ရယ္ရတဲ့ အလြမ္းသီခ်င္း

ျမားႀကီး

ျမားႀကီးတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံကို စစ္အာဏာ႐ူးေတြ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး အ ေကာင္းကို ရွာၾကည့္မိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္က႑ကိုပဲ ၾကည့္ၾကည့္ အ ေကာင္းကို တစက္မွ မေတြ႔ရေတာ့ “အေကာင္းမရွိ ျပည္ႀကီးျပန္သြားၿပီ ကြယ္” လို႔သာ ေျပာရမလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ ပညာေရးဆိုလည္း တကၠသိုလ္ ျဗဳတ္စျဗင္းေတာင္းေတြသာ ေပါလာၿပီး အဆင့္မမီတဲ့ ဘြဲ႔ရ ပညာမတတ္ေတြ သာေပါမ်ားလို႔လာရဲ႕။ အမ်ားစု ေက်ာင္းသားေတြကလည္း တကၠသိုလ္မွာ ပ ညာသင္တာ ဘာမွ မတတ္မွန္း သိၾကေပမယ့္ ဧည့္ခန္းမွာ အလွခ်ိတ္ဖို႔ ဓာတ္ ပံုတပံုရရင္ၿပီးေရာ ဆိုၿပီး ေငြကုန္ခံ တက္ေနၾကတာပါ။ က်န္းမာေရးဆိုလည္း အစိုးရေဆး႐ံု ေဆးခန္းေတြကို အားကိုးၿပီး ေျပးသြားရင္ ဆရာ၀န္ရယ္၊ သူနာ ျပဳရယ္၊ ကုတင္ရယ္ပဲေတြ႔ရမွာပါ။ အားလံုး ကိုယ့္ေငြနဲ႔ကိုယ္ အျပင္က အကုန္ ၀ယ္ၿပီး ကုသေနၾကရတာပါ။ စီးပြားေရးမွာဆိုလည္း အလုပ္အကိုင္ရွားပါးၿပီး ကုန္ေစ်းႏႈန္းက အဆမတန္ ႀကီးမားေနေတာ့ ‘ၾကာေလေလ ခိုင္ျမဲေလေလ’ အစား ‘ၾကာေလေလ ဗိုက္ေမွာက္ရေလေလ’ ဆိုၿပီး အဆိုေတာ္ မ်ဳိးျမင့္ေလး ေတာင္ သူ႔သီခ်င္းကို စာသားေျပာင္းဆိုရမယ့္ကိန္းဆိုက္ေနပါၿပီ။

အဲဒီလိုေျပာလို႔ ျမားႀကီးကို အဆိုးျမင္၀ါဒီဆိုၿပီး ဆန္႔က်င္ၾကရင္လည္း ခံလိုက္႐ံုပဲ ရွိတာပ။ အေကာင္းမွ မရွိတဲ့ ဟာကိုး။ ဟာ … ေကာင္းတာရွိပါတယ္ဗ်၊ သူတို႔ တံတားေတြ ေဆာက္၊ လမ္းေတြ ေဖာက္ လုပ္ေနတာေကာလို႔ ေျပာလာရင္လည္း အဲဒီလို ေငြသံုး၊ ေငြျဖဳန္းတဲ့ အလုပ္ေလာက္ေတာ့ ကေလးေရာ ေခြးပါ လုပ္တတ္တဲ့အ ေၾကာင္း ျမားႀကီး ျပန္ေျပာမိမွာပါပဲ။ ေငြမရွာတတ္ဘဲ အဲဒီလို ေငြသံုးတဲ့ အလုပ္ေတြကို ေတာ္ရမ္းေလွ်ာက္လုပ္ ေနလို႔ ေငြစကၠဴေတြ အဆမတန္ ႐ိုက္ထုတ္ေနရၿပီး ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈေတြ အႀကီးအက်ယ္ ျဖစ္ေနရတာေပါ့။ အစိုးရတရပ္ရဲ႕ အဓိကတာ၀န္က တုိင္းသူ ျပည္သားအားလံုးကို စား၀တ္ေနေရး ေခ်ာင္လည္ေစၿပီး ေအးေအး ခ်မ္းခ်မ္း ေနႏိုင္ေအာင္ ဖန္တီးေပးဖို႔ပဲ မဟုတ္လားေလ။ အဲဒီလို လုပ္မေပးႏိုင္ဘဲ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး တိုးတက္ေန ပါတယ္လို႔ လိပ္ေခါင္းထြက္မတတ္ ေအာ္ဟစ္ေနတဲ့ စစ္အုပ္စုရဲ႕ ကီးေၾကာင္သံစဥ္ေတြကို နားကေလာမိတာ ျမားႀကီးအျပစ္လားခင္ဗ်ာ။

အဲ စစ္အုပ္စုလက္ထက္မွာ အဲဒီလို အဘက္ဘက္က ဆုတ္ယုတ္႐ံုတင္ပဲလား ဆိုေတာ့ မကေသးပါဘူး။ အႏု ပညာေလာကမွာလည္း အသစ္သစ္ေသာ ဖန္းတီးမႈေတြ မေတြ႔ရသေလာက္ ရွားပါးသြားခဲ့ပါတယ္။ စာအုပ္ဆို ရင္လည္း အရင္တုန္းက စာအုပ္အေဟာင္းေတြကိုပဲ ျပန္ထုတ္ၾက၊ ႐ုပ္ရွင္ဆိုလည္း အရင္တုန္းက ႐ုပ္ရွင္ေတြ ကိုပဲ ျပန္႐ိုက္ၾက၊ ဂီတေလာကမွာဆိုရင္လည္း အရင္တုန္းက သီခ်င္းအေဟာင္းေတြကိုပဲ ဖြတ္ဖြတ္ညက္ညက္ ေၾကေအာင္ ျပန္ဆိုၾကနဲ႔ အေဟာင္းသံသရာထဲမွာပဲ ၀ဲလည္ေနၾကတယ္။ စစ္အုပ္စုဟာ လူေတြကို အရည္အ ခ်င္းေတြ နိမ့္က်ကုန္ေအာင္ ဖ်က္ဆီးပစ္တယ္လို႔ပဲ ျမားႀကီေတာ့ စြပ္စြဲခ်င္ရဲ႕။ ဂီတေလာကမွာဆိုရင္ သီခ်င္း အေဟာင္းေတြကို ျပန္ဆုိ႐ံုတင္မကဘဲ ေယာက်ၤားအဆိုေတာ္ ဆိုခဲ့တဲ့ သီခ်င္းကို မိန္းမအဆိုေတာ္က ျပန္ဆို၊ မိန္းမအဆိုေတာ္ ဆိုခဲ့တဲ့ သီခ်င္းကို ေယာက်ၤားအဆိုေတာ္က ျပန္ဆိုနဲ႔ မူရင္းအဆိုေတာ္ ဘယ္သူမွန္း မသိ ေအာင္ ျဖစ္ေနရပါေတာ့တယ္။ ျပန္ဆိုတဲ့အခါမွာ ‘ေမာင္’ ေနရာမွာ ‘မ’၊ ‘ခင္’ ေနရာမွာ ‘ကို’ စသျဖင့္ နာမ္စား ေျပာင္းၿပီး သီဆိုၾကတာေပါ့ေလ။

တခါသားမွာ နာမ္စားအေျပာင္းလြန္လို႔ ဟာသျဖစ္ခဲ့ရပံုေလးကို ျမားႀကီး ေျပာျပခ်င္မိတယ္။ ျမားႀကီးတို႔ၿမိဳ႕မွာ ၀ါတြင္းတို႔၊ သီတင္းကြၽတ္၊ တန္ေဆာင္တိုင္တို႔မွာ အလွဴခံထြက္ရင္ ေဖ်ာ္ေျဖတဲ့ ရပ္ကြက္တီး၀ိုင္းေလးေတြရွိ တယ္။ သူတို႔က အမိုးပါတဲ့ လက္တြန္းလွည္းႀကီးေပၚ ဒရမ္ေတြ၊ ဆိုင္းေတြ၊ ေအာ္ဂင္ေတြ တင္ၿပီး ၿမိဳ႕အႏွံ႔ လွည့္လည္ေဖ်ာ္ေျဖၾကတယ္။ တရက္မွာေတာ့ တီး၀ိုင္းတ၀ိုင္းက ျမားႀကီးတို႔ေနတဲ့ လမ္းေထာင့္မွာရပ္ၿပီး ေဖ်ာ္ ေျဖဖို႔ စိုင္းျပင္းေနေလရဲ႕။ အဆင့္သင့္ ျဖစ္တဲ့အခါက်ေတာ့ အစီအစဥ္ ေၾကညာသူက စတင္ ေၾကညာပါေတာ့ တယ္။ သူ ေၾကညာတာကို နားေထာင္ၿပီး အိမ္ေရွ႕ထြက္ တံျမက္စည္း လွည္းေနတဲ့ ျမားႀကီး အပါအ၀င္ ရပ္ ကြက္ထဲက လူအေတာ္မ်ားမ်ား ၀ါးလံုးကြဲ ရယ္မိၾကပါေတာ့တယ္။ သူေၾကညာလိုက္ပံုက “အခု ပထမဆံုးအ ေနနဲ႔ ဂီတမွဴး ကိုကို၀င္းက ‘ေမာင့္ကြက္ကိုရွာ’ သီခ်င္းနဲ႔ ေဖ်ာ္ေျဖမွာ ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ” တဲ့။ သီဆိုတဲ့အခါမွာ လည္း အဆိုေတာ္ ကိုကို၀င္းက “ေမာင့္ကြက္ကို ရွာ … ရွာသူ ေမရယ္” ဆိုၿပီး ဖီလင္အျပည့္နဲ႔ ဟဲေနလို႔ သီ ခ်င္းမၿပီးမခ်င္း တ၀ါး၀ါး ျဖစ္ေနခဲ့ရေလရဲ႕။ ၾကည့္ရတာ သီဆိုသူက အဆိုေတာ္ မာမာေအးရဲ႕ ‘ေမ့ကြက္ကိုရွာ’ သီခ်င္းကို ေယာက်ၤားအေနနဲ႔ ျပန္ဆိုမွာဆိုေတာ့ နာမ္စားေျပာင္းရမယ္ထင္ၿပီး ‘ေမ’ အစား ‘ေမာင္’ လို႔ ေျပာင္း ဆိုခဲ့ဟန္တူရဲ႕။

သီခ်င္းလည္းဆံုးေရာ တီး၀ိုင္းေဘးမွာ နားေထာင္ေနတဲ့ လူအုပ္ထဲက ထြက္ေပၚလာတဲ့ အသံကို ၾကားရၿပီး ထပ္ဆင့္ရယ္ေမာကုန္ၾကရဲ႕။ ထြက္ေပၚလာတဲ့ ပရိသတ္ရဲ႕အသံက “ေမာင့္ကြက္ကို ေပါင္မွာ ရွာရမွာလားဗ်ဳိ႕” တဲ့။ တီး၀ိုင္းအဖြဲ႔သားေတြကေတာ့ သူတို႔အမွားကို သိပံုမေပၚ။ တပုဒ္ၿပီး တပုဒ္သာ ဆက္ဟဲလို႔ေနေလရဲ႕။ အ လြမ္းသီခ်င္း နားေထာင္ၿပီး ရယ္ခဲ့ရပံုမ်ားေျပာပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ဟားရတဲ့ ေခတ္ကာလႀကီးပါလားေနာ္။

ျမားႀကီး