Saturday, September 18, 2010

ေမေမ

ေမေမ
ကမာပုလဲ

သူ႔ရင္ခုန္သံနဲ႔
က်ေနာ္ အသက္ရွင္ခဲ့ …။

က်ေနာ့္ကိုယ္ထဲက
နီရဲေနတဲ့ ေသြးေတြဟာ သူ႔ေသြး …။

က်ေနာ့္မ်က္၀န္းထဲမွာ
ၾကယ္ေလးတစင္း
သူပဲ ထြင္းထုေပးခဲ့တာပါ …။

က်ေနာ္ရယ္ေတာ့
သူငိုတယ္ေလ …။

ကမာပုလဲ
(အေမမ်ားေန႔၊ ၂၀၁၀)

1 comment:

ေကာင္းကင္ကပ်ာ said...

သေဘာက်လိုက္တာ
ကဗ်ာေလးကုိ