ေၾကးနီေမာင္း
ေမာင္လြမ္းဏီ
လက္ပေတာင္းက
လက္ခေမာင္းသံ
ၿမိဳင္ယံေတာဟည္း ထေစၿပီ။
ခ်င္းတြင္းပဲ့တင္၊ ျမစ္ျပင္လႈပ္ခတ္
ရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာ ေၾကြးေၾကာ္သံ
အလံလႊင့္ၾက ဗကသ။
ေတာင္ကို သိမ္းမလား
ေၾကးရြာသားေဟ့၊
ေလွာင္ပိိတ္မလား၊ ေၾကးနီသူဟ
လက္မေထာင္ေထာင္၊ ကိုယ္ေယာင္ထင္လင္း
ဒင္းတို႔ေလာက္ေတာ့ ဘာမႈရမလဲ
အညာသူမ ရဲသကို။
တိုေျမအတြက္ အသက္စြန္႔မယ္
တို႔ယာအတြက္ ရြာကို စြန္႔မယ္
တို႔ေတာင္အတြက္ ေမာင္ကို စြန္႔မယ္
ခ်င္းတြင္းျမစ္ေရ ခ်က္ေၾကြအတြက္
ေက်ာက္ေကာ္ခြက္နဲ႔ သမိုင္းေရးမယ္။
ဘယ္အေရးမွ
လက္မေႏွးေၾကာင္း
လက္ပံေတာင္းေတာင္က၊ စစ္ေမာင္းသံခ်ီ။
ေၾကးနီ ေၾကးနီ
ဆားလင္းႀကီး ဆားလင္းႀကီး
မံုရြာ မံုရြာ
ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသား
ေတာင္သူ ေတာင္သား၊ ေတာသား ေက်းသူ
တ၀မ္းတခါး ေက်ာသားရင္သား
ရင္ၾကားေစ့ရတဲ့အခ်ိန္။
မီးေသြးခဲမို႔ မည္းသကို
ေၾကးနီသားတို႔ ရဲသကို
ေတာင္ညိဳေတာတန္း၊ တဘက္ကမ္းက
လက္ကမ္းေႏြးေထြး၊ တို႔အေရးကို
ေသြးညီရင္ ေဟ့၊ ေသြးနီရင္ ေလ့
ေၾကးနီေတာင္ကို တက္ခဲ့ၾက။ ။
ေမာင္လြမ္းဏီ
၁၀-၉-၂၀၁၂
3 comments:
hello, boss we are waiting for you.
come and join us in monywa.
ထိပါ ေပတယ္ ကဗ်ာ ဆရာ ရယ္.. ေဒါက္လြမ္း..ဒီ ကဗ်ာက သြဲ႔သြဲ႔၀င္း လက္မေထာင္ ျပီးေျပာေန တဲ့ ဓါတ္ပံု နဲ႔ တြဲ လိုက္ ရ မွာ ဗ်.. ျဖစ္ရပ္မွန္ ကဗ်ာ ပဲေပ့ါ...
Post a Comment