အခု ပုဒ္မ (၅၀၅) (ခ) ျဖစ္သြားၿပီ

ခ်စ္၀င္းေမာင္
(http://www.news-eleven.com/ မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။)

သဲကုန္းၿမိဳ႕နယ္မွ ေတာင္သူလယ္သမားအခ်ဳိ႕ မိမိတို႔ လယ္ယာေျမ သိမ္းဆည္းခံရမႈေၾကာင့္ ဧၿပီလအတြင္းက က်ိန္စာတိုက္ဆႏၵျပပြဲ ျပဳလုပ္ခဲ့စဥ္

ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားတက္ႂကြသူမ်ားကို Activists ဟု ေခၚၾကသည္။ ႏိုင္ငံေရးသမိုင္း အဆက္ဆက္မွာ Activist ေတြ၏ အခန္းက႑က ေရွ႕ဆံုးမွ အျမဲလိုလိုပါဝင္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းျဖစ္လာသည့္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ကိုလိုနီေခတ္ Activist ျဖစ္သည္။ Activist ေတြကို အစိုးရမ်ားက လိုလားေလ့မရွိ။ သူတို႔သည္ အစိုးရကိုဆန္႔က်င္သူ။ အစိုးရကို အယံုအၾကည္မရွိသူ။ အစုိးရ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ျပတ္ျပတ္သားသား ေဝဖန္ပုတ္ခတ္သူ။

စစ္အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကာလတစ္ေလွ်ာက္လံုး Activist မ်ားစြာ ေပၚထြက္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ အလြန္ျပင္းထန္ ရက္စက္ေသာ စစ္အစိုးရ၏ ဖိႏွိပ္ခဲ့မႈေၾကာင့္ Activist မ်ားစြာ ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ် ခံခဲ့ရသည္။ စစ္အစုိးရသည္ Activist အားလံုး အသံတိတ္သြားေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါ။ ႏိုင္ငံေရးဖိႏွိပ္မႈေတြ ရွိေနသမွ် ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားတက္ႂကြသူ Activist ေတြကေတာ့ ရွိေနဦးမွာျဖစ္သည္။

ဒီမိုကေရစီကို ျပယုဂ္တစ္ခုအျဖစ္ တက္လာေသာ ယခုအစိုးရ လက္ထက္မွာေတာ့ Activist ေတြ၏ အသံေတြ ပိုက်ယ္ေလာင္လာသလို ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် သူတို႔၏ လႈပ္ရွားမႈေတြကို ဖတ္ေန၊ ျမင္ေန၊ ၾကားေနရသည္။ ၿမိဳ႕အႏွံ႔၊ နယ္အႏွံ႔၊ ျပည္နယ္အႏွံ႔၊ တိုင္းအႏွ႔ံ မွာ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ပြဲေတြကို မၾကာခဏ ျမင္ေနရသည္။ မတရားဖိႏွိပ္မႈ၊ မတရားအႏိုင္က်င့္ခံရမႈကို ထုတ္ေဖာ္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားတက္ႂကြသူတို႔က အဖိႏွိပ္ခံ ျပည္သူတို႔၏ အေရအတြက္ဆႏၵျပပြဲမ်ား ျပဳလုပ္လာၾကေသာအခါ အာဏာပိုင္အစိုးရ၏ တုံ႔ျပန္မႈကား ယခင္စစ္အစုိးရ နည္းနာမ်ားအတိုင္း အၾကင္နာကင္းမဲ့ဆဲ။ လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားမႈမဲ့ေနဆဲ။

ဒီမိုကေရစီ၏ အေျခခံရပိုင္ခြင့္ျဖစ္ေသာ လြတ္လပ္စြာစုေဝးခြင့္၊ စီတန္းလွည့္လည္ခြင့္ ေဟာေျပာစည္း႐ံုးခြင့္၊ ဆႏၵျပခြင့္မ်ား ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒတြင္ ျပဌာန္းထားၿပီး ျဖစ္ေသာ္လည္း ပုဒ္မ (၁၈)က ထိုအခြင့္အေရးမ်ားကို ဟန္႔တားထားသည္။ ပုဒ္မ (၁၈) အရ တရားစြဲအေရးယူမႈေတြ အမ်ားအျပားျဖစ္လာသည္။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္တြင္ ထုိကိစၥေဆြးေႏြးၾကေသာအခါ ပုဒ္မ (၁၈) ကို ေျဖေလွ်ာ့ေပးသည့္ အခ်က္ေတြ ပါဝင္လာတာကိုေတြ႕ရသည္။ သို႔ေသာ္ တကယ့္လက္ေတြ႕မွာ တစ္ႏိုင္ငံလံုး ပုဒ္မ (၁၈) ျပႆနာေတြ မၿပီးေသး။ ထိုပုဒ္မျဖင့္ လံုျခံဳေရးတာဝန္ရွိသူ (ရဲ)ေတြက ဥပေဒကိုလုိသလို သံုးစြဲကာ အျပစ္မဲ့ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္သူ၊ေတာသူေတာင္သားမ်ားအား ဖမ္းဆီးအေရးယူမႈေတြ ျပဳလုပ္ေနသည္။

ဒီရက္အတြင္း ဆႏၵထုတ္ေဖာ္သူ လယ္သမားအခ်ဳိ႕ႏွင့္ လံုျခံဳေရးရဲမ်ား ထိပ္တိုက္ပဋိပကၡျဖစ္မႈ ႏွစ္ခုကို သတင္းမ်ားတြင္ ဖတ္လိုက္ရသည္။ တစ္ခုမွာ သဲကုန္းၿမိဳ႕နယ္တြင္ ျဖစ္ပြားျခင္းျဖစ္ၿပီး အျခားတစ္ခုမွာ မႏၱေလးတိုင္းေဒသႀကီး မတၱရာၿမိဳ႕နယ္မွာ ျဖစ္ပြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သဲကုန္းၿမိဳ႕နယ္မွ ေတာင္သူလယ္သမားအခ်ဳိ႕ မိမိတို႔လယ္ယာေျမ သိမ္းဆည္းခံရမႈေၾကာင့္ ဧၿပီ ၁၂ ရက္က က်ိန္စာတိုက္ဆႏၵျပပြဲ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ထိုက်ိန္စာတိုက္မႈတြင္ ပါဝင္သည့္ ေတာင္သူငါးဦးကို သဲကုန္းရဲစခန္းက ဆူပူရန္ လႈံ႔ေဆာ္မႈ ပုဒ္မ (၅ဝ၅) (ခ) ျဖင့္ တရားစြဲခဲ့ၿပီး ေမ ၆ ရက္က က်ိန္စာတိုက္မႈတြင္ ပါဝင္ခဲ့ေသာ ကိုေပါက္စဆုိသူကို တရား႐ံုးက အာမခံမေပးဘဲ ေပါင္းတည္အက်ဥ္းေထာင္သို႔ ေခၚေဆာင္ရာမွ ရဲ မ်ားႏွင့္ လယ္သမားမ်ား ပဋိပကၡျဖစ္ပြားခဲ့့ျခင္း ျဖစ္သည္။

“ကိုေပါက္စကို ေထာင္ထဲထည့္ရင္ သူတို႔ကိုပါထည့္ဖို႔ ေနာက္ကလုိက္ပါလာတဲ့ ေတာင္သူေတြ၊ အမ်ဳိးသမီးေတြ ေျပာၾကရင္း ရဲတပ္ဖြဲ႕ဝင္ေတြနဲ႔ ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္တယ္။ အဲဒီမွာ အမ်ဳိးသမီးႏွစ္ေယာက္၊ အမ်ဳိးသားတစ္ေယာက္ သံုးဦး ဒဏ္ရာရၿပီး ေပါင္းတည္ေဆး႐ံု တက္ေနရတယ္။ အလြတ္တန္း သတင္းေထာက္ ကိုမာေနာ္ကေတာ့ အထိုးခံရတာ၊ အဘြားႀကီးေတြကို လိုက္ဆြဲရင္း စခန္းမွဴးက အမိန္႔ေပးခ်ိန္မွာ ရဲက ထိုးလိုက္တာ။

“က်ိန္စာတုိက္သူ ငါးဦးကုိ ပုဒ္မ (၅ဝ၅) (ခ)နဲ႔ လက္ေထာက္ၿမိဳ႕နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး က တရားလိုျပဳၿပီး တရားစြဲခဲ့တာ။ က်န္တဲ့သူေတြ အာမခံရၿပီး ကိုေပါက္စ ကေတာ့ အရင္ပုဒ္မ (၁၈) နဲ႔လည္း အစြဲခံထားရေတာ့ အာမခံမရဘူး” ဟု အဆိုပါပဋိပကၡကို မ်က္ျမင္ေတြ႕ရွိခဲ့သူတစ္ဦး၏ ေျပာၾကားခ်က္အရ သိရသည္။ အလားတူ မိမိတို႔ လယ္ယာေျမမ်ား သိမ္းဆည္းခံထားရသျဖင့္ ျပန္လည္ထြန္ယက္ စိုက္ပ်ဳိးရန္ႀကိဳးပမ္းသူ လယ္သမားမ်ားႏွင့္ လံုျခံဳေရးရဲတပ္ဖြဲ႕ဝင္မ်ား ပဋိပကၡျဖစ္ပြားမႈ တစ္ခု မတၱရာၿမိဳ႕နယ္မွာျဖစ္ခဲ့ပံုကို အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ ဖတ္႐ႈလိုက္ရသည္။ ေဒသခံလယ္သမားမ်ားက တစ္ဖက္၊ လက္နက္ကိုင္ေဆာင္ထားေသာ ရဲမ်ားက တစ္ဖက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျဖစ္ေနရသည္မွာ စိတ္မခ်မ္းသာစရာ။ အလားတူ ေပါင္းတည္အက်ဥ္းေထာင္ေရွ႕မွာ လယ္သူမမ်ားႏွင့္ ရဲတပ္ဖြဲ႕ဝင္မ်ား တြန္းထိုးဆြဲရမ္းေနသည့္ ျမင္ကြင္းမွာလည္း အလြန္အက်ည္းတန္လွသည္။

ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ၾကသည့္ ျပည္သူမ်ားကို အာဏာပိုင္မ်ားက တံု႔ျပန္ပံုမွာ စစ္အာဏာရွင္ အေငြ႕အသက္ မေပ်ာက္ေသးသည္ကို ျမင္ေနရသည္။ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ေနၾကသည့္ ျပည္သူတို႔သည္ တိုင္းျပည္ကို ဆူပူေအာင္ လႈံ႔ေဆာ္ေနၾကသူမ်ား မဟုတ္။ လူသားတစ္ဦး၏ အေျခခံရပိုင္ခြင့္အရ မိမိ၏ဆႏၵ၊ မိမိ၏မေက်နပ္မႈ၊ မတရားျပဳမႈခံရသည္ဟု ယူဆမႈကို လူသိထင္ရွားျဖစ္ေအာင္ ထုတ္ေဖာ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ မိမိဆႏၵကို လြတ္လပ္စြာထုတ္ေဖာ္ျခင္းသည္ အေျခခံဒီမိုကေရစီ အခြင့္အေရးျဖစ္သည္။ ဤအခြင့္အေရးမ်ားကို အာဏာပိုင္ေတြက အဘယ္ေၾကာင့္ ေႏွာင့္ယွက္ဟန္႔တားမႈေတြ ျပဳေနရပါသနည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္ အေရးယူဖမ္းဆီးမႈေတြ ျပဳေနပါသနည္း။

ၿပီးခဲ့သည့္ ေမ ၅ ရက္ကလည္း ဒီမိုကေရစီေရး စဥ္ဆက္မျပတ္ လႈပ္ရွားမႈ အင္အားစုမွ ေခါင္းေဆာင္ ကိုထင္ေက်ာ္ကို ေတာင္ဥကၠလာပ ရဲစခန္းက ပုဒ္မ (၅ဝ၅) (ခ) ျဖင့္ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္း လိုက္သည္။ ေတာင္ဥကၠလာပ၊ နႏၵဝန္ေဈးေရွ႕တြင္ လက္ရွိအစုိးရအား အယံုအၾကည္မရွိေၾကာင္း စာေစာင္ျဖန္႔ေဝခဲ့သည့္အတြက္ဟု ဆိုသည္။ ကိုထင္ေက်ာ္သည္ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားတက္ႂကြသူ (Activist) တစ္ဦး ျဖစ္သည္။ လက္ရွိအစိုးရကို အယံုအၾကည္မရွိေၾကာင္း (သူ၏ လြတ္လပ္စြာ ယံုၾကည္ပိုင္ခြင့္အရ) ေျပာဆိုျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုသုိ႔ မယံုၾကည္ေၾကာင္းကိုလည္း အမ်ားျပည္သူသိရွိေအာင္ သူက ေဆာ္ဩျခင္းျဖစ္သည္။ သူသည္ ဆူပူရန္ လႈံ႔ေဆာ္ေနသူတစ္ဦး မဟုတ္။ ႏိုင္ငံသားတစ္ဦး ရပိုင္ခြင့္အရ သူ၏ဆႏၵ၊ သူ၏ ယံုၾကည္မႈကို လြတ္လပ္စြာထုတ္ေဖာ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။

ကိုထင္ေက်ာ္က ထိုသို႔ အစုိးရကို အယံုအၾကည္မရွိေၾကာင္း ေျပာဆိုတိုင္းလူေတြက လိုက္ယံုခ်င္မွယံုမည္။ ယံုၾကည္ၿပီး မည္သူမွ်လည္း ဆူဆူပူပူလုပ္ဖို႔ စဥ္းစားမွာမဟုတ္။ ကိုထင္ေက်ာ္ ေဟာေျပာတာကို ရပ္ၾကည့္ၿပီး ထြက္သြားသူလည္း ရွိမည္။ ထြက္မသြားဘဲ နားေထာင္သူလည္း ရွိမည္။ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတြမွာ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ မိမိ၏ဆႏၵကို ထုတ္ေဖာ္ျခင္းသည္ သာမန္ ထမင္းစားေရေသာက္ကိစၥျဖစ္သည္။

ယခု ကိုထင္ေက်ာ္အေပၚ စြဲဆိုလိုက္ေသာ ပုဒ္မမွာ ၅ဝ၅ (ခ)၊ ဆူပူရန္လႈံ႔ေဆာ္မႈ။ အာမခံမေပးဘဲေနလို႔ရေသာ ေထာင္ဒဏ္ျပစ္ဒဏ္ ခ်မွတ္ႏိုင္သည့္ျပစ္မႈ။ သဲကုန္းၿမိဳ႕နယ္က က်ိန္စာတိုက္ေသာ ေတာင္သူေတြကိုလည္း (၅ဝ၅) (ခ) ျဖင့္ တရားစြဲဆိုထားသည္။ ယခု ေနာက္ပိုင္း ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ၾကသူေတြကို ပုဒ္မ (၁၈) မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ပုဒ္မ (၅ဝ၅) (ခ) ျဖင့္ အာဏာပိုင္ေတြက တရားစြဲဆိုလာတာ ေတြ႕ရသည္။ ဒါဆိုလွ်င္ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ၾကသူ အားလံုး ဆူပူရန္လႈံ႔ေဆာ္သူေတြ ျဖစ္သြားၾကၿပီလား။ ဟိုယခင္ စစ္အစိုးရ လက္ထက္တုန္းကလည္း ဆႏၵျပသူေတြကို ဆူပူရန္လႈံ႔ေဆာ္ေသြးထိုးသူအျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့သည္။ ပုဒ္မ (၅ဝ၅) (ခ) ျဖင့္ အေရးယူၿပီး ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်မႈမ်ားစြာ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။

ယခုလည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္း ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ၾကသည့္ ျပည္သူေတြကို ပုဒ္မ (၅ဝ၅) (ခ) ျဖင့္ တရားစြဲဆို ဖမ္းဆီးေနၾကျပန္ၿပီ။ ဘယ္မွာလဲ ဒီမိုကေရစီ။ ဘယ္မွာလည္း ျပည္သူေတြ ရဲ႕ အေျခခံရပိုင္ခြင့္။ အေစာပိုင္းတုန္းကေတာ့ ပုဒ္မ (၁၈)။ ခုေတာ့ ပုဒ္မ (၅ဝ၅) (ခ)။

ခ်စ္၀င္းေမာင္