ေတာ္လွန္ေရး ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္း
ဂါမဏိ
ေဖ့စ္ဘြတ္၊ တြစ္တာတို႔လို လူမႈဆက္သြယ္ေပါင္းေဖာ္ေရး ဝက္ဆိုက္ေတြအေၾကာင္း၊ အိဂ်စ္ေတာ္လွန္ေရးအ ေၾကာင္းေတြ နားေထာင္ၾကည့္လိုက္ရင္ အိဂ်စ္အာဏာရွင္ မူဘာရတ္ကို ျဖဳတ္ခ်ခဲ့တာက အိဂ်စ္ျပည္သူေတြမ ဟုတ္ဘဲ (အေမရိကန္ႏိုင္ငံက ကြန္ပ်ဴတာ/အင္တာနက္လုပ္ငန္းစု အေျခစိုက္ရာ) ဆီလီကြန္ေတာင္ၾကားကပဲ ျဖဳတ္ခ်ခဲ့သလိုလို ထင္ရပါတယ္။
အေနာက္တိုင္းဟာ အဆင့္ျမင့္နည္းပညာေတြရဲ႕ စြမ္းပကားနဲ႔ အာရပ္အံုႂကြပုန္ကန္မႈကို ေဆာင္က်ဥ္းေပးခဲ့ တယ္လို႔ အေနာက္အုပ္စုက ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ အထင္ေရာက္ေနပါတယ္။ အင္တာနက္ဆိုတာ အေမရိကန္ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာန စီမံကိန္းကေန ေပၚထြက္လာတာျဖစ္လို႔ အာရပ္ေတာ္လွန္ေရးကို လန္ဒန္နဲ႔ ေလာ့စ္ အိန္ဂ်ယ္လိက အင္တာနက္အျမဲတက္ေနတဲ့ ေခတ္လြန္လူငယ္ေတြကို အတုယူေနတဲ့ အိဂ်စ္လူငယ္ေတြနဲ႔ တြဲၿပီး ပင္တန္ဂြန္ကပဲ လုပ္ခဲ့သလိုလို ေျပာေနပါတယ္။
ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းလို႔ေခၚတဲ့ ကမၻာမႈျပဳတဲ့ျဖစ္စဥ္ အေၾကာင္းေျပာရင္ ဥေရာပကို ဗဟိုျပဳၿပီး အႀကီးအ က်ယ္ အမႊန္းတင္ၾကတာ မ်ားပါတယ္။ ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းဟာ အေနာက္တိုင္းသားလူျဖဴေတြက ကမၻာ ႀကီးကို ဆက္သြယ္ေပါင္းစည္းေပးတာ၊ ကမၻာႀကီးကို ေဘာဂေဗဒသေဘာတရားေတြ ဘ႑ာေငြေတြ ျဖည့္ ဆည္းေပးတာ၊ ဆက္သြယ္ေရးနည္းပညာေတြ တီထြင္ေပးတာ၊ ယဥ္ေက်းမႈေပါင္းစည္းေျပာင္းလဲတာေတြ ျဖစ္ ေနပါတယ္။
ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းဟာ အသစ္အဆန္းမဟုတ္
ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းအေၾကာင္း တျခား႐ႈေထာင့္က ဇာတ္လမ္းေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဒါေတြက သူပုန္ေတြ ေျပာက္က်ားေတြဘက္က ေျပာတဲ့ ဇာတ္လမ္းမ်ဳိးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းဟာ စီးပြားေရးအစိတ္အပိုင္းေတြတင္မကဘဲ တျခားျပည္သူ႔အေျခအေနေတြကိုလည္း ႐ိုက္ခတ္ပါတယ္။ ေဒသခံအာဏာပိုင္ေတြရဲ႕ အဖိႏွိပ္ခံရတဲ့ အေျခအေနေတြ၊ ပင္လယ္ရပ္ျခားအာဏာပိုင္ေတြ ရဲ႕ အဖိႏွိပ္ခံရတဲ့ အေျခအေနမ်ဳိးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အထူးစိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းတာက ျပည္သူလူထုေတြ အံု ႂကြလာတဲ့အခ်ိန္မ်ဳိး၊ ျပည္သူလူထုေတြက ေတာ္လွန္ပုန္ကန္တိုက္ပြဲဝင္တဲ့ နည္းနာေတြကို ေဖာ္ထုတ္ၾကံဆ လာခ်ိန္မ်ဳိး ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ကမၻာတဝွန္းက ႐ႈံးနိမ့္မႈေတြဆီကေန သင္ခန္းစာေတြရၿပီး ေအာင္ျမင္မႈ ေတြဆီက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြရၾကပါတယ္။ ၫႊန္ၾကားခ်က္ေတြရဖို႔အတြက္ ေတာ္လွန္ေရးေတြဟာ ၿဂိဳလ္တု ႐ုပ္သံသတင္းထဲပါမွ ရတာမဟုတ္ပါဘူး။ ၁၇၉၀ ခုႏွစ္ မ်ားတုန္းက ျပင္သစ္ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔ ေဟတီေတာ္လွန္ ေရးေတြဟာ ဂ်ေမကာနဲ႔ လန္ဒန္ဆြဲတဲ့ ပံုမွန္လိုင္းသေဘၤာကဆင့္ တႏုိင္ငံရဲ႕လႈပ္ရွားမႈသတင္းကို တႏိုင္ငံက ၾကားခဲ့ၾကပါတယ္။
၁၈၅၇ ခုမွာ အိႏၵိယႏိုင္ငံက စစ္ဗာရီသူပုန္ထတဲ့အခါ ဖရက္ဒရစ္အိန္ဂ်ယ္က သူပုန္ေတြရဲ႕အမွားေတြကို သံုး သပ္ဆန္းစစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက အိႏၵိယသူပုန္ေတြဟာ ဒီကေန႔ လစ္ဗ်ားသူပုန္ေတြလိုပဲ ကိုယ့္ထက္ပိုၿပီး ျပင္ဆင္တည္ေဆာက္ထားမႈရိွတဲ့ ရန္သူကို ရင္ဆိုင္တိုက္ခိုက္ဖို႔ အလြန္အမင္း စိတ္အားထက္သန္ေနခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အိန္ဂ်ယ္ဟာ အိႏၵိယသူပုန္ထမႈအေၾကာင္း အခန္းဆက္သတင္းစာေဆာင္းပါးေရးခဲ့ၿပီး ဒီေဆာင္း ပါးေတြဟာ ေမာ္စီတုံးရဲ႕ေျပာက္က်ားစစ္သေဘာတရားေတြကို ေနာက္ဆံုးမွာ ေမြးဖြားေစခဲ့ပါတယ္။ ေမာ္စီတံုး သေဘာတရားေတြဟာ ဗီယက္နမ္၊ က်ဴးဘား၊ အယ္လ္ဂ်ီးရီးယားနဲ႔ တျခားေတာ္လွန္ေရးသမားေတြအတြက္ အိတ္ေဆာင္လက္စြဲစာအုပ္ေလးေတြအျဖစ္ ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားခဲ့ပါတယ္ (ဒီေတာ္လွန္ေရးသမားေတြကို ႏွိမ္နင္းဖို႔ ႀကိဳး စားေနသူအတြက္လည္း မဖတ္မျဖစ္ဖတ္ရတဲ့ စာအုပ္ေတြ ျဖစ္သြားပါတယ္)။
ေမာ္စီတံုးမေပၚခင္ ၂၀ ရာစုအစမွာေတာ့ တ႐ုတ္အမ်ဳိးသားေရးဝါဒီေတြနဲ႔ ပညာတတ္ေတြဟာ ပိုလန္ႏိုင္ငံ စိတ္ပိုင္းခံရမႈအေၾကာင္း ေလ့လာၾက၊ နယ္ခ်ဲ႕ဖိႏွိပ္သူေတြကို တိုက္ပြဲဝင္ေနတဲ့ ဘိုးဝါး (ေတာင္အာဖရိက)၊ ဖိ လိပိုင္နဲ႔ တျခားသူပုန္ေတြကို ေလ့လာၾကၿပီး ကိုယ့္အေျခအေနနဲ႔ ကိုက္ညီေအာင္ ေတြးေခၚက်င့္သံုးခဲ့ၾကပါ တယ္။
ဒါေပမယ့္ စိတ္ဓာတ္က်ရတဲ့ သမုိင္းေတြ၊ စြန္႔လႊတ္အနစ္ခံရမႈေတြ၊ ေၾကကြဲစရာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဗီယက္ နမ္ျပည္သူေတြေလာက္ ေတာ္လွန္တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့၊ စြန္႔လႊတ္ခဲ့ရတာ ရွိမွာမဟုတ္ပါ။ အဲဒီအတြက္ အရင္းရွင္ကမၻာ့ စနစ္ထဲ ေနာက္က်မွ ဝင္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ အယ္လ္ဂ်ီးရီးယားေတာ္လွန္ေရးရဲ႕ေရွ႕ေဆာင္ ဖရန္႔ဇ္ဖာႏြန္ဟာ ဒီက ေန႔ အာဏာရွင္ေအာက္က အယ္လ္ဂ်ီးရီးယားအေျခအေနကို မျမင္လိုက္ရရွာပါဘူး။
အသားအေရာင္ခြဲျခားမႈ ဆန္႔က်င္ေရးသူရဲေကာင္း နယ္လ္ဆင္မင္ဒဲလားလည္း ဒီလိုအျဖစ္မ်ဳိး ၾကံဳရႏိုင္ပါ တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံဟာ ေရေပၚဆီ လူ႔မလိုင္ေတြလက္ထဲ ေရာက္သထက္ ေရာက္လာလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံဟာ ႀကီးပြားခ်မ္းသာလာေပမယ့္ ေတာ္လွန္ေရးကို စြန္႔လႊတ္လိုက္ၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ တ႐ုတ္ျပည္သူေတြဟာ ေမာ္ရဲ႕မဟာဗ်ဴဟာေတြ လမ္းစဥ္ေတြအတြက္ စစ္ပြဲကာလမွာထက္ ၿငိမ္း ခ်မ္းတဲ့ကာလမွာ ပိုၿပီးေပးဆပ္နစ္နာေနရပါတယ္။
လစ္ဗ်ားအာဏာရွင္အစိုးရရဲ႕ ေခါင္းမာမႈဟာ တျခားအာရပ္မင္းဆိုးမင္းညစ္ေတြအၾကား တဒဂၤစိတ္ေအးမႈကို ျဖစ္ေပၚေနေစပါတယ္။ အာရပ္အာဏာရွင္ေတြအေနနဲ႔ ရက္ရက္စက္စက္ အင္အားသံုးအၾကမ္းဖက္ရင္ (က်ဴ နီးရွားအာဏာရွင္) ဘင္အလီနဲ႔ (အိဂ်စ္အာဏာရွင္) မူဘာရတ္တို႔ ကံၾကမၼာမ်ဳိး ေရွာင္လြဲႏိုင္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္ေတြ ျပန္လည္ရွင္သန္လာပါတယ္။
ေနာက္ဆံုးေသြးတစက္က်န္တဲ့အထိ ခ်မယ္ဆိုတဲ့ ဂဒါဖီရဲ႕သံလက္သီးနမူနာက အာရပ္အာဏာရွင္ေတြကို ရဲ ေဆးတင္ေပးလိုက္ၿပီး အတိုက္အခံမွန္သမွ်ကို ရက္ရက္စက္စက္ ႏွိမ္နင္းဖို႔ စိတ္အားတက္ႂကြလာေစပါတယ္။ ယီမင္ႏိုင္ငံမွာ အာဏာရွင္ အလီအက္ဘ္ဒူလာဆာလဲဟာ သူ႔လူဆိုးလူမိုက္ စြမ္းအားရွင္ေတြကို ဇက္ႀကိဳးေျဖ ၿပီး ၿမိဳ႕ေတာ္အလယ္ ဗဟို တက္ဂ္ဟိုင္ယီးယားရင္ျပင္မွာရွိတဲ့ ဆႏၵျပသမားေတြကို အစုအျပံဳလုိက္ လူသတ္ပြဲ ဆင္ေစခဲ့ပါတယ္။ ဆီးရီးယားမွာေတာ့ ဘာရွာအယ္လ္အာဆာဒ့္ဟာ ဒါရား၊ လက္တာကီးယား စတဲ့ၿမိဳ႕ေတြမွာ ဆႏၵျပသမားေတြကို အရမ္းကာေရာ ပစ္သတ္ေနသလို ေဂ်ာ္ဒန္ႏိုင္ငံမွာလည္း လံုျခံဳေရးတပ္ဖြဲ႔ေတြက ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပေနသူေတြကို အၾကမ္းဖက္ၿဖိဳခြဲခဲ့ပါတယ္။ ဘာရိန္းႏိုင္ငံေလးမွာ လည္း အိမ္နီးခ်င္း ပေဒသရာဇ္သက္ဦးဆံပိုင္အာဏာရွင္ေတြ အကူအညီနဲ႔ ေသြးေခ်ာင္းစီးႏွိမ္နင္းတာေတြျဖစ္ လာပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဂဒါဖီဟာ ျပည္သူလူထုရင္ထဲ အေၾကာက္တရား ဝင္သြားေအာင္ အၾကမ္းဖက္မႈ အသံုးျပဳဖို႔ ေရာင္းရင္းအာဏာရွင္ေတြကို တြန္းအားေပးေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။
အာရပ္ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ဘင္အလီ ကာေသ့နန္းေတာ္ကေန ဂ်က္ေလယာဥ္ေပၚ တက္ေျပးကတည္းက တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားစြာနဲ႔ ၾကည့္ေနခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တဖန္ မူဘာရတ္ ကိုင္႐ိုၿမိဳ႕ေတာ္ကေန ကန္ ထုတ္ခံလိုက္ရတဲ့အခါမွာေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ထိတ္လန္႔မႈဟာ စိတ္ဓာတ္က်မႈအျဖစ္ ကူးေျပာင္းသြားခဲ့ပါတယ္။ ယီ မင္အာဏာရွင္ ဆာလဲ ေျပာတဲ့ “က်ဴနီးရွား-အိဂ်စ္ တုပ္ေကြးေရာဂါ” ကေန လြတ္လမ္းမရွိေတာ့တဲ့ပံု ေပၚေန ပါတယ္။ ဘယ္အာဏာရွင္မွ ဒီေရာဂါပိုးကူးစက္မႈကို ခံႏိုင္ရည္မရွိႏိုင္၊ ဇီဝိန္ေႂကြမယ့္ ရလဒ္ကို ေရွာင္မရႏိုင္လို႔ ျမင္ေနၾကပါၿပီ။
ေသဒဏ္ေပး ကြပ္မ်က္ခံရမယ့္အခ်ိန္ ေစာင့္ေနသူလို အာဏာရွင္ေတြဟာ ေရွာင္လြဲမရႏိုင္တာကို တတ္ႏိုင္သ ေလာက္ အခ်ိန္ဆြဲဖို႔ အ႐ူးအမူး ႀကိဳးစားၾကတဲ့အေနနဲ႔ လာဘ္ထိုးမႈေတြ လုပ္လာၾကပါတယ္။ ေဆာ္ဒီအာေရးဗ် မွာ ေဒၚလာသန္း (၃၆,၀၀၀) အကုန္အက်ခံမယ့္ “စီးပြားေရး ျပန္လည္ရွင္သန္ေရး” စီမံကိန္းကို ေၾကညာၿပီး အစိုးရဝန္ထမ္းေတြကို လစာ ၁၅ % တိုးေပးတာ၊ ေက်ာင္းသားေတြကို စတိုင္ပင္ ေဖာေဖာသီသီ ေပးတာ၊ အ လုပ္လက္မဲ့ေတြကို ေထာက္ပံ့ေၾကး အမ်ားႀကီး ေပးတာေတြ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ေဂ်ာ္ဒန္မွာ ေလာင္စာဆီနဲ႔ ရိကၡာ ဆန္-ဂ်ဳံ-သၾကားေတြကို ေဒၚလာ (၁၂၅) သန္းဖိုး အ႐ႈံးခံေရာင္းေပးတာ လုပ္ခဲ့သလို ဆီးရီးယားမွာလည္း ဝန္ ထမ္းေတြအတြက္ စားသံုးဆီေထာက္ပံ့ေၾကး ၇၂ % တိုးေပးခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဂဒါဖီရဲ႕ေသြးေခ်ာင္းစီးခုခံမႈက သူ႔ေရာင္းရင္းေတြကို ေပးတဲ့ မက္ေဆ့ကေတာ့ ပြဲမၿပီးေသးဘူးဆိုတဲ့ သတင္းစကားျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ “ထူးျခားခ်က္ ႁခြင္းခ်က္” ဆိုတာေတြကို ေျပာလာၾကပါတယ္။ အေစာပိုင္း တုန္းက အာဏာ ရွင္ေတြက ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကို ေတာ္လွန္ေရးပ်ံ႕လာမွာစိုးလို႔ ဟန္႔တားတဲ့အေနနဲ႔ေျပာခဲ့တဲ့ အိဂ်စ္ဟာ က်ဴနီးရွားနဲ႔ မတူဘူး၊ ေနာက္တခါက်ေတာ့ လစ္ဗ်ားက အိဂ်စ္နဲ႔ မတူဘူး၊ ယီမင္-ဆီး ရီးယားတို႔က က်ဴနီးရွား-အိဂ်စ္-လစ္ဗ်ားနဲ႔ မတူဘူး ဆိုတဲ့စကားမ်ဳိးေတြ ထပ္ခါထပ္ခါ ေျပာလာ ၾကပါတယ္။ (ဗမာျပည္အေျခအေနက အိဂ်စ္နဲ႔ မတူဘူးဆိုတဲ့ စကားလိုပါပဲ။) အာရပ္ႏိုင္ငံ တခုၿပီး တခုကို ေတာ္လွန္ေရးပ်ံ႕သြားေလ အဲဒီလို မတူဘူးေျပာၿပီး ေတာ္လွန္ေရးကို တားဖို႔ ၾကံတဲ့ ႏိုင္ငံစာရင္းက ဆက္လက္ၿပီး ရွည္ေလျဖစ္လာပါတယ္။ မတူတာကို ဘယ္ေလာက္ပဲေျပာၾကပါေစ အဓိကက်တဲ့ တူညီခ်က္ ကေတာ့ အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္ ဖိႏွိပ္ခံေနရတာ၊ လူထုေတြ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ ငတ္ျပတ္ေသ ေၾကေနတာ၊ လြတ္ေျမာက္ခ်င္တာ၊ လြတ္လပ္ခ်င္တာ၊ ဒီမိုကေရစီအခြင့္အေရး လိုခ်င္တာေတြ ဟာ တကယ့္လက္ေတြ႔မွာ အတူတူပဲျဖစ္ပါတယ္။
ဘင္အလီနဲ႔ မူဘာရတ္ကို ဆံုး႐ႈံးလိုက္တာဟာ ႏိုင္ငံႀကီးေတြအဖို႔ ဒုတိယကမၻာစစ္ေနာက္ပိုင္း ခ်မွတ္က်င့္သံုး အမြႊန္းတင္ခဲ့တဲ့ တည္ၿငိမ္ေရးဝါဒႀကီး အႀကီးအက်ယ္ ထိခိုက္သြားတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတည္ၿငိမ္ေရးဝါဒ မ်က္ႏွာဖံုးေအာက္မွာ အာဏာရွင္ေတြကို ေထာက္မ၊ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနကို ဇြတ္အတင္း ပိတ္ဆို႔၊ အျမတ္အစြန္းႀကီးလွတဲ့ လက္နက္ အေရာင္းအဝယ္ေတြ လုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
အခုေတာ့ အာရပ္ေတြရဲ႕ လမ္းေပၚဆႏၵျပပြဲေတြ အရွိန္အဟုန္ေၾကာင့္ တည္ၿငိမ္ေရးသေဘၤာ နစ္သြား တဲ့အခါ ဒီမိုကေရ စီသေဘၤာဆီ ခုန္ကူးၾကပါၿပီ။ ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအဝိုင္းဟာ လစ္ဗ်ားနဲ႔ဆီးရီးယားမွာ ‘ေတာ္လွန္ေရး’ ေႂကြးေၾကာ္ေနတာနဲ႔ တခ်ိန္တည္း ေဂ်ာ္ဒန္၊ ဘာရိန္း၊ အိုမန္၊ ယူေအအီး၊ ေမာ္႐ိုကိုနဲ႔ ယီမင္တို႔ က မဟာမိတ္ေဟာင္းေတြကို တိတ္တိတ္ပံုး ေထာက္ကူအားေပးေနပါတယ္။ အဓိက မဟာမိတ္ႀကီးျဖစ္တဲ့ ေဆာ္ဒီအာေရးဗ်ဆီ ေတာ္လွန္ေရး ပ်ံ႕မသြားေအာင္ လုပ္ေနပါတယ္။ အေနာက္အုပ္စုနဲ႔ ႐ုရွား၊ တ႐ုတ္ တို႔ရဲ႕ စဥ္းစားခ်က္ကေတာ့ “ကယ္တင္လို႔ ရသေရြ႕ မိတ္ေဆြက မိတ္ေဆြပဲ” ျဖစ္ပံုရပါတယ္။
အာရပ္အာဏာရွင္ေတြတင္မက သူတို႔မဟာမိတ္ေတြလည္း မေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ အေျပာင္းအလဲေတြေၾကာင့္ အငိုက္မိ အံ့အားသင့္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အာရပ္လမ္းမေတြေပၚမွာ အနာဂတ္ကို ဖန္တီးဖို႔ က်ယ္ေလာင္တဲ့ အသံ ေတြ ေပးေနတာကို ဝါရွင္တန္၊ ေမာ္စကို၊ ပီကင္း၊ လန္ဒန္၊ ပါရီ၊ ေရာမတို႔က စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ ထိုင္ၾကည့္ခဲ့ရပါ တယ္။ အဲဒီလို စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ထြက္ေပါက္မဲ့ေနခ်ိန္မွာ လစ္ဗ်ားက ထြက္ေပါက္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။ ဂဒါ ဖီနဲ႔တကြ ဧရာမ ေရနံစာခ်ဳပ္ေတြ လက္နက္အေရာင္းအဝယ္စာခ်ဳပ္ေတြကို ကယ္တင္ႏိုင္မယ့္ အလားအလာ တေန႔တျခား ေလ်ာ့နည္းလာတဲ့အခါ သူပုန္စခန္းကို သြားေရာက္ပူးေပါင္းလိုက္ၾကပါတယ္။ အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈကို အားေပးေထာက္ခံသူေတြအျဖစ္ကေန အေျပာင္းအလဲနဲ႔ ဒီမိုကေရစီေဖာ္ေဆာင္ေရး လိုလားသူေတြအျဖစ္ ပံုဖမ္းလိုက္ပါတယ္။
က်ဴနီးရွားနဲ႔ အိဂ်စ္တို႔ဟာ အာရပ္ျပည္သူေတြကို ေသေၾကဆံုး႐ႈံးမႈအနည္းဆံုးနဲ႔ အေျပာင္းအလဲျဖစ္တဲ့ စံနမူ နာတခု စိတ္တက္ႂကြစရာျပေပးခဲ့ေပမယ့္ လစ္ဗ်ားကေတာ့ ေျဗာင္အတိအလင္း အၾကမ္းဖက္မႈနဲ႔ ျပည္တြင္း စစ္နဲ႔ ကိုင္ေပါက္မႈတို႔အားျဖင့္ အာဏာရွင္ေတြကို အာဏာဆက္လက္ဖက္တြယ္ႏိုင္ေရး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ေပါက္ဖြားေပးခဲ့ပါတယ္။ မဟာမိတ္ေတြအတြက္လည္း အတိတ္က ညစ္ေပစြန္းထင္းခဲ့တဲ့ လက္ေတြကို ေဆး ေၾကာၿပီး အေျပာင္းအလဲလမ္းေၾကာင္းကို ကိုယ္လိုခ်င္သလို လမ္းေၾကာင္းေပးဖို႔ မဟာအခြင့္အလမ္း ရသြား ေစပါတယ္။
အ႐ိုးထိေအာင္ ပုပ္သိုးေနတဲ့ အာရပ္ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းကေတာ့ ဘယ္လိုမွ ကယ္တင္မရႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ အာရပ္သမၼတႏိုင္ငံအမ်ားစုဟာ အေျပာင္းအလဲလႈိင္းလံုးႀကီးကို ၾကံ႕ၾကံ႕ခံႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ပေဒသရာဇ္ ႏိုင္ငံ ေစာ္ဘြားႏိုင္ငံအမ်ားစုကေတာ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔လုပ္ၿပီး သက္ဦးဆံပိုင္ပေဒသ ရာဇ္စနစ္ကေန စည္းမ်ဥ္းခံ ပေဒသရာဇ္စနစ္ကို ေျပာင္းလဲရဖို႔ရွိပါတယ္။
အာရပ္ကမၻာရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္အတြင္း မ်ဳိးဆက္ေပါင္းမ်ားစြာ တေငြ႔ေငြ႔ လႈိက္ေလာင္ေနတဲ့ မဟာအာရပ္ေတာ္ လွန္ေရးႀကီးကို ႏိုင္ငံေရးဖိႏွိပ္မႈ၊ စီးပြားေရးခၽြတ္ျခံဳက်မႈ၊ လူမႈေရးကြာဟ မြဲျပာက်မႈ၊ ဂါဇာကမ္းေျမာင္-အီရတ္-လက္ဘႏြန္တို႔မွာ သိကၡာက်ရမႈေတြက မီးထုိးေပးလိုက္ပါတယ္။ ဒီေတာ္လွန္ေရးႀကီးကို ဘယ္လိုမွ ဟန္႔တား ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါ။
ဂါမဏိ
ရည္ၫႊန္း ။ ။ အယ္လ္ဂ်ာဇီးယားရားသတင္းဌာန ဝက္ဆိုက္ပါ တာရာ့က္ဘာကာဝီနဲ႔ ဆိုမာယာဂန္ႏြတ္ရွိ တို႔ရဲ႕ ေဆာင္းပါးမ်ား
တာရာ့က္ဘာကာဝီဟာ ကိမ္းဘရစ္တကၠသိုလ္ ႏိုင္ငံတကာေလ့လာေရးဌာနရဲ႕ စစ္ပြဲေလ့လာေရး ကထိက ျဖစ္ၿပီး ဟားဗာ့ဒ္တကၠသိုလ္၊ လန္ဒန္ ကင္းေကာလိပ္၊ စတန္ဖို႔တကၠသိုလ္၊ အိုဟိုင္းယိုးျပည္နယ္တကၠသိုလ္ တို႔မွာ စစ္ေရးနဲ႔ လံုျခံဳေရးဘာသာရပ္မ်ား အထူးျပဳ ပညာရွင္အဖြဲ႔ဝင္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဆိုမာယာဂန္ႏြတ္ရွိ ကေတာ့ အစၥလမ္ဘာသာအေပၚ ဥေရာပ႐ႈျမင္ခ်က္သမိုင္း အထူးျပဳလိုက္စားေနတဲ့ အ လြတ္တန္း စာေရးဆရာမျဖစ္ၿပီး ၿဗိတိန္ထုတ္ ဂါးဒီးယန္းသတင္းစာ အင္ဒီပင္းဒင့္သတင္းစာတို႔ထဲမွာ ေဆာင္း ပါးေတြ ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။
Posts
No comments:
Post a Comment