Monday, June 2, 2014

၂၀၀၈ အေျခခံကို လက္မခံဖို႔ လိုသလို၊ စကားမတည္ၾကည္ အက်င့္ပ်က္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကိုလည္း ရႈတ္ခ်ဖို႔လိုပါတယ္

Aung Moe Win's Facebook Status

ေဒါက္တာသန္းၿငိမ္းစ်ာပန မွာတံုးက ေထာက္လွမ္းေရးအႀကီးအကဲေဟာင္း ဦးခင္ညႊန္႔ကို အငမ္းမရ ႏႈတ္ဆက္ (လက္အုပ္ခ်ီတဲ့သူကခ်ီ) ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသမားေဟာင္း ဆိုသူေတြအေႀကာင္းကို မိတ္ေဆြတေယာက္က ေၿပာၿပတယ္။

ၿဖစ္မွၿဖစ္ရေလ လို႔ပဲ ၿပန္ေၿပာလိုက္မိတယ္။ အမွတ္သည္းေၿခရိွသူ၊ ေက်ာရိုးမာသူနဲ႔ ေပ်ာ့သူ --- ေလာကႀကီးမွာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေပါ့ေလ။ အခုတေလာ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံေရးေလာကမွာ ေၿမေခြးဥပုဒ္ေစာင့္ခ်ိန္ လြန္သြားေသာအခါ ဆိုတဲ့ ေဝါဟာရတခု တုိးလာတယ္။ ေၿမေခြးဆိုတဲ့သတၱဝါက အစာမရခင္ေတာ့ ဥပုဒ္ေစာင့္ေတာ့တာေပါ့. အစာလည္း ရေရာ နဂို စရိုက္ေတြက ထိန္းမရေတာ့ဘူး။

ဒီေန႔ၿမန္မာၿပည္က ႏုိင္ငံေရးေလာက ကလည္း ဒီအတိုင္းပါပဲ။

လူထုေရွ႕မွာေတာ့ ရဲရဲေတာက္ေတြ ေျပာေနတာ။ ၿပီးရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစင္တာက လူေတြဆီကို ေတြ႕ခ်င္လို႔ဆိုၿပီး ဖံုးခဏခဏ ဆက္တယ္။ ဟိုက လူေတြက ဟာသလုပ္ေနတယ္။

ခင္ဗ်ားတို႔ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြဗ်ာ က်ေနာ္တို႔ကို ေတြ႔ခ်င္တယ္ ဆိုၿပီး ဖံုးဆက္ေနတာ (၃) ခါ ေလာက္ရိွေနၿပီ။ က်ေနာ္တို႔က ေနာက္ဆံုးအေခါက္ေလာက္က် မွ ဖံုးေၿပာလိုက္ပါတယ္ တဲ့။

အမွန္က ဟိုဘက္ကလည္း သတင္းေတြကို လွည့္ပတ္ပို႔ေပးၿပီး ဟာသ လုပ္ေနတာ။

တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ခ်င္းက လိမ္လို႔မရပါဘူး။

လြန္ခဲ့တဲ့ (၂- ၃) ႏွစ္ေလာက္က ထိုင္းနယ္စပ္မွာ ၂၀၀၈ အေၿခခံဥပေဒကို တိုက္ဖ်က္ရမယ္ ဆိုၿပီး ၿပည္တြင္းက လူေတြကို ေခၚၿပီး သင္တန္းေတြေပးတယ္။ ေအာင္မယ္။ ေဟာ္တယ္ တခု တခု မွာ သင္တန္းေပးတာ တပဲြ တပြဲ လူ(၅၀) ေက်ာ္သတဲ့။ သင္တန္းဆရာက တလကို ဘတ္ (၁) ေသာင္းရတယ္။ က်န္တဲ့ လခ နဲ႔ ေပါင္းလိုက္ရင္ ဘတ္(၂) ေသာင္းေလာက္ရတယ္။

၂၀၀၈ ကေတာ့ ဘာမွ မၿဖစ္ပါဘူး။

သစၥာဆိုတဲ့သူက ဆို၊ လႊတ္ေတာ္ထဲ ေရာက္တဲ့သူက ေရာက္၊ နယ္စပ္က မဟာမဟာ့ ယူဂ်ီေခါင္းေဆာင္မ်ားကလဲ ၿပည္တြင္းထဲ ပေရာဂ်က္ေတြေပြ႕ၿပီး ၿပန္ေရာက္သြားတယ္။

ဦးေအာင္မင္းက လက္ခ်ာရိုက္ေနတာကို ကုပ္ကုပ္ေလး နားေထာင္ေနတဲ့ လက္ဝဲေယာင္ေယာင္ လူငယ္ပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ားကိုလည္း စိတ္မေကာင္းစြာ ႀကည့္ေနမိတယ္။

ဒီလူေတြက ထူးေတာ့ထူးတယ္။

ဘာအလုပ္မွသာ မရိွတာ ေမြးေန႕ပြဲေတြကလည္း ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲ၊ ေသာက္စားႏိုင္ႀကတယ္။ ဘာမွန္းညာမွန္းမသိတဲ့ ၿပည္တြင္းက ေက်ာင္းသားေတြကလည္း အဲ့ဒီပံုေတြကို တင္တင္ ၿပီး ေပ်ာ္ႀကသဗ်ာ။ ထိုင္းနယ္စပ္ ႏိုင္ငံေရးက ၿပည္တြင္းကို ေရြ႕သြားၿပီ ဆိုမွ ေတာ့ လူငယ္ေတြလည္း ေပ်ာ္ႀကၿပီေပါ့။

တကယ္ေတာ့ ဘဝမွာ သင္ခန္းစာယူစရာေတြက အမ်ားႀကီးပါ။

မတရားတဲ့ အမိန္႔အာဏာဟူသမွ် တာဝန္အရ ဖီဆန္ၾက အစ ------ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ မသမာမႈစာတမ္း အလယ္၊ ခရိုနီ ေလလံတင္ပြဲနဲ႔ ဖဆပလ လို လြတ္လပ္ေရးရစဥ္က အဆံုး ----

ဘယ္သူေတြ ပါဝင္ခဲ့သလဲ။ ဘယ္သူေတြ ေၿပာတဲ့အတိုင္း လုပ္ခဲ့သလဲ။ ကိုယ္တို႔ခ်င္း လိမ္လို႔မရပါဘူး။

အင္း -- ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဘဝ ရဲ႕ အေတြ႕အႀကံဳအရ၊ တကယ္ ဦးေဆာင္တိုက္ၿပမယ့္ ေခါင္းေဆာင္သာ ယံုပါတယ္။

ေဝဖန္လိုက္၊ သစၥာဆိုလိုက္၊ ကိုယ္မုန္းတယ္ ဆိုတဲ့ သူေတြနဲ႔ စီးပြားလုပ္လိုက္ -----

ပုဂံက မႏူဟာ ဘုရားကို သြားဖူးပါလားဗ်ာ။ မြန္ဘုရင္က စစ္သံုပန္းၿဖစ္ေပမယ့္ ပုဂံဘုရင္ အေနာ္ရထာနဲ႔ ဗမာေတြကို သင္ခန္းစာေပးသြားတယ္။ ဘုရားရုပ္ထုႀကီးကို မ်က္ႏွာႀကက္ေတာ္နဲ႔ ကပ္ၿပီး ေဆာက္ထားေတာ့ အဲ့ဒီ ဘုရားထဲကို ဝင္တဲ့သူတိုင္းဟာ မြန္းႀကပ္သြားတယ္။ သူတပါး လက္ေအာက္မွာ အက်ဥ္းက်ေနရတာ ဘာသာေရးအရလည္း မလြတ္လပ္လုိ႔ ေၿပာသြားတာ။ မြန္ဘုရင္ကို စာနာနားလည္စိတ္ၿဖစ္ခဲ့မိတယ္။

တကယ္ေတာ့ ၂၀၀၈ အေၿခခံကို လက္မခံဖို႔ လိုသလို၊ စကားမတည္ႀကည္၊ အက်င့္ပ်က္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကိုလည္း ရႈတ္ခ်ဖို႔လိုပါတယ္။

No comments: