Friday, December 14, 2012

မင္းတို႔ကမ်ား မွန္တယ္ ထင္ေနလို႔လား ...

မင္းတို႔ကမ်ား မွန္တယ္ ထင္ေနလို႔လား
စိန္သံလံုး

ကဲ ... ေျပာခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီ။ မေျပာခ်င္ေသးလို႔ ၾကည့္ေနတာ။ ခုေတာ့ မေျပာလို႔မျဖစ္ ေျပာရေတာ့မယ္။

၁။ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္မွာ အိမ္ေစာင့္အစိုးရဆိုၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း စစ္အစိုးရက အာဏာသိမ္းတယ္။ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၂ ရက္ေန႔ကေပါ့။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ၀င္ဒါမီယာမွာရွိတဲ့ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုအိမ္ကို ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ တင္ေဖ၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေအာင္ႀကီးနဲ႔ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ေမာင္ေမာင္ ... အစရွိတဲ့ တပ္မွဴးႀကီးေတြ ေရာက္လာၿပီး ဦးႏုကို ၀ိုင္းၿပီး အက်ပ္ကိုင္ၾကတယ္။ တပ္ကို အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးဖို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း အလိုက် ေတာင္းဆိုၾကတယ္။ ေသနတ္ျပၿပီး ေတာင္းဆိုတယ္ေပါ့။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဦးႏုက လိုက္ေလ်ာလိုက္ရတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းရဲ႕ အိမ္ေစာင့္အစိုးရ တက္လာတယ္။ (အဲဒီေနာက္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီဆိုၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းက အာဏာသိမ္းျပန္တယ္။ ဖြံ႔ၿဖိဳးဆဲ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အဲဒီအခ်ိန္က စၿပီး ခုခ်ိန္ထိ ခၽြတ္ျခံဳက်သြားတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီေခတ္မွာ ျပည္သူပိုင္ေတြသိမ္း၊ ေငြစကၠဴေတြ တရားမ၀င္ေၾကာင္း ေၾကညာခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ထင္ရာေတြ လုပ္ခဲ့လို႔ ဆင္းရဲတဲ့ႏိုင္ငံအျဖစ္ ေၾကညာျခင္းခံရတယ္။)

အဲဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သူ႔သေဘာထားကို ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ မြန္ျပည္နယ္ စည္း႐ံုးေရးခရီးစဥ္မွာ ေမာ္လၿမိဳင္ NLD ႐ံုးမွာ မိန္႔ခြန္းေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ “၁၉၅၈ ခုႏွစ္ ပထမအႀကိမ္ စစ္အာဏာသိမ္းမႈကို က်မ သေဘာမက်ခဲ့ဘူး။ သေဘာမက်တဲ့အေၾကာင္းရင္းက တပ္မေတာ္ အာဏာသိမ္းဖို႔ က်မေဖေဖ ထူေထာင္ထားတာ မဟုတ္ဘူး၊ က်မေဖေဖကိုယ္တိုင္ ႏိုင္ငံေရးလုပ္တဲ့အခါ တပ္မေတာ္ထဲက ထြက္ၿပီး လုပ္ပါတယ္။ ဒီလို လုပ္တာဟာ အစဥ္အလာ ေကာင္းေစခ်င္လို႔ပဲ။”

“ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း မေသခင္ ေျပာခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္းၾကာေနၿပီ ျဖစ္ေပမယ့္ ခုခ်ိန္ထိ ကြက္တိမွန္ေနတုန္းပဲ။ အႀကီးအကဲဆိုတဲ့ လူေတြ၊ ပါတီေတြ၊ အဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ ကိုယ္စားျပဳေနတဲ့ ဘာညာဘာညာ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက မေသခင္ကတည္းက ႀကိဳၿပီး ဆံုးမခဲ့တာ။ ဒီေန႔ ျဖစ္ပ်က္ေနတာနဲ႔ တထပ္တည္း က်ေနတယ္။ ဘာဘာညာညာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထင္ၿပီး စိတ္ႀကီး၀င္ေနသူအားလံုးနဲ႔ နာတာရွည္ ႏွာေစး ေခါင္းမေဖာ္ၾကသူေတြ အားလံုးကို ေျပာလိုက္ခ်င္ပါတယ္၊ (ထပ္ၿပီး ေျပာမယ္ ... မင္းတို႔ကမ်ား မွန္တယ္ ထင္ေနလို႔လား။)”

“တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ဟာ ျပည္သူ႔ေထာက္ခံမႈအင္အားနဲ႔ပဲ အုပ္ခ်ဳပ္တာ ျဖစ္ရမယ္။ လက္နက္နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္တာ မျဖစ္ရဘူးဆိုတာ က်မ ေမြးကတည္းက သင္ထားခဲ့တဲ့ သင္ခန္းစာတခုပါ။ ဒါေၾကာင့္ ပထမအႀကိမ္ စစ္အာဏာသိမ္းတာ က်မက မေထာက္ခံဘူး။ အဲဒီတုန္းက က်မအသက္ ၁၃ ႏွစ္ပဲ ရွိေသးတယ္။ အဲဒီတုန္းက ေမေမေဒၚခင္ၾကည္နဲ႔ ဦးအုန္း၊ ဦးညိဳျမ၊ သခင္အုန္းျမင့္ ... အစရွိတဲ့ ေဖေဖ့မိတ္ေဆြအိမ္မွာ ရွိေနၿပီး သူတို႔က လက္မခံေၾကာင္း၊ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တဲ့ကိစၥ မဟုတ္ေၾကာင္း က်မေရွ႕မွာ ေဆြးေႏြးေနၾကလို႔ က်မ သိခဲ့ရတာပါ။ သူတို႔ရဲ႕ ေ၀ဖန္မႈေတြေၾကာင့္ အမွန္နဲ႔ အမွားကို က်မ ခြဲျခားႏိုင္ခဲ့တယ္။”

အခု ေအာ္ေအာ္ေနၾကတယ္ မဟုတ္လား။ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေပးတဲ့ စစ္ပညာ ျပည္သူေတြကို သတ္ဖို႔ မဟုတ္ဘူး” တဲ့ ... လူထုက ေအာ္တာ။ ၁၉၆၂ နဲ႔ ၁၉၈၈ စစ္အာဏာသိမ္းခဲ့တာ မင္းတို႔ကမ်ား မွန္ေနတယ္ ထင္လို႔လား။ (ထပ္ၿပီးေျပာမယ္ ... မင္းတို႔ကမ်ား မွန္တယ္ ထင္ေနလို႔လား။)

၂။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ၆-၁-၁၉၄၄ ဂ်ပန္ေခတ္ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး ႏွစ္လည္မိန္႔ခြန္းမွာ ေျပာခဲ့တယ္။ “ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ခ်င္ရင္ ေခါင္းေဆာင္လုပ္ႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းနဲ႔ ျပည့္စံုၿပီး လက္ရွိေခါင္းေဆာင္ေတြထက္ တိုင္းျပည္ကို ေကာင္းေအာင္ ရြပ္ရြပ္ခၽြံခၽြံ လုပ္ၾကပါ။ သူမ်ားႏွာေခါင္းနဲ႔ အသက္႐ွဴၿပီး တန္တန္မတန္တန္ ရာထူးမလိုခ်င္ၾကပါနဲ႔။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို တန္ဖိုးထားၾကပါ။ တိုင္းျပည္က အသိအမွတ္ျပဳၿပီး ထိုက္တန္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္မ်ဳိးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၾကပါ။ အရည္အခ်င္းလဲမရွိ ဘယ္သူကမွ အသိအမွတ္ျပဳေလာက္ေအာင္ စြန္႔စားခ်က္လည္းမရွိဘဲ ႀကီးက်ယ္ခ်င္တဲ့ လူေတြဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ေခါင္းေဆာင္ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး” တဲ့။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း မေသခင္ ေျပာခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္းၾကာေနၿပီ ျဖစ္ေပမယ့္ ခုခ်ိန္ထိ ကြက္တိမွန္ေနတုန္းပဲ။ အႀကီးအကဲဆိုတဲ့ လူေတြ၊ ပါတီေတြ၊ အဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ ကိုယ္စားျပဳေနတဲ့ ဘာညာဘာညာ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက မေသခင္ကတည္းက ႀကိဳၿပီး ဆံုးမခဲ့တာ။ ဒီေန႔ ျဖစ္ပ်က္ေနတာနဲ႔ တထပ္တည္း က်ေနတယ္။ ဘာဘာညာညာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထင္ၿပီး စိတ္ႀကီး၀င္ေနသူအားလံုးနဲ႔ နာတာရွည္ ႏွာေစး ေခါင္းမေဖာ္ၾကသူေတြ အားလံုးကို ေျပာလိုက္ခ်င္ပါတယ္၊ (ထပ္ၿပီး ေျပာမယ္ ... မင္းတို႔ကမ်ား မွန္တယ္ ထင္ေနလို႔လား။)

၃။ ၁၉၉၀ ျပည့္ ေမ ၂၇ ရက္ေန႔မွာ ပါတီစံုေရြးေကာက္ပြဲကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစာေမာင္ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ တပ္မေတာ္အစိုးရက တာ၀န္ယူ က်င္းပေပးတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ အဆက္ျပတ္ခဲ့တဲ့ ပါတီစံုေရြးေကာက္ပြဲမွာ ျပည္သူက ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္လိုက္တဲ့ အစိုးရသစ္က ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဆက္ၿပီး ဦးေဆာင္သြားရမွာ ျဖစ္တယ္လို႔ ဥပေဒနဲ႔ အတိအလင္း ျပဌာန္းၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစာေမာင္ကိုယ္တိုင္ ကတိေပးခဲ့တယ္။

ေရြးေကာက္ပြဲ မက်င္းပခင္ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ဇန္န၀ါရီ ၉ ရက္ေန႔မွာ တပ္မေတာ္အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစာေမာင္က ေျပာခဲ့တယ္။ “ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အႀကိမ္ႀကိမ္ ေျပာထားၿပီးျဖစ္တယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ ၿပီးသြားရင္ ဥပေဒနဲ႔အညီ အစိုးရ ဖြဲ႔ၾက ယူၾကေပါ့။ အဲဒီအစိုးရ ျဖစ္လာေအာင္ ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္ေပးရမွာပဲ။ ဒါက ဒို႔တပ္မေတာ္ရဲ႕ တာ၀န္ေပါ့။ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးရင္ ဒို႔တပ္မေတာ္သားေတြကေတာ့ စစ္တန္းလ်ားကို ျပန္သြားၿပီး ဒို႔ရဲ႕မူလတာ၀န္ အဓိကတာ၀န္ေတြကို ဦးလည္မသုန္ ေဆာင္ရြက္သြားမွာျဖစ္တယ္။”

“ဒါကို အတိအလင္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာထားတာပဲ၊ ခုတမ်ဳိး ခုတမ်ဳိးဆိုရင္ ကတိမတည္ဘူး ျဖစ္မယ္။ အခုထဲက ကတိမတည္ရင္ သံသယစိတ္ေတြ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္။ တပ္မေတာ္အေနနဲ႔ ဒီလို အျဖစ္မခံဘူး။ တကယ္ေတာ့ တပ္မေတာ္ဆိုတာဟာ တိုင္းျပည္အေပၚ သစၥာခံတာပဲ။ အစိုးရ ဆိုတာလည္း တိုင္းသူျပည္သား အမ်ားစုက ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားျပဳအဖြဲ႔အစည္းျဖစ္လို႔ တပ္မေတာ္က အစိုးရေအာက္မွာပဲ ရွိရမယ္။ တို႔တေတြဟာ အာဏာကို ေရရွည္ယူထားရမယ့္ အဖြဲ႔အစည္းမဟုတ္ဘူး။”

ဒါ့အျပင္ ၁၉၉၀ ျပည့္ မတ္လ ၂၇ တပ္မေတာ္ေန႔မွာလည္း “တပ္မေတာ္က ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ ကတိျပဳၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္မွာ ဘယ္အစိုးရ တက္တက္၊ ဘယ္ပါတီပဲ အာဏာရရ၊ ဒို႔တပ္မေတာ္ကေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ပဲ ထမ္းေဆာင္သြားရမွာ ျဖစ္တယ္။ ေန႔စဥ္ သစၥာဓိဌာန္ ေလးခ်က္ အဓိဌာန္ျပဳၿပီး ဦးထိပ္ပန္ဆင္ေနတဲ့ ဒို႔ဟာ ဗေလာင္းဗလဲ မေျပာဘူး။ ကလိန္ကက်စ္ မလုပ္ဘူး။ ျပည္သူေတြကို မလွည့္စားဘူး။ အဲဒါ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ မနက္တိုင္း ညေနတိုင္း သစၥာအဓိဌာန္ ေလးခ်က္ ဆိုထားလို႔ပဲ။” လို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစာေမာင္က ေျပာခဲ့တယ္။

အဲဒီလို ... အဲဒီလို ေျပာခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္၊ သေဘာထားအမွန္ကို ထုတ္ေျပာၿပီး အမွန္အတိုင္း က်င့္သံုးခ်င္တဲ့သူကို က်န္းမာေရး အေၾကာင္းျပ ျဖဳတ္ခ်ၿပီး တပ္မေတာ္အစိုးရက (ကတိက၀တ္ေတြ ဖ်က္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစာေမာင္ ေျပာစကားအတိုင္း မဟုတ္ေတာ့ဘဲ အာဏာကို မစြန္႔လႊတ္ခဲ့ဘူး၊) ၁၉၉၀ ျပည့္ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို အသိအမွတ္မျပဳဘဲ မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ၿပီး အာဏာကို လႊဲမေပးခဲ့ဘူး။ အာဏာကို ဆက္ယူခဲ့တဲ့အျပင္ စီးပြားေရးပါ ေသာင္းက်န္းလာတယ္။ ကိုယ္က်ဳိးရွာမႈေတြ မ်ားလာတယ္။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ သံယာဇာတေတြ အကုန္လံုး ထုတ္ေရာင္းၿပီး ဘယ္ေလာက္ရတယ္၊ တိုင္းျပည္အတြက္ ဘယ္ေရြ႕ဘယ္မွ် သံုးခဲ့တယ္ ဆိုတာကို ပြင့္လင္းျမင္သာေအာင္ မရွင္းလင္းခဲ့ဘူး။ ေဒသခံျပည္သူေတြရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြားကိုလည္း ထည့္မတြက္ခဲ့ဘူး။ ျဖစ္ေပၚလာမယ့္ အႏၱရာယ္ကိုလည္း မသိက်ဳိးကၽြံ ျပဳခဲ့တယ္။ အဲဒီအက်ဳိးဆက္ကေတာ့ ဒီကေန႔ထိ ျပည္သူေတြ ခံစားေနရတုန္းပဲ။ လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္းကိုလည္း အာဏာမလႊဲခင္ တပ္မေတာ္စီးပြားေရးအတြက္ ဇြတ္အတင္း ရယူခဲ့တယ္။ (အဲဒီအခ်ိန္က ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသိန္းစိန္ကိုယ္တိုင္ တ႐ုတ္နဲ႔ စာခ်ဳပ္ လက္မွတ္ထိုးခဲ့တာ။ ခုမွ သူမသိဘူးလို႔ ေျပာလို႔ မရေတာ့ဘူး။)

လက္ပံေတာင္းေတာင္မွာ ေမတၱာသုတ္ရြတ္ၿပီး ေအးခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပတဲ့ သံယာေတာ္ေတြ အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း မီးေလာင္ဗံုး ပစ္သြင္းၿပီး ရက္ရက္စက္စက္ အၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳခြဲခဲ့တယ္။ ဒီဇင္ဘာ ၁၄ ရက္ေန႔အထိ သမၼတနဲ႔ အစိုးရအဖြဲ႔က ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ျခင္း မရွိေသးဘူး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မရွင္ကို ဖြဲ႔ၿပီး စံုစမ္းခိုင္းထားတယ္။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ အမိန္႔ေပးၿပီး လုပ္ထားတဲ့ကိစၥ ကိုယ္အသိဆံုးပဲ။ စံုစမ္းစစ္ေဆးစရာ လိုေသးလို႔လား။ ကတိဖ်က္ၿပီး ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ၿပီး အာဏာယူခဲ့ၿပီး ခုလည္းပဲ တပ္မေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ေတြမွာ အႏိုင္က်င့္ၿပီး အာဏာကို ကာကြယ္ေနတုန္းပဲ။ တပ္မေတာ္ဆိုတာ တိုင္းျပည္ကို ကာကြယ္ဖို႔ပဲ။ ႏိုင္ငံေရးမွာ ၀င္ပါဖို႔ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ပဲ ၀န္ထမ္းဆိုတာ ပါတီႏိုင္ငံေရး ကင္းရွင္းရမယ္ဆို၊ တပ္မေတာ္သားဆိုတာ ႏိုင္ငံ့၀န္ထမ္းပဲ။ ထင္ရာေတြ လုပ္ေနေပမယ့္ သမိုင္းကေတာ့ ၀င္သြားၿပီ၊ သမိုင္းတြင္သြားၿပီ။ ဒီကိစၥ မူမမွန္ဘူးဆိုတာ ကေလးကအစ သိတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ ေခတ္ႀကီးမွာ လိမ္ခ်င္တိုင္း လိမ္လို႔မရဘူး။ လုပ္ခ်င္တိုင္း လုပ္လို႔ မရေတာ့ဘူး။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစာေမာင္ကို ၁၉၉၂ ခုႏွစ္ ဧၿပီ ၂၂ ရက္ေန႔မွာ ဖယ္ရွားျဖဳတ္ခ်ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ အာဏာယူခဲ့တာ မူမွန္လို႔လား။ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ စစ္အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တာ ျပည္သူေတြ ဖြတ္ဖြတ္ညက္ညက္ ေၾကကုန္ၿပီ။ ထမင္းႏွပ္မွန္ေအာင္ စားႏိုင္တဲ့ ၀င္ေငြကိုလည္း မဖန္တီးေပးႏိုင္ဘူး။ ေပးထားတဲ့ လစာနဲ႔ ကုန္ေစ်းႏႈန္းကလည္း မိုးနဲ႔ေျမလို ကြာျခားေနတယ္။ ခ်မ္းသာတာကေတာ့ စစ္အုပ္စုနဲ႔ သူတို႔ကို အလုပ္အေကၽြး ျပဳေနတဲ့ ခ႐ိုနီ စီးပြားေရးသမားေတြပဲ။ ေဆး႐ံုတက္ေနတဲ့ သံယာေတြကို အဲဒီခ႐ိုနီေတြက ေစတနာရွိရွိ လွဴလို႔လား။ သမၼတ သြားရင္ေတာ့ ေနာက္ကလိုက္ၿပီး လွဴမွာ ေသခ်ာတယ္။ ၂၀၁၀ မွာ မျဖစ္မေန ျပည္သူ႔ဆႏၵနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္ခဲ့ရာမွာလည္း မယံုႏိုင္စရာ မဲအမ်ားႀကီးရေအာင္ လွည့္စားႏိုင္ခဲ့တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကို လူေတြ မသိဘူးထင္လို႔လား။

မဲခိုးမဲလိမ္႐ံုတင္မကဘ။ ဇြတ္အတင္း မဲေပးခိုင္းတဲ့ ျဖစ္ရပ္မ်ားစြာကို ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရသူက အမ်ားႀကီး ရွိခဲ့တယ္။ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္လို႔ရေအာင္ စိတ္ႀကိဳက္ဖြဲ႔စည္းပံု ဆြဲတာကလည္း အာဏာကို လက္မလႊတ္ခ်င္လို႔ပဲ၊ အဲဒီဖြဲ႔စည္းပံု ျပင္လို႔မရေအာင္ တမတ္သား တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ထည့္ထားတာကလည္း အာဏာကို ၾကာၾကာယူထားခ်င္လို႔ပဲ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ေတြပဲ လုပ္ေနတာ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုလည္း ေစာ္ကား၊ ျပည္သူလူထုကိုလည္း ေစာ္ကား၊ ေနာက္ဆံုး သံယာေတာ္ေတြပါ ေစာ္ကား ျပစ္မွားေနတဲ့ ကိစၥေတြ အားလံုး ... အားလံုး မွန္တယ္ ထင္ေနလို႔လား၊ (ရွင္းရွင္းပဲ ထပ္ၿပီး ေျပာမယ္ ... မင္းတို႔ရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြ၊ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြအတြက္ မင္းတို႔ကမ်ား မွန္တယ္ထင္ေနလို႔လား ... ရွက္တတ္ရင္ လဲေသလို႔ ရၿပီ။)

စိန္သံလံုး

5 comments:

lotar said...

ေျပာရဲဆိုရဲ လုပ္ရဲကိုင္ရဲတဲ႔ သူေတြ ဒီႏိုင္ငံမွာ မ်ားမ်ား လိုအပ္ေနတယ္

S.Maung Chain said...

Yes,This is absolutely true history about dictatorship.They don't have to gave back peoples's power to the peoples.DASSK known already I think,but she don't have choice to go another way.Because she is a noble price winner that why.

xx said...

Hi

all gentle men, those are currently leaders from any party, organisation, government departments, offices and so on
As regards above article, it's in time to ask for you action,
"
Do you think you all are right in your actions?"

မိုးႀကိဳး said...

this time i agree this post

aristhteinwin said...

ရွက္တတ္ရင္ ေသသင့္တာေပါ့-ဒါေပမဲ့- ဒီလူေတြက - အရွက္မရွိ လူတန္းစားေတြေလ-ဘယ္ေလာက္ေျပာေျပာ ဒီဘက္နားက ၀င္သြားရင္ ဟိုဘက္နားက ထြက္သြားလိမ့္မယ္- သူတုိ ့ေမးၾကည့္ပါလား-ရွက္တတ္သလားလိုု ့-သူတို ့က ျပန္ေမးလိမ့္မယ္-
အရွက္ဆိုတာ ဘယ္လိုဟာလဲ-ရွည္ရွည္လား-တိုတိုလား-ဂ်ိဳပါလားလို ့ေမးမွာ-