“ေနခ်င္ေပမယ့္လည္း မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး အခ်စ္ရယ္၊ စိုင္းျပန္ရဦးမယ္”

ေအာင္မ်ဳိးထြန္း
(Aungmyo Tun's Facebook Status)

မိုးသီးဇြန္ကို ေမလ ၂၅ ရက္၊ မိုးဟိန္းကို ဒီ့မတိုင္ခင္ ၄ ရက္မွာ ဗမာျပည္ထဲကေန တိုင္းျပည္ျပင္ပသို ့ ျပန္ထြက္ေနထိုင္ခိုင္းတဲ့ ရက္အပိုင္းအျခားမ်ား နီးကပ္လြန္းတဲ့ ကိစၥဟာ တမင္ ခ်ိန္ကိုက္ၾကံစည္ထားတာပါ။ ဒီအေမရိကန္ႏိုင္ငံသားႏွစ္ေယာက္ ဗမာျပည္ထဲ ၀င္ေရာက္လာတဲ့ေန ့ရက္မ်ားကလည္း ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၁၃ ရက္နဲ ့ ၇ ရက္ေန ့ျဖစ္ေနတာ ေတြ ့ရျပီး တပတ္အတြင္း ေရွ ့ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ဆိုသလို တိုက္ဆိုင္ေနတာကလည္း ေနာက္ထပ္ထူးျခားမႈတခုပါ။ ဗီဇာသက္တမ္း ကုန္ဆံုးလို ့ ရက္လြန္ေနထိုင္မႈအတြက္ ဒဏ္ေၾကး တရက္ ၃ ေဒၚလာေပးျပီး ေနထိုင္လာခဲ့တဲ့ မိုးသီးဇြန္ေရာ ဗီဇာေစ့တဲ့ရက္မွာ ခ်က္ခ်င္းျပန္ခိုင္းတဲ့ မိုးဟိန္းပါ သမၼတ ဗိုလ္သိန္းစိန္ရဲ ့ ျပည္ပေရာက္ျမန္မာေတြ အမိေရႊျပည္ၾကီးကို ျပန္လာျပီး စစ္အုပ္စုရဲ ့ ဒီမိုကေရစီျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ငန္းမ်ားမွာ တတပ္တအား ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ၾကဖို ့ဖိတ္ေခၚခ်က္ကို ယံုၾကည္စြာလက္ခံလို ့ ရြာျပန္၀င္ခဲ့ၾကသူမ်ားျဖစ္ပါတယ္။

ဗမာျပည္က လူမႈျပႆနာေပါင္းေသာင္းေျခာက္ေထာင္နဲ ့ ပါတီႏိုင္ငံေရး၀ဲဂယက္ၾကားက လႈပ္ရွားရုန္းကန္မႈမ်ားမွာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသား မိုဟိန္းကို မေတြ ့ရဘဲ သူရိယအလင္း (သူရိယေန၀န္း)ဂ်ာနယ္ကို ၾကီးမွဴးလုပ္ေဆာင္တဲ့ အလုပ္မ်ားမွာ ေစာက္ခ်လုပ္ကိုင္ျပီး ႏိုင္ငံေရးေနရာတခုကို အခ်ိန္တိုအတြင္း ရရွိလာခဲ့သလို ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကား လူသိမ်ားခဲ့ပါတယ္။ မိုးသီးဇြန္ကေတာ့ ရြာျပန္ေရာက္တာနဲ ့ ကားေခါင္မိုးေပၚ ခ်က္ခ်င္းခုန္တက္ျပီး လက္သီးလက္ေမာင္တန္း ေဟာေျပာမႈမ်ားနဲ ့အတူ လယ္သမား အလုပ္သမား ေခါင္းရြက္ဗ်က္ထိုးေစ်းသည္မ်ားၾကားပါမက်န္ လူစုစု စုစု ရွိတဲ့ေနရာမွန္သမွ် ေရာက္လာတတ္ကာ ေနာက္တေန ့ မီဒီယာမွာ “ေပါက္” ေအာင္ကို လုပ္တတ္တဲ့ လည္လည္၀ယ္၀ယ္ တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူအျဖစ္ အဆိုပါ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသားဟာလည္း ထင္ရွားလွပါတယ္။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ကိုင္ေဆာင္ခြင့္ရွိထားသူျဖစ္လို ့ ဆိုင္ရာနယ္ပယ္မ်ားမွာ ေက်ာ္ေစာမႈရွိလာတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ နဂိုအခံ အရည္အခ်င္းမ်ားေၾကာင့္သာ အခုလို ေအာင္ျမင္ရတာျဖစ္ပါတယ္။

ႏွစ္ေယာက္စလံုး ဗမာျပည္မွာ ဆက္လက္ေနထိုင္ခ်င္ျပီး သူတို ့ရဲ ့လုပ္လက္စလုပ္ငန္းမ်ားကို အရွိန္အဟုန္ျပင္းျပင္းနဲ ့ ေရွ ့ဆက္ ေဆာင္ရြက္လိုေၾကာင္းကို ဒီေန ့ထုတ္ (၂၄. ၅. ၂၀၁၄) အလဲဗင္းသတင္းစာနဲ႔ သူရိယေန၀န္းဂ်ာနယ္မ်ားမွာ ရင္ဖြင့္ထားတာ ဖတ္ရပါတယ္။ “ေနခ်င္ေပမယ့္လည္း မေနႏိုင္ေတာ့ဘူးအခ်စ္ရယ္၊ စိုင္းျပန္ရဦးမယ္” သီခ်င္းတစကို ရင္နာနာနဲ ့ ညည္းတြားျပီး ယာဥ္ပ်ံစီးရေတာ့မယ့္ သူတို ့ႏွစ္ဦးရဲ ့ထြက္ခြာေတာ္မူဇာတ္ကို ျပည္သူလူထုသို ့ ပြင့္လင္းစြာ ခ်ျပခဲ့ပါတယ္။ စစ္အုပ္စုရဲ ့ စည္းကမ္းျပည့္၀ေသာ ဒီမိုကေရစီပန္းတိုင္ကို ခ်ီတက္ၾကရာမွာ သူတို ့ႏွစ္ေယာက္ရဲ ့ ေခတ္သစ္ေၾကကြဲခန္းဟာ အျခားေသာ ဖိႏွိပ္ခံျပည္သူမ်ားရဲ ့အလဲလဲအကြဲကြဲ ေအာ္ဟစ္သံမ်ားနဲ ့ ႏိႈင္းစာၾကည့္ရင္ အမ်ားၾကီး သက္သာပါတယ္။ အခ်ိန္တန္ ဖုတ္ဖက္ခါ ထသြားျပီး ဇိမ္က်က်နဲ ့ ေနထိုင္ရွင္သန္ႏိုင္ပါေသးတယ္။ သူေတာင္းစား ခြက္ေပ်ာက္တာ မဟုတ္ဘဲ သူေဌး ေဂါက္အိတ္ေပ်ာက္တာမ်ိဳးပါ။

သမၼတ ဗိုလ္သိန္းစိန္အစိုးရတက္လာျပီးျပီးခ်င္း ျပည္တြင္းေရာ ျပည္ပမွာပါ “အေထြေထြလြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္” ထုတ္ျပန္ေပးျပီး ဗမာျပည္အႏွံ ့အက်ဥ္းေထာင္မ်ားထဲက အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားနဲ ့ ျပည္ပေရာက္ အတိုက္အခံမ်ားကို ဂုဏ္သိကၡာရွိရွိ ျပည္လည္လြတ္ေျမာက္/၀င္ေရာက္လာၾကဖို ့ ေတာင္းဆိုတိုက္ပြဲ၀င္ လႈပ္ရွားမႈေတြ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ေပၚထြက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စစ္အုပ္စုေခါင္းထဲမွာ မဆလ ဗိုလ္ေန၀င္းအစိုးရ လုပ္ခဲ့သလိုမ်ိဳး လြတ္ျငိမ္းခြင့္ ထုတ္ျပန္ဖို ့အာသီသ မရွိဘဲ အက်ဥ္းက် ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားကို ေႏွာင္ၾကိဳးတန္းလန္းနဲ ့ လႊတ္ေပးလိုက္သလို “ဖစ္ဂါ” ရွိတဲ့ ျပည္ပေရာက္ တက္ၾကြသူမ်ားကိုလည္း စစ္အုပ္စု ခ်မွတ္ထားတဲ့ ပံုစံခြက္ထဲ ၀င္/မ၀င္ လိုက္တိုင္းၾကည့္ျပီး နီးစပ္ရာ စားေတာ္ေခၚကာ “သမၼတၾကီးကို ေျပာေပးမယ္” စာခ်ဳပ္နဲ ့ ျပည္တြင္းသို ့ “အင္ပို ့” လုပ္လာခဲ့ပါတယ္။ လမ္းျပေျမပံု ၇ ခ်က္၊ ၂၀၀၈ ဖြဲ ့စည္းပံု ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံနဲ ့ ေပၚထြန္းလာတဲ့ ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရးလမ္းေၾကာင္းမွာ အလိုက္သင့္ လိႈင္းစီးလိုက္လိုတဲ့ ျပည္ပေရာက္မ်ားကို အထူးအခြင့္အေရးေပး၊ လ၀က ဥပေဒမ်ားကို ရႈံ ့ခ်ည္ႏွပ္ခ်ည္ လုပ္ကာ နယ္စပ္ေဒသမ်ားနဲ ့ ျပည္တြင္းမွာ ၾကိတ္၀ိုင္းေတြ အၾကိမ္ၾကိမ္ထိုးၾကျပီး ျပည္တြင္းကို ေလယာဥ္စီး ျပန္လာခြင့္ျပဳခဲ့ပါတယ္။ “အေထြေထြလြတ္ျငိမ္းခြင့္” သာ ဗမာျပည္ ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ ေျပာင္းလဲမႈလမ္းစဥ္အမွန္လို ့ ယူဆထားသူမ်ားက ဗိုလ္သိန္းစိန္တို ့ရဲ ့ ေအာက္လမ္းနည္း ျပည္ေတာ္ျပန္လမ္းစဥ္ကို လက္မခံခဲ့ပါဘူး။ စစ္အုပ္စု လက္ယပ္ေခၚမႈေၾကာင့္ “ဖစ္ဂါ” သိပ္မရွိတဲ့ ျပည္ပႏိုင္ငံသား ခံယူထားသူအခ်ိဳ ့လည္း ကၽြဲကူးေရပါနဲ ့ ျပည္တြင္းသို ့ ျပန္၀င္လာၾကတာ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ အလည္အပတ္သေဘာနဲ ့ ေနထိုင္ၾကျပီး ႏိုင္ငံေရးေရွာင္ကာ အခ်ိန္တန္ ဗီဇာျပည့္တဲ့အခါ ဌာေနျပန္သြားၾကပါတယ္။ သူတို ့ကိုေတာ့ သီးျခားစာရင္းထဲ သြင္းထားရပါမယ္။ မိုးသီးဇြန္၊ မိုးဟိန္းတို ့လို ျပည္ပႏိုင္ငံသားခံယူထားတဲ့ နာမည္ေပါက္ အတိုက္အခံ တက္ၾကြသူတခ်ိဳ ့လည္း ျပည္တြင္းသို ့ ၀င္စို ့ထြက္စို ့လုပ္ေနၾကေပမယ့္ သူတို ့ႏွစ္ဦးလို လူသိထင္ရွား မီဒီယာေပၚတက္ ငိုခ်င္းခ်တာမ်ိဳး မေတြ ့ဖူးတာ သတိျပဳမိပါတယ္။ ဒါလည္း ထူးျခားမႈတခုျဖစ္ပါတယ္။

မိုးသီးဇြန္ဟာ ေနျပည္ေတာ္ လႊတ္ေတာ္ႏိုင္ငံေရးလမ္းစဥ္ကို လက္ခံသူျဖစ္ျပီး လာမယ့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ပါတီစံုေရြးေကာက္ပြဲကို ၀င္ေရာက္ယွဥ္ျပိဳင္လိုတယ္ လို ့ ေၾကညာထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသားအျဖစ္က စြန္ ့လႊတ္ျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံသား ျပန္လည္ခံယူဖို ့ ေလွ်ာက္ထားလက္စ တန္းလန္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီရည္မွန္းခ်က္ဟာ စစ္အုပ္စု ၀င္လာေစခ်င္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းျဖစ္တဲ့အတြက္ In Line ျဖစ္ပါတယ္။ မိုးဟိန္းလည္း အလားတူပါဘဲ။ ေရာင္းအားေကာင္းလွတဲ့ သူ ့ရဲ ့ဂ်ာနယ္ကေန လက္ရွိ အစိုးရအဖြဲ ့ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္သိန္းစိန္၊ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္တို ့ကို ခ်န္လွပ္ေရွာင္ကြင္းျပီး အာဏာလက္လႊတ္ျပီးသူမ်ား၊ အရပ္သား စစ္ခရိုနီမ်ားကိုသာ သဲသဲမဲမဲ ေ၀ဖန္တိုက္ခိုက္ေနသူျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အုပ္စု ႏိုင္ငံေရးလမ္းစဥ္ကို အယံုအၾကည္ရွိသူျဖစ္ျပီး အဆိုးဆံုးက ေရွ ့ပိုင္းမွာ ဘာေတြ ဘယ္လို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ေျပာေျပာ “သမၼတၾကီးနဲ ့တပ္ခ်ဳပ္ၾကီးေရ ကယ္ၾကပါဦးဗ်ာ” နဲ ့ နိဂံုးခ်ဳပ္သြားတတ္တာေၾကာင့္ မိုးဟိန္းဂ်ာနယ္ဖတ္ျပီးတိုင္း “ဥကၠဌၾကီး ဦးေန၀င္းခင္ဗ်ား” ဆိုတဲ့ အတိတ္က “ေခြးကတက္မွ ေအာ္သံမ်ား” ကို ျပန္ၾကားေယာင္မိပါတယ္။ “မိုးႏွစ္မိုး” စလံုးဟာ In Line ျဖစ္ၾကပါတယ္။

ဒီလို ႏိုင္ငံေရးအယူအဆရွိတဲ့ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသားမ်ားကို ဗိုလ္သိန္းစိန္ရဲ ့ အတိုက္အခံမ်ားဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံေရးအၾကံေပးမ်ားျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ေအာင္မင္း/စိုးသိန္းအုပ္စုက သေဘာက်ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လ၀က စည္းမ်ဥ္းအတိုင္း တည္ဆဲဥပေဒမ်ားနဲ ့အညီ မိုးႏွစ္မိုးကို ဗမာျပည္နယ္နိမိတ္ျပင္ပမွာ ေနထိုင္ဖို ့ဆိုတဲ့ လက္သည္ဟာ ၄င္းအၾကံေပးမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိန္လံုး ထိုအုပ္စုနဲ ့ပလူးပလဲ လုပ္လာခဲ့တာေၾကာင့္ သူတို ့သေဘာ သူတို ့မေနာကို ခပ္ညံ့ညံ့ မဟုတ္တဲ့ မိုးႏွစ္မိုးလည္း ေနာေက်ျပီးသားျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အျခား ဗမာျပည္ဖြား အေမရိကန္ႏိုင္ငံသားေတြအတိုင္း တိတ္တိတ္ထြက္ တိတ္တိတ္ျပန္၀င္ မလုပ္ႏိုင္ဘဲ ေၾကာင္အျမီးညွပ္သလို ထေအာ္ရတာဟာ ျပည္၀င္ခြင့္ဗီဇာ ျပန္ထုတ္မေပးမွာ စိုးရိမ္လို ့ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံေရးေလာကရဲ ့ သံုးသပ္ခ်က္မ်ား ထြက္လာပါတယ္။ ဒီအေပၚယံ သံုးသပ္ခ်က္ဟာ ေနာက္ကြယ္က ျဖစ္စဥ္အမွန္နဲ ့ တထပ္တည္းက်ႏိုင္ပါ့မလားဆိုတာ စဥ္းစားစရာပါဘဲ။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ဒီမိုကေရစီေရး အံုၾကြေတာင္းဆိုမႈၾကီးေနာက္ပိုင္းမွာ စစ္အစိုးရဆန္ ့က်င္သူ အမ်ားအျပား အေမရိကန္၊ ကေနဒါ၊ ေနာ္ေ၀း၊ ၾသစေၾတးလ်၊ အိႏၵိယ အပါအ၀င္ အေနာက္အုပ္စု၀င္ႏိုင္ငံမ်ားသို ့ ေရာက္သြားၾကပါတယ္။ အမ်ားစုက ဗမာျပည္နဲ ့ ထိစပ္ေနတဲ့ ထိုင္းႏိုင္ငံမွတဆင့္ ဒုကၡသည္အျဖစ္ ထြက္ခြာသြားၾကတာပါ။ ႏိုင္ငံၾကီးမ်ားကို ေရာက္ရွိတဲ့အခါ ဒုကၡသည္လက္မွတ္နဲ ့ေနထိုင္ခြင့္ရၾကေပမယ့္ အေျခခံလူ ့အခြင့္အေရးအားလံုးနီးပါး ရခဲ့ၾကပါတယ္။ စီးပြားရွာႏိုင္သလို ပညာေရးဘက္လည္း ကူးေျပာင္းႏိုင္ျပီး ႏိုင္ငံေရးလုပ္ခြင့္လည္း အျပည့္အ၀ ရွိၾကပါတယ္။ အေမရိကန္မွာ အေနၾကာလာတဲ့အခါ ဒုကၡသည္လက္မွတ္ကို ဆက္လက္ကိုင္ေဆာင္ခြင့္ မေပးေတာ့ဘဲ မိမိတို ့အေျခခ်ရာ ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ ခံယူျပီး ထြက္ခြာလာရာ မိခင္ႏိုင္ငံသားအျဖစ္မွ စြန္ ့လႊတ္ဖို ့အတင္းအက်ပ္ ဖိအားေပး လုပ္ေဆာင္ခိုင္းတဲ့ လူ၀င္မႈၾကီးၾကပ္ေရးဥပေဒမ်ိဳး ထုတ္ျပန္ထားျခင္း မရွိပါ။ ကာယကံရွင္ ဒုကၡသည္ရဲ ့ဆႏၵသေဘာအတိုင္း ျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ ့က ျမန္မာႏိုင္ငံသားအျဖစ္က စြန္ ့လႊတ္လိုက္ၾကသလို တခ်ိဳ ့လည္း ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုစာေလာက္ ေနထိုင္ခဲ့ေပမယ့္ ႏိုင္ငံျခားသား ဘ၀အျဖစ္ ခံယူဖို ့ ျငင္းဆန္ပါတယ္။ ဒီအတြက္ တန္ဖိုးရွိတဲ့ အခ်ိဳ ့အခြင့္အေရးမ်ားကို လက္လႊတ္ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒုကၡသည္လက္မွတ္နဲ ့ ဂရင္းကတ္ေလး က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ျပီး အေမရိကန္ႏိုင္ငံသားလံုးလံုး ျဖစ္သြားသူမ်ားကို ေငးၾကည့္ရင္း တစိမ့္စိမ့္ ေက်နပ္ေနၾကသူေတြလည္းရွိၾကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ့္ေဒါသနဲ ့ကိုယ္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသားျဖစ္သြားၾကတာပါ။ အခုလို ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနမွာ ျပည္ပထြက္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသား ခံယူၾကမယ့္ ၾကံ့ဖြံ ့စစ္အစိုးရ ဆန္ ့က်င္ေရးသမားမ်ား မရွိၾကေတာ့ပါ။

မိုးသီးဇြန္နဲ ့မိုးဟိန္းတို ့အေမရိကန္ႏိုင္ငံသားခံယူခ်ိန္ဟာ စစ္တပ္က ဗမာျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ကာလ ျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံနဲ ့ ဗမာျပည္ စစ္အစိုးရ အေပါက္အလမ္း မတည့္ခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္ဘက္ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္မ်ားနဲ ့သူတို ့မိသားစု၀င္မ်ားကို အေမရိကန္ေျမေပၚ ေျခခ်ခြင့္ ပိတ္ပင္ထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗမာႏိုင္ငံသားအျဖစ္ စြန္ ့လႊတ္ျပီး အေမရိကန္ႏိုင္ငံသား ခံယူသူေတြကို ဗိုလ္သန္းေရႊ စစ္အစိုးရက အထူး ျငိဳျငင္ေဒါသထြက္ပါတယ္။ ေတးထားပါတယ္။ “ေနာင္တေန ့ ဗမာျပည္ ျပန္လာျပီး ႏိုင္ငံသားျပန္ေလွ်ာက္တဲ့ခါ ဒင္းတို ့ကို မွတ္သားေလာက္ေအာင္ ပညာေပးမယ္”လို ့ အျငိွဳးထား ၾကိမ္း၀ါးခဲ့ပါတယ္။ တိုင္းျပည္နဲ ့လူမ်ိဳးကို အၾကီးအက်ယ္ သစၥာေဖာက္သြားသူမ်ားလို ့ အစြဲအလန္း ၾကီးမားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း သမၼတ ဗိုလ္သိန္းစိန္အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္လာတဲ့ ၄ ႏွစ္သက္တမ္းအတြင္း ဗမာႏိုင္ငံသားအျဖစ္ ျပန္လည္လက္ခံေပးလိုက္တဲ့ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသား တဦးတေလမွ် ရွိတယ္လို ့ တိတိက်က် မၾကားမိပါ။ ဒါဟာ စစ္အာဏာရွင္အစိုးရ ကိုင္စြဲထားခဲ့တဲ့ အိုင္ဒေရာ္ေလာ္ဂ်ီကို လက္ဆုပ္ မျဖည္ႏိုင္ေသးတဲ့၊ ထင္ရွားတဲ့ သက္ေသ သာဓကတခုျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တဖက္မွာလည္း သေဘာထားမေသးေၾကာင္း ျပည္တြင္းျပည္ပကို ျပဖို ့အတြက္ (မိုးဟိန္းလုပ္သလို ဗီဇာျပန္ရဖို ့ ဗုဒၶဘုရားကို သစၥာတိုင္တည္ျပီး ဆုေတာင္းစရာ မလိုပါ) လ၀က ႏွင္ထုတ္ခံ “မိုးႏွစ္မိုး” ကို မၾကာမီကာလမွာ ျပည္တြင္းျပန္၀င္ခြင့္ျပဳလိမ့္မယ္လို ့ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ “အေထြေထြလြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္” မထုတ္ျပန္ႏိုင္ေသးသမွ် ေရႊျပည္ၾကီးမွာ အလားတူ ျပႆနာေတြ တမ်ိဳးမဟုတ္တမ်ိဳး ေပၚလာဦးမွာပါ။

ေအာင္မ်ဳိးထြန္း