က်ေနာ့္ေမေမ
ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ
ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ေရးရတဲ့ႏွစ္မွာ
ေမြးဖြားခဲ့တဲ့ က်ေနာ့္ေမေမ။
က်ေနာ့္ကိုလည္း
လြတ္လပ္ေရးေန႔မွာ
ဖြားျမင္ေပးခဲ့တဲ့ က်ေနာ့္ေမေမ။
က်စ္ဆံၿမီးဘယ္ညာခ်တဲ့
ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ကဆို
(ပိုတယ္လို႔ ဆိုခ်င္ဆို …)
ဒါ႐ိုက္တာေက်ာင္ယီးမူရဲ႕ The Road Home ထဲက
က်န္ဇီယီနဲ႔ တူတဲ့ က်ေနာ့္ေမေမ။
ဗမာလူမ်ိဳး ေဖေဖ့ကို ခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႔
မိသားစုအသိုင္းအ၀ိုင္းကို
ခြဲခြာရဲခဲ့တဲ့ က်ေနာ့္ေမေမ၊
ေဆးေက်ာင္းတက္ခြင့္ကို
စြန္႔လႊတ္ရဲခဲ့တဲ့ က်ေနာ့္ေမေမ။
ညီအစ္ကိုေလးေယာက္စလံုးက
“အေမ” လို႔ မေခၚ
“ေမေမ” လို႔သာ ေခၚတတ္တဲ့ က်ေနာ့္ေမေမ။
ေဖေဖနဲ႔အတူ
ဒိုးတူေဘာင္ဖက္ က်ဴရွင္ျပရင္း
၀မ္းေက်ာင္းခဲ့တဲ့ က်ေနာ့္ေမေမ။
က်ဳရွင္တဖက္ အိမ္အလုပ္တဖက္ေပမယ့္
သားေတြပညာေရးအတြက္
မပ်က္ကြက္ခဲ့တဲ့ က်ေနာ့္ေမေမ။
သားေတြ
ေက်ာင္းစာ လစ္ဟင္းရင္
“ငါ ေသခ်င္တယ္ … ငါ ေသခ်င္တယ္” လို႔
သူ႔ကိုယ္သူ ထုထုၿပီး
သားေတြ ေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိျဖစ္ေအာင္
ဒဏ္ေပးတတ္တဲ့ က်ေနာ့္ေမေမ။
သူ မတက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေဆးေက်ာင္း
သားေလးေယာက္စလံုး ေရာက္ေအာင္
ေမာင္းသြင္းခဲ့တဲ့ က်ေနာ့္ေမေမ။
ေနာင္ဘ၀ဆိုတာ ရွိခဲ့ရင္
ဒီေဖေဖနဲ႔ ဒီေမေမက ေမြးတဲ့
သားတေယာက္ပဲ ျပန္ျဖစ္ခ်င္တဲ့အထိ
က်ေနာ္ ေလာဘႀကီးမိတဲ့ က်ေနာ့္ေမေမ။ ။
(၆၅ ႏွစ္ျပည့္ မိခင္၏ ေမြးေန႔သို႔ …)
ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ
Posts
6 comments:
this is the best i have read from your blog, ko ls. cheers!
ကဗ်ာေလးဖတ္ပီး ၿငိမ္ေအး၊ ဝမ္းသာ၊ ပီတိဖ်ာမိတာ အေသအခ်ာပါပဲ
မိဘနဲ႔ ေက်းဇူးရွင္မ်ားကုိ ခ်စ္တတ္ရမွန္း ေက်းဇူးရွင္မွန္သိတ္တတ္ရေကာင္းမွန္သိသူေတြရဲ့ ႏွစ္လုံးသားနဲ႔ ဦးေႏွာက္ထဲမွာ မွန္ကန္စြာေတြးေခၚတတ္ သုိ႔မဟုတ္ အနီးစပ္ဆုံ မွန္ကန္ေအာင္ေတြေခၚတတ္တဲ့ သဘာဝစြမ္းအင္ရိွေနတတ္တယ္တယ္၊ မတရားတာကုိ မတြန္လွန္ႏုိင္သည့္တုိင္ေအာင္ ကုိယ့္တုိင္က အနည္းဆုံး မယုတ္ညံ့ေအာင္ နဲ႔ အညံ့ထဲက ရုံးထြက္ႏုိင္စြမ္းရိွသူေတြလုိ႔ ယုံမိတယ္။ (ကိုယ္ပုိင္ အေတြးတစ္ခုမွ်သာပါ)
ေမတၱာတရားေတြ မွ်ေ၀ခံစားရင္း ပီတိ ျဖစ္မိပါတယ္..
i sympathize with u.u are younger thaan me,my mother was dead in 1956 at that time i was 11 mth only i had never seen my mother even photo because at that time so far from nearest city nobody knew how to get photo therefore ur lucky than me thanks u.
ရင္ထဲမွာ ခံစားမွဳအျပည့္နဲ႕
ႀကည္ႏူးပီတိျဖစ္ရပါတယ္
Post a Comment