အၾကံျပဳ ေပးစာ (၂၂-၂-၂၀၀၈)

ခ်စ္ခင္ေလးစားရပါေသာ မိတ္ေဆြမ်ား၊ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ား ခင္ဗ်ား …
ရဲေဘာ္စိုးမိုး (လူ႔ေဘာင္သစ္ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ)
ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၂၂)ရက္၊ ၂၀၀၈

က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ မြန္လူထုကေတာ့ ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔၊ လြတ္လပ္ေရးတုိက္ပြဲကို သူတို႔ ဘယ္ေလာက္ တန္ဘိုးထားတယ္၊ အဲဒီမၿပီးဆံုးေသးတဲ့ တိုက္ပြဲအတြက္ “ဘ၀တူ မဟာမိတ္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ လက္တြဲကာ ခိုင္ျမဲေသာ သႏၷိဌာန္၊ မဆုတ္မနစ္ေသာ ႀကိဳးပမ္းမႈ၊ ေရလိုၿဖိဳခြဲ၍ မရႏိုင္ေသာ စည္းလံုး ညီၫြတ္မႈတို႔ျဖင့္ ဆက္လက္၀ိုင္း၀န္း တုိက္ပဲြ၀င္သြားၾကပါစို႔” ဟု သႏၷိဌာန္ျပဳကာ သူတို႔ ဘယ္ေလာက္ ရဲရင့္တယ္ဆိုတာ ျပည္သူျပည္သားအားလံုးကို ဒီလို မြန္အမ်ိဳးသားေန႔ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္မွာ သက္ေသျပလိုက္ပါၿပီ။ ျပည္တြင္းျပည္ပ ျမန္မာအမ်ဳိးသားအားလံုးဟာ ဒီထုတ္ျပန္ခ်က္အေပၚမွာ စိတ္လႈပ္ရွား ပီတိျဖာၿပီး မြန္ျပည္သူလူထုကို ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲ ေကာင္းခ်ီးေပးေနၾကပါၿပီ။ မြန္ျပည္သူေတြရဲ႕ ရဲရင့္တဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ေအာင္ပဲြေခၚသံကိုၾကည့္ရင္ ျပည္သူလူထုေအာင္ပြဲဟာ တျဖည္းျဖည္း ပိုနီးလာတာကို သက္ေသျပလိုက္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အျခားေသာ လူမ်ိဳးစုအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ အထူးသျဖင့္ နအဖနဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲထားတဲ့ အဖြဲ႔မ်ားလည္း အဖိႏွိပ္ခံ ျပည္သူလူထုဘက္က ရပ္မလား၊ စစ္အင္အားနဲ႔ ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္မည့္ စစ္အုပ္စုဘက္က ရပ္မလား ဆိုတာကို ေ႐ြးခ်ယ္ရ (သို႔) အေျဖေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို ေရွာင္လြဲလို႔ မရပါဘူး။ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲထားတဲ့ အဖြဲ႔မ်ား သတိျပဳရမွာကေတာ့ ဒီလိုကာလမ်ိဳးမွာ ရပ္တည္မႈ ေ႐ြးခ်ယ္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ၾကားေနခ်င္လို႔ (သို႔) ပုန္းေရွာင္ေနလို႔ မရေတာ့ပါဘူး။ ထုိအဖြဲ႔အစည္းမ်ားကို အဓိက ေထာက္ျပရမယ့္ အခ်က္ကေတာ့ ဘယ္အဖြဲ႔မဆို လက္နက္ကုိင္ ေတာ္လွန္ေရးကို ယခင္တုန္းက သူတို႔စခဲ့သလိုပဲ အနိမ့္ဆံုး လူနဲနဲနဲ႔ ျပန္စလို႔ရတယ္ ဆိုတာပဲျဖစ္တယ္။ အဲလိုစခဲ့ရင္ ျပည္သူလူထုက မလြဲမေသြ လိႈက္လိႈိက္လွဲလွဲ ႀကိဳဆိုေထာက္ခံ အားေပးၾကမယ္ ဆိုတာပဲ ျဖစ္တယ္။

ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာမ်ားအတြက္ ေမးစရာေမးခြန္းက ေမလတိုက္ပဲြကို အင္တိုက္အားတိုက္ တုိက္ႏိုင္ဖို႔ ျပည္ပေရာက္ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာေတြ ဘာေတြလုပ္ႏိုင္ၾကမလဲ ဆိုတာပဲျဖစ္တယ္။ လုပ္လို႔ရတာေတြကို ေအာက္မွာ အၾကံျပဳ တင္ျပထားပါတယ္။

- က်ေနာ္တို႔ ပိုက္ဆံစု၊ ပိုက္ဆံေကာက္ လုပ္ကာ ရတဲ့ ပိုက္ဆံကို ျမန္မာျပည္တြင္းက တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူ ဘယ္သူမဆိုကို ေမလတုိက္ပဲြမတိုင္မီ ပို႔ၾကဖို႔ပဲ ျဖစ္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာေတြ ေျပာၾကတဲ့ စကားပံုေလးတခုရွိတယ္။ “သူခိုးေျပးမွ ထိုးကြင္းထ”တဲ့ …။ ဆိုလိုတာကေတာ့ သူခိုးေျပးသြားကာမွ ခႏၶာကိုယ္က ထုိးကြင္းေတြကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္႐ိုက္ရင္း “ဟယ္ … ဒီသူခိုးကို ေဟာဂလို ႀကိတ္ပစ္လိုက္မယ္ … ေဟာဂလို လုပ္ ပစ္လိုက္မယ္ဆိုၿပီး” ၾကံဳး၀ါးတာမ်ိဳးကို ဆိုတာျဖစ္တယ္။ အဲဒီလိုအေျပာမ်ိဳး သံဃာေတြ ဦးေဆာင္တဲ့ တိုက္ပြဲ အၿပီးမွာ ၾကံဳရဘူးတယ္။ (ဒီပြဲမွာ က်ေနာ္တို႔ ျပင္ဆင္ခ်ိန္ရွိတယ္။ အေကာင္းဘက္က ေတြးရင္ ဒီလိုအခြင့္ အေရးမ်ိဳးဆိုတာ ေပၚခဲတယ္။ အထူးသျဖင့္ လူထုက နအဖ ကို အရမ္းကို မေက်မနပ္ ျဖစ္ေနခ်ိန္ ေသြးပူေနေသးခ်ိန္မွာ ဒီပြဲလုပ္မွာမို႔ က်ေနာ္တို႔အတြက္ အခြင့္အလမ္းရယ္လို႔ တြက္လို႔ရတယ္။) သံဃာေတြ ဦးေဆာင္တဲ့ တိုက္ပြဲတုန္းက ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာတိုင္းလိုလို မအိပ္ႏိုင္ မစားနုိင္နဲ႔ ပိုက္ဆံေတြ ျပန္ပို႔ၾကတာ ျမင္ရၾကားရေတာ့ အေတာ္အားရစရာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုၾကံဳး၀ါးညည္းတြားပံုမ်ိဳး ထပ္မၾကားခ်င္ေတာ့တာ အမွန္ပဲ။ က်ေနာ္တို႔လည္း ဒီပြဲမွာ အျပတ္ႏႊဲလိုက္မယ္ဆိုတဲ့ သႏၶိဌာန္ျပဳၾကဖို႔ လိုတယ္ (အေႂကြးေတြ တင္ခ်င္တင္သြားပေစဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္ရွိဖို႔လိုတယ္)။

- က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာျပည္တြင္းကို တယ္လီဖုန္းေခၚတဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြ၊ သတင္း အခ်က္အလက္ေတြကို ဖက္(စ္)နဲ႔ ပို႔တာေတြ၊ တိုက္တြန္းႏႈိးေဆာ္တဲ့ စာေတြကို ေနရာအႏွံ႔ ပို႔တာမ်ိဳးေတြ၊ အင္တာနက္မွာ “ဘေလာ့ဂ္” တည္ေဆာက္ၿပီး ျပည္တြင္းျပည္ပကို သတင္းေပး ခ်ိတ္ဆက္တာေတြ လုပ္လို႔ရတယ္။ ျမန္မာျပည္ အတြင္းမွာေတာ့ နအဖရဲ႕ ဆႏၵခံယူပဲြမွာ မဲျပားအနက္ေပးၾကဖို႔ ၿမိဳ႕႐ြာအႏွ႔ံ စာပို႔လႈပ္ရွားမႈေတြကို စၿပီးလုပ္ေနၾကၿပီလို႔ ျမန္မာျပည္ထဲက မိတ္ေဆြေတြက သတင္းပို႔တယ္။ က်ေနာ္တို႔ မိသားစုေတြ မိတ္ေဆြေတြကို ဖုန္းေခၚၾကဖို႔လိုတယ္။ ဆက္သြယ္ေရးလမ္းေၾကာင္းေတြ ျပန္ဖြင့္ဖို႔လိုတယ္။

- အျခားေသာ လူမ်ိဳးစုအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ အထူးသျဖင့္ နအဖနဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲထားတဲ့ အဖြဲ႔မ်ားကိုလည္း အဆက္အသြယ္ျပဳၿပီး၊ တမ်ိဳးသားလံုးကို နည္းလမ္းအမ်ဳိးမ်ိဳးသံုးၿပီး ကြၽန္အျဖစ္ဇာတ္သြင္းမယ့္ နအဖရဲ႕ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကို ဆန္႔က်င္ၾကဖို႔ တိုက္တြန္းဖို႔လိုမယ္။ လူမ်ိဳးစုေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ဖုန္းနံပတ္၊ ဆက္သြယ္ရန္ လိ္ပ္စာမ်ားကို ထိုင္းမွာရွိတဲ့ က်ေနာ္တို႔ အဖြဲ႔ေတြကေန ရယူၿပီး သူတို႔နဲ႔ ဖုန္းဆက္စကားေျပာၾကဖို ႔လိုမယ္။ (ထိုင္းက ေခါင္းေဆာင္မ်ားနဲ႔လည္း အခ်ိတ္အဆက္လုပ္ၿပီး တုိက္ပြဲေဖၚပါ)

- နအဖ ဆန္႔က်င္ေရး စီတန္းဆႏၵျပပြဲေတြကိုလည္း ကမၻာအႏွံ႔ လုပ္ဖို႔လိုတယ္။ ထပ္ၿပီးေျပာရရင္ မိမိမိတ္ေဆြေတြကို အားေပး စုစည္းတာေတြ၊ ပိုက္ဆံေကာက္တာေတြ၊ ေဆြးေႏြးပြဲေတြ လုပ္တာေတြ၊ နအဖ ဆန္႔က်င္ေရး စီတန္းဆႏၵျပပြဲေတြ လုပ္ဖို႔လိုမယ္။ ဒီတႀကိမ္မွာေတာ့ ပိုစတာေတြ ေ၀ေ၀ဆာဆာျဖစ္ေအာင္ လုပ္ဖို႔သင့္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေႂကြးေၾကာ္သံကေတာ့ တခုတည္း ျဖစ္ဖို႔လိုတယ္ “နအဖရဲ႕ ျပည္သူ႔ဆႏၵခံယူပြဲကို လက္မခံ” ဆိုတာပဲ ျဖစ္တယ္။ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာေတြ သံုးရမယ့္ နည္းလမ္းနဲ႔ လုပ္ေဆာင္ရမယ့္ အလုပ္ေတြက ျပည္တြင္းက ျပည္သူေတြနဲ႔ တူမွာ မဟုတ္ေပမယ့္ ျပည္သူလူထုနဲ႔ တသားတည္း ရွိေနရမွာျဖစ္တယ္။

- ႏိုင္ငံတကာ အစိုးရေတြကိုလည္း နအဖရဲ႕ ျပည္သူ႔ဆႏၵခံယူပြဲကို ႐ႈတ္ခ်ဖို႔ တိုက္တြန္းရမယ္။ အစိုးရေတြန႔ဲ ေဆြးေႏြးပြဲေတြ လုပ္တာမ်ိဳး ဖုန္းနံပတ္ေတြ ရွာၿပီး သူတို႔ကို ဖုန္းေခၚ တိုက္တြန္းတာမ်ိဳးေတြ လုပ္ရမယ္။

နအဖရဲ႕ စီမံကိန္းေတြကို ေထာက္ခံ ေျပာဆိုတာမ်ိဳးေတြနဲ႔ ပက္သက္လို႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွ လက္သင့္ခံလို႔ မရဘူး။ လူထုဆႏၵကို ဆန္႔က်င္တဲ့ ၁၉၉၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္ကို ဆန္႔က်င္တဲ့ မည္သည့္အဖြဲ႔အစည္း လူပုဂၢိဳလ္ကိုမဆို က်ေနာ္တို႔ ဆန္႔က်င္႐ႈတ္ခ်သြားရမွာျဖစ္တယ္။

ေအာင္ပြဲသို႔ …
ရဲေဘာ္စိုးမိုး (လူ႔ေဘာင္သစ္ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ)

Dear friends, leaders, and colleagues,

Our Mon people have tested and proven that their brave hearts are strongly committed to the unfinished struggle for the rebirth of democracy, peace, and freedom in Burma and that they will be working hard with other on-the-same-boat organizations for liberating oppressed in the country. It has been recognized that all Burmese in and out of the country are thrill to welcome and are cheering Mon people on their statement released on this special occasion, the Mon National Day. Their daring spirit is signaling that the victory is getting closer. Cheer!!!

Inevitably, it is time for other ethnic groups, especially cease-fire ethnic groups, to choose or to answer which side they will be standing; with oppressed or with the ones who will rule the country by military might? It is just a reminder for any cease-fire ethnic groups that there is no middle ground to stand or to hide between the oppressed and brutal rulers especially in this special time. The bottom line for
them to be highlighted in our encouragement is that any of those groups can resume arm struggle with few people like they did in the past. And people will welcome and support them cheerfully.

Now, the challenging question for exiles is: What can people in exile do?

􀂃 We can save and collect money and transfer collected money to any active groups inside Burma ahead of the challenging time, the junta’s sham referendum. We Burmese have a saying “Ta Khoe Pyay Ma Hto Khwin Hta” meaning “tattoos on the body is showing their fighting power, especially when a thief run away.” We experienced this saying among many exiles after the Saffron Revolution—of course we were happy to see and hear almost all Burmese exiles sent thousands of dollars to activists and monks inside Burma during this uprising. In any event, this is not a beautiful song to sing again in coming May. Let’s make a commitment.

􀂃 We can do “Phone Campaigns, Fax Campaigns, Letter Campaigns, Blog Campaigns”
encouraging people to vote “No” in the upcoming fraud referendum. I got some on-the-ground information from inside Burma that our daring activists are already distributing letters encouraging people to vote No to the SPDC’s sham referendum. Call your families and friend!!! Open communication channels!!!

􀂃 We can communicate with ethnic leaders including leaders form cease-fire groups and
urge them to stand against the SPDC’s plans that will enslave all people in the country by any means they can do. Get phone numbers of ethnic leaders from our groups in Thailand and call them up!!!

􀂃 Launch demonstrations against the regime everywhere throughout the world. So, again
collect energy of your friends, collect money, hold meeting, and launch demonstrations. This time we should put up more posters, but same slogan, No to referendum. Our tactic and job will be different from people inside the country. But we are with them.

􀂃 Urge governments to denounce this fake referendum. Have meetings with them, get their phone numbers, and call them up!!!

􀂃 Don’t let any one say something in support of the regime’s plans. We will denounce any individuals or groups who stand against the will of the people and 1990 election results.

To the victory,
Soe Moe