ေၾကကြဲမႈအေရာင္ (ကဗ်ာ)

ေၾကကြဲမႈအေရာင္
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္

ခႏၶာကိုယ္မ်ား ေပါ့ပါးေရးက စတင္
‘မိုးေ၀းေရ …’
ၿပီးမွပဲ ကမၻာႀကီးကို ခ်စ္ခင္ေၾကာင္း ေျပာၾကတာေပါ့။

ငါတို႔ေတြ ေစာခဲ့ၾကတယ္
ငါတို႔ေတြ ေစာၿပီး ေနာက္က်ခဲ့ရတယ္။

ဒါေၾကာင့္ပဲ
ဒီဇာတ္ကို ငါတို႔ေတြ ကခဲ့ၾကရ
ငါတို႔ေတြဟာ
ျပဇာတ္ထဲက ဆက္တင္လို အိမ္ေတြမွာ
ေနခဲ့ၾကရ
ငါတို႔ေတြဟာ
ခ်စ္သူ႔အသံေတြကို ထိန္ခ်န္ခဲ့တဲ့ ကံတရားလည္း
တရားစီရင္ခဲ့ရ။

အေရးႀကီးတယ္
တစ္ေယာက္တစ္ေယာက္ အရသာရွိဖို႔ကလည္း
အေရးႀကီးေပရဲ႕
တို႔ေတြ
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အရသာရွိခဲ့ၾကတယ္ မဟုတ္လား။

တို႔ေတြ
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ခ်စ္ခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာ
အမွန္တရားေတာင္
နည္းနည္းပါးပါး ရိပ္စားမိသြားၿပီေလ။

တို႔ေတြဟာ
ရာသီဆိုးသြမ္းလမ္းမက
ပ်ံက်မိုးေတြေပါ့
ဒီလုိမဟုတ္ဘူးလား။

‘မိုးေ၀းေရ …’
ငါတို႔ေတြ အားလံုးဟာ
တစ္ခ်ပ္ေမွာက္ဖဲ၀ိုင္းမွာ …
ငါတို႔အားလံုးရဲ႕ ဖဲေတြက တျခားအိမ္ေတြမွာ
ထြက္ကုန္ၾကၿပီ
ငါတို႔ဖဲေတြဟာ ဆန္းဖဲေတြ မဟုတ္ၾကေတာ့ဘူး
တစ္ခ်ပ္ေမွာက္ ကစားရာမွာ
လုိက္ရဲဖို႔ထက္ ေျပးရဲတာ သတၱိပါ
‘မိုးေ၀းေရ …’
ငါတို႔ေတြ ေျပးၾကစို႔ရဲ႕
ခုေလာက္ဆို
‘ေမာင္ျပည့္မင္းတစ္ေယာက္ ႏွင္းေတြေ၀ေနေရာေပါ့’ ။ ။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
(ျမားနတ္ေမာင္မဂၢဇင္း)