Saturday, October 2, 2010

ေရြးေကာက္ပြဲသပိတ္ေမွာက္ျခင္းႏွင့္ ဒီမုိကေရစီအေျပာင္းအလဲ (ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ မွ သင္ခန္းစာ)

ေနသြင္

ဒီမုိကေရစီအေျပာင္းအလဲတြင္ နည္းနာအမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိႏိုင္ေသာ္လည္း မည္သည့္အေျပာင္းအလဲမဆို ေအာက္ပါ ႏွစ္ခ်က္ေအာက္မွ ေျပးမလြတ္ႏိုင္ေပ။

၁။ တည္ဆဲဥပေဒကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲျခင္းႏွင့္
၂။ ဥပေဒကို ၾကပ္ၾကပ္မတ္မတ္ လုိက္နာလာျခင္း ဟူ၍ျဖစ္သည္။

ထုိ႐ႈေထာင့္မွၾကည့္လွ်င္ ေရြးေကာက္ပြဲသပိတ္ႏွင့္ ဒီမုိကေရစီအေျပာင္းအလဲသည္ တုိက္႐ုိက္အခ်ဳိးက်ေန သည္ကို ေတြ႔ရသည္။ အထူးသျဖင့္ ထုိအေျပာင္းအလဲသည္ ေမဂ်ာဘြိဳင္းေကာက္ဟုေခၚသည့္ အတိုက္အခံပါ တီႀကီးတို႔ ေမွာက္ေသာသပိတ္ႏွင့္ သက္ဆုိင္သည္။

ပထမနည္းမွာ သပိတ္ျဖင့္ ျပည္တြင္းျပည္ပမွ ေထာက္ခံမႈကို ရယူၿပီး ဖိအားေပးသည့္နည္းျဖစ္ၿပီး ဒုတိယနည္း မွာ အာဏာလက္ရွိအစိုးရကို ျဖဳတ္ခ်ႏုိင္ဖြယ္ရွိသည္ဟု ျပသေသာအခါ သပိတ္စံုသူပုန္ထသည့္နည္း ျဖစ္ သည္။ အစိုးရအေနႏွင့္ အထက္ပါ ဖိအားႏွစ္မ်ဳိးအနက္ တမ်ဳိးကိုျဖစ္ေစ၊ ႏွစ္မ်ဳိးစလံုးကိုျဖစ္ေစ ရင္ဆိုင္လာရ ေသာအခါ အေျပာင္းအလဲကို မျဖစ္မေန လုပ္ေပးလာရသည္။ ဒုတိယနည္းသည္ အေျပာင္းအလဲကို ပို၍သိ သာစြာ အလ်င္အျမန္ ျမင္ရသည့္နည္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အေလ်ာ္အစားႀကီးသည္။

“တရားေသာ ေအာင္ပြဲသည္ သူ႔အလိုလို ေရာက္မလာဖူးေပ။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္အတုိက္အခံ၏ ေရြးေကာက္ပြဲသပိတ္မွ ဒီမုိကေရစီအေျပာင္းအလဲသို႔ သြားရာလမ္းတြင္ အေပ်ာ့စား စစ္တပ္အာဏာသိမ္းမႈျဖင့္ ၾကံဳခဲ့ရေသးသည္။ ပါတီေခါင္းေဆာင္ကို အက်ဥ္းခ်ၿပီး ေခါင္းေဆာင္မပါဘဲ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ရန္ သိမ္းသြင္းခံခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္ အဝါမိလိပါတီသည္ ကိုယ္ခံအားေကာင္းေကာင္းျဖင့္ မဟာမိတ္ပါတီတို႔ႏွင့္ ညီၫြတ္မႈ၊ ျပည္သူ၏ ေထာက္ခံမႈကို ရယူကာ အခက္အခဲအားလံုးကို ေက်ာ္လႊားၿပီး ေအာင္ပြဲရခဲ့သည္”

ေရရွည္သေဘာေဆာင္ေသာ ဒီမိုကရက္တစ္အေျပာင္းအလဲတြင္ တည္ဆဲဥပေဒကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲျခင္း၊ ႏိုင္ ငံေရးပါတီတခ်ဳိ႕ကို ပိတ္ပင္ထားၿပီး ပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ားအား ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ခြင့္မရေအာင္ ပိတ္ပင္ထား ျခင္းတို႔ကို ႐ုပ္သိမ္းေပးျခင္း၊ တရားမွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္၊ ဘက္မလုိက္ ၾကားျဖတ္အစိုးရျဖင့္ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပျခင္းမ်ဳိး လုပ္ေဆာင္ကာ ဒီမိုကေရစီအသြင္ ကူးေျပာင္းသည္။

တည္ဆဲဥပေဒကို လိုက္နာျခင္းမွာ ေဒသအဖြဲ႔အစည္း၊ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ အလွဴရွင္ႏုိင္ငံမ်ား၏ ဖိအားေၾကာင့္ ေရြး ေကာက္ပြဲတြင္ ႏုိင္ငံတကာ ေရြးေကာက္ပြဲေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာေရးအဖြဲ႔မ်ားကို ဖိတ္ေခၚျခင္းမ်ဳိးျဖစ္သည္။ ထို အဖြဲ႔မ်ားသည္ ေနရာအႏွံ႔ မေရာက္ႏုိင္သည့္တုိင္ ေလ့လာခြင့္ရသည့္ေနရာတြင္ ဥပေဒႏွင့္ ညီ မညီကို အကဲ ခတ္ႏိုင္ၾကသည္။

ျမန္မာျပည္ကိစၥတြင္ ႏွစ္မ်ဳိးစလံုး လိုအပ္ေနသည္။ မတရားသည့္ တည္ဆဲဥပေဒတခ်ဳိ႕ကို အရင္ေျပာင္းလဲရန္ ျဖစ္ၿပီး ႏိုင္ငံတကာ ေရြးေကာက္ပြဲေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာေရးအဖြဲ႔မ်ားကို ဖိတ္ေခၚျခင္းသည္ ဒုတိယကိစၥျဖစ္ရ မည္။ အတုိက္အခံပါတီ (အန္အယ္လ္ဒီ) ေရြးေကာက္ပြဲမဝင္ျခင္းႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ ေရြးေကာက္ပြဲေစာင့္ၾကည့္ ေလ့လာေရးအဖြဲ႔မ်ားကို ဖိတ္လည္း မလာႏိုင္ဟုဆုိျခင္းမွာ တည္ဆဲမတရားသည့္ ဥပေဒက အဓိကအေၾကာင္း ရင္း ျဖစ္ေနသည္။

ေရြးေကာက္ပြဲသပိတ္ႏွင့္ဆက္စပ္ေသာ ဒီမုိကရက္တစ္အေျပာင္းအလဲမွာ ဖိအားအတိမ္အနက္အေပၚ မူတည္ ၿပီး အဆင့္ဆင့္ျဖစ္ေပၚျခင္းျဖစ္သည္။ မည္သည့္အခ်ိန္ျဖစ္ရမည္ဟု အခ်ိန္ကို ေဘာင္သတ္မထားေသာ္လည္း သပိတ္ေမွာက္ေသာ ပါတီ၏ ႏိုင္ငံေရးရွင္သန္ေနရန္မွာ အေရးအႀကီးဆံုးကိစၥျဖစ္သည္။ ၁၉၈၃ ဂ်ေမကာ ေရြး ေကာက္ပြဲကို အတိုက္အခံက သပိတ္ေမွာက္ေသာအခါ သပိတ္ေမွာက္ရသည့္အေၾကာင္းကို လူထုစုေဝးပြဲမ်ား ျဖင့္ ရွင္းလင္းခဲ့သည္။ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးေသာ္လည္း ရွင္းလင္းပြဲမ်ား ဆက္လုပ္ေနခဲ့သည္။ ထုိနည္းျဖင့္ လႊတ္ ေတာ္တြင္ ေနရာမရွိေသာ္လည္း လူထုေထာက္ခံမႈႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးရွင္သန္ေနေအာင္ ေဆာင္ရြက္ခ့ဲသည္။ လက္ ရွိ အန္အယ္လ္ဒီ၏ လူထုရွင္းလင္းပဲြမ်ားႏွင့္ တူသည္။

၂ဝဝဝ ခုႏွစ္ အတုိက္အခံက သပိတ္ေမွာက္ထားေသာ အာဘိုင္ဇာဂ်န္ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီးတြင္ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္ကို မေက်နပ္သည့္ လူတေသာင္းခြဲသည္ ၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ ဆႏၵျပသလုိ အေသးစား ဆႏၵျပမႈမ်ားလည္း ၿမိဳ႕ ႀကီး၊ ၿမိဳ႕ငယ္မ်ားတြင္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ခဲ့သျဖင့္ အစိုးရက ဒီမုိကရက္တစ္အေျပာင္းအလဲမ်ားစြာ လုပ္ေပးခဲ့ရသည္။ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္ အင္ဒိုနီးရွားေရြေကာက္ပြဲသပိတ္သည္ က်ယ္ျပန္႔ေသာ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား ျခံရံလ်က္ အာဏာရွင္ ဆူဟာ တုိကို ျဖဳတ္ခ်ၿပီး ႀကီးမားေသာ ဒီမုိကေရစီအေျပာင္းအလဲမ်ားစြာ ျဖစ္ေပၚခဲ့သည္။

ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ အဝါမိလိပါတီ (Awami League) ၏ ေရြးေကာက္ပြဲသပိတ္သည္ အခက္ခဲဆံုးႏွင့္အေအာင္ျမင္ ဆံုးဟု မွတ္တမ္းတင္ထုိက္သည္။ ပထမ အတုိက္အခံ အဝါမိလိပါတီသည္ ေရြးေကာက္ပြဲ တရားမွ်တေရးအ တြက္ ေတာင္းဆုိရာ မေအာင္ျမင္သျဖင့္ ေရြးေကာက္ပြဲမဝင္ဘဲ အေထြေထြသပိတ္ေဖာ္ခဲ့သည္။ ဖြဲ႔စည္းပံုအရ အာဏာရပါတီက (၃) လအလိုတြင္ ရာထူးမွဆင္းၿပီး လြတ္လပ္ေသာၾကားျဖတ္အစိုးရျဖင့္ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္း ပရန္ ျဖစ္ေသာ္လည္း အာဏာရပါတီက ၾကားျဖတ္အစိုးရႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္တြင္ သူ႔လူမ်ားျဖစ္ရန္ (၂) ႏွစ္ႀကိဳၿပီး အတိုက္အခံသပိတ္ေမွာက္ေသာ ပါလီမန္တြင္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ခဲ့သည္။

အတိုက္အခံ အဝါမိလိပါတီႏွင့္ တျခားပါတီငယ္တို႔က ေရြးေကာက္ပြဲကို သပိတ္ေမွာက္ၾကသည္။ မွတ္ပံုတင္ ထားေသာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေပါင္းမွာ (၂၃၇ဝ)၊ အားလံုး၏ (၆ဝ) ရာခုိင္ႏႈန္းျဖစ္သည္။ တႏိုင္ငံလံုး ဆႏၵျပပြဲမ်ား ေဖာ္ခဲ့ၿပီး ၂ဝဝ၆ ႏွစ္လည္ပိုင္းတြင္ တျပည္လံုးအႏွံ႔ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနသည္။ လူေပါင္း (၂ဝဝ) ေက်ာ္ေသဆံုး ၿပီး (၁၃,၀၀၀) ေက်ာ္ ဒဏ္ရာရသည္။ အာဏာရပါတီ၏လုပ္ရပ္က မတရားမွန္း ေပၚလြင္လြန္းသျဖင့္ ျပည္တြင္း မွ လြတ္လပ္ေသာ ေရြးေကာက္ပြဲေစာင့္ၾကည့္ေရးအဖြဲ႔ (၃ဝ) ေက်ာ္၊ ႏုိင္ငံတကာေရြးေကာက္ပြဲေစာင့္ၾကည့္ေရး အဖြဲ႔ (အန္ဒီအုိင္)၊ (အုိင္အာရ္အုိင္) တို႔ကလည္း သူတို႔အဖြဲ႔ဝင္မ်ားကို ေရြးေကာက္ပြဲေစာင့္ၾကည့္ခုိင္းေတာ့မည္ မဟုတ္ဟု ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ ကုလသမဂၢကလည္း ဘဂၤလားေဒ့ရွ္၏ လက္ရွိ ႏုိင္ငံေရးအက်ပ္အတည္းသည္ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ တရားဝင္မႈအတြက္ ဆုိးဆုိးရြားရြား ထိခုိက္လိမ့္မည္ဟုဆုိသည္။ ေရြးေကာက္ပြဲအ ေထာက္အပံ့ေပးေရး အစီအစဥ္အားလံုးကို ႐ုပ္သိမ္းလုိက္သည္။ ေရြးေကာက္ပြဲကို ၂ဝဝ၇ ႏွစ္ဆန္းတြင္ က်င္း ပရန္ စီစဥ္ထားေသာ္လည္း ဆႏၵျပပြဲမ်ားေၾကာင့္ မက်င္းပႏုိင္ေတာ့ေပ။

ၾကားျဖတ္အစိုးရက အႀကီးအကဲမ်ား တေယာက္ၿပီး တေယာက္ ႏႈတ္ထြက္ရၿပီး ေနာက္ဆံုးမွာ စစ္တပ္က ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳ ၾကားျဖတ္အစိုးရသစ္ တက္လာသည္။ တတုိင္းျပည္လံုး အေရးေပၚအေျခအေန ေအာက္ေရာက္သြားခဲ့သည္။ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္မ်ား ကန္႔သတ္ခံရသည္။ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားခြင့္မ်ား ပိတ္ပင္ခံ ရသည္။ အဓိက ပါတီႏွစ္ရပ္လံုးမွ အမ်ဳိးသမီးေခါင္းေဆာင္ ႏွစ္ဦးစလံုးကို ဖမ္းထားၿပီး ၾကားျဖတ္အစိုးရသစ္က ဟိုႏွစ္ေယာက္မပါ (minus two formula) ေပၚလစီျဖင့္ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားကို ညိႇႏိႈင္းေသာ္လည္း ႏုိင္ငံေရးပါ တီမ်ားက လက္မခံဘဲ ေခါင္းေဆာင္မ်ား မလြတ္ေပးလွ်င္ ေရြးေကာက္ပြဲမဝင္ဟုဆုိကာ ဆက္တင္းခံေနသည္။ အဓိက ပါတီႀကီးႏွစ္ရပ္ မပါေသာ ေရြးေကာက္ပြဲကလည္း ႏိုင္ငံတကာကို တရားဝင္မႈျပသရန္ ခက္ခဲသည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ စစ္တပ္ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳ ၾကားျဖတ္အစိုးရက ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ျပန္လႊတ္ ေပး၊ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ခြင့္ ပိတ္ပင္ထားသည္မ်ားကို ႐ုပ္သိမ္းေပးၿပီး ၂ဝဝ၈ ႏွစ္ကုန္တြင္ လြတ္လပ္မွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပြဲကို က်င္းပေပးခဲ့သည္။ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အတုိက္အခံ အဝါမိလိပါတီက တခဲနက္ အႏို္င္ရခဲ့ သည္။

တရားေသာ ေအာင္ပြဲသည္ သူ႔အလိုလို ေရာက္မလာဖူးေပ။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ အတုိက္အခံ၏ ေရြးေကာက္ပြဲသ ပိတ္မွ ဒီမုိကေရစီအေျပာင္းအလဲသို႔ သြားရာလမ္းတြင္ အေပ်ာ့စား စစ္တပ္အာဏာသိမ္းမႈျဖင့္ ၾကံဳခဲ့ရေသး သည္။ ပါတီေခါင္းေဆာင္ကို အက်ဥ္းခ်ၿပီး ေခါင္းေဆာင္မပါဘဲ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ရန္ သိမ္းသြင္းခံခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္ အဝါမိလိပါတီသည္ ကိုယ္ခံအားေကာင္းေကာင္းျဖင့္ မဟာမိတ္ပါတီတို႔ႏွင့္ ညီၫြတ္မႈ၊ ျပည္သူ၏ ေထာက္ခံမႈကို ရယူကာ အခက္အခဲအားလံုးကို ေက်ာ္လႊားၿပီး ေအာင္ပြဲရခဲ့သည္။ အနာဂတ္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏုိင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈအတြက္ ေကာင္းေသာအေမြကို ေပးလုိက္ႏုိင္သည္ဟု ဆုိရမည္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံေရး တြင္ မတရားမႈတို႔အတြက္ ေနာက္ထပ္ေနရာရွိေတာ့မည္မဟုတ္ေပ။

ေနသြင္
စက္တင္ဘာ ၃ဝ၊ ၂ဝ၁ဝ

3 comments:

Unknown said...

"ေ႐ြးေကာက္ပြဲအၿပီး ေပၚေပါက္လာမဲ့ လႊတ္ေတာ္ဟာလည္း အစိုးရဖြဲ႕ခြင့္၊ စစ္ေရးကိစၥ ဆံုးျဖတ္ခြင့္၊ သမတက ခန္႔အပ္လိုက္သူေတြ၊ ဘတ္ဂ်က္ ခြင့္ျပဳခ်က္ေတြအေပၚ ျငင္းဆို ကန္႔ကြက္ပိုင္ခြင့္စတဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္အာဏာေတြ မရွိတဲ့ လႊတ္ေတာ္မ်ိဳးသာ ျဖစ္ ေၾကာင္း၊ ဒီမိုကေရစီဘက္သား ပါတီေတြက အမတ္ေတြဟာလည္း ဒီလို ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ အႏိုင္ရဖို႔ ခဲယဥ္းေၾကာင္း၊ ကံေကာင္း ေထာက္မလို႔ ႏိုင္ခဲ့ရင္လည္း ဒီလိုလႊတ္ေတာ္မ်ိဳးမွာ သူတို႔ အသံမက်ယ္ႏိုင္ေၾကာင္း၊ ဒီေတာ့ ဒီလို ေ႐ြးေကာက္ပြဲမ်ိဳးကို ႏိုင္ငံတကာက အေရးစိုက္ၿပီး ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ လိုပါေသးသလား လို႔ ဦးဝင္းတင္က ေမးခြန္း ထုတ္လိုက္ပါတယ္။ "

ေမးခြန္း ထုတ္ မေနနဲ႔ ေတာ့ ။

NLD အေမးအေျဖ ေပါင္းခ်ဳပ္သာထုတ္။


လႊတ္ေတာ္ မွာ-

ၾကံ႕ခိုင္ေရးပါတီ = 10%

စစ္တပ္ = 10%

NLD = 10 %

ေ႐ြးေကာက္ပဲြဝင္မည့္ ဒီမိုကေရစီပါတီမ်ား = 10 %

တိုင္းရင္းသားပါတီမ်ား = 10%

ေက်ာင္းသား = 10%

လက္နက္ကုိင္ တုိင္ရင္းသား ေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ႕မ်ား = 10%

ဘုနး္ ္ၾကီး = 10%

ျပည္သူ = 10%

ၿပည္ပဒီမုိ = 10%

လႊတ္ေတာ္ မွာအားလံုးေပါင္း = 100%
လႊတ္ေတာ္ မွာအားလံုး လဲပါ။

10% ေရႊဝါေရာင္ဦးဇင္း တို႔လဲေပ်ာ္
10% ၿပည္ပဒီမုိ တို႔လဲေပ်ာ္

အားလံုး လဲေပ်ာ္...

မန္းကိုကို said...

ေဆာင္းပါးက ဗဟုသုတေတြ ရပါတယ္။
ျမန္မာျပည္ အေျခအေနက “အေလ်ာ္အစားႀကီး” တဲ့ ဒုတိယနည္းဆီကို ဦးတည္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခၽြင္းခ်က္နဲ႔ အျခားျဖစ္ႏိုင္ေျခေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့လည္း ဘယ္ႏိုင္ငံမွ အေျခအေန ထပ္မတူႏိုင္တာမို႔ သခၤန္းစာယူရံုကလြဲၿပီး ပံုတူကူးလို႔ မျဖစ္ပါဘူး။

ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ရဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲသပိတ္ဟာ အခက္ခဲဆံုးနဲ႔ အေအာင္ျမင္ဆံုး ဆိုတာထက္ အေအာင္ျမင္ဆံုးလို႔ပဲ နာမည္တပ္ခ်င္ပါတယ္။ အစဥ္အလာရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈ၊ ျပင္းထန္တဲ့စိတ္ဓါတ္၊ ဒီမိုကေရစီအေတြ႕အၾကံဳနဲ႔ အႂကြင္းမဲ့အာဏာရွင္ေတြလို အစြမ္းကုန္ညစ္မယ့္ စစ္တပ္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြလည္း မရွိသေလာက္ျဖစ္လို႔ ပါပါတယ္။ ဒီၾကားထဲ ဘယ္သူမွမထိခိုက္တဲ့ တႏိုင္ငံလံုး တစ္ရက္ထဲမွာ ဗံုးအႏွံ႕ခြဲတာမ်ိဳးေတြကလည္း ရွိေသးတယ္။

ေဆာင္းပါးအေပၚဆံုးမွာ စေရးခဲ့သလို မွ်တတဲ့ဥပေဒေတြ ေရးဆြဲျပ႒ာန္းၿပီး ေက်ာသားရင္သားမခြဲပဲ က်င့္သံုးႏိုင္ရင္ေတာ့ တိုင္းျပည္နာမယ့္လမ္းက လြဲေပးႏိုင္မယ့္အျပင္ အျခားျပႆနာ အမ်ားစုကိုလည္း ေျဖရွင္းေပးသြားႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။

အဲဒီလိုျဖစ္မလာႏိုင္ေတာ့လည္း ဘုရားသြားပန္းလႉရင္း ဆက္ဆုေတာင္းေနရင္ အဆင္ေျပသြားႏိုင္မလား၊ တစ္ခုခု ရုန္းကန္ရမလားဆိုတာကေတာ့ ...

ခင္ဗ်ားေကာ ျမန္မာျပည္ထဲျပန္ လႈပ္ရွားပါလားလို႔ အလံ႐ႉးလုပ္သူေတြကိုေတာ့ ဘာမွရွည္ရွည္ေဝးေဝး ရွင္းျပစရာမရွိပါဘူး။ သူတို႔ခမ်ာလည္း ဘာလို႔ ဒီလိုေျပာႏိုင္သလဲဆိုတာ လူတိုင္းသိၾကသလို၊ ေခတ္အဆက္ဆက္ အာဏာပိုင္ကို ဆန္႔က်င္သူေတြအမ်ားစုဟာ ေဒသျပင္ပမွာ ေျခကုပ္မယူရင္ေတာင္ အကူအညီယူခဲ့ၾကတာ သတိျပဳစရာပါ။

Unknown said...

"ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ အတုိက္အခံ၏ ေရြးေကာက္ပြဲသ ပိတ္မွ ဒီမုိကေရစီအေျပာင္းအလဲသို႔ သြားရာလမ္းတြင္ အေပ်ာ့စား စစ္တပ္အာဏာသိမ္းမႈျဖင့္ ၾကံဳခဲ့ရေသး သည္။ "

အမွန္မွာ
အာဏာရပါတီ ႏွင့္အတိုက္အခံ အဝါမိလိပါတီ တျခားပါတီငယ္တို႔ အတုိက္အခံအခ်င္းခ်င္း ညီၫြတ္မႈမရွိျခင္း အခ်င္းခ်င္း ခ်ရင္း ဆုိးဆုိးရြားရြား အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားေၾကာင့္တျပည္လံုးက်ယ္ျပန္႔လာၿပီး ေနာက္ ျပည္သူ၏ ေထာက္ခံမႈကို ရယူကာစစ္တပ္ကို ဘက္မလုိက္ ၾကားျဖတ္အစိုးရ အျဖစ္ျဖင့္ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပျခင္းမ်ဳိး လုပ္ေဆာင္ကာ ဒီမိုကေရစီအသြင္ ကူးေျပာင္းသည္ဟု ဆုိသည္။

အဲဒီတုန္းကစစ္တပ္ ကေစာင့္ၾကည့္ ၿပီး တိုင္းျပည္မွာ ျပည္သူေတြရဲ႕ အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္ လံုျခံဳေရးအတြက္ တာ၀န္ယူခဲ့ၾကရ သည္ဟု ဆုိသည္။

During those periods, I was there and I asked some people about their situation.