ေဒါင္းလူငယ္၏ ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုင္ေဆာင္းပါးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ... (ေပးစာ)

ဆရာဦးလြဏ္းေဆြခင္ဗ်ား …

ဆရာ့ရဲ႕ဘေလာ့ထဲမွာပါတဲ့ ‘ေဒါင္းလူငယ္’ ေရးတဲ့ ဇူလိုင္ (၇) ရက္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ေဆာင္းပါးကို ဖတ္ရပါတယ္။ (၇) ရက္ေန႔မတိုင္မီက ျဖစ္ခဲ့တဲ့အျဖစ္အပ်က္မွာ မွားယြင္းမႈမ်ားရွိတဲ့အတြက္ အမွန္ကိုတင္ျပႏုိင္ရန္ ေပးပို႔လုိက္ ပါတယ္။

အဲဒီေဆာင္းပါးထဲမွာ …
၁။ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီသည္ ဇူလိုင္ (၄) ရက္ေန႔တြင္ ေက်ာင္းစည္းကမ္းမ်ားကို ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့သည္။
၂။ ဇူလိုင္ (၅) ရက္ေန႔တြင္ ကမာ႐ြတ္ရဲစခန္းေရွ႕တြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ စီတန္းဆႏၵျပၾကသည့္ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ရဲတို႔က ေသနတ္ျဖင့္ပစ္ခတ္ လူစုခြဲၾကသည္။ ေက်ာင္းသားတဦး ဒဏ္ရာရရွိသျဖင့္ ေဆး႐ံုသို႔ ပို႔ရေသာအခါ လႈပ္ရွားမႈ ပိုမိုျပင္းထန္လာသျဖင့္ ရန္ကုန္ခ႐ိုင္ ရာဇ၀တ္တရားသူႀကီးက ကမာ႐ြတ္အ၀ိုင္းႀကီးနယ္ေျမအား ပုဒ္မ-၁၄၄ ထုတ္ျပန္ၿပီး တကၠသိုလ္နယ္ေျမအတြင္း ေန၀င္မီးၿငိမ္းအမိန္႔ထုတ္ခဲ့သည္။

ထုိအခ်က္မ်ားမွာ မမွန္ကန္ပါခင္ဗ်ား …။

ေျဖရွင္းခ်က္

၁။ ေက်ာင္းေဆာင္စည္းကမ္းမ်ားကို ဇူလိုင္လမတိုင္မီကပင္ ထုတ္ျပန္ထားၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ေန႔က ထုတ္ ျပန္ထားတယ္ဆိုတာေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါ။

၂။ ဇူလိုင္လ (၅) ရက္ေန႔မွာ ကမာ႐ြတ္ရဲစခန္းေရွ႕တြင္ ဆႏၵျပသည္ဆိုသည္မွာ မဟုတ္ပါ။ ဆႏၵျပျခင္းမရွိသ ျဖင့္ ေသနတ္ျဖင့္ ပစ္ျခင္း၊ ေဆး႐ံုပို႔ရျခင္း၊ ပုဒ္မ-၁၄၄ ထုတ္ျပန္ရျခင္း ဆိုသည္မွာလည္း မဟုတ္ပါ။

ဇူလိုင္ (၆) ရက္ေန႔ ည (၉) နာရီေက်ာ္ေလာက္ကမွစၿပီး ေက်ာင္းေဆာင္ေန ေက်ာင္းသားမ်ားမွာ အေဆာင္ စည္းကမ္းကို မေက်နပ္ေသာေၾကာင့္ ပိတ္ထားေသာ အေဆာင္တံခါးမ်ားကို ဖ်က္ၿပီး ထြက္ဆႏၵျပၾကျခင္းျဖစ္ပါ သည္။ နံနက္ (၃) နာရီခန္႔အထိ ၾကာပါသည္။ ေက်ာင္း၀င္းထဲတြင္သာ ဆႏၵျပျခင္းျဖစ္ၿပီး ကမာ႐ြတ္ရဲစခန္း ဘက္ မေရာက္ပါ။

ဆႏၵျပပြဲသို႔ ေက်ာင္းသားသမဂၢမွ ကိုသက္တို႔ လာေရာက္ထိန္းေပးပါသည္။ ေက်ာင္းသားေရးမွဴး ဆရာဦးစံ ထြန္းလည္း လာေရာက္ထိန္းေပးပါသည္။ ေနာက္ေန႔ စေနေန႔ ေက်ာင္းတက္ၾကရဦးမည္ျဖစ္၍ နံနက္ (၃) နာရီ ခန္႔တြင္ လူစုခြဲလိုက္ပါသည္။ ရဲမ်ား၊ စစ္သားမ်ား မလာၾကပါ။ ေအးခ်မ္းစြာ ၿပီးစီးပါသည္။

(၇) ရက္ ဇူလိုင္ျဖစ္ၿပီး ေက်ာင္းမ်ားျပန္ဖြင့္ေသာအခါ ေက်ာင္းျပန္တက္ၾကရေသာ္လည္း ေက်ာင္းသားမ်ား၏ စိတ္ထဲမွာ မေက်ႏုိင္ၾကပါ။ သို႔ျဖစ္ပါ၍ တကၠသိုလ္ရိပ္သားလမ္း (အင္ယားလမ္းဆံုႏွင့္ ကမာ႐ြတ္အ၀ိုင္းၾကား) ျဖတ္သြားတတ္ေသာ စစ္ကားမ်ားအား ေက်ာင္းသားမ်ားက ခဲႏွင့္ေပါက္ေလ့ရွိသျဖင့္ စစ္ကားမ်ားမသြားရန္ အ စိုးရက တားျမစ္ခဲ့ရပါသည္။

ေက်ာင္းသားမ်ားကလည္း (၇) ဇူလိုင္အမွတ္တရကဗ်ာမ်ား ထုတ္ေ၀ၾကသည့္အျပင္ အဲဒီအခ်ိန္က နာမည္ႀကီး သီခ်င္းအလိုက္ စာသားမ်ားေျပာင္းထည့္ၿပီး သီဆိုခဲ့ၾကပါသည္။ အစအဆံုး ေျပာင္းၾကသည္ေတာ့ မဟုတ္ဘဲ ဟိုအပိုဒ္ ဒီအပိုဒ္ ႀကိဳက္တာေလးေတြ ဆိုခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ဥပမာ - မ်ဳိးျမင့္ေလးရဲ႕ ‘ကဲ မယံုခ်င္ေန’ သီခ်င္းအလိုက္အျဖစ္ “(၁၁) ခ်က္ပစ္တာ (၁၅) ေယာက္ေတာင္ ေသ ပါတယ္တဲ့ေလ၊ ကဲ မယံုခ်င္ေန” (အေရးအခင္း ျဖစ္ၿပီးလွ်င္ၿပီးခ်င္း အစိုးရက ေသနတ္ ၁၁-ခ်က္ခန္႔ ပစ္ခဲ့ရ ေၾကာင္း ေၾကညာပါသည္။ ေသဆံုးစာရင္းမွာေတာ့ ၁၅-ေယာက္ ေသသည္ဟု ေဖာ္ျပခဲ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါ သည္)။ ေနာက္ “တို႔ဆရာကာ ၀က္သားစားလို႔၊ ၀က္ႀကီး စီးလို႔လာ၊ ကဲ မယံုခ်င္ေန” (ဦးကာမွာ မူဆလင္ဘာ သာ ကိုးကြယ္သူျဖစ္ပါသည္) လုိ႔ ဦးကာအိမ္ေရွ႕မွာ ညညဆို ေအာ္ဟစ္ဆိုၾကပါတယ္။

ဒီလုိပဲ တင္တင္ျမ သီဆိုထားတဲ့ ‘ပုဂံၿမိဳ႕ေဟာင္း တေနရာ’ ကိုလည္း ဖ်က္ဆိုၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဟိုတပိုဒ္ ဒီ တပိုဒ္ပါ။ ဒါကို စုစည္းၿပီး ဒဂံုေဆာင္က ကိုၾကည္၀င္း (ပခုကၠဴ) က အစအဆံုးျဖစ္ေအာင္ ေရးသားလို႔ တီးလံုးနဲ႔ တကြ စမ္းေခ်ာင္းမွာ အသံသြင္းခဲ့တယ္လို႔ အဲဒီတုန္းက မွတ္သားခဲ့မိပါတယ္။ ကိုၾကည္၀င္းက သထံုေဆာင္ သာယာေရးေကာ္မတီဥကၠ႒ ျဖစ္ပါတယ္။ ကဗ်ာမ်ားလည္း စပ္တတ္သူတဦးပါ။ သထံုေဆာင္ အလယ္ထပ္၊ ေရွ႕တန္း ဘယ္ဘက္ဆံုး ေထာင့္ခန္းမွာ ေနပါတယ္။ သူ႔အခန္းေဖာ္က ကိုကက္စိန္ပါ (ေနာင္ နအဖ က်န္းမာ ေရး၀န္ႀကီးေဟာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္) ပါ။

ဒါကလည္း ေဒၚေမၿငိမ္းဘေလာ့မွာ ဒီသီခ်င္းကို ဆရာျမတ္ေလး ေရးခဲ့တယ္လို႔ သူ႔ကို ဆရာတင္မိုးက ေျပာခဲ့ တယ္လို႔ပါလို႔ပါ။ ဆရာတင္မိုးရဲ႕ ႀကီးမားေသာ ႐ိုးသားျခင္းဂုဏ္ေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူးလို႔ မျငင္းရဲပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဆရာျမတ္ေလးလို သီခ်င္းေရးဆရာေကာင္းတေယာက္ဟာ သူမ်ားေရးထားတဲ့ သီခ်င္းကို စာသားေလးေျပာင္း ေရးမယ္လို႔ မထင္မိပါဘူး။

ခုအခ်ိန္မွာ ဆရာျမတ္ေလးလည္း မရွိေတာ့ဘူး။ ကိုၾကည္၀င္းလည္း ကြယ္လြန္သြားၿပီလို႔ ၾကားမိပါတယ္။ ဒါေပ မယ့္ အဲဒီတုန္းက သထံုေဆာင္ အမႈေဆာင္ေဟာင္းေတြတခ်ဳိ႕ က်န္ပါေသးတယ္။ သူတို႔ အမွန္ကို သိႏိုင္ပါ တယ္။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ အမွန္ကို တင္ျပေပးၾကပါလို႔ ေတာင္းပန္ပါရေစခင္ဗ်ာ။

သမိုင္းကို မွန္ကန္ေစခ်င္လို႔ ေရးလုိက္တာပါ။

အာကာေဇာ္