ကိုယ့္လူတေယာက္ သူ႔ဘက္ပါသြားၿပီလား

ဆန္းေဒး

ျမန္မာနိုင္ငံအမ်ဳိးသားၫြန္႔ေပါင္းအစုိုးရရဲ႕ မူ၀ါဒေရးရာ အၾကံေပးေဟာင္း ဗမာ့ရန္ပံုေငြအဖြဲ႔ (Burma Fund)ရဲ႕ ညႊန္ၾကားေရးမွဴး ကိုေဇာ္ဦးတေယာက္ နအဖဘက္ကို ပါသြားၿပီးလား။ ကိုေဇာ္ဦး ျမန္မာႏိုင္ငံကိုသြားတာ ဇူ လိုင္လတုန္းကပါ။ အခုစက္တင္ဘာလမွာမွ ဧရာ၀တီက ေရးလုိ႔ အားလံုးသိၾကတာပါ။ ဒါမွမဟုတ္ရင္လည္း ဘယ္သူမွ သိၾကမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုေဇာ္ဦးက ဧရာ၀တီကို ေျပာရာမွာ နာဂစ္နဲ႔ ျမန္မာနိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးအ ေၾကာင္း သြားေလ့လာတာလို႔ ဆိုတာပဲ။

တတိယႏိုင္ငံကိုအေျခခ်ဖုိ႔ ထြက္ခြာသြားတဲ့သူေတြကလည္း သူတုိ႔သားသမီးေတြရဲ႕ အနာဂတ္ပညာေရးေတြ ကိို အေၾကာင္းျပသလိို သူတို႔ကိုယ္တိုင္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕နယ္စပ္ကို တရား၀င္ျပန္လာၿပီး ႏိုင္ငံေရးလုပ္ ႏုိင္ေအာင္ တတိယႏုိင္ငံေတြက အေထာက္အထား တခုခုရဖို႔ … စတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ သြားၾက တယ္ေလ။

ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပန္တဲ့သူေကာ တတိယႏိုင္ငံကို သြားတဲ့သူေတြမွာပါ သူ႔အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ သူရွိၾကတာပဲေနာ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္၂၀ေလာက္ကေန အခုအခ်ိန္အထိ တတိယႏုိင္ငံကို သြားတဲ့သူေတြ တတပ္တအားနဲ႔ ျပန္လာ လုပ္ၾကတာေတြေကာ ေတြ႔ရၿပီလား။ အင္း … သူတုိ႔ဘာေၾကာင့္သြားၾကသလဲ ဆိုတာကိုေတာ့ ကာယကံရွင္ ေတြကိုယ္တိုင္ပဲ သိၾကမွာပါ။

အြန္လိုင္းမွာ ကိုေဇာ္ဦး ျမန္မာႏိုင္ငံကို သြားတဲ့အေၾကာင္းကို ျပည္ပေရာက္ (၈၈)ေတြအထဲက (က)အုပ္စုရဲ႕ အေတြးအေခၚ၊ အယူအဆ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြလုိ႔ ေ၀ဖန္သံုးသပ္မႈေတြကိုလည္း ေတြ႔ရတယ္။ ဒီအုပ္စုေတြရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္က ဘာလဲ။ နအဖကို ပူးၿပီးေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးလမ္းစဥ္ကို တဆင့္ခ်င္း ေျပာင္းလဲ ေအာင္ လုပ္မွာလား။

အဲဒါမ်ဳိးဆိုရင္ နည္းနည္းေတာ့ ခက္မယ္ေလ။ လူမ်ဳိးစုလက္နက္ကိုင္ေတြ နအဖနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လုပ္ တုန္းက ပူးၿပီးလုပ္သြားမယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံက လူမ်ဳိးစုေတြအားလံုးအေရးကို ေတာင္ဆိုေပးမယ္လို႔ ေျပာသြား ၾကတာပဲ။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ အဲဒီအဖြဲ႔ေတြအားလံုးဟာ နအဖရဲ႕ အမ်ဳိးသားညီလာခံအတြက္ အသံုးခ်ခံ လိုက္ရတယ္။ ညီလာခံမွာ တျခားလူမ်ဳိးစုေတြ အက်ဳိးအတြက္ ေျပာဖုိ႔ေနေနသာ သူတုိ႔လူမ်ဳိးစုေတြအတြက္ ေတာင္ ပါးစပ္ဟခြင့္မရခဲ့တာ အားလံုးအသိပါပဲေလ။

လက္နက္ကိုင္ထားတဲ့ လူမ်ဳိးစုေတြ ေျပာခြင့္မရေပမယ့္ ျပည္ပမွာေန တိုးတက္တဲ့ ႏိုင္ငံႀကီးေတြက ပညာ တတ္ႀကီးေတြမို႔လို႔ နအဖက ေနရာေပးမယ္လုိ႔ေကာ ေမွ်ာ္လင့္လုိ႔ရပါ့မလား။ မဆလေခတ္တုန္းက ကြန္ျမဴနစ္၊ ဆိုရွယ္လစ္ေတြက ေထာင္ကေန နားလည္မႈနဲ႔ ထြက္လာၿပီး တမ်ဳိး၊ အလင္း၀င္ၿပီးတဖံု နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ မဆလကို ခ်ဥ္းကပ္ခဲ့ၾကဖူးပါတယ္။

ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ မဆလကို ေျပာင္းလဲေအာင္ မလုပ္ႏိုင္တဲ့အျပင္ သူတို႔ေတြကို မဆလအက်ဳိးအတြက္ မူ၀ါ ဒေရးဆြဲေပးရာမွာေကာ တပါတီစနစ္ ဥပေဒျပဳရာမွာပါ တတပ္တအားနဲ႔ ပါ၀င္ၿပီးေတာ့ မဆလထဲ အရည္ ေပ်ာ္၀င္သြားၿပီးေတာ့ မဆလရဲ႕ အသီးအပြင့္ေတြကို ခူးစားသြားၾကဖူးတာကိုလည္း ေမ့လို႔ေတာ့ မရဘူးေပါ့ ေနာ္။

ဒီအေျခအေနေတြကို သံုးသပ္ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္အက်ဳိးအတြက္ လုပ္ၾကမလား။ တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးအက်ဳိးအတြက္ လုပ္ၾကမလားဆိုတာကို ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ သံုးသပ္ၿပီး ဆံုးျဖတ္ၾကေပါ့ဗ်ာ။ အတိုက္အခံေတြဘက္ကေကာ ဒီ လုိလူေတြနဲ႔ ျပတ္စဲေၾကာင္းေတြ လုပ္ၾကမွာလား။ သူ႔လူ ကိုယ့္ဘက္သား မျဖစ္လာရင္ေတာင္ ကိုယ့္လူ သူ႔ ဘက္သား ျဖစ္မသြားေအာင္ေတာ့ လုပ္ဖုိ႔လိုလိမ့္မယ္။

ကိုယ့္လူသူ႔ဘက္ပါသြားရင္ေတာ့ ကိုယ္ပဲ ပိုအထိနာတယ္။ ဒါဟာလည္း လူမ်ဳိးစုလက္နက္ကိုင္ေတြြ နအဖနဲ႔ အ ပစ္အခတ္ရပ္ၿပီး ပူးေပါင္းသြားတဲ့ အခ်ိန္ကေန အခုအခ်ိန္အထိ ဘယ္ေလာက္နာေနၾကသလဲဆိုတာ ကာယ ကံရွင္အဖြဲ႔အစည္းေတြ အသိဆံုးပါပဲ။

ဆန္းေဒး
(အန္ဒါမန္ဟီး႐ိုးဘေလာ့မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)

Exiled Dissident Visits Burma
By WAI MOE
Friday, September 5, 2008

An exiled Burmese dissident who recently traveled back to his troubled homeland said that the purpose of his visit was to gain a better understanding of the economic and humanitarian challenges facing the country, not to talk politics.

Zaw Oo, head of the Vahu Development Institute, based in Chiang Mai, Thailand, told The Irrawaddy that he made a four-day trip to Burma in July as an economist interested in the weaknesses exposed by Cyclone Nargis, the biggest natural disaster to strike the country in generations.

Zaw Oo, head of the Vahu Development Institute
The prominent exiled dissident added that he did not discuss politics during his visit. He also confirmed that he was planning to return to Burma again in the near future.

Returning to Burma for the first time in nearly two decades, Zaw Oo said he was saddened by the widespread poverty that he witnessed there.

As a former policy advisor to the National Coalition Government of the Union of Burma (NCGUB), the government in exile, and director of the Burma Fund, the NCGUB’s think tank, he was once an outspoken opponent of the regime. He was also a leader of the All Burma Students’ Democratic Front, an insurgent group formed by Burmese students in 1988.

Some Burmese activists in exile compared Zaw Oo’s trip to one made by Zarni, co-founder of the Free Burma Coalition, in May 2004. Sources close to the Burmese authorities said, however, that the two trips were handled very differently by officials.

During his one-day trip, Zarni met with high-ranking military intelligence officers, including members of a think tank formed by Brig-Gen Than Tun and Col Hla Min, deputies of the former spy chief Gen Khin Nyunt.

Zaw Oo, by contrast, met mainly with lower ranking figures, including an officer of the Military Security Affairs, which replaced the Military Intelligence Service after the ouster of Gen Khin Nyunt in Oct 2004. Sources also said that Zaw Oo faced some problems applying for a visa.

Zaw Oo denied this, and said that he was well-treated by the authorities when he was in Burma. He said that he met with all of the officials he needed to meet, adding, however, that the meetings were not held formally.

He declined to provide any details about the ranks of the officials he met.

Yin Yin Oo, the sister of Deputy Foreign Minister Kyaw Thu and an official with the Ministry of Foreign Affairs, reportedly played a significant role in helping Zaw Oo to get a visa, according to sources in Rangoon.

Zaw Oo said that his trip wasn’t like Zarni’s because he didn’t go to Burma to talk about politics. “I only talked about Nargis and economic issues there,” he said.

He said that the impact of Cyclone Nargis made many government officials realize that there is a need for change. He added that UN relief experts now have ministerial-level access to the government.

He also said that his trip made him realize that many exiles don’t have a complete picture of the situation inside Burma.