ခိုးကူး အသံစီဒီေခြေၾကာင့္ အခင္အမင္ပ်က္ခဲ့ရတဲ့ က်ေနာ္နဲ႔ အဆိုေတာ္ ခင္ညြန္႔ရည္

ခိုးကူး အသံစီဒီေခြေၾကာင့္ အခင္အမင္ပ်က္ခဲ့ရတဲ့
က်ေနာ္နဲ႔ အဆိုေတာ္ ခင္ညြန္႔ရည္

ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ

ျပည္တြင္းမွာရွိစဥ္က ျမားနတ္ေမာင္မဂၤလာမဂၢဇင္းကို ပံုေဖာ္ရင္း ျမန္မာသံေတးစီးရီး ၃ ခုကိုလည္း စီစဥ္သူအေနနဲ႔ က်ေနာ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္။ ကြယ္လြန္သြားၿပီျဖစ္တဲ့ အဆိုေတာ္ႀကီး စႏၵရားခ်စ္ေဆြရဲ႕ “ခ်စ္အရိပ္”၊ အဆိုေတာ္ ခင္ညြန္႔ရည္ရဲ႕ “ေဆာင္းအမီ” နဲ႔ အဆိုေတာ္ ရတနာဦးရဲ႕ “လိႈင္းစီးရင္း သီခ်င္းဆိုမယ္” ဆိုတဲ့ ေတးစီးရီးသံုးခု …။

“ေဆာင္းအမီ - အေကာင္းဆံုးေတးမ်ား” ဆိုတဲ့ ျမန္မာသံေတးစီးရီးကို စီစဥ္ျဖစ္တဲ့အခါမွ က်ေနာ္ ကိုးတန္း ဆယ္တန္း ေက်ာင္းသားအရြယ္ေလာက္္ကတည္းက ႏွစ္သက္စြဲလန္းခဲ့ရတဲ့ အဆိုေတာ္ ခင္ညြန္႔ရည္ကို အျပင္မွာ စၿပီး ျမင္ဖူးခဲ့တယ္။ လူခ်င္းဆံုၿပီး စီးရီးအတြက္ စကားေျပာျဖစ္ျဖစ္ခ်င္းပဲ အဆိုေတာ္ ခင္ညြန္႔ရည္က က်ေနာ့္ကို ‘ေမာင္ေလး’ လို႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ေခၚသလို က်ေနာ္ကလည္း ‘အစ္မ’ လို႔ပဲ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ေခၚေျပာျဖစ္ရင္း ေမာင္ႏွမအရင္းအခ်ာေတြလို ခင္မင္ခဲ့ၾကတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္က စီးရီးေခြ စီစဥ္ရင္ ထုတ္လုပ္သူေတြက ကက္ဆက္ေခြ၊ အသံစီဒီ၊ ဗီစီဒီကာရာအိုေက ဆိုၿပီး ဗားရွင္းသံုးမ်ဳိး ထုတ္ၾကတာမ်ားတယ္။ အဲသလို ဗားရွင္းသံုးမ်ဳိး ထုတ္မယ္ဆိုရင္ သီခ်င္းေရးခ၊ သီဆိုခနဲ႔ တီး၀ိုင္းခကိုလည္း သံုးမ်ဳိးစာအတြက္ ေပးရတယ္။ ဥပမာ - သီခ်င္းတပုဒ္အတြက္ ေတးေရးခ ႏွစ္ေသာင္း သတ္မွတ္ထားတယ္ဆိုရင္ ဗားရွင္းသံုးမ်ဳိးစလံုး ထုတ္မယ္ဆိုရင္ သီခ်င္းတပုဒ္အတြက္ ေျခာက္ေသာင္း ေပးရမယ္ေပါ့။ အဲသလိုပဲ အဆိုေတာ္နဲ႔ တီး၀ိုင္းကိုလည္း သီခ်င္းတပုဒ္အတြက္ သူတို႔ သတ္မွတ္ထားသေလာက္ ဗားရွင္းသံုးမ်ဳိးစာ ေပးရတယ္။

က်ေနာ္ စီစဥ္ျဖစ္တဲ့ အစ္မ ခင္ညြန္႔ရည္ရဲ႕ “ေဆာင္းအမီ” ေတးစီးရီးကေတာ့ အစ္မနဲ႔ စကားစေျပာကတည္းက ကက္ဆက္ေခြတမ်ဳိးပဲ အရင္ထုတ္ဦးမယ္၊ အေျခအေနေကာင္းမွ အသံစီဒီနဲ႔ ဗီစီဒီကာရာအိုေက ဆက္ထုတ္မယ္လို႔ အတိအလင္း ေျပာဆိုထားတဲ့အတြက္ ကက္ဆက္ေခြဗားရွင္းအတြက္ပဲ ေတးေရးခ၊ သီဆိုခ၊ တီး၀ိုင္းခေတြကို ေငြေခ်ရပါတယ္။။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔က ထုတ္ေ၀သူတဦး စီစဥ္ထားတဲ့ Mixdown ဆြဲၿပီးသား DAT ကို အျပတ္၀ယ္လိုက္တာဆိုေတာ့ (ကက္ဆက္ေခြအတြက္ အဲဒီထုတ္ေ၀သူက အစ္မကို သီဆိုခ ေပးခဲ့ၿပီးသားဆိုေတာ့) သီဆိုခ ထပ္မေပးရဘဲ အသံစီဒီနဲ႔ ဗီစီဒီကာရာအိုေက ဆက္ထုတ္ျဖစ္တဲ့အခါမွသာ အစ္မကိုေရာ၊ ေတးေရးဆရာနဲ႔ တီး၀ိုင္းဆရာေတြကိုေရာ အဲဒီဗားရွင္းႏွစ္မ်ဳိးအတြက္ ထပ္ေပးရမယ့္ အေနအထားေပါ့။

အဲသလိုနဲ႔ စီးရီး (ကက္ဆက္ေခြဗားရွင္း) ထြက္ၿပီး မၾကာမတင္ တခုေသာ မနက္ခင္းမွာ … အစ္မဆီက ဖုန္း၀င္လာတယ္။ “ေမာင္ေလးေရ … အစ္မ အခု အလွဴအိမ္တအိမ္မွာ ေရာက္ေနတယ္။ ေမာင္ေလး အားရင္ လာခဲ့ေပးပါဦး။ ေမာင္ေလးကို ျပစရာတခုရွိလို႔” ဆိုၿပီး ေျပာတာနဲ႔ ဘာမ်ားပါလိမ့္ဆိုတဲ့ စိတ္၀င္စားမႈနဲ႔ ဖုန္းထဲက ညႊန္တဲ့လိပ္စာအတိုင္း အစ္မဆီကို အလ်င္အျမန္ ေရာက္သြားခဲ့တယ္။ ေရာက္တာနဲ႔ က်ေနာ့္ကို အစ္မက လူရွင္းတဲ့ ေထာင့္တေနရာကို ေခၚသြားၿပီး စီဒီခ်ပ္တခ်ပ္ ထုတ္ျပတယ္။ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ထုတ္ထားတဲ့ “ေဆာင္းအမီ” ေတးစီးရီး ကက္ဆက္ေခြကာဗာအတိုင္း အသားတံဆိပ္ ႐ိုက္ႏွိပ္ထုတ္ေ၀ထားတဲ့ အသံစီဒီခ်ပ္တခ်ပ္ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႔ရတယ္။ က်ေနာ္လည္း စီဒီခ်ပ္ကို ၾကည့္ၿပီး အံ့ၾသသြားတယ္။ အစ္မက “ဒါ အစ္မမိတ္ေဆြ စကၤာပူက ၀ယ္လာတာ၊ ေမာင္ေလးတို႔ ေျပာေတာ့ အသံစီဒီ မထုတ္ဘူးဆို၊ ဒါ ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ စကၤာပူမွာ ၀ယ္လို႔ရတာလဲ” ဆိုၿပီး သံသယအၾကည့္နဲ႔ က်ေနာ့္ကို ေမးခြန္းထုတ္တယ္။

က်ေနာ္က “အစ္မ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ကက္ဆက္ေခြတမ်ဳိးပဲ ထုတ္တယ္ဆိုတာကို က်ိန္တြယ္ေျပာရဲပါတယ္။ အသံစီဒီ မထုတ္တဲ့အတြက္လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ လိပ္ျပာသန္႔ပါတယ္။ ထုတ္လုပ္သူကလည္း က်ေနာ့္အစ္ကိုအရင္းလို ျဖစ္ေနသူမို႔႔ သူ မဟုတ္တာမလုပ္မွန္းလည္း က်ေနာ္ အာမခံပါတယ္။ အစ္မ မေက်နပ္ရင္၊ အစ္မစိတ္ထဲ သံသယျဖစ္ေနရင္ က်ေနာ္တို႔ကို အားမနာပါနဲ႔။ တရားစြဲခ်င္တယ္ဆိုလည္း စြဲပါ။ က်ေနာ္တို႔ ရင္ဆုိင္ေျဖရွင္းေပးပါ့မယ္” ဆိုတဲ့သေဘာ ေျပာၿပီး က်ေနာ္ ျပန္လာခဲ့တယ္။

မၾကာပါဘူး။ ဂီတအစည္းအ႐ံုးကေန စီစဥ္သူ က်ေနာ္နဲ႔ ထုတ္ေ၀သူကို ဆင့္ေခၚတဲ့စာ ေရာက္လာပါေလေရာ။ က်ေနာ့္ကို အရင္ေခၚေမးလို႔ က်ေနာ္ ဂီတအစည္းအ႐ံုးရွိရာကို အရင္သြားျဖစ္တယ္။ ထုတ္လုပ္သူကိုေတာ့ ေနာက္တရက္မွာ ဆင့္ေခၚတယ္။ က်ေနာ္ သြားတဲ့ေန႔မွာ အေပၚထပ္က အခန္းတခုမွာ အစ္မ ထိုင္ေနတာေတြ႔လို က်ေနာ္က ေက်ာေပးထိုင္ေနတဲ့ အစ္မကို ႏႈတ္ဆက္ေနက်အတိုင္း “အစ္မ ေရာက္ေနၿပီလား” လို႔ ႏႈတ္ဆက္ျဖစ္တယ္။ အစ္မက စိတ္ဆိုးေနလို႔ပဲလား၊ က်ေနာ့္အေပၚ အျမင္မၾကည္လင္လို႔ပဲလားေတာ့ မသိဘူး၊ က်ေနာ္ ႏႈတ္ဆက္တာကို ဘာမွ ျပန္မေျပာဘူး။ ႏႈတ္ဆိတ္ေနတယ္။ က်ေနာ္လည္း စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႔ အခန္းအျပင္ကို ျပန္ထြက္ခဲ့ၿပီး သက္ဆိုင္ရာက ေမးျမန္းဖို႔ ေခၚမွာကို ေစာင့္ဆိုင္းေနေတာ့တယ္။

ခဏအၾကာမွာ က်ေနာ့္ကို အရင္ေခၚတာနဲ႔ အဆံုးအျဖတ္ေပးမယ့္ ဂီတအစည္းအ႐ံုးက လူႀကီးေတြရွိွိတဲ့ အခန္းထဲကို က်ေနာ္ ၀င္သြားတယ္။ အေတာ္မ်ားမ်ားက က်ေနာ္ မ်က္မွန္းတန္းမိေနတဲ့ ေတးစီးရီးထုတ္ေ၀သူ ပ႐ိုဂ်ဴဆာေတြ ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႔ရတယ္။ သူတို႔က က်ေနာ့္ကို ေမးခြန္းေတြ ေမးၾကတယ္။ က်ေနာ္က ကက္ဆက္ေခြတမ်ဳိးပဲ ထုတ္တာျဖစ္ေၾကာင္း ေသေသခ်ာခ်ာ ရွင္းျပရင္း သူတို႔ ေမးတာေတြကို တခုခ်င္း ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ျပန္ေျဖျဖစ္တယ္။ က်ေနာ့္ကို ေမးျမန္းအၿပီးမွာ ပ႐ိုဂ်ဴဆာေတြကိုယ္တိုင္ သူတို႔ထုတ္တဲ့ အေခြေတြလည္း စကၤာပူမွာ အဲသလို ခိုးကူးၿပီး ေရာင္းတာေတြကို ခံရတဲ့အေၾကာင္း၊ နည္းပညာကို မကၽြမ္းက်င္တဲ့အတြက္ ကက္ဆက္ေခြကေန အသံစီဒီကို ဘယ္လိုေျပာင္းလဲသလဲဆိုတာ မသိေၾကာင္း၊ ဒါမ်ဳိးေတြကို အခုအခ်ိန္မွာ အေရးယူဖို႔ မလြယ္ကူတဲ့အေၾကာင္း သူတို႔အခ်င္းခ်င္း ေျပာေနၾကတာကို ေရွ႕မွာထိုင္ေနတဲ့ က်ေနာ္ ၾကားေနရတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ က်ေနာ့္ကို ေမးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြက သူတို႔ကိုယ္တိုင္လည္း အဲသလို ခိုးကူးခံရတဲ့ ျပႆနာေတြ ၾကံဳေနရတာျဖစ္လို႔ က်ေနာ့္ကို အေရးယူဖို႔ အစီအစဥ္မရွိေၾကာင္း၊ တိုင္ၾကားတဲ့အတြက္သာ ေခၚေမးရတာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပတာေတြကို နားေထာင္ၿပီး က်ေနာ္ အခန္းထဲက ျပန္ထြက္လာခဲ့တယ္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ လူအမ်ားႀကီးက က်ေနာ့္ကို တရားခံတေယာက္လို စစ္ေမးတာမ်ဳိး ခံရလို႔ စပ္ဖ်င္းဖ်င္းေတာ့ ျဖစ္ေနမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ မေက်လည္လို႔ တုိင္ၾကားတဲ့ အစ္မကို က်ေနာ္ အျပစ္မျမင္ စိတ္မကြက္မိပါဘူး။ အခန္းထဲမွာ ထိုင္ေနဆဲ အစ္မကို လွမ္းႏႈတ္ဆက္ၿပီး (သူ ျပန္မႏႈတ္ဆက္ေပမယ့္) က်ေနာ္ ျပန္လာခဲ့တယ္ဆိုပါေတာ့။

အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး အစ္မနဲ႔ က်ေနာ့္ၾကား ေမာင္ႏွမအရင္းအခ်ာလို ရင္းႏွီးခင္မင္ခဲ့မႈေတြ ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ရတာ အခုအခ်ိန္ထိပါပဲ။ အခုေတာ့ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ကက္ဆက္ေခြထဲက သီခ်င္းေတြကို စီဒီနဲ႔ ကူးလို႔ရေအာင္ mp3 ဖိုင္ကို ေျပာင္းတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာနည္းပညာကို တတ္ကၽြမ္းေနၿပီမို႔ အဲဒီအခ်ိန္က နည္းပညာ နားမလည္ မကၽြမ္းက်င္မႈေၾကာင့္ အစ္မနဲ႔ က်ေနာ္ အခင္အမင္ပ်က္ခဲ့ရပံုအေၾကာင္းကို အစ္မ သိေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ရွင္းျပခြင့္ရခ်င္ေနမိပါရဲ႕။ အဲဒီျပႆနာျဖစ္ခ်ိန္ကစၿပီး သံသယစိတ္ေၾကာင့္ အစ္မ က်ေနာ့္ကို စိတ္ကြက္ၿပီး အေခၚအေျပာ မလုပ္ေတာ့ေပမယ့္ က်ေနာ္ကေတာ့ အခုအခ်ိန္အထိ အစ္မကို ႐ိုေသေလးစားဆဲ၊ အစ္မသီခ်င္းေတြကို ႏွစ္သက္စြဲလန္းစြာ နားေထာင္ျမဲ၊ အစ္မကိုလည္း အေ၀းကေန အခင္အမင္မပ်က္ သတိရေနဆဲပါ အစ္မေရ …။ ။

အစ္မ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး က်န္းမာခ်မ္းသာစြာနဲ႔ ျမန္မာသံသီခ်င္းေတြ ဆက္လက္သီဆိုႏိုင္ပါေစ …

ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ
နံနက္ ၂း၃၃ နာရီ
၃-၁-၂၀၁၃