လမ္းကေလး

လမ္းကေလး
ကမာပုလဲ

ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေျဖာင့္စင္းခဲ့
ခ်ဳိင့္၊ ကမူ၊ ဆူးေျငာင့္ခလုတ္တို႔
မိေမြးတိုင္း ဖေမြးတိုင္း ေနရာယူထားၾက။

သူ ေပးခဲ့တာ
ခရီးသြားေတြအတြက္ … ေမတၱာတရား
သူ ျပန္ရခဲ့တာက
အမနာပ
က်ိန္စာ
အမုန္းနဲ႔ တစစ လံုးပါးပါးလာမႈ …။

သူ႔ဘ၀ကို စတင္လိုက္ကတည္းက
အစစအရာရာ မျပည့္စံုခဲ့တာပါ။

ဘာကိုမွ် မျငင္းဆန္ခဲ့ဘူး
သူ႔သေဘာသူေဆာင္ေနတဲ့ စၾက၀ဠာႀကီးမွာ
ျငင္းပယ္ဖို႔လည္း မႀကိဳးစားခဲ့ဘူး၊
သူ႔သေဘာအတိုင္း ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ ဘဒၵကမၻာႀကီးမွာ
သူ႔အတြက္ဆို ဘာဆိုဘာမွ် မေတာင္းဆိုခဲ့ပါဘူး၊
သူ႔သဘာသူ ယံုယံုၾကည္ၾကည္ တည္ေဆာက္ေနဆဲ …
ဒဏ္ရာအနာတရေတြနဲ႔ လမ္းကေလး
အေမ့ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမ်က္၀န္းထဲကေန
လွလွပပ
ထာ၀ရ စီးဆင္းသြားခဲ့တယ္ ...။ ။

ကမာပုလဲ
၂၂၊ ၁၀၊ ၂၀၁၀