ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္စာ တိုနံ႔နံ႔ (၆)

(က်ေနာ္၏ Lun Swe ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္စာမ်က္ႏွာတြင္ ေရးျဖစ္ခဲ့သည့္ စာစုတိုေလးမ်ားကို စုစည္းတင္ဆက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဖတ္႐ႈရာတြင္ ရက္စြဲႏွင့္ အေၾကာင္းအရာ တိုက္ဆိုင္ဖတ္႐ႈပါက ပို၍ ဇာတ္ရည္လည္မည္ဟု အၾကံျပဳလိုပါသည္။)

ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၃

“လက္ပံေတာင္းအေရး ေသြးမေအးၾကနဲ႔”

“ကခ်င္အေရး ေမ့မထားၾကနဲ႔”

“အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး ေသြးမေအးၾကနဲ႔”

“ဦးပိုင္နဲ႔ ကာလံု ဖ်က္သိမ္းေရး ေမ့မထားၾကနဲ႔”

ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၃

“ကိုယ့္အိမ္မွာ လံုလံုျခံဳျခံဳေနႏိုင္တဲ့ အာမခံခ်က္ရွိေအာင္ အရင္ဆံုး ႀကိဳးစားသင့္”

ဒီပဲယင္းလူသတ္ပြဲနဲ႔ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္း ၅ ေလာင္းၿပိဳင္ လူသတ္မႈေတြ ခဏထားလိုက္ဦး … ဦးေလးသိန္းစိန္ကိုယ္တိုင္ သမၼတလုပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနခ်ိန္မွာ ပူပူေႏြးေႏြး ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ေတာင္ကုတ္ ၁၀ ေလာင္းၿပိဳင္ လူသတ္မႈရဲ႕ အဓိကတရားခံေတြ၊ လက္ပံေတာင္းသံဃာေတြကို မီးေလာင္ဗံုးပစ္ ႏွိမ္နင္းမႈမွာ တာ၀န္ရွိတဲ့ အဓိကတရားခံေတြနဲ႔ မေကြးတုိင္း ပြင့္ျဖဴၿမိဳ႕နယ္ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) စည္း႐ုံးေရးမွဴး ဦးရဲ၀င္း အသတ္ခံရမႈရဲ႕ အဓိကတရားခံေတြကို တိတိက်က် ေဖာ္ထုတ္ အေရးယူ အျပစ္ေပးႏိုင္ျခင္းမရွိတဲ့ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈ လံုး၀ လံုး၀မရွိတဲ့ ႏိုင္ငံကို သူ႔ႏိုင္သားေတြ ျပန္လာခ်င္စိတ္မရွိတာ ျပန္မလာခ်င္သူေတြ အျပစ္လား၊ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈရွိေအာင္ လုပ္ႏိုင္စြမ္းမရွိတဲ့ အာဏာပိုင္ေတြ အျပစ္လားဆိုတာ ႐ိုး႐ိုးေလး စဥ္းစားၾကည့္လို႔ ရပါတယ္။ ဦးေလးသိန္းစိန္တို႔အေနနဲ႔ အိမ္ျပင္ေရာက္ေနတဲ့ ကိုယ့္အိမ္သားေတြ အမွန္တကယ္ ျပန္လာေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တရားဥပေဒ အမွန္တကယ္ စိုးမိုးေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း (အိမ္မွာ လံုလံုျခံဳျခံဳ ေနထိုင္ႏိုင္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း) သက္ေသျပဖို႔ အရင္ဆံုး ႀကိဳးစားသင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ အေထြေထြလြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ထုတ္ျပန္တာေတြ၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးရေအာင္ ေဆာင္ရြက္တာေတြ၊ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္တာေတြ၊ ဦးပိုင္နဲ႔ ကာလံု ဖ်က္သိမ္းဖို႔ ဆိုတာေတြကလည္း အိမ္ျပန္လည္သာယာစည္ပင္လာဖို႔အတြက္ မျဖစ္မေန ဆက္လုပ္ရမယ့္ အေရးႀကီးကိစၥေတြေပါ့။

ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၁

“အခုအတိုင္းပဲ ေခ်ာက္ထဲကို ဆက္ဆင္းေနပါမယ္”

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာတဲ့ “တပ္မေတာ္နဲ႔ ပါတီ္ေတြ တုိင္ပင္လုပ္ကိုင္္ရင္ တုိးတက္မႈရမယ္” ဆိုတာထက္ တပ္မေတာ္ဟာ တပ္မေတာ္ေနရာမွာ ေနမွ တိုင္းျပည္ တိုးတက္မွာပါ။ တပ္မေတာ္အႀကီးအကဲေတြကို မ်က္ႏွာခ်ဳိေသြးၿပီး အလုပ္လုပ္ေနရသေရြ႕၊ တပ္မေတာ္ဟာ အျခား၀န္ထမ္းအဖြဲ႔အစည္းေတြနည္းတူ ျပည္သူေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ အရပ္သားအစိုးရရဲ႕ အမိန္႔ကို ျပည့္ျပည့္၀၀ မနာခံဘဲ အခြင့္ထူးခံ ၀န္ထမ္းအဖြဲ႔အစည္း ျဖစ္ေနသေရြ႕၊ တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ႏိုင္ငံေရးမွာ တတ္ေယာင္ကားလုပ္ၿပီး ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ေနသေရြ႕ တိုင္းျပည္ဟာ အခုအတိုင္းပဲ ေခ်ာက္ထဲကို ဆက္ဆင္းေနပါမယ္။

ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၁

“ဗိုလ္ခင္ညြန္႔န႔ဲ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ”

လူေျပာမ်ားေနတဲ့ “အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့့္ျမတ္ေရး” ဆိုတာကို စိတ္၀င္စားတယ္ဆိုရင္ ဗိုလ္ခင္ညြန္႔လည္း သူ႔ေခတ္သူ႔အခါက သူ ႏွိပ္ကြပ္ရက္စက္လို႔ ေသေၾကဘ၀ပ်က္ခဲ့ရတဲ့ ရဟန္းရွင္လူျပည္သူလူထုေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို အခုေခတ္စားေနတဲ့ ေတာ္၀င္ႏွင္းဆီခန္းမကျဖစ္ျဖစ္၊ သေဘာထားႀကီးေၾကာင္း ဓာတ္ပံုတြဲ႐ိုက္ျပခဲ့တဲ့ ကိုဇာဂနာတို႔ရဲ႕ ဟုမ္းခန္းမကပဲျဖစ္ျဖစ္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲလုပ္ၿပီး ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ပြဲေလးျပဴလုပ္ဖို႔ အၾကံျပဳလိုပါတယ္။ အာဏာလက္မဲ့ဘ၀နဲ႔ အခုထက္နည္းနည္းပိုၿပီးေတာ့လည္း အေသေျဖာင့္ခ်င္ေျဖာင့္သြားေအာင္ဆိုတဲ့ ေစတနာနဲ႔ပါ။ ခံခဲ့ရသူအားလံုးမဟုတ္ေတာင္ တခ်ဳိ႕တေလက ခြင့္လႊတ္တယ္ဆိုရင္လည္း ယမမင္းဆီေရာက္ရင္ အမႈနည္းနည္းေပါ့သြားတာေပါ့။"

ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၀

“ျပံဳးစရာ”

တ႐ုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္မွာ ေနထိုင္သူေတြကို စိစစ္ၿပီး ႏိုင္ငံသားကတ္ ထုတ္ေပးတုန္းကပါ။ တခ်ဳိ႕လည္း နယ္စပ္မွာ ေမြးဖြားႀကီးျပင္းၿပီး ျမန္မာလို မေျပာတတ္သေလာက္ျဖစ္ေပမယ့္ ႏိုင္ငံသားကတ္ကေလးကို ရထားခ်င္တာနဲ႔ လူေတြ႔ စစ္ေမးတဲ့အခါ အဆင္ေျပေအာင္ ျမန္မာလို္ ေမးတတ္တဲ့ ေမးခြန္းနဲ႔ အေျဖတခ်ဳိ႕ကို ခါေတာ္မီ သင္သြားၾကသတဲ့။

လူေတြ႔စစ္ေမးမႈလုပ္တဲ့အခါ လာေျဖသူတဦးကို စစ္ေမးသူက ...

“အရပ္” လို႔ ေမးတာကို

ေျဖသူက သူ သင္လာေပမယ့္ ေမ့ေနလို႔ အရက္ေသာက္လား ေမးတယ္ထင္ၿပီး ...

“တခါတေလ” လို႔ ေျဖလိုက္သတဲ့။

ေမးသူ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္သြာၿပီး ...

“ေသြး” လို႔ ထပ္ေမးသတဲ့။

ေျဖသူက ေမးတာကို နားလည္ေပမယ့္ သင္လာတာထက္ တလံုး ပိုၿပီး ေျပာလိုက္မိသတဲ့။

သူက “ေအဘီ” လို႔ သင္လာတာကို အရွိန္လြန္ၿပီး အဂၤလိပ္အကၡရာ (C) ကိုပါထည့္ကာ “ေအဘီရွီ” ဆိုၿပီး ေျပာလိုက္မိသတဲ့။

သူ႔ရဲ႕ (C) အသံထြက္ကို ၾကားၿပီး လာေျဖသူဟာ တ႐ုတ္လူမ်ဳိးပဲလို႔ ေမးသူက မွတ္ယူလိုက္ပံုေပၚသတဲ့။ အဲဒါနဲ႔ စိတ္တိုၿပီး အခန္းထဲက ထြက္သြားလို႔ရၿပီဆိုတဲ့သေဘာန႔ဲ ...

“သြား” လို႔ ေအာ္လိုက္သတဲ့။

အဲဒါကို ေျဖသူက ေနာက္တခု ထပ္ေမးတယ္ထင္ၿပီး သြားေတြကို တင္းတင္းေစ့ကာ ပါးစပ္ကို ျဖဲၿပီး ေတာင့္ေတာင့္ႀကီး ဆက္ရပ္ေနသတဲ့။

(၂၀၁၃ လြပ္လပ္ေရးေန႔က ဆရာမ ေဒါက္တာခင္ေစာ၀င္း တည္ခင္းတဲ့ နယူးရီးယား ညစာစားပြဲမွာ ဟာသ ေျပာခဲလွတဲ့ ဆရာမ ေဒါက္တာစင္သီယာေမာင္ ဆီက ရွားရွားပါးပါး ၾကားခဲ့ရတဲ့ ျပံဳးစရာေလးတခုပါ။)

ေဖေဖာ္၀ါရီ ၃

“႐ူးခ်င္ေယာင္မေဆာင္ေရး ႀကီးၾကပ္မႈေကာ္မရွင္ ...”

ၾကံ႕ဖြတ္စစ္အုပ္စု မတရား က်ဴးလြန္ထားတဲ့ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ျပစ္မႈႀကီးေတြကို ေမ့ေပ်ာက္ေအာင္ အခ်ိန္ဆြဲဖို႔ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ “ေကာ္မရွင္” ဆိုတာေတြနဲ႔ ေကာ္မရွင္ေတြမွာ ပါ၀င္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ႐ူးခ်င္ေယာင္မေဆာင္ေစဖို႔ ႀကီးၾကပ္ေရးေကာ္မရွင္ ဖြဲ႔ဖို႔လိုၿပီေလာ ...။

ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂

မလြဲမေသြ ... (သို႔) ကာခံ

တခ်ိန္က လူထုေခါင္းေဆာင္မကလို႔ ဘာႀကီးပဲျဖစ္ခဲ့ ျဖစ္ခဲ့၊ ဘယ္လိုပဲ ေပးဆပ္ခဲ့ ေပးဆပ္ခဲ့ အခုအခ်ိန္မွာ ျပည္သူလူထုအက်ဳိးစီးပြားကို ဆန္႔က်င္ၿပီး လူထုကို ဖိႏွိပ္ရက္စက္ခဲ့ ရက္စက္ေနဆဲ၊ ဂုတ္ေသြးစုပ္ခဲ့ စုပ္ေနဆဲ စစ္အာဏာရွင္ေတြနဲ႔ အေပါင္းအပါေတြကို ကာဆီးကာဆီးလုပ္၊ မေယာင္ရာဆီလူးတဲ့ အလုပ္ေတြပဲ လုပ္ေနရင္ေတာ့ လူထုနဲ႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႔ၿပီး လူထုရ႕ဲ ဒဏ္ခတ္မႈကို မလြဲမေသြ ရင္ဆိုင္ရမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။

ဇန္န၀ါရီ ၃၁

“၂၀၁၃ ဇန္န၀ါရီလ အရယ္ရဆံုး ဟာသ”

ျမန္မာျပည္သူလူထုစိတ္ထဲ အေၾကာက္တရားမ်ဳိးစံု ၀င္ေအာင္ နည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ ၿခိမ္းေျခာက္႐ိုက္သြင္းခဲ့၊ ႐ိုက္သြင္းေနဆဲ ေကာင္ေတြက ေခြးပါးစပ္က နတ္စကားထြက္ဆိုသလို “စစ္မက္ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ကရင္ျပည္နယ္ ေဒသမ်ားတြင္ ျပည္ေထာင္စုအစုိးရအဖြဲ႔မွ ဝန္ႀကီးမ်ား ဦးေဆာင္ကာ မေၾကာက္တရားမ်ား လုိက္လံ ေဟာေျပာသြားမည္” တဲ့။ ဒီ့ထက္ ရယ္စရာေကာင္းတဲ့ ဟာသေတာ့ ရွိႏိုင္မယ္မထင္။

http://www.mizzimaburmese.com/news/inside-burma/10873-2013-01-28-16-16-04.html"

ဇန္န၀ါရီ ၂၉

“ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္လူတန္းစားသစ္ပုစိေကြးတရပ္”

အခုတေလာ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ကို ေမႊေႏွာက္ဖတ္ရႈရင္း လူတန္းစားပုစိေကြးတရပ္ ေပၚေပါက္ေနတာ သတိထားမိတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ အေကာင့္ေတြကို ၾကည့္ေတာ့လည္း ဘယ္သူဘယ္၀ါမွန္းမသိ၊ ဘယ္ေခ်ာင္ကေလာင္ကေန ေရးေနမွန္းမသိ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လည္း စာေတြအေတာ္ဖတ္ထားၿပီး ေတာ္ေတာ္သိေနၿပီလို႔ ဘ၀င္ေလဟပ္ေနၾကပံုေပၚ။ တခ်ဳိ႕က်ေတာ့လည္း စာေရးဆရာ ေမာင္စူးစမ္းတို႔၊ ကိုေက်ာ္၀င္းတို႔၊ ကိုေန၀င္းေမာင္တို႔စာေတြေလာက္ ဖတ္ဖူးတာကို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေတာ္ေတာ္ဟုတ္ေနၿပီလို႔ အထင္ေရာက္ေနၾကပံုေပၚ (အကိုးအကားေလးေတြက ပါတတ္ေသး)။

အဲဒီလူတန္းစားသစ္ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္အေကာင့္ရွင္ကေလးေတြဟာ သူတို႔အထင္ႀကီးပံုရတဲ့ ဆရာသမားေတြလို ကလိန္ကက်စ္ ၾကံ႕ဖြတ္စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေခါင္းမလွ်ဳိ၊ အတင္း၀င္မလံုး၊ ဖင္မလ်က္၊ မဖားမယားဘဲ ကိုယ့္ယံုၾကည္ခ်က္ေပၚကိုယ္ ရပ္တည္ေရးသားေနၾကသူေတြရဲ႕ ပို႔စ္ေတြေအာက္မွာ ျပင္ညာရွိေယာင္ေယာင္၊ ငါသိငါတတ္ေယာင္ယာင္၊ ၾကားခ်ၿပီးေျပာသေယာင္ေယာင္ ေလေပ်ာ့ေလးေတြနဲ႔ ကြန္မင့္ေတြ လာေရာက္ေရးသားေလ့ရွိၾကတယ္။ ေျပာရရင္ ရယ္စရာေပါ့ဗ်ာ။

ဘယ္လိုေလသံမ်ဳိးေတြလဲဆိုတာ့ ...

“အေကာင္းျမင္စိတ္ကေလးေတြ ထားၾကပါဗ်ာ” တို႔

“ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ အီမိုးရွင္းနဲ႔ လုပ္လို႔မရဘူးဗ်” တို႔

“လမ္းေပၚထြက္ ဆႏၵျပေနလို႔ အေျဖမထြက္ႏိုင္ဘူး” တို႔

“အခုအခ်ိန္မွာ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြားကို ေရွ႕တန္းမတင္သင့္ဘူး” တို႔

“အရွည္ကိုၾကည့္ၿပီး ဦးေႏွာက္နဲ႔ ခ်င့္ခ်င့္ခ်ိန္ခ်ိန္ လုပ္ၾကရမယ္” တို႔

... စသျဖင့္ ေခြး၀ဲစား ခ်ီးကားႀကိတ္ခံထားရတဲ့ ေလသံမ်ဳိးတြနဲ႔ေပါ့ဗ်ာ ...

ဇန္န၀ါရီ ၂၈

“လိုရာမေရာက္မွာလည္း စိုး ...”

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က “သမၼတႀကီးကို ယံုတယ္” “တပ္မေတာ္အရာရွိႀကီးေတြကို ခ်စ္ပါတယ္” “တပ္မေတာ္ကို ႏွစ္သက္ဆဲပါ” ဆိုတာမ်ဳိးေတြကို အေျမာ္အျမင္ႀကီးသေယာင္ေယာင္၊ အရွည္ကိုေတြးသေယာင္ေယာင္ ေျပာဆိုေနေပမယ့္လည္း လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၃ ႏွစ္မွာ “မတရားတဲ့ အမိန္႔ဟူသမွ် တာ၀န္အရ ဖီဆန္ၾက” ဆိုတဲ့ ေႂကြးေၾကာ္သံမ်ဳိးထုတ္ခဲ့တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အလြန္အင္မတန္မွ သံသယႀကီးလြန္းတတ္တဲ့ ကာလံုစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြေရာ၊ စစ္ေခါင္းေဆာင္တေယာက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ရုပ္ေသးသမၼတ ဦးသိန္းစိန္ကိုယ္တိုင္ေရာ ယံုၾကည္မႈရွိႏိုင္ပ့ါမလားဆိုတာ စိုးရိမ္စရာေကာင္းတဲ့အခ်က္ပါ။ တဘက္လူေတြရဲ႕ ယံုၾကည္မႈမရရွိႏုိင္ဘဲ ကိုယ့္ဘက္ကပဲ တဖက္သတ္ စြတ္ရြတ္ေျပာေနရင္ ကြယ္ရာမွာ တဘက္လူေတြရဲ႕ ဟားတုိက္ရယ္ေမာခံရသူအျဖစ္သာရွိၿပီး လိုရာမေရာက္မွာလည္း စိုးရပါတယ္။

ဇန္န၀ါရီ ၂၂

“ဘာသာျပန္ဖို႔ ကြ်တ္က်ဲသြားတဲ့ ေဟာေျပာမႈ”

Nyi Saw Lwin ရဲ႕ Status မွာ `ခရီးသြားေဆာင္းပါး ေရးဖို႔ ကြ်တ္က်ဲသြားတဲ့ အမွာစာ´ ဆိုတာကို ဖတ္ရေတာ့ ဘာသာျပန္ဖို႔ ကြ်တ္က်ဲသြားတဲ့ ကြယ္လြန္သူ စာေရးဆရာႀကီး ေမာင္ေသာ္ကရဲ႕ ေဟာေျပာမႈကို သတိရၿပီး ျပံဳးမိသြားတယ္။

ဆရာေမာင္ေသာ္က ေဟာေျပာတာက ဒီလိုပါ။

ဒစ္ရွင္နရီ ရွိရင္ ဘာသာျပန္စာေရးဆရာ လုပ္လို႔ရတယ္လို႔ ထင္ပံုေပၚတဲ့ မ်က္ကန္းတေစၧမေၾကာက္ လူရြယ္တဦးက တရက္သားမွာ ဆရာ့ဆီ သူ ဘာသာျပန္ထားတဲ့ စာမူေတြတထပ္ႀကီး ပိုက္ၿပီး ေရာက္ခ်လာသတဲ့။ သူ႔ကိုယ္သူ မိတ္ဆက္ၿပီး သူကိုယ္တိုင္ ထုတ္ေ၀မယ့္ သူကိုယ္တိုင္ ဘာသာျပန္ထားတဲ့ စာအုပ္အတြက္ အမွာစာ ခ်ီးျမွင့္ေပးဖို႔ ဆရာ့ကို ပူဆာသတဲ့။ ဆရာကလည္း အားနာတာနဲ႔ “ေအးကြာ ... ထားခဲ့၊ အားတဲ့အခါ ဖတ္ၾကည့္ၿပီး ေရးထားလိုက္ပါမယ္” လို႔ ေျပာၿပီး ရက္ခ်ိန္းေပးလိုက္သတဲ့။

အားလို႔ သူ႔စာမူကို ေကာက္ဖတ္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ အစ တမ်က္ႏွာ၊ ႏွစ္မ်က္ႏွာ ဖတ္ရုံရွိေသး၊ ဆက္စားမယ့္ ထမင္းပန္းကန္ထဲ ခဲ၊ သလဲေတြ နမ္းခ်င္းေတြ႔လိုက္ရလို႔ ထမင္းဆက္စားခ်င္စိတ္ ကုန္ခန္းသြားသလိုမ်ဳိး သူ႔စာမူကို ဆက္ဖတ္ခ်င္စိတ္ ကုန္ခန္းသြားသတဲ့။ ဒါေပမယ့္ ေပးထားတဲ့ ကတိကလည္း ရွိေလေတာ့ အမွာစာကိုေတာ့ ေရးျဖစ္ေအာင္ ေရးလိုက္သတဲ့။ လာယူတဲ့ေန႔က်ေတာ့ စာအိတ္နဲ႔ ပိတ္ၿပီးသား အမွာစာနဲ႔ သူ႔စာမူတထပ္ႀကီးကို အေပးမွာ သူက ဆရာ့ကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ၀မ္းသာအားရ ေျပာၿပီး ျပန္သြားသတဲ့။ အမွာစာေၾကာင့္ပဲလားေတာ့ မသိဘူး၊ စာအုပ္လည္း ထြက္လာတာ မေတြ႔ရဘူး။ ဆရာ့ဆီလည္း ေနာက္ထပ္ ေပၚမလာေတာ့ဘူး ... တဲ့။

ဆရာေမာင္ေသာ္က ေရးေပးလိုက္တဲ့ အမွာစာကေတာ့ ...

“ဤစာအုပ္သည္ ေတာ္႐ုံႏွင့္ လႊင့္ပစ္၍ရမည့္ စာအုပ္မဟုတ္၊ အေ၀းဆံုးသို႔ အားကုန္လႊဲ၍ လႊင့္ပစ္ရမည့္ စာအုပ္သာျဖစ္ေပသတည္း။” တဲ့။

(ဆရာေမာင္ေသာ္ကရဲ႕ တခုေသာ စာေပေဟာေျပာပြဲ အမွတ္တရ ...)

ဇန္န၀ါရီ ၂၁

“၀မ္းနည္းစရာ ေကာင္းလွေပစြ ... ျမန္မာလူထုဘ၀”

ကၽြႏ္ုပ္တို႔ျမန္ျပည္သူလူထု ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္အားထားသည့္ လူထုေခါင္းေဆာင္ဟူသည္ကား သူ႔ထံ ေရာက္လာေသာ ေဘာလံုးမွန္သမွ်ကို တဘက္အသင္းဘက္သို႔ ႐ိုက္မခ်တတ္ဘဲ ေနာက္လိုက္လူထုထံသို႔သာ ျပန္လည္ေဘာ္လီေဘာပုတ္ေနတတ္ေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ဳိးေပတကား ... ၀မ္းနည္းစရာ ေကာင္းလွေပစြ ...

ဇန္န၀ါရီ ၁၉

“သူခိုးႀကီးငတက္ျဖားအိုင္ဒီအိုေလာ္ဂ်ီ”

သူခိုးႀကီးငတက္ျဖားက သူ႔ေခတ္သူ႔အခါက မေတာ္မတရား ခ်မ္းသာသူေတြရဲ႕ ပစၥည္းဥစၥာေတြကို ခိုးယူၿပီး မရွိဆင္းရဲသားေတြကို ေ၀ျခမ္းေပးသလို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေလလံပစ္တဲ့နည္းနဲ႔ ေခတ္ပ်က္သူေဌး (ခ႐ိုနီ) ေတြဆီက ေငြေတြကို ရယူတာနဲ႔ လွဴဒါန္းေငြကို လက္ခံတာဟာ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးရန္ပံုေငြအျဖစ္ သံုးဖို႔လို႔ ဆုိေလေတာ့ သူခိုးႀကီးငတက္ျဖားရဲ႕ အိုင္ဒီအိုေလာ္ဂ်ီနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အိုင္ဒီအိုေလာ္ဂ်ီ အတူတူပဲလို႔ ဆိုႏိုင္ေလမလား။

တကယ္ေတာ့ ျမန္မာျပည္ႀကီး အခုလို ဗိုက္ပူနံကားျဖစ္ၿပီး ပိန္ေသးက်ဳံလွီစြာနဲ႔ အာဟာရခ်ဳိ႕တဲ့ေနရတာဟာ စစ္အာဏာရွင္ေတြနဲ႔ အေပါင္းအပါ ခ႐ိုနီကပ္ပါးသန္ေကာင္ေတြ တိုင္းျပည္ဘ႑ာေတြကို မေတာ္မတရား လက္၀ါးႀကီးအုပ္ ရယူၿမိဳဆို႔ထားလို႔ပါ။ ခ႐ိုနီကပ္ပါးသန္ေကာင္ေတြဆီက ေငြေတြကို သူခိုးႀကီးငတက္ျဖားအိုင္ဒီအိုေလာ္ဂ်ီေလာက္နဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္ေနလို႔ေကာ တိုင္းျပည္ဗိုက္ပူနံကား ပိန္ေသးက်ဳံလွီ အာဟာရခ်ဳိ႕တဲ့ေနတာ သက္သာႏိုင္ပါ့မလား။ မသက္သာတဲ့အျပင္ အဲဒီ ခ႐ိုနီကပ္ပါးသန္ေကာင္ေတြက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ထမီနားကိုပါ အရွက္မရွိ ခိုတြယ္ၿပီး သူတို႔လွဴဒါန္းတာထက္ ပိုအျမတ္အစြန္းရေအာင္ လုပ္စားၾကဦးမယ္ဆိုတာကိုရာ မေတြးမိေလသလား။ ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္တေယာက္အေနနဲ႔ ေရာဂါရဲ႕ဇာစ္ျမစ္က္ို ရွာေဖြကုသဖို႔ မၾကံတတ္ေတာ့လို႔ေလလား။

ဇန္န၀ါရီ ၁၅

“ဆက္တိုက္ လက္နက္ခ်ေပးေနရ ...”

“လူတေယာက္ဟာ လက္နက္ခ်လိုက္ၿပီဆိုရင္ တခါထဲခ်ရတာ မဟုတ္ဘူး။ အႀကိမ္ႀကိမ္ ခ်ေနရတာပဲ”

(ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္းရဲ႕ `လက္နက္ခ်´ ေဆာင္းပါးမွ ...)

ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္းရဲ႕ ေဆာင္းပါးထဲက စာသားကို ကိုးကားတဲ့အေပၚ ႏိုင္ငံေရးတံဆိပ္ကပ္ေတာ္သူေတြက ကြန္ျမဴနစ္လို႔ အေျခာက္တိုက္ အထင္ႀကီးၾကမွာလည္း စိုးရေသး။ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဒီလိုပါ။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဘဲလ္ဆုရွင္ ဆိုတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္နဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြမႈ မရွိေတာ့ေလာက္ေအာင္ ရခိုင္အေရး၊ လက္ပံေတာင္းအေရးနဲ႔ အထူးသျဖင့္ ကခ်င္အေရးေတြမွာ ေရငံု ႏႈတ္ဆိတ္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ (ၾကားေန) ေနတာဟာ ႏိုင္ငံေရးအရ အေျမာ္အျမင္ႀကီးမႈေၾကာင့္လို႔ေတာ့ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ မထင္မိ႐ိုးအမွန္ပါ။

ျဖစ္ႏိုင္တာက ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္းရဲ႕ ေဆာင္းပါးထဲက စာသားလို ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒေအာက္ကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ NLD လက္နက္ခ်ခဲ့ရၿပီးတဲ့ေနာက္ ျဖစ္သမွ် ျပည္သူ႔အေရးေတြမွာ ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ေနရတဲ့နည္းနဲ႔ ဆက္တိုက္ လက္နက္ခ်ေပးေနရတာလို႔ပဲ က်ေနာ္ေတာ့ ႐ိုး႐ိုးသားသား ျမင္မိပါတယ္။

ဇန္န၀ါရီ ၁၅

“ေတာ္ေတာ့္ကို လြဲလဲြႀကီး ...”

‘ခ႐ိုနီ´ ဆိုတဲ့ ဒက္ဖေနးရွင္းကိုက ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို ဆိုးရြားေနေလေတာ့ ခ႐ိုနီေတြထဲမွာ ေကာင္းတဲ့လူေတြလည္း ရွိပါတယ္လို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔ အခမဲ့ ေရွ႕ေနလိုက္ေပးေနတာဟာ ... မတရား လုယက္ ခိုးဆိုးတိုက္ခိုက္၊ သမၼာအာဇီ၀ မဟုတ္တဲ့ နည္းလမ္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ ခ်မ္းသာႂကြယ္၀လာၿပီးမွ စိတ္ေကာင္း၀င္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တဲ့ သူခိုးဓားျပသာသာ ေအာက္တန္းစားစိတ္ဓာတ္နဲ႔ ငနဲသားတြကို ေနာင္လာေနာက္သား ျမန္မာျပည္သားေတြ အတုယူမွားေအာင္ မဟာခ်ီးမြမ္းခန္းဖြင့္ေပးသလိုမ်ဳိး ျဖစ္ေနတယ္လို႔ထင္တယ္။ ေတာ္ေတာ့္ကို လြဲလဲြႀကီးပဲ။

ဇန္န၀ါရီ ၅

“ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိေၾကာင္း ေျပာၾကားခ်က္”

အကၽြႏု္ပ္ ေမာင္လြဏ္းေဆြကေလးအား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ခ်စ္ခင္ေလးစားသမႈျဖင့္ ေ၀ဖန္ေထာက္ျပေနသူဟု အေကာင္းဘက္မွ ႐ႈျမင္ရမည့္အစား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို မနာလို မုန္းတီးစိတ္ျဖင့္ တိုက္ခိုက္ေခ်မႈန္းေနသည့္ အဆိုးျမင္၀ါဒီဟု အထင္အျမင္မွားခံေနရခ်ိန္ ...၊ လူရင္းမ်ားကပင္ အကၽြႏ္ုပ္ႏွင့္ ယခင္ ခင္မင္ရင္းစြဲရွိခဲ့သည့္အတိုင္း ေျပာဆိုဆက္ဆံမိလွ်င္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဆန္႔က်င္သူဟု ကင္ပြန္းတပ္ အထင္အျမင္လြဲခံရမည္ကို စိုးထိတ္ေသာေၾကာင့္ မတတ္သာ ခပ္ခြာခြာေနေနၾကခ်ိန္ ဇန္န၀ါရီ ၄ ရက္ အခါသမယ၌ ေမတၱာမပ်က္ ေမြးေန႔ဆုေတာင္းမ်ား ေပးပို႔ခဲ့ၾကသည့္ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ မက္ေဆ့ခ်္မွ မိတ္ေဆြ ၈၁ ဦး၊ တို္င္းမ္လိုင္းမွ မိတ္ေဆြ ၁၀ ဦး၊ အီးေမးလ္မွ မိတ္ေဆြ ၁ ဦးႏွင့္ ဖုန္းဆက္၍ ဟက္ပီးဘတ္ေဒးခဲ့ၾကေသာ မိတ္ေဆြ (အေရအတြက္ မမွတ္မိ) တို႔အား အထူးပင္ေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း ခင္မင္ေလးစားစြာ ေျပာၾကားအပ္ပါသည္။

မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း ေရာင္းရင္းမ်ားအားလံုး ႏွစ္သစ္မွာ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာၿပီး လိုရာဆႏၵျပည့္၀ၾကပါေစ။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အမွန္ဧကန္ ခ်စ္ခင္ေလးစားသူ ...
ေမာင္လြဏ္းေဆြ :)

ဇန္န၀ါရီ ၅

“မ်က္စိစံုမိွတ္ခ်စ္သူ” နဲ႔ “ခ်င့္ခ်င့္ခ်ိန္ခ်ိန္ခ်စ္သူ”

တခါတခါ က်ေနာ္က “အေမစုခ်စ္သူေတြ နားဆင္ဖို႔၊ ၾကည့္႐ႈဖို႔ ရွယ္ပါတယ္” လို႔ ေရးသားမိေတာ့ က်ေနာ္က “အေမစု” လို႔ သူ႔ကို ခ်စ္လြန္းသူေတြ ခၽြဲႏြဲ႔ ေခၚတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို မခ်စ္တဲ့သူလို ျဖစ္ေနတယ္။ တကယ္လည္း က်ေနာ္က အေမစုခ်စ္သူ မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ခ်စ္သူလို႔ေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေသခ်ာေပါက္ ေျပာရဲပါတယ္။ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ခ်စ္ခင္ေနဆဲ၊ စိတ္၀င္းစားေနဆဲ၊ အားကိုးေမွ်ာ္လင့္ေနဆဲမို႔လည္း သူ႔ရဲ႕ ႏို္င္ငံေရးလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ စိုးရိမ္မကင္းျဖစ္မိတဲ့ အခ်က္ေတြကို အေလးအနက္ထား ေ၀ဖန္ေထာက္ျပေရးသားေနတာပါ။ ဒါကို အေမစုခ်စ္သူမ်ားက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို တိုက္ခိုက္ေခ်မႈန္းတယ္လို႔ အထင္ေတာ္လြဲၿပီး ဆတ္ဆတ္ထိမခံျဖစ္ေနၾကတာပါ။

ေျပာရရင္ “အေမစုခ်စ္သူ” ေတြဆိုတာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဘာလုပ္လုပ္၊ ဘာေျပာေျပာ မ်က္စိစံုမွိတ္ေထာက္ခံၾကသူေတြလို႔ ေျပာရမွာျဖစ္ၿပီး က်ေနာ့္လို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လမ္းမေခ်ာ္ေအာင္ ေ၀ဖန္ေထာက္ျပရင္း ခ်င့္ခ်င့္ခ်ိန္ခ်ိန္ ခ်စ္တဲ့သူေတြကိုေတာ့ “ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ခ်စ္သူ” လို႔ ေျပာႏိုင္မယ္ ထင္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ “အေမစုခ်စ္သူေတြ” နဲ႔ “ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ခ်စ္သူေတြ” ဆိုတာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဆိုတဲ့ လူသားတဦးကို ခ်စ္ခင္ၾကသူေတြခ်ည္းျဖစ္ေပမယ့္ ခ်စ္ပံုခ်စ္နည္း မတူၾကသူေတြသာျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ “မ်က္စိစံုမိတ္ခ်စ္သူ” နဲ႔ “ခ်င့္ခ်င့္ခ်ိန္ခ်ိန္ခ်စ္သူ” ေပါ့။ :)

ဇန္န၀ါရီ ၅

“၀ိုင္းရံလို႔ေကာ ဘာထူးမွာလဲ”

ပိုက္ဆံမေပးရတိုင္း ေဖာေဖာသီသီ ေျပာေနၾကတဲ့ စကားတခြန္းကေတာ့ “၀ိုင္းရံၾကပါ” ဆိုတဲ့ စကားပဲ။ အေရးႀကီးတဲ့၊ အေရးေပၚေနတဲ့ ကိစၥကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး မေယာင္ရာဆီလူးတဲ့ အလုပ္ေတြနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္ေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ကို ၀ိုင္းရံလို႔ေကာ ဘာထူးမွာလဲဆိုတာကို မစဥ္းစားဘဲ ေျပာေနၾကသလားေတာ့မသိဘူး။

ဒီဇင္ဘာ ၃၁

“အားႀကီးသူနဲ႔ အားငယ္သူ ရန္ပြဲကို ဒီအတိုင္းပဲ ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ လက္ပိုက္ၾကည့္ေနၾကေတာ့မလား ဂီးေဆာင္ေဂ်ာင္းတို႔ရယ္ ...”

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လို ၾသဇာအရွိန္အ၀ါႀကီးတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဘယ္ဆုရ ပုဂၢိဳလ္က ပဋိပကၡေတြ ပိုႀကီးထြားကုန္မွာစိုးလို႔ ကခ်င္စစ္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္ဘက္ကိုမွ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ကန္႔ကြက္႐ႈတ္ခ်တာမ်ဳိး မလုပ္ႏုိင္ဘူးလို႔ ဆိုတယ္။

အဲဒီလို ကန္႔ကြက္႐ႈတ္ခ်တာမ်ဳိး မလုပ္တဲ့အတြက္ ပဋိပကၡေတြ ေလ်ာ့နည္း ရပ္ဆိုင္းသြားသလား ဆိုေတာ့လည္း စစ္ေျပးဒုကၡသည္ေတြ ပိုမ်ားလာတာကိုသာ ေတြ႔ေနရတယ္။ ၾကံ႕ဖြံ႔စစ္အုပ္စုဘက္က ေလေၾကာင္းကေနပါ ထိုးစစ္ဆင္တိုက္ခိုက္တာေတြ အတင့္ရဲစြာ လုပ္ေဆာင္လာတာသာ ေတြ႔ေနရတယ္။

ေတာင္အာဖရိက ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဒက္စ္မြန္တူးတူးရဲ႕ ကမၻာေက်ာ္ အဆိုအမိန္႔ေလးကိုပဲ ျပန္သတိရမိတယ္။

“မတရားတဲ့ အေျခအေနေတြမွာ သင္ ၾကားေနတယ္ဆုိရင္ သင္ဟာ ဖိႏွိပ္သူဘက္ကုိ ေရြးခ်ယ္လုိက္ျခင္းသာ ျဖစ္တယ္။ ဆင္တေကာင္က ႂကြက္တေကာင္ရဲ႕အၿမီးကို နင္းထားတာ ေတြ႔ရက္နဲ႔ သင္က ၾကားေနတယ္လုိ႔ ေျပာရင္ ႂကြက္က သင့္ရဲ႕ၾကားေနမႈကုိ အသိအမွတ္ျပဳလိမ့္မယ္မဟုတ္ဘူး”

ဒီဇင္ဘာ ၃၀

“လူမိုက္အားေပးလုပ္ရပ္”

က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ပိုင္းေတြ စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ခဲ့ပံုက အာဏာရွင္ေတြအေပၚ ကိုယ့္ဘက္က သေဘာထားႀကီးႀကီးနဲ႔ ခြင့္လႊတ္သည္းခံ အျပစ္မျမင္ေၾကာင္း ျပသႏိုင္မယ္ဆိုရင္ သူတို႔ဘက္ကလည္း ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ အေနအထားေတြကို တေျဖးေျဖးနဲ႔ အေလွ်ာ့ေပး လိုက္ေလ်ာလာမယ္လို႔ စိတ္ကူးယဥ္ၿပီး ဘာအေရးကိစၥျဖစ္ျဖစ္ အာဏာရွင္နဲ႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႔မယ့္ကိစၥေတြဆို ေတမိလုပ္ ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကပံုေပၚတယ္။

ခက္တာက အာဏာရွင္ေတြအဖို႔မွာ သူတို႔ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ အာဏာကို (သူတို႔ ရာဇာပလႅင္ေပၚကေန အင္နဲ႔အားနဲ႔ ဆြဲခ်ခံရတဲ့နည္းကလြဲလို႔) ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ လႊတ္လို႔မရတဲ့ အေၾကာင္းတရားေတြ ျဖစ္တည္ေနတယ္ဆိုတာကို က်ေနာ္တို႔ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ေတြ ေမ့ေလ်ာ့ေနတာလား၊ ေဖာ့ေတြးေနတာလား၊ အင္နဲ႔အားနဲ႔ တိုက္ရမယ့္ အေနအထားကို ဦးမေဆာင္ရဲ/ခ်င္လို႔ ေရွာင္လႊဲေနတာလားဆိုတာ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ပဲ သိႏိုင္မယ္ထင္တယ္ (ဂႏၵီႀကီးရဲ႕ အၾကမ္းမဖက္ အႏုနည္းနဲ႔ တုိက္ပြဲ၀င္မႈ ပံုစံေတြကို ေလးစားအားက်သူေတြလို႔လည္း သိထားလို႔ပါ)။

ကိုယ့္ဘက္က သေဘာထားႀကီးႀကီးနဲ႔ ခြင့္လႊတ္သည္းခံ အျပစ္မျမင္ေၾကာင္း ျပသႏိုင္မယ္ဆိုရင္ သူတို႔ဘက္က ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ အေနအထားေတြကို တေျဖးေျဖးနဲ႔ အေလွ်ာ့ေပး လိုက္ေလ်ာလာမယ္လို႔ စိတ္ကူးယဥ္ၿပီး အေကာင္းဘက္ကို ေမွ်ာ္လင့္သလို ဆန္႔က်င္ဘက္ရလဒ္တခုျဖစ္တဲ့ ပိုးစားၿပီး ဒုကၡေပးေနတဲ့ လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ ကၽြတ္လုကၽြတ္ခင္ သြားတေခ်ာင္းကို အျမစ္ျပန္ခိုင္မာေအာင္ ကူညီပံ့ပိုးေပးရာက်မယ္ ဆိုတာကိုလည္း ေတြးဖို႔လိုလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။

ကိုယ္စိတ္ကူးယဥ္သလို ျဖစ္မလာဘဲ (မျဖစ္ဖို႔လည္း ရာခိုင္ႏႈန္း အလြန္မ်ားပါတယ္။) ကိုယ္ဘက္က အင္နဲ႔အားနဲ႔ ျပင္ဆင္ၿပီး ေတာင္းဆိုတိုက္ပြဲ၀င္ဖို႔ မႀကိဳးစားရင္ ကိုယ့္ဘက္က အေလွ်ာ့ေပး လိုက္ေလ်ာမႈေတြဟာ အာဏာရွင္စနစ္ ပံုစံသစ္တမ်ဳိးနဲ႔ အျမစ္ျပန္တြယ္ႏိုင္ေအာင္ အခ်ိန္ဆြဲေပးထားသလို (မရည္ရြယ္ေသာ္လည္း လူမိုက္အားေပးလုပ္ရပ္မ်ဳိး လုပ္မိသလို) ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္ ဆိုတာကိုလည္း စဥ္းစားဖို႔လိုမယ္လို႔ ထင္မိပါေၾကာင္း ေလးစားစြာ အၾကံျပဳအပ္ပါတယ္။

ဒီဇင္ဘာ ၂၈

“ဆင္ျခင္ၾကည့္မိျခင္း”

တကယ္ေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္တိုင္ အန္အယ္လ္ဒီပါတီအတြင္းမွာ အာဏာရွင္လို ျဖစ္ေနတာပါပဲေလ။ ပါတီဗဟိုေကာ္မတီကို ျပန္လည္ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းလိုက္ပံုကိုက ဘယ္သူမွ ဘာမွ complaint မတက္ရဲမယ့္ ပံုစံမ်ဳိး ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့တာပဲ။ လက္ညႇိဳးေထာင္ ေခါင္းညိတ္ကလြဲရင္ complaint တက္မယ္ ထင္ရသူေတြကို အနားအကပ္မခံေတာ့ဘူး မဟုတ္လား။ ဒီလို ပညာေရးရန္ပံုေငြပြဲမွာ ေဒါသထြက္တာမ်ဳိးကို ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္သင့္ မ၀င္သင့္ ဆံုးျဖတ္တဲ့ေန႔တုန္းက ပါတီတြင္း မိန္႔ခြန္းေျပာရာမွာလည္း ေတြ႔လိုက္ရဖူးတယ္။ အခုေတာ့ အဲဒီအေလ့အထံုက အျပင္ေလာကကိုပါ ကၽြံထြက္လာပံုေပၚတယ္။

လူအုပ္ဆိုတာမ်ဳိးက ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိတာ သဘာ၀ပဲေလ။ အေၾကာင္းမဲ့ေတာ့ ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲ ျဖစ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ျပႆနာတခုခု တက္လို႔သာ ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲ ျဖစ္တာေနမွာပါ။ သက္ဆုိင္ရာ လံုျခံဳေရးေတြကို ေမတၱာရပ္ခံၿပီး ကူညီေျဖရွင္းခိုင္းလိုက္ရင္ ေဒါသထြက္စရာ မလိုဘဲ ပိုၿပီး ၾကည့္လို႔လွမွာပါ။ အခုျဖစ္သြားတာက ငါ ရွိေနတာေတာင္ ဒီလိုျဖစ္ရလားဆိုတဲ့ စိတ္ကေလး ငယ္ထိပ္ကို တက္ေဆာင့္သြားလို႔ ျဖစ္ရတာလို႔ ထင္မိပါတယ္။ အၾကံျပဳတာပါ။

ဒီဇင္ဘာ ၂၈

“ေအာင္းထားတာေတြ ထြက္သြားတာ ေကာင္းပါတယ္”

ပညာေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ မိန္႔ခြန္းေျပာၾကားရင္း ပညာရွိသတိျဖစ္ခဲ ဆိုသလို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေဒါသအိုး ေပါက္ကြဲ ပြင့္ထြက္သြားတာ ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ က်န္းမာေရး႐ႈေထာင့္က ၾကည့္ရင္ ေကာင္းေတာ့ေကာင္းပါတယ္။ ဘႀကီးေရႊတို႔၊ ဘေျပာင္တို႔ဘက္ လွည့္ၿပီး မေပါက္ကြဲရဲသမွ် ေအာင္းထားတာေတြ ထြက္သြားၿပီး ေပါ့ပါးလန္းဆန္းသြားမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သမၼတေတာင္ မျဖစ္ေသးဘူး၊ အဲသေလာက္ ေပါက္ကြဲသံစဥ္ေတြ လႊင့္ထုတ္ေနတာကိုေတာ့ နည္းနည္းေတာင္ လန္႔မိသလိုပဲ။ တျခားမဟုတ္ပါဘူး၊ အာဏာရွင္ကို မႀကိဳက္လို႔ပါဆိုမွ ေနာက္ထပ္ အာဏာရွင္အသစ္နဲ႔ ထပ္တိုးမွာကို လန္႔မိတာပါ။

ဒီဇင္ဘာ ၂၈

“ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚ ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ေရးအတြက္ ျမန္မာျပည္သူ/သားမ်ား တက္ညီလက္ညီ ၿဖိဳဖ်က္ပစ္ရဦးမည့္ အႏၱရာယ္ (၇) သြယ္”

(၁) ဖြဲ႔စည္းပံု

- ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ

(၂) အဖြဲ႔အစည္း

- အမ်ဳိးသားကာကြယ္ေရးႏွင့္ လံုျခံဳေရးေကာင္စီ (ကာ/လံု)

(၃) ဖိႏွိပ္ေရးယႏၱရား

- သတင္းေပးမ်ား
- စြမ္းအားရွင္မ်ား
- စစ္ေၾကာေရးစခန္းမ်ား

(၄) မီဒီယာ

- ျမန္မာ့အလင္း (သတင္းစာ)
- ေၾကးမံု (သတင္းစာ)
- The New Light of Myanmar (သတင္းစာ)
- ျမန္မာ့႐ုပ္ျမင္သံၾကား (႐ုပ္သံ)
- ျမ၀တီ႐ုပ္ျမင္သံၾကား (႐ုပ္သံ)

(၅) ကုမၸဏီ

- ျမန္မာ့စီးပြားေရးဦးပိုင္လိမိတက္ (ဦးပိုင္)
- ျမန္မာ့စီးပြားေရးေကာ္ပိုေရးရွင္း (MEC)

(၆) လူပုဂၢိဳလ္

- ေခတ္ပ်က္သူေဌးမ်ား (ခ႐ိုနီမ်ား)

(၇) အမႈကိစၥ

- အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈ

ဒီဇင္ဘာ ၂၈

“ကခ်င္ျပည္သူေတြက ျမန္မာျပည္သူေတြ မဟုတ္လို႔လား”

ပညာေရးအတြက္ ရန္ပံုေငြရွာတဲ့ကိစၥဟာ လိုအပ္ခ်က္မွန္ေပမယ့္ အေရးေပၚမဟုတ္တဲ့၊ ေျဖးေျဖးခ်င္း လုပ္သြားရမယ့္ ကိစၥကိုေတာင္ ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲ က်င္းပေနရင္ အေရးေပၚအေျခအေနေရာက္ေနတဲ့ (ကခ်င္ျပည္သူေတြ အတိဒုကၡေရာက္ေနရတဲ့) ကခ်င္ထိုးစစ္ ရပ္ဆိုင္းဖို႔အတြက္ ၾကံ႕ဖြံ႔စစ္အစိုးရကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ကန္႔ကြက္႐ႈတ္ခ်ဖို႔ ျမန္မာျပည္သူေတြ အားကိုးတဲ့ ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္ေတြ ဘာျဖစ္လို႔ ႏႈတ္ဆိတ္ေနၾကပါလိမ့္။ ကခ်င္ျပည္သူေတြက ျမန္မာျပည္သူေတြ မဟုတ္လို႔လားလို႔ ေမးခြန္းထုတ္ရေတာ့မယ္ထင္ရဲ႕။

ဒီဇင္ဘာ ၂၇

“ဘယ္လိုပဲလိမ္လိမ္ ...”

အရွိန္အ၀ါႀကီးသူနဲ႔ အာဏာပိုင္ကလိန္ကက်စ္ေတြ ေပါင္းၿပီး ရဟန္းရွင္လူျပည္သူေတြကို မီးခိုးဗံုးလို႔ လိမ္လည္လွည့္ျဖားၾကေတာ့မည္ေလာ။ ????

ဓာတုေဗဒပညာရွင္ျဖစ္တဲ့ ေဒါက္တာခင္ေမာင္ညိဳအေနနဲ႔ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မရွင္မွာလည္း မပါဘဲ မဆီမဆိုင္ မွားပါတယ္လို႔ ေအာ္ေပးေနရပံုေထာက္ေတာ့ တစံုတရာ ဖိအားေပးခံရလို႔၊ ဒါမွမဟုတ္ အေပ်ာ့ဆြဲနဲ႔ ေမတၱာရပ္ခံလို႔ ဆိုတာ ေသခ်ာသေလာက္ပါပဲ။

ဒါေပမယ့္ ဘယ္လုိပဲလိမ္လိမ္ သံဃာေတာ္ေတြကို အလြန္ဆိုး၀ါးတဲ့ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြ ရေစခဲ့တဲ့ သပိတ္စခန္းေျခမႈန္းတဲ့ တရားခံစစ္စစ္ေတြကိုေတာ့ ရာထူးအဆင့္ဆင့္ ေဖာ္ထုတ္အေရးယူေပးမွ ရဟန္းရွင္လူျပည္သူေတြ ေက်နပ္ၾကမွာအမွန္ပဲ။

ဒီဇင္ဘာ ၂၇

“ျဖစ္ရပံုမ်ားရယ္ ဆန္းၾကယ္” :)

ေအာက္မွာ Link ခ်ိတ္ထားတဲ့ ေဆာင္းပါးေလးက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အက်ယ္ခ်ဳပ္က မလြတ္ေျမာက္မီ ၂၀၁၀ ဇန္န၀ါရီလတုန္းက ေခတ္ၿပိဳင္အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမွာ ေရးျဖစ္ခဲ့တဲ့ “ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ (သို႔မဟုတ္) ျမန္မာျပည္သူလူထုနဲ႔ နအဖစစ္အုပ္စုအတြက္ ကံေကာင္းျခင္းလက္ေဆာင္” ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးေလးပါ။ အဲဒီေဆာင္းပါးထဲမွာ “တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးအက်ဳိးအတြက္ေကာ နအဖစစ္အုပ္စုရဲ႕ ေရရွည္အက်ဳိးစီးပြားေတြအတြက္ကိုပါ ၾကည့္ၿပီး အမွန္အကန္ ေျခသလံုးဖက္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ေျခသလံုးကိုသာ အျမန္ဆံုး ေျပးဖက္လိုက္ပါေတာ့လို႔ ေကာင္းေသာအၾကံကို ျပဳခ်င္ပါတယ္။” ဆိုၿပီး က်ေနာ္ ေရးသားခဲ့တယ္။

ဒါေပမယ့္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ကလည္း ထြက္လာေရာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က နအဖစစ္အုပ္စု ေျခသလံုးဖက္လာေအာင္ ျပည္သူနဲ႔အတူ တိုက္ပြဲ၀င္ဖို႔ အနည္းငယ္မွ်ေတာင္ မႀကိဳးစားေတာ့ဘဲ ၂၀၀၈ အေျခခံဥေပဒကို ေလးစားလိုက္နာၿပီး ႐ုပ္ေသးသမၼတ ဦးသိန္းစိန္မ်က္ႏွာကို တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ ေတမိလုပ္ေနရသလို ေျပာင္းျပန္အေျခအေနေတြ ျဖစ္တည္ကုန္လို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚစိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ ေ၀ဖန္အၾကံျပဳတဲ့ ေဆာင္းပါးေတြ ေရးသားေနရျပန္ပါေတာ့တယ္။

“အေျပာင္းအလဲမ်ား ျမန္လြန္းတယ္ ... အခ်စ္ဆံုးလို႔ ေျပာပါဦး” ဆိုတဲ့ သီခ်င္းေလးကိုသာ သတိရမိေတာ့။ :)

http://drlunswe.blogspot.com/2010/01/blog-post_10.html

ဒီဇင္ဘာ ၂၇

“ျပန္ေျဖာင့္လို႔ မရႏိုင္တဲ့ ေကြးျခင္း”

ေကြးတကာ့ေကြးျခင္းေတြထဲမွာ ျပန္ေျဖာင့္လို႔ မရႏိုင္တဲ့ ေကြးျခင္းကေတာ့ ‘သမိုင္းေကြးျခင္း’ ပဲလို႔ မိတ္ေဆြတဦးနဲ႔ စကားစပ္မိေတာ့ သူက “ေလးလံုးတည္းနဲ႔ အဓိပၸာယ္ေတာ္ေတာ္တာသြားတဲ့ စကားလံုးေလးပါလား” လို႔ ေျပာၿပီး သေဘာအက်ႀကီးက်ေနတယ္။

ဒီဇင္ဘာ ၂၆

“ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ကန္႔ကြက္႐ႈတ္ခ်ဖို႔ လိုၿပီထင္”

ၾကံ႕ဖြတ္စစ္အုပ္စု မက္လံုးေပးထားတဲ့ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲကို အေမွ်ာ္ႀကီး ေမွ်ာ္ၿပီး ကခ်င္အေရးမွာ ၾကံ႕ဖြတ္စစ္အုပ္စုကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ကန္႔ကြက္႐ႈတ္ခ်ဖို႔ ေသြးေအးေနတဲ့၊ ႏႈတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြအေနနဲ႔ ေနာင္တခ်ိန္ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးလုပ္ေဆာင္ခ်ိန္မွာ ကခ်င္တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ရွိရင္းစြဲ ယံုၾကည္မႈေတြ မပ်က္ျပယ္ခ်င္ရင္ (အသစ္က ျပန္စရတဲ့အျဖစ္မ်ဳိး မတိုးခ်င္ရင္) အကူအညီေပး႐ံုေလာက္ေလးနဲ႔ ၿငိမ္ေနရမယ့္အခ်ိန္မဟုတ္ေတာ့ဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္။

ၾကံ႕ဖြတ္စစ္အုပ္စုက ျပည္တြင္းစစ္ကို ေလယာဥ္နဲ႔ပါ မညႇာမတာ ထိုးစစ္ဆင္ေနတာကို ေတြ႔ျမင္ေနရၿပီမို႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြအေနနဲ႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ကို ကန္႔ကြက္႐ႈတ္ခ်သင့္ၿပီ၊ တျပည္လံုးအတုိင္းအတာနဲ႔ ကခ်င္ထိုးစစ္ရပ္ဆိုင္းေရး ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ေခါင္းေဆာင္ေတြဦးေဆာင္ၿပီး ဆႏၵေဖာ္ထုတ္သင့္ၿပီလို႔ ထင္ပါတယ္။

ဒီဇင္ဘာ ၂၆

“အ႐ူးဇာတ္ခင္းရမလား ... တုိက္ပြဲေခၚသံျပဇာတ္ ကရမလား”

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က “အာဏာလိုခ်င္တယ္၊ သမၼတလုပ္ခ်င္တယ္” လို႔ ေျပာဆိုတဲ့အေပၚ တခ်ဳိ႕က အဲသလို ေျပာတာ ဘာေတြမ်ား ဇာတ္တိုက္ထားလို႔လဲ မသိဘူးလို႔ ေမးခြန္းထုတ္ၾကတယ္။ သိခ်င္ၾကတယ္။ ဇာတ္တိုက္မတိုက္ ဆိုတာကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သာလွ်င္ သိႏုိင္မယ္ထင္တယ္။

ျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိတာကေတာ့ အာဏာ႐ူး စစ္ၾကံ႕ဖြတ္ေတြနဲ႔ ဇာတ္တိုက္ထားရင္ ၂၀၁၅ မွာ အ႐ူးဇာတ္ခင္းရဖို႔မ်ားၿပီး ျပည္သူေတြနဲ႔ ဇာတ္တုိက္ထားမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ တိုက္ပြဲေခၚသံျပဇာတ္ ကၿပီးမွ ပြဲသိမ္းရမယ့္ အေနအထားရွိမယ္ ထင္တယ္။ ၂၀၁၅ မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းစိမ္းလန္းအသိန္းအသန္း ျပဇာတ္မ်ဳိး ကျပရဖို႔ေတာ့ မလြယ္ေသးဘူးထင္တာပဲ။

ဒီဇင္ဘာ ၂၆

“ရက္ပိုင္းအတြင္း ထူးဆန္းျဖစ္ရပ္ႏွစ္ခု”

(၁) ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ေပၚ လဒမ်ား နားျခင္း

(၂) လမ္းေပၚမွာ ဆိုင္ကယ္စီးေနရင္း ေလယာဥ္ပ်ံ တိုက္၍ ‘ဦးျပား’ ဆိုသူ ေသဆံုးရျခင္း

အတိတ္နိမိတ္ေတြကို ယံုၾကည္တဲ့ ေနျပည္ေတာ္က စစ္လဒေတြ ေနစရာရွိပါ့မလား၊ ညည အိပ္ေပ်ာ္ပါ့မလား ????

ဒီဇင္ဘာ ၂၅

“ႏိုင္ငံေရးလုပ္တယ္ဆိုတာ ...”

ႏိုင္ငံေရးလုပ္တယ္ဆိုတာ ႏို္င္ငံ့အေရး (ျမန္မာျပည္သူ သန္း ၆၀ အေရး) အတြက္ ကိုယ္ယံုၾကည္တာကို ယံုၾကည္တဲ့အတိုင္း၊ ကိုယ္ျမင္တာကို ျမင္တဲ့အတိုင္း ေထာက္ထားငဲ့ညႇာစရာမလိုဘဲ ေျပာဆိုလုပ္ကိုင္ျခင္းပါ။ အမ်ားဆဲမွာ ေၾကာက္လို႔ ကိုယ္ျမင္တာကို ျမင္တဲ့အတိုင္း မေျပာရဲတာဟာ ႏိုင္ငံေရးလုပ္တာ မဟုတ္သလို ျဖစ္ႏိုင္ေျခမရွိမွန္းသိသိနဲ႔ လက္ခုပ္တီးမယ္မွန္းသိလို႔ အမ်ားႀကိဳက္ ေဖာေဖာဖိန္႔ဖိန္႔ေတြ ေလွ်ာက္ေျပာေနျခင္းဟာလည္း ႏိုင္ငံေရးလုပ္တာမဟုတ္ဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္။

ဒီဇင္ဘာ ၂၅

“စိုးရိမ္စိတ္၀င္မိသလို ...”

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ႏိုင္ျခင္းမရွိဘဲ အာဏာလိုခ်င္လို႔၊ သမၼတလုပ္ခ်င္လို႔ မျဖစ္ႏိုင္မွန္းသိသိႀကီးနဲ႔ ၂၀၀၈ အေျခခံဥေပဒကို ျပင္ဆင္ဖို႔ ဦးေဆာင္ႀကိဳးပမ္းတာေတြလည္း အလ်ဥ္းမရွိဘဲနဲ႔ “အာဏာလိုခ်င္တယ္ ... သမၼတလုပ္ခ်င္တယ္” ခ်ည္းပဲ ခဏခဏ ေျပာေျပာေနတာ ျပည္သူလူထုကို သမၼတျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးၾကပါလို႔ ကေလးတေယာက္လို ပူဆာေနျပန္တာမ်ားလား မသိဘူး။ ဘာကိုမွန္းမသိ စိုးရိမ္စိတ္၀င္လာမိသလိုပဲ။

အားလံု႔သို႔ ေလးစားစြာျဖင့္ ...
ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ