ျပည္သူ႔အင္အား ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ အၿပီးသတ္ ေအာင္ပြဲ ဆင္ႏႊဲရမည္

လူတင့္

ဒီေန႔ ႏိုင္ငံေရးသည္ အင္အားႏိုင္ငံေရး ျဖစ္သည္။
ျမန္မာျပည္၏ ႏိုင္ငံေရးသည္ အင္အားႏိုင္ငံေရးသာ ျဖစ္သည္။ ဤသို႔ဆိုရျခင္းမွာ “မဲ” ႏိုင္ငံေရး၊ “ပါလီမန္” ႏိုင္ငံေရး၊ “ဥပေဒ” ႏိုင္ငံေရး၊ “အမ်ိဳးသား”ႏိုင္ငံေရး မဟုတ္ဘဲ “အင္အား” ႏိုင္ငံေရးအျဖစ္ လက္ေတြ႕ဘ၀ အျဖစ္ အပ်က္မ်ားက ျပဌာန္းလိုက္ေသာေၾကာင့္သာ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုသို႔ျပဌာန္းသူမွာ တျခားသူမ်ားမဟုတ္ စစ္တပ္အင္အားျဖင့္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွစ၍ အရပ္သားအစိုးရ လက္ထဲမွ အာဏာသိမ္းယူခဲ့ေသာ စစ္အာဏာ႐ွင္ မ်ားသာျဖစ္သည္။ သူတို႔၏ အင္အားသံုး အႏိုင္က်င့္မႈမ်ားက ဤသို႔ေသာ အဓိပၸါယ္ကို အထင္အရွား ျပေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ဤသို႔ျပသေနသည့္တိုင္ တခ်ဳိ႕ေသာ သူတို႔သည္ သူတို႔သန္ရာ သန္ရာဆြဲ၍ တျခားအေၾကာင္းအရာတို႔အေပၚ အာ႐ံုစိုက္ စဥ္းစားေနၾကေပေသးသည္။ သူတို႔သည္ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ထူးျခားေျပာင္ေျမာက္ေသာ သူမ်ားအျဖစ္ ထင္ေနၾကသလား မေျပာတတ္ေပ။

“အင္အား” ႏိုင္ငံေရးကို ယခုႀကီးစိုးေနေသာ စစ္အာဏာရွင္သန္းေ႐ႊ ေအာင္ေသာင္းဂိုဏ္းက ေဖၚလွစ္ျပသ လိုက္ျခင္းအတြက္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ဘက္က ႏိုင္ငံေရးအရ ျမတ္သည္ကို သူတို႔မျမင္ၾကေပ။ သူတို႔သည္ စစ္တပ္သည္သာ ေလာက၌ အင္အားအႀကီးဆံုး ျဖစ္သည္ဟု ထင္ေနၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။ ႂကြက္တို႔သည္ ေၾကာင္ကို အထင္ႀကီးသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနၾကသည္။ ျပည္သူသည္ ႏိုင္ငံ၏ ခြန္အားဟု ေျပာေနၾကေသာ္လည္း တကယ္ ယံုၾကည္သူမ်ား မဟုတ္ၾကေပ။ ထိုေၾကာင့္ပင္ စစ္အာဏာရွင္ကို ရင္ဆိုင္တိုက္ခိုက္ရန္ မည္သို႔မွ် မေတြးတတ္သူမ်ား ျဖစ္ေနၾကေပသည္။ အေပးအယူ လုပ္ရန္သာ စိတ္ထက္သန္ ေနၾကေပသည္။ “ေစ့စပ္ပါ”၊ “ေဆြးေႏြးေရး လမ္းမွတပါး တျခားမ႐ွိ ”ဟု ေျပာသူက ေျပာသည္။ သူတို႔သည္ ေတာ္လွန္ေရး၏ ျပင္းထန္ရက္စက္မႈကို ခံေနရသည့္တိုင္ သူတို႔၏ တရားေသက်ေသာ သူေတာ္စဥ္ အက်င့္မွ ႐ုန္းထြက္ရန္ ခက္ခဲေနၾကသူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ရဟန္းသံဃာမ်ား ဆႏၵျပျခင္းကို လမ္းၫႊန္ခ်က္အျဖစ္ သေဘာၿပီး ျပည္သူမ်ားက ေအာင္ပြဲရသည္ အထိ အဆံုးတိုင္ တိုက္ပြဲ၀င္သြားရမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။

“အင္အား” ႏိုင္ငံေရး ျဖစ္လာျခင္းေၾကာင့္ အင္အားအႀကီးဆံုးေသာ သူကသာ ႏိုင္ရမည္ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။ သန္းေ႐ႊ၊ ေအာင္ေသာင္းဂိုဏ္းသည္ ျမန္မာျပည္သူတို႔ အထြတ္အျမတ္ထားေသာ သံဃာ၊ မည္သို႔ေသာ ယုတ္ၾကမ္းမႈကိုမွ် မလုပ္တတ္ေသာ သံဃာတို႔ကို ခုတ္ထစ္သတ္ျဖတ္ ျပလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ တိုင္းျပည္၏ အေရးပါေသာ သာသနာမ႑ိဳင္ႀကီးသည္ သူတို႔ဘက္၌ ဆံုး႐ႈံးသြားခဲ့ေပၿပီ။ ဥပေဒမဲ့ အင္အားသံုးျခင္းေၾကာင့္ ျပည္သူမ်ားမွလည္း အင္အားသံုးရန္အျမင္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေပၚလာေနေတာ့သည္။ ဤသည္မွာ အိပ္ေနေသာ ျခေသၤ့ကို ႏိုးထေစသကဲ့သို႔ ျဖစ္ခဲ့ေပသည္။ ျပည္သူတို႔ကသာ အင္အားကို အျပည့္အ၀ အသံုးခ်ရန္ လိုေနပါေတာ့ သည္။ မည္သို႔ေသာ ေခြၽးသိပ္မႈ၊ အာ႐ံုလႊဲေျပာင္းမႈ၊ အေကာက္ၾကံမႈ တို႔ကို နအဖက လုပ္လာသည့္တိုင္ ျပည္သူမ်ားက အေရးမစိုက္ဘ ဲ“အင္အားသံုး တိုက္ခိုက္ေရး”ဟူေသာ လမ္းကိုသာ ခိုင္ခိုင္မာမာ ေျဖာင့္ ေျဖာင့္တန္းတန္း ေလွ်ာက္ပါက စစ္အာဏာရွင္ နအဖသည္ ၿပိဳက်ပ်က္သုန္းသြားကာ ျပည္သူေတြ လိုလားေသာ အရပ္သားအစိုးရႏွင့္ ဒီမိုကေရစီစနစ္သည္ မုခ်ေပၚလာပါလိမ့္မည္ ။

ျပည္သူတို႔သည္ စစ္တပ္ထက္ အားႀကီးေၾကာင္း အမွန္တရားကိုလည္း ကမၻာတခုလံုးအား ျပသရာေရာက္ ေပလိမ့္မည္။
ဤသို႔ျဖစ္ရန္မွာ အဂၤလိပ္ကိုလိုနီ ဆန္႔က်င္ေရးလႈပ္ရွားမႈႏွင့္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ တိုက္ဖ်က္ေရးကာလ လႈပ္႐ွားမႈမ်ားမွ နည္းနာမ်ားကို သံုးရန္အျပင္ ယေန႔ရင္ဆိုင္ေနရေသာ အမ်ိဳးသားခ်င္း ဖိႏွိပ္သူ စစ္အာဏာရွင္တို႔ကို ဖိႏွိပ္ခံ လူတန္းစား စိတ္ဓာတ္ျဖင့္ တိုက္ပြဲ၀င္ရန္ လိုအပ္ပါသည္။ ကိုလိုနီေခတ္ လြတ္လပ္ေရး လႈပ္ရွားမႈႏွင့္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ တိုက္ဖ်က္ေရး ကာလအတိုင္း မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ေလာက္ျဖင့္ မရေတာ့သည္ကို အေသအခ်ာ သိေစရပါမည္။ ဖိႏွိပ္ခံ လူမ်ိဳးစံု ေသြးစည္းေရးႏွင့္ လူတန္းစားတိုက္ပြဲတို႔၏ ျပင္းထန္သည္းသန္မႈ အေၾကာင္းမ်ားကို အေလးအနက္ ေလ့လာက်င့္သံုး ရပါလိမ့္မည္။ ဤေနရာတြင္ အနီေၾကာက္ေရာဂါ၊ အနက္ေၾကာက္ေရာဂါတို႔ ၀င္လာႏိုင္သည္ကိုလည္း သိထားရမည္။ လယ္သမားစကားႏွင့္ ေျပာရလွ်င္ ခ်ိဳေထာင္၊ ခ်ိဳကုတ္အေရးမႀကီး လွည္းဆြဲႏိုင္ဖို႔သာ အေရးႀကီးသည္ ဆိုသည္ကို ရွင္းလင္းစြာ သေဘာေပါက္သင့္ပါသည္။

“အင္အား” ႏိုင္ငံေရးကြင္းသည္ ျပည္သူေတြ ႏိုင္မည့္ကြင္း ျဖစ္သည္။ နအဖ စစ္အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔သည္ လက္တဆုပ္စာ သာရွိသည္။ သူ႔ေနာက္တြင္ နည္းလမ္းမျမင္၍ ေရာေယာင္လိုက္သူ လက္ပါးေစ တခ်ိဳ႕သာရွိသည္။ ဖိႏွိပ္ခံျပည္သူမ်ား ဘက္တြင္ သာမန္စစ္သားေတြကအစ၊ ဓနရွင္မ်ား၊ ပညာတတ္မ်ား၊ လက္လုပ္လက္စားမ်ား၊ ၀န္ထမ္း မ်ား၊ ဆင္းရဲသားမ်ား၊ ရဟန္းသံဃာမ်ား၊ ေက်ာင္းသားမ်ား၊ေျမာက္မ်ားစြာေသာ တိုင္းရင္းသားမ်ား ပါ၀င္ပါသည္။

ဤမွ် အင္အားမ်ားျပားေသာ အင္အားတို႔သည္ အင္အားကို အသံုးခ်လိုက္ပါက စစ္အာဏာရွင္ နအဖအင္အားကို လံုး၀ၿဖိဳခ် ဖ်က္သိမ္းႏိုင္မည္သာျဖစ္ေၾကာင္း ေရးသားတင္ျပလိုက္ပါသည္။

လူတင့္
(၂၃ ၊ ၁၁ ၊ ၀၇)