဥ္သြား ေစ်းေရာင္းတဲ့ေျခေထာက္
ဒီေလာက္နဲ႔ ဒူးမေထာက္ခဲ့ဘူး။

တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အားလုံးေရွ႕ကထြက္
မဆုတ္မနစ္တဲ့ သူမစိတ္ဓာတ္ျပခဲ့ၿပီ
ေသမိန္႔က်ၿပီးသား အလံကိုကိုင္လို႔
ႏိုင္ငံေရးနယ္ထဲ အဲ့ဒီထဲက ေျခစုံပစ္၀င္ခဲ့တယ္
အမွန္တရားအတြက္ဆို သူမဆႏၵ
(က်မ ေထာင္က်ခ်င္တယ္)။

ျပည္သူ႔ပါတီႀကီးတခုမွ ရပ္ေက်းမွ ဗဟိုထိ
အဆင့္ဆင့္ တက္လွမ္းမမီတဲ့ ပန္းရယ္ မရွိခဲ့ပါဘူး
ပညာမတတ္ေပမယ့္ စည္း႐ုံးတတ္တယ္
ကြန္ျပဴတာမတတ္ေပမယ့္ သစၥာရွိတယ္
အဂၤလိပ္စကားမတတ္ေပမယ့္ ျမန္မာစကားနဲ႔ ကရင္စကား လုံး၀တတ္တယ္
မွန္တယ္ထင္ရင္ ေခါင္းမာတတ္တဲ့ညာဥ္ကို
ဆင္ျခင္ဉာဏ္မဲ့တယ္ ထင္ရင္လည္း ထင္
လူထုေခါင္းေဆာင္အတြက္ဆို
(က်မ ေထာင္က်ခ်င္တယ္)။

ပင္နီမ၀တ္ရဲတဲ့ ေခတ္၊ ရင္ထိုးမထိုးရဲတဲ့ ေခတ္
စကားက်ယ္က်ယ္မေျပာရဲတဲ့ ေခတ္မွာ
ေခါင္းေဆာင္ပုံကို ရင္မွာကပ္၊ စာတန္းေတြတပ္ၿပီး
လြတ္ေျမာက္ဖို႔ကို ဘုရားအက်ယ္ႀကီး ရွစ္ခိုးတယ္
ႏိုင္ငံေရးအဆင့္အတန္းမရွိတဲ့ လူၿပိန္းအလုပ္လို႔
ဘယ္လိုပဲ ႐ႈတ္ခ်႐ႈတ္ခ် ႏိုင္က်ဥ္းအားလုံးလြတ္ေျမာက္ဖို႔အတြက္
(က်မ ေထာင္က်ခ်င္တယ္)။

သူမကို မိဘေတြက ႏိုင္ငံေရးမလုပ္ရ၊ အိမ္ျပင္မထြက္ရလို႔
ေန၀င္မီးၿငိမ္း အာဏာသိမ္းလည္း
အစာငတ္ခံတိုက္ပြဲ၀င္တယ္ ကိုယ့္ေခါင္းကိုယ္ခြဲၿပီး
တသက္တကၽြန္း အိမ္ႏွင္ဒဏ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ခံယူလိုက္ေသးတယ္
ပါတီကထြက္ လမ္းေပၚတက္ခဲ့ၿပီ အမွန္တရားအတြက္ဆို
မီးမလာလည္း သူ႔အလုပ္
ေျမသိမ္း ယာသိမ္း သူ႔အလုပ္
ၿငိမ္းခ်မ္းလမ္းေလွ်ာက္ သူ႔အလုပ္
လက္ပန္းေတာင္းေတာင္ကာကြယ္ဖို႔ သူ႔အလုပ္
ဘယ္ပုဒ္မမွ သူမကို မတားႏိုင္ခဲ့
ခုလည္း
(က်မ ေထာင္က်ခ်င္တယ္) တဲ့ ...။ ။

(ေဒၚေနာ္အုန္းလွအတြက္ ...)

မဏိ
၄-၉-၂၀၁၃