ခရစၥမတ္
ကိုလတ္
က်ေနာ္က
ေဆာင္းရာသီကို ခ်စ္တယ္။
ခရစၥမတ္အခါသမယက
ေဆာင္းရာသီမွာျဖစ္တယ္။
ေအးခ်မ္းၾကည္လင္တဲ့
ခရစၥမတ္အခါသမယဆို
ဇာတိေျမက
ငယ္ဘ၀ကို ေအာက္ေမ့တယ္။
ခရစၥမတ္မွာ
ၿမိဳ႕ကလူေတြ
အနားယူ အပန္းေျဖခရီးထြက္ၾကတယ္။
ခရစၥမတ္မွာ
ဆန္တာကေလာ့စ္ဦးထုပ္ကေလးေတြ ေဆာင္း
အာေငြ႔ေတြ တေထာင္းေထာင္းနဲ႔
ထင္းမီးဖိုနံေဘး အေႏြးဓာတ္ယူၾကတယ္။
ခရစၥမတ္မွာ
ေကာင္းကင္မွာ ၾကယ္ေတြေဖြးေဖြးလႈပ္ေနတာကို
ေမာ့ၾကည့္ရတာ ေပ်ာ္တယ္။
ကေလးဘာ၀
ေက်ာင္းပိတ္လို႔လည္း ေပ်ာ္တယ္။
ခရစၥမတ္မွာ
သံၿပိဳင္ဆုေတာင္းသီခ်င္းေတြ နားေထာင္ရတာ
ၾကည္ႏူးအားတက္မႈေတြျဖစ္ထြန္းေစတယ္။
က်ေနာ္က
ခရစၥမတ္ဆို
အေဖအေမတို႔ဆီ
မပ်က္မကြက္လာတတ္တဲ့
တေယာဆရာႀကီး
ဦးခ်န္ထြန္းကို သတိရတယ္။
သူက
တပည့္သံုးေလးေယာက္ေလာက္နဲ႔
သံၿပိဳင္ဆုေတာင္းသီခ်င္းေတြ လာလာဆိုတယ္။
က်ေနာ္ မွတ္မိတာက
“ဤအိမ္ေပၚတြင္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာေရာက္ေစေသာ္၀္ ... ေရာက္ေစေသာ္၀္”
တကယ္ပဲ
က်ေနာ္တို႔မိသားစုေနထိုင္တဲ့ အိမ္ကေလးေပၚ
ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာေတြ ေရာက္လာတယ္လို႔
က်ေနာ္ခံစားခဲ့ရတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ...
ခရစၥမတ္အခါသမယဆို
က်ေနာ္ ေပ်ာ္တယ္။
ကိုလတ္
Posts
3 comments:
ခရစ္စမွတ္ ရဲ႔ေအးျခမ္းမူ့႔နဲ႕အတူဒို႔ကခ်င္ေျမျကီးလဲေအးခ်မ္းျခင္ တယ္
December ကေမြးလမို႔ အနွစ္သက္ဆံုး လတစ္ခုပါ
No snow and Santa absence this Christmas in Chicago. Vultures sitting on the great Shwedagon Pagoda in Burma. Is doomsday near? Al Fin de Mondo?
Post a Comment