ေပးစာ (၂၅-၇-၀၈)

သူငယ္ခ်င္း ဗိုလ္လြဏ္း …

အခုၾကားရတဲ့ သတင္းတစ္ခု ပို႔ေပးလိုက္တယ္။
ငါ့အသိတစ္ေယာက္က ေျပာတယ္။ သူတို႔ ကုမၸဏီမွာ အခုစာရင္းေတြ အသည္းအသန္ လုပ္ေနရတယ္တဲ့။
စစ္အစိုးရက ေျပာတယ္။ အခုနာဂစ္မွာ သြားလွဴထားတဲ့ ကုန္က်စရိတ္ကို ဒီလကုန္မွာလား ေနာက္လဆန္း မွာလား တင္ျပရမယ္တဲ့။ သူတို႔ေျပာတဲ့ ရက္အတြင္းမွာ တင္ျပႏိုင္ရင္ ကုန္က်ေငြကို ျပန္ေပးမယ္ေပါ့ကြာ။ မတင္ျပႏိုင္ရင္ အလွဴေငြအျဖစ္ သတ္မွတ္မယ္။
အဲ့ဒါကို စာရင္း အခ်ိန္မီ တင္ႏိုင္ေအာင္ ေန႔မအား ညမအား စာရင္းလုပ္ေနရတယ္။
ငါတို႔ကလည္း သြားလွဴေနေတာ့ အခ်ိန္မီလုပ္ဖို႔ လွမ္းေျပာတယ္။
ငါက ေျပာလိုက္တယ္။
ငါတို႔က ျပန္လိုခ်င္လို႔ လုပ္တာမဟုတ္ဘူး။
စက္၊ ဆီ၊ မ်ဳိးစပါး အားလံုကို အၿပီးလွဴတာ ျပန္မေတာင္းဘူးလို႔။
သူတို႔ကုမၸဏီက သိန္းသံုးေထာင္ေလာက္ ကုန္ေနတာတဲ့။
ငါက ေျပာလိုက္တယ္။
အမွန္တကယ္ သိန္း ၁၀၀၀ ကုန္တာကို ၁၀၀၁ သိန္း တင္ျပမိရင္ ၁ သိန္းဖိုး သံသရာမွာ ခံရမယ္။
သိန္း ၁၀၀၀ ကုန္တာကို ၉၉၉ သိန္းပဲ တင္ျပရင္ေတာ့ သံသရာမွာ ၁ သိန္းဖိုး ကုသိုလ္ရမယ္လို႔။

မင္းရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း