OPPOSITE EYE (ခ) ဗိုလ္ေနလင္းေမာင္ (ခ) ေစြေစာင္းသို႔ …

အဂၢ

ငါ့ညီ … မင္းက စစ္ဗိုလ္ဆိုတာ ဘာျဖစ္တယ္၊ တိုင္းျပည္တာ၀န္ကို ဘယ္လို ထမ္းေဆာင္တယ္ဆိုၿပီး ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေတြ ေျပာေနရေအာင္ မင္းတုိက္ပြဲ ဘယ္ႏွစ္ခါ တိုက္ဖူးသလဲ။ ေသနတ္ ဘယ္ႏွစ္ခ်က္ ေဖာက္ဖူးသလဲ။ မင္း ႐ုရွားကို သြားဖို႔အတြက္ အခန္းထဲမွာ စာကုန္းက်က္ၿပီး စက္ပစ္ကြင္းကို ေရွာင္ခဲ့တယ္။ မင္းနဲ႔ ႐ြယ္တူ သူငယ္ခ်င္းေတြ (အပတ္စဥ္တူ) ေရွ႕တန္းမွာ အျပစ္မဲ့တဲ့ ျပည္သူေတြကို သတ္ျဖတ္ေနရခ်ိန္မွာ (ဒါေပမယ့္ မင္းလိုေတာ့ ဇိမ္နဲ႔ မဟုတ္ဘူးေပါ့ကြာ) မင္းက ႐ုရွားတိုင္းျပည္က (မင္းတို႔ရဲ႕ အႏွိပ္စက္ ခံေနရသူေတြရဲ႕) ပိုက္ဆံနဲ႔ စာသြားသင္တယ္ဆိုၿပီး ေလလြင့္ခြင့္ရခဲ့တယ္။ Chatting ေခတ္တုန္းကလည္း တေနကုန္ Chatting ၀င္ၿပီး Chatting ခဲ့ၾကသလို၊ Blog တေခတ္က်ျပန္ေတာ့လည္း လိုက္ၿပီး Blog ျပန္တယ္။ ဘယ္မွာလဲ မင္းေျပာတဲ့ တိုင္းျပည္အတြက္ဆိုတာ။ မင္းေျပာေနတာကေရာ ဘယ္ေလာက္အထိ ခိုင္လံုေနလို႔လဲ။

ေကာင္းၿပီ … မင္းနဲ႔ တပတ္စဥ္ထဲ ဆင္းတဲ့ ညီေလးတေယာက္ဆီက သိရသေလာက္ ေျပာရရင္ (သူ႕ကို ထိခိုက္ႏိုင္တာေၾကာင့္ သိပ္တိတိက်က် မေျပာေသးဘူး) မင္းဟာ ခုနက ေျပာသလို စာကို ၾကက္တူေ႐ြး က်က္သလို က်က္ၿပီး ႐ုရွားေရာက္ေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ DSA ရဲ႕ ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ Training လုပ္တာကိုေတာင္ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အဲဒါ မင္းဘာေျပာဦးမလဲ။ ရွားရွားပါးပါး သင္ခြင့္ရတဲ့ လက္ေ၀ွ႔သင္တန္းကို ေရွာင္ခဲ့တာ မင္းဘာေျပာဦးမလဲ (ေၾကာက္လို႔ေလ)။ မင္းသူငယ္ခ်င္းေတြက ဒိုက္အႀကိမ္ (၁၀၀)ေလာက္ ထိုးႏိုင္ခ်ိန္မွာ မင္းဟာ ၁၀ႀကိမ္ေလာက္နဲ႔ ေဟာဟဲလိုက္ေနတာ မင္းျငင္းဦးမလား။ တာ၀န္ခြဲတဲ့ အခ်ိန္က်ေတာ့ အႀကိမ္ (၁၀၀)ထိုးႏိုင္တဲ့ မင္းသူငယ္ခ်င္းေတြက ေရွ႕တန္းသြား၊ (၁၀)ႀကိမ္နဲ႔ ေဟာဟဲလိုက္ေနတဲ့ မင္းကို အေမာေျပသြားေအာင္ ႐ုရွားကို သြားခိုင္းခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီစကားကို ငါေျပာလို႔ မင္းနဲ႔ နီးစပ္တဲ့ အပတ္စဥ္တူ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ရန္လုပ္ဖို႔ မစဥ္းစားနဲ႔ေနာ္။ အဲဒါ ေယာက်ၤားေကာင္းေတြရဲ႕ အက်င့္ မဟုတ္ဘူး။

မင္းနဲ႔ အပတ္စဥ္တူ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေရွ႕တန္းမွာ “မတရားေသာ စစ္”ကို တိုက္ေနရတာဟာ စစ္အာဏာရွင္က သူတို႔ရဲ႕ မ်က္လံုးေတြကို ပိတ္ၿပီး တိုက္ခိုင္းေနလို႔ပါ။ မင္းလိုသာ Blog ေတြ၊ Internet ေတြ သံုးခြင့္ ရခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာ့ မင္းသူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ ေသနတ္ေျပာင္းဟာ စစ္အာဏာရွင္ အႀကီးစားေတြဆီ မေရာက္ေသးခင္မွာ နီးစပ္တဲ့ မင္းဆီ အရင္လွည့္လာလိမ့္မယ္။ မင္း ၾကားဖူးပါလိမ့္မယ္။ လက္ေအာက္ငယ္သား တပ္မေတာ္သားေတြကို ႏွိပ္စက္တဲ့၊ ဗိုလ္က် အႏိုင္က်င့္တဲ့၊ သူတို႔ရဲ႕ မိန္းမေတြကို ၾကာခိုတဲ့ စစ္ဗိုလ္ေတြကို ေရွ႕တန္းမွာ ေနာက္ေစ့ကို Gun Shot နဲ႔ ဖြင့္လိုက္တဲ့ သတင္းေတြကိုေလ …။ အခုေတာ့ အဲဒီလို အဆင့္တင္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ မင္းတို႔ အရာရွိ အခ်င္းခ်င္းကို အဆင့္အတန္း ခြဲထားတဲ့အတြက္ Gun Shot လုပ္ခ်င္ေနၿပီဆိုတာ မင္းသိလား။ အထူးသျဖင့္ မင္းလိုေကာင္မ်ဳိးေပါ့။ မင္းတို႔ အပတ္စဥ္တူ သူငယ္ခ်င္းထဲမွာ မင္းအညံ့ဆံုး။ ဒါေပမယ့္ မင္း အခြင့္အေရး အရဆံုး။ စာအံႏိုင္တာနဲ႔ စာတတ္တာ မတူဘူး။ Urban Squad ဆိုတာ မင္းသိလား၊ Assault ဆိုတာ မင္းသိလား၊ Platoon ဆိုတာ မင္းသိလား။ ေအးေပါ့ကြာ … သိတဲ့ မင္းသူငယ္ခ်င္းေတြက ပင္ပန္းတာေတြလုပ္၊ မသိတဲ့ မင္းကေတာ့ ေၾကာ့ေၾကာ့ေလးေနေပါ့ … မဟုတ္ဖူးလား။

ဒါေပမယ့္ … မသိေသးရင္ သိေအာင္ ႀကိဳးစား။ မင္းသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ မင္းလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြ အေပၚမွာလည္း မသကၤာမျဖစ္နဲ႔၊ မၿငိဳျငင္နဲ႔၊ စိတ္ကို ျဖဴျဖဴစင္စင္ထား။ ငါတို႔ ဒီမိုကေရစီ ဘက္ေတာ္သားေတြ ဘက္မွာလည္း စစ္အာဏာရွင္ေတြကို လွ်ဳိ႕၀ွက္ၿပီး ဆန္႔က်င္ေနတဲ့ မ်ဳိးခ်စ္တပ္မေတာ္သားေတြ ရွိေနၿပီဆိုတာ မင္းသိေအာင္ ေျပာထားလိုက္မယ္။ သိပ္တိက်ေအာင္ မေျပာေသးတာကေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ အသက္အႏၱရာယ္နဲ႔ ငါတို႔အတြက္ အဖိုးတန္တဲ့ သတင္းေတြ မရမွာ စိုးလို႔ပါ။ အဲဒါေတာ့ “မတိက်ရေကာင္းလား”လို႔ အျပစ္တင္ မေစာဖို႔ ႀကိဳၿပီး ေတာင္းပန္ပါရေစကြာ။ မင္းကိုမင္း သိပ္ေတာ္တဲ့ သိတတ္တယ္ဆိုတဲ့ မာနစိတ္ကို ျပင္။ စစ္သားေကာင္း တေယာက္ဆိုတာ အမွန္တရားဘက္က ရပ္တည္ရဲရမယ္။ ကိုယ္သင္ထားတဲ့ စစ္ပညာဟာ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ကာကြယ္ဖို႔၊ ကိုယ့္ထက္ သိပ္ေတာ္တဲ့ စစ္တပ္ေတြနဲ႔ လက္ရည္ေသြးဖို႔ဆိုတဲ့ အေျခခံစိတ္ေလာက္ ထားရင္ကိုပဲ မဆိုးဘူးလို႔ ဆိုရမွာပါ။ လက္နက္မဲ့ အျပစ္မဲ့တဲ့ သံဃာေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြ၊ ျပည္သူေတြကို သတ္ဖို႔အတြက္ ဒီစစ္ပညာ သင္ထားတာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ မင္းသေဘာေပါက္ဖို႔ လိုတယ္။ မင္းအသက္ ငယ္ေသးတယ္။ မင္းသိမယ္ဆိုရင္ မင္းအတြက္ ေန၀င္ခ်ိန္ မေရာက္ေသးပါဘူး။ အခ်ိန္မီပါေသးတယ္ ငါ့ညီ …။

အဂၢ