Sunday, November 11, 2012

ငလ်င္ ... ဂီတ

ငလ်င္ ... ဂီတ
ကမာပုလဲ

အေမဟာ
ေသခါနီးမွာ အသက္ကယ္ေဆး ထိုးၿပီး က်ေနာ္ ျပန္အလာကုိ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမယ္လား ...
အေဖ ... အဲဒီေဆးဖိုးေလးေတာင္ တတ္ႏုိင္လိမ့္မယ္ မထင္ပါဘူးေလ။

နာဂစ္ဆိုတဲ့ မီးလွ်ံမုန္တိုင္း က်ေနာ့္ဇာတိကို ေျခေတာ့
က်ေနာ့္ကို ခ်က္ျမဳပ္ခဲ့တဲ့ အိမ္ကေလး ျပာက်သြားခဲ့တယ္ ... တစစီ။

အီရန္ငလ်င္တုန္းကလည္း ...
က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ခံစစ္ကုံးကေလးဟာ ရန္သူရဲ႕ ယမ္းခိုးယမ္းေငြ႔ေတြ ေ၀လို႔ ...။

ခုလည္း ...
မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတဲ့ မိုးေကာင္းကင္ကုိမွ
က်ေနာ္တို႔က ေ၀ဒနာကို တျပျပနဲ႔
ေမွ်ာ္ကိုး တြယ္တာ တမ္းတေနရဦးမွာလား ...။

ရန္သူက ရန္သူမို႔ ရွင္းတယ္
ဘ၀ကလည္း ဘ၀မို႔ ရွင္းပါတယ္
မရွင္းတာက က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အတိတ္က သံေယာဇဥ္ေတြ။

မႏၱေလးနဲ႔ အနီးတ၀ိုက္မွာ ဒီေန႔လႈပ္ခဲ့တဲ့ ငလ်င္ဟာ
က်ေနာ္တို႔ဘ၀ေတြရဲ႕ အပ်က္အစီးအစုအပံုေတြကေန စတင္ဗဟုိျပဳခဲ့တာပါ။

က်ေနာ္တို႔ တေယာထိုးေနၾကမွာလား ...
နာၾကည္းမႈေတြရဲ႕ စႏၵရားလက္သံေတြေပၚမွာ
က်ေနာ္တို႔ တဦးခ်င္းစီရဲ႕ ဘ၀ေျခဖ၀ါးရာေတြ
ဒဏ္ရာနဲ႔ မွတ္ေက်ာက္တင္ဆဲ ျဖစ္တယ္။ ။

ကမာပုလဲ
၁၁၊ ၁၁၊ ၂၀၁၂

1 comment:

Unknown said...

ayan ayan ko ta phat that san par tal kwal. dr nae kaw asin pyay yae lar hin ?