ကက္ဘိနက္ႀကီး နာမည္ႀကီးလည္း …

ကက္ဘိနက္ႀကီး နာမည္ႀကီးလည္း …
စိုင္းအိမ္မြဲ

ဒီရက္ပုိင္းအတြင္း ျပည္ပေရာက္ အစိုးရအသစ္တခု ဖြဲ႕မယ္ဆိုတဲ့ အသံေတြကို တိုးတိုးတဖံု၊ က်ယ္က်ယ္တမ်ဳိး၊ အီးေမးေတြကေနလည္းတဆင့္ ျမင္သိၾကားေနရပါတယ္။ က်ေနာ္အေနနဲ႔က ႏုိင္ငံေရးကို အမ်ားႀကီး နားမလည္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္သားတဦးအေနနဲ႔ စိတ္၀င္စားမိတာေတာ့ အမွန္ျဖစ္ပါတယ္။

က်ေနာ္ မွတ္သားမိသေလာက္ေတာ့ NCGUB ဆိုတဲ့ ျပည္ပေရာက္အစိုးရတခုကို ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲက အေ႐ြးေကာက္ခံထားရတဲ့ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားနဲ႔ ဖြဲ႕ခဲ့တယ္ဆိုတာ ေလာက္ေတာ့ ၾကားဖူးပါတယ္။ ထိုအစိုးရရဲ႕ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဆိုတာ ရိွတယ္လို႔ ၾကားဖူးေပမယ့္ မျမင္ဖူးပါဘူး။

အစိုးရတခု ရိွေနသားနဲ႔ ေနာက္ထပ္အစိုးရတခု ထပ္ဖြဲ႕မယ္ဆိုတာကိုေတာ့ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ လုိက္မီေအာင္ မစဥ္းစားႏုိင္တာ ၀န္ခံပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ကဆိုေတာ့လည္း ပထမရိွထားတဲ့ အစိုးရက အလုပ္မျဖစ္ဘူး အားနည္းေနတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ပိုအလုပ္ျဖစ္မယ့္ အစိုးရမ်ဳိး ထပ္ဖြဲ႕ဖို႔လိုတယ္လို႔ ေျပာၾကပါတယ္။ ေနာက္တခ်က္က လက္နက္ကုိင္ တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႕ေတြက ေခါင္းေဆာင္မ်ားအေနနဲ႔လည္း ဒီျပည္ပေရာက္အစိုးရအေပၚမွာ ခံစားခ်က္မေကာင္းဘူးဆိုတာလည္း ၾကားရပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ က်ေနာ့္အျမင္ကို တင္ျပရရင္ ပထမအစိုးရက အလုပ္မျဖစ္ဘူးဆိုရင္ ေနာက္အစိုးရအသစ္တခု ထပ္ဖြဲ႕မယ့္အစား အဲဒီလက္ရိွအစိုးရကို ျပန္လည္ျပင္ဆင္ တိုးခ်ဲ႕ဖြဲ႕ရင္ေကာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလား ဆိုတဲ့အခ်က္ပါ။

က်ေနာ္တို႔က ျမန္မာျပည္မွာ ဒီမိုကေရစီထြန္းကားဖို႔ လိုလားသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီ က်င့္စဥ္ေတြကို အခုကတည္းက ေလ့က်င့္ပ်ဳိးေထာင္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီ အေလ့အက်င့္ကို လမ္းလြဲေစမယ့္ အျပဳအမူ အက်င့္အၾကံေတြကို အားမေပးသင့္ပါဘူး။ စစ္တပ္က လက္မခံဘူး အသိအမွတ္ မျပဳဘူးဆိုေပမယ့္ ၁၉၉၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲဟာ ျမန္မာျပည္ဒီမိုကေရစီခရီးရဲ႕ မွတ္တုိင္သစ္လို႔ ဆိုႏုိင္ပါတယ္။ ျပည္သူေတြက သူတို႔ဆႏၵကို တင္ျပခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ႏွစ္သက္တဲ့ သူေတြကို ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအျဖစ္ ေ႐ြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခဲ့ၿပီးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

အခုေျပာေနတဲ့ လက္ရိွျပည္ပေရာက္ အစိုးရဟာ အဲသလို ေ႐ြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ျခင္း ခံထားရတဲ့ သူမ်ားနဲ႔ ဖြဲ႕ထားတယ္ဆိုတာေလာက္ေတာ့ က်ေနာ္လည္း သိထားမွတ္ထားမိပါတယ္။ ေနာက္ တုိးခ်ဲ႕ဖြဲ႔စည္းမယ္ဆိုတဲ့ အစီအစဥ္က ျဖစ္ႏုိင္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ပါလာမယ့္ အစိုးရအဖြဲ႕၀င္ ၀န္ႀကီး၀န္ကေလးမ်ားဟာ ျပည္သူက ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ တင္ေျမႇာက္ခဲ့တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ျဖစ္ဖို႔လိုပါတယ္။ လက္သင့္ရာ စားေတာ္ေခၚခ်င္လို႔ ဘယ္သူကမွ ေ႐ြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္မထားတဲ့ သူမ်ားကို အစိုးရ၀န္ႀကီးအဖြဲ႕ထဲမွာ မထည့္သြင္းသင့္ဘူးလို႔ အၾကံျပဳလိုပါတယ္။ ဗိုလ္လိုေျပာရရင္ေတာ့ လူထုေ႐ြးထားတဲ့ အမတ္ေတြနဲ႔ဖြဲ႕တဲ့ ကက္ဘိနက္အဖြဲ႕ေပါ့။

ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္ အစစ္အမွန္ မဟုတ္သူေတြကို ကက္ဘိနက္အဖြဲ႕ထဲ မထည့္သြင္းသင့္ဘူးလို႔ ေျပာရတာက ဒီလိုရိွပါတယ္။ အခုလက္ရိွ စစ္အစိုးရကလည္း ျပည္သူေတြေ႐ြးထားတဲ့ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္ေတြ မပါဘဲ အစိုးရဖြဲ႕ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာ တတုိင္းျပည္လံုး အသိပါ။ သူတို႔ရဲ႕ အမ်ဳိးသားညီလာခံမွာ တက္ေနသူေတြက သူတို႔အႀကိဳက္ ေခါင္းေခါက္ေ႐ြးထားတဲ့ လူေတြ၊ လက္နက္နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လဲထားတဲ့အဖြဲ႕ လူေတြနဲ႔ စစ္ဗုိလ္ေတြ ကိုယ္တိုင္ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ ျပည္သူလူထုက ဒီမိုကေရစီနည္းက် ေ႐ြးေကာက္ထားတဲ့ သူမ်ားမဟုတ္ပါ။ အဲတာကို ဇြတ္အတင္းႀကီး ဘယ္သူသေဘာတူတူ မတူတူ ငါတို႔ဖြဲ႕လို႔ရတယ္ဆိုၿပီး ဒီဘက္နယ္စပ္က လူေတြက ေနာက္အစိုးရအသစ္ ဖြဲ႕မယ္ဆိုရင္ ဗမာစစ္အစိုးအရနဲ႔ ကိုယ္နဲ႔က တတန္းစားတည္း ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာ ဒီမိုကေရစီက်င့္စဥ္ကိုလည္း မ်က္ကြယ္ျပဳရာ ေရာက္ပါတယ္။

ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ အဲဒီလိုဖြဲ႕မယ္ ေျပာေနတဲ့ ေနာက္အစိုးရအသစ္ထဲမွာ အခုနယ္စပ္မွာ ရိွေနတဲ့ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲခ်ဳပ္က အဖြဲ႕၀င္ေတြပါမယ္ဆိုရင္ ျပည္တြင္းအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားနဲ႔ အဖြဲ႕၀င္ထုဆီက ပါ၀င္လိုက ပါ၀င္ႏုိင္တဲ့အေၾကာင္း တရား၀င္ခြင့္ျပဳခ်က္ကို ရထားၿပီးၿပီလား ဆိုတာလည္း စဥ္းစားဖို႔လိုပါတယ္။ ျပည္တြင္းဦးေဆာင္မႈက ခြင့္မျပဳဘဲ ဒီနယ္စပ္က အဖြဲ႕ခ်ဳပ္၀င္ေတြ အစိုးရအသစ္ထဲ ပါလုိက္ရင္ ဒီနယ္စပ္အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဟာ တရားမ၀င္ေတာ့ပါဘူး။ သူ႔ျပည္တြင္းဌာနခ်ဳပ္ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈကို ျငင္းပယ္လုိက္တာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။ ဒါဆိုရင္ ဒီနယ္စပ္က အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၀င္ေတြကို က်ေနာ္တို႔လို ျပည္သူမ်ားက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္မႈေအာက္က အဖြဲ႔၀င္မ်ားအျဖစ္ အသိအမွတ္ မျပဳႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ စစ္တပ္ စကားနဲ႔ေျပာရရင္ နယ္စပ္အဖြဲ႕ခ်ဳပ္၀င္ေတြဟာ တပ္တြင္းပုန္ကန္သူေတြ (သို႔မဟုတ္) တပ္ေျပးေတြလို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈေအာက္မွာ မရိွေတာ့တဲ့ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္၀င္ေတြကို က်ေနာ္တို႔က ဘယ္လိုဆက္ၿပီး ယံုစားရေတာ့မွာလဲ။

ၾကားရတာကေတာ့ အေတာ္ကို စိတ္မေကာင္းစရာပါပဲ။ ေနာက္ဖြဲ႕မယ့္ ျပည္ပေရာက္ အစိုးရသစ္ထဲ ပါ၀င္လိုသူေတြထဲမွာ နယ္စပ္ေရာက္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ အမတ္တခ်ဳိ႕နဲ႔ အမတ္မဟုတ္တဲ့ သာမန္အဖြဲ႕၀င္ေတြလည္း ပါေနတယ္ဆိုတာကို ၾကားေနရပါတယ္။ သူတို႔က အခုလက္ရိွ ရိွေနတဲ့ ျပည္ပေရာက္အစိုးရရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈကို မႀကိဳက္ေတာ့ဘူးလို႔လည္း ဆိုၾကပါတယ္။ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ ေၾကေၾကလည္လည္ မေဆြးေႏြးၾကဘဲ ကိုယ္ႏုိင္ေရးအတြက္ ဟိုလူကို ဆြဲထည့္၊ ဟိုတုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ကို ဆြဲသြင္း လုပ္လာၾကတာ အျပဳသေဘာ မေဆာင္ပါ။ အငွားဗုိက္နဲ႔ ဓားအထိုးခံသလိုမ်ဳိးလည္း ျဖစ္ေနပါတယ္။ အႏုိင္ရ ၿပီးစတမ္း လုပ္သလိုမ်ဳိး ျဖစ္ေနပါတယ္။ တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား အေနနဲ႔လည္း ကိုယ္က ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မဟုတ္ဘဲ ကက္ဘိနက္အဖြဲ႕ထဲမွာ နာမည္ခံ ၀န္ႀကီးလုပ္ဖို႔ မသင့္ေတာ္ပါဘူး။ အဲဒီလိုက်င့္စဥ္ကို အခုလက္ခံလုိက္ရင္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ မဟုတ္တဲ့ အျခားတုိင္းရင္းသားမ်ားထဲက ေနာင္မွာသူတို႔လည္း ၀န္ႀကီး၀န္ကေလး လုပ္ခ်င္တယ္ဆိုၿပီး ျဖစ္လာရင္ ဘယ္လိုေျဖရွင္းၾကမလဲ။ ရင္ေလးစရာႀကီးပါ။ အဲသလို ဆိုလုိက္လို႔ က်ေနာ္ ဒီစာကိုေရးေနတာ လက္ရိွ ျပည္ပေရာက္အစိုးရကို ေထာက္ခံလို႔ ေရးေနတာမဟုတ္ပါ။

လက္ရိွ ျပည္ပေရာက္အစိုးရလည္း သူမစြမ္းေဆာင္ႏုိင္ရင္ တေန႔သူ႔အလိုလို ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တမင္တြန္းခ်စရာေတာင္ လိုမယ္မထင္ပါဘူး။

ေနာက္တခ်က္လည္း အဲဒီလို ျပည္ပေရာက္ အစိုးရအသစ္ဖြဲ႕လုိက္ရင္ ျမန္မာျပည္ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ ပိုျမန္ဆန္သြားမယ္လို႔ ဘယ္သူက အာမခံမွာလဲ။ အဲဒီအစိုးရအသစ္ေၾကာင့္ အတြင္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ကို မထိခုိက္ႏုိင္ဘူးလား။ ႏုိင္ငံတကာ အစိုးရမ်ားက အဲဒီအစိုးရသစ္ကို လက္ခံပါသလားဆိုၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ကို ေမးလာရင္ အထဲက သူတို႔ဘယ္လိုေျဖမွာလဲ။ က်ေနာ္မွတ္မိသေလာက္ကေတာ့ ဒီစက္တင္ဘာလႈပ္ရွားမႈအၿပီးမွာ တျပည္လံုးဆုိင္ရာ အသြင္ေဆာင္တဲ့ တပ္ေပါင္းစုႀကီးမ်ဳိးဖြဲ႕ဖို႔ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေဟာင္းေက်ာ္ေဇာက အၾကံေပးတာကိုေတာ့ ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ ျပည္ပေရာက္ အစိုးရအသစ္ဖြဲ႕ဖို႔ ဆိုတာမ်ဳိးေတာ့ သူလည္း အၾကံမေပးဖူးပါဘူး။ ျပည္တြင္းက အထင္ကရ ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားကေနၿပီး အစိုးရအသစ္ဖြဲ႕ဖို႔ဆိုတာလည္း ေျပာသံမၾကားဖူးပါဘူး။

ထပ္ၾကားရတဲ့ သတင္းကေတာ့ အဲဒီလို ျပည္ပေရာက္ အစိုးရအသစ္ႀကီးဖြဲ႕လုိက္ရင္ ႏုိင္ငံျခား တုိင္းျပည္ေတြကေန ကူညီမယ့္ ေငြေတြက အလံုးလုိက္အခဲလုိက္ ေရာက္လာမယ္ဆိုၿပီးလည္း သတင္းေျပးေနပါတယ္။ ေငြသံၾကားေတာ့ ေလာဘတက္ၾကတယ္လို႔ စြပ္စြဲတာကိုေတာ့ မႀကိဳက္လည္း မတတ္ႏုိင္ပါဘူး။ အီရတ္မွာ ေငြပံုသံုးၿပီး အင္အားႀကီးႏုိင္ငံေတြ လုပ္ေနတယ္ဆိုေပမယ့္ ဒီမိုကေရစီအရိပ္ေတာင္ မသမ္းေသးပါဘူး။ ေန႔တိုင္းေသြးေျမက်ေနတဲ့ အေျခအေနကိုသာ ရင္ဆုိင္ေနရတာ အားလံုးအျမင္ပါပဲ။ ေငြရမွာေၾကာင့္ အစိုးရသစ္ဖြဲ႕မယ္ဆိုတဲ့ အၾကံကလည္း အဆင့္နိမ့္တဲ့ အၾကံပါ။ ဒါေပမယ့္ သမၼတ၊ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္၊ ၀န္ႀကီး၀န္ကေလး ရာထူးမ်ဳိးေတြမွာ အ႐ူးအမူး ျဖစ္ေနသူေတြ ရိွေနသမွ်ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာျပည္ သားေတြလည္း အစိုးရႏွစ္ခုအၾကားမွာ အရွက္ကြဲ ဂုဏ္ငယ္ၾကရမွာ ေသခ်ာပါတယ္။

တုိင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္အခ်ဳိ႕ကလည္း ဒီလိုဖြဲ႕ဖို႔ သေဘာတူတယ္ဆိုတာ အသံေတြ ထပ္ထြက္လာျပန္ပါတယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ ေမးရမယ့္ ေမးခြန္းေတြ ေပၚလာပါတယ္။ မဲေဆာက္၊ မယ္ေဟာင္ေဆာင္က တုိင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေျပာတာလား။ SSA ေတာင္ပုိင္းက ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့ ကာနယ္ယြတ္ဆတ္က အဲဒီအစိုးရအဖြဲ႕သစ္မွာ ပါမတဲ့လား။ ကုိင္း … ပါၾကမယ္ပဲ ဆိုပါေတာ့။ အဲဒီေခါင္းေဆာင္ေတြက လက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားက ေခါင္းေဆာင္ေတြဆိုေပမယ့္ ဒီမိုကေရစီနည္းအရ လူထုမဲဆႏၵနဲ႔ ေ႐ြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ခံထားရတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္မ်ား မဟုတ္ပါ။ ေက်ာင္းသားအဖြဲ႕က ေခါင္းေဆာင္ေတြကိုလည္း ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေနရာေတြ၊ ၀န္ႀကီးေနရာေတြ ေပးမွာလား။ ေပးရင္ေကာ သူတို႔က အဲဒီ့ရာထူးေတြကို ယူမလား။ ယူရင္ေကာ။ သူတို႔လည္း လူထုက ေရြးေကာက္ထားတဲ့ သူေတြ မဟုတ္ပါ။ သူတို႔လူနည္းစု အဖြဲ႕အစည္းအတြင္းမွာသာ ေ႐ြးခ်ယ္ခံထားရတဲ့ သူမ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ စုိးရိမ္ေသာက ျဖစ္စရာေတြကလည္း ရိွပါေသးတယ္။ လက္ရိွ ျပည္ပေရာက္ အစိုးရဖြဲ႕ၿပီးေတာ့ ဘာမွ မၾကာလုိက္ပါဘူး။ အမတ္ႏွစ္ေယာက္ စစ္အစိုးရဆီမွာ လက္နက္ခ်သြားခဲ့တာ မွတ္သားဖူးပါတယ္။ ေနာက္အေတာ္ၾကာေတာ့ ေနာက္ထပ္ အမတ္တေယာက္ ထပ္ၿပီး လက္နက္ခ်တာ ၾကားရပါတယ္။ တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႕ေတြလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အမည္တပ္ၿပီး စစ္အစိုးရနဲ႔ ေပါင္းသြားခဲ့တာေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ လက္နက္မခ်ေသာ္လည္း တတိယႏုိင္ငံေတြကို ထြက္ခြာသြားတဲ့ တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြေရာ၊ ဗမာေခါင္းေဆာင္ေတြေရာ အမ်ားႀကီးပါ။ ဒါေၾကာင့္ အဖြဲ႕အစည္းေတြပံု ပ်က္ကုန္ၾကပါတယ္။

ကိုင္း အခုဖြဲ႕မယ္ ေျပာေနတဲ့ ျပည္ပေရာက္ အစိုးရအသစ္ႀကီးမွာလည္း ကက္ဘိနက္၀န္ႀကီး ၀န္ကေလးေတြ စစ္အစိုးရဆီကို လက္နက္ခ်တဲ့သူ ရိွမလာႏုိင္ဘူးလို႔ ဘယ္သူအာမခံမွာလဲ။ အစိုးရဖြဲ႕လုိက္ၿပီး ကိုယ္ထင္သလို စားေပါက္မပြတဲ့ ၀န္ႀကီး၀န္ကေလးမ်ားထဲက ေနာက္ထပ္ တတိယႏုိင္ငံကို အၿပီးထြက္ခြာမယ့္သူေတြ ရိွလာတယ္ ဆိုရင္ေကာ။ ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲ။ ဒီထက္ဆုိးတာလည္း ရိွႏုိင္ေသးတယ္။ ဘယ္ကိုမွလည္း အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ သြားလို႔မရ။ စားေပါက္ကလည္း မေခ်ာင္တဲ့ ၀န္ႀကီး၀န္ကေလးေတြက ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္းထဲမွာ ျဖစ္ေနတာေတြကို ကုိယ္မီွတင္း ေနထုိင္ရတဲ့ ႏုိင္ငံရဲ႕ ေထာက္လွမ္းေရးအတြက္ သတင္းေပး ျဖစ္မသြားဘူးလို႔ အာမခံႏုိင္သလား။ နည္းနည္း အဆင့္ျမင့္တဲ့ သူေတြကေတာ့ သံ႐ံုးေတြအႀကိဳက္ လခစား သတင္းေပးတဲ့သူေတြ ျဖစ္မသြားႏုိင္ဘူးလို႔လည္း ဘယ္သူေျပာႏိုင္မလဲ။ အထူးသျဖင့္ တ႐ုတ္သံ႐ံုးနဲ႔ အိႏိၵယသံ႐ံုး။

အစိုးရဖြဲ႕မွ စစ္အစိုးရကို တုိက္လို႔ရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အားလံုးညီၫြတ္ဖို႔သာ လိုပါတယ္။ အစိုးရဆိုတဲ့အထိ နာမည္တပ္ၿပီး လုပ္မွမဟုတ္ပါဖူး။ ျပန္ေျပာရရင္ ရင္ေတာင္ နာေလာက္ပါတယ္။ ျပည္ပေရာက္အစိုးရကို လက္ခံၿပီး ဖြဲ႕ေပးၿပီးလို႔ ဘာၾကာလို႔လဲ ကရင္တို႔ရဲ႕ မာနယ္ပေလာဌာနခ်ဳပ္ စစ္အစိုးရလက္ထဲ က်သြားခဲ့တာပဲ။ အခု ျပည္ပေရာက္ အစိုးရအသစ္တခု ထပ္ဖြဲ႕လုိက္လို႔ကေတာ့ ေနာက္ဆံုးက်န္ေနေသးတဲ့ တမူးဖိုးတမတ္ဖိုး ေနရာေလးေတြပါ ျပဳတ္မသြားႏုိင္ဘူးလို႔ အဲဒီအစိုးရအသစ္ေခါင္းေဆာင္က တာ၀န္ယူမွာလား။ အစိုးရအသစ္ဖြဲ႕လုိက္ရင္ ရန္သူျဖစ္တဲ့ စစ္အစိုးရက ဒီအတုိင္းလက္ပုိက္ ၾကည့္ေနမွာ မဟုတ္ဘူး စစ္ေရးအရ အကုန္၀င္တုိက္ဖို႔ ႏုိင္ငံေရးအခြင့္အလမ္း ရသြားႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီလိုလာတုိက္ရင္ ကိုယ္ကလက္ေတြ႕မွာ တကယ္ ျပန္တုိက္ႏုိင္သလား။ စဥ္းစားစရာေတြ အမ်ားႀကီးရိွပါတယ္။ ေခါင္းေအးေအးနဲ႔ စဥ္းစားဖို႔ တိုင္းရင္းသားေရာ ဗမာေခါင္းေဆာင္ေတြကိုပါ တုိက္တြန္းလိုပါတယ္။

ေနာက္ဆံုးတင္ျပလိုတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ အခုဖြဲ႕ခ်င္ေနတဲ့ ျပည္ပေရာက္ အစိုးရသစ္ႀကီးမွာ တုိင္းရင္းသားေခါင္း ေဆာင္မ်ားလည္း ပါမယ္လို႔ ၾကားထားပါတယ္။ တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ အမ်ားစုဟာ လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ႕ေတြမွာ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္နက္ကုိင္တယ္ဆိုရင္ ႏုိင္ငံတကာ အကူအညီ မေပးေတာ့ဘူးဆိုတာ အေမရိကန္က တုိက္ႀကီးႏွစ္လံုး အတုိက္ခံရလို႔ ၿပိဳက်သြားကတည္းက ပိုခုိင္မာလာတဲ့ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားရဲ႕ ေပၚလစီျဖစ္ပါတယ္။ အစိုးရအသစ္ႀကီးထဲမွာ လက္နက္ကုိင္တပ္ေတြ ပါေနမွေတာ့ ဘယ္ကေငြ အလံုးအရင္းနဲ႔ လာေတာ့မွာလဲ။ တြက္ေရး စက္သူေဌး ျဖစ္ေနမွာကို စိုးရိမ္မိပါတယ္။

အစိုးရဆိုတဲ့ နာမည္ကိုလည္း မမက္ေမာၾကပါနဲ႔။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္၊ ၀န္ႀကီး၀န္ကေလး ရာထူးမ်ားကိုလည္း မခံုမင္ၾကပါနဲ႔။ မံုဆီေက်ာ္ ဘယ္ေနမွန္း မသိတဲ့ အလုပ္ထက္ ေသခ်ာတဲ့ လက္ေတြက်တဲ့ အလုပ္မ်ား လုပ္စရာ အမ်ားႀကီးရိွပါေသးတယ္လို႔ အၾကံေပးပါရေစ။ တဦးနဲ႔တဦး မလွည့္စားတဲ့၊ အကြက္မ႐ိုက္တဲ့၊ မက္လံုးမေပးတဲ့ ညီၫြတ္ေရးမ်ဳိး တည္ေဆာက္ၾကပါလို႔ ထပ္မံတုိက္တြန္းပါတယ္။

အင္း … သူမ်ားကို ေျပာရင္းေျပာရင္းနဲ႔ ကက္ဘိနက္အဖြဲ႕ဆိုတာကို ကိုယ္တုိင္ေတာင္ ခံတြင္းေတြ႕လာသလိုပဲ။ စုိင္းအိမ္မြဲတို႔လည္း ၀န္ႀကီးတေနရာေလာက္ (အဲေလ … ေယာင္လို႔) ၀န္ကေလး တေနရာေလာက္မ်ားရရင္ ေမာတို႔ဌာေနကို ကုိယ္စားျပဳၿပီး လုပ္စမ္းၾကည့္ခ်င္တယ္။ တုိင္းျပည္အတြက္ ေျပာတာပါ။ အဲဒီအခါက်ရင္ ဒီစာကိုလည္း ျပန္႐ုပ္သိမ္းေပးပါ့မယ္လို႔ …။

စုိင္းအိမ္မြဲ

ျဖည့္စြက္ေဆြးေႏြးခ်က္ ။ ။ ဤေဆာင္းပါးသည္ စာေရးသူ၏ အာေဘာ္သာျဖစ္ေၾကာင္း ဦးစြာေျပာၾကားလုိ ပါသည္။

ဤေဆာင္းပါးႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ က်ေနာ္၏ အျမင္ကို အနည္းငယ္ ျဖည့္စြက္ ေဆြးေႏြးခ်င္ပါသည္။ က်ေနာ္၏ သေဘာထားကို ေဆြးေႏြးရလွ်င္ စင္ၿပိဳင္အစိုးရဖြဲ႕၍ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ျခင္း ဆိုသည္ကို စစ္အစိုးရ ျဖဳတ္ခ်ေရးအတြက္ အသံုး၀င္မည့္ နည္းဗ်ဴဟာတရပ္အျဖစ္ လက္ခံပါသည္။ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရးနည္းလမ္း ေအာင္ျမင္ႏိုင္ေခ် နည္းပါးမႈႏွင့္ နအဖ၏ လမ္းျပေျမပံုအစီအစဥ္ကို လက္မခံႏိုင္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ဤထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ျခင္း နည္းလမ္းကို စဥ္းစားရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ျပည္တြင္း၌ စင္ၿပိဳင္ဖြဲ႕၍ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ စိန္ေခၚမွသာလွ်င္ အက်ဳိးထူးမည္ဟု ထင္ျမင္မိပါသည္။ ထိုသို႔ အစိုးရဖြဲ႕မည့္ အုပ္စုအေနႏွင့္ စင္ၿပိဳင္ဖြဲ႕ရသည့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္အား အထိန္းသိမ္းခံေနရသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား၊ ျပည္တြင္းျပည္ပ အင္အားစုအသီးသီးႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာက ေထာက္ခံေအာင္ ႀကိဳတင္အသိေပး ညႇိႏႈိင္းေဆြးေႏြးမႈေတြ လုပ္ဖို႔လိုမည္ျဖစ္ပါသည္။ (စင္ၿပိဳင္ဖြဲ႕ရာတြင္ အမ်ားကလက္ခံသည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ပါ၀င္ရန္ႏွင့္ လံုျခံဳသည့္ေနရာမွ စိန္ေခၚေၾကညာရန္လည္း အထူးအေရးႀကီးသည္ဟု ျမင္ပါသည္)

ထိုသို႔ ျပည္တြင္းျပည္ပ အင္အားစုအားလံုး၏ တညီတၫြတ္တည္း ေထာက္ခံမႈကို ရရွိေအာင္ ႀကိဳးပမ္းၿပီးလွ်င္ နအဖစစ္အုပ္စုအား သူပုန္အုပ္စုအျဖစ္ ေၾကညာ၍ ကုလသမဂၢထံ စစ္ေရးအရ ၾကား၀င္အကူအညီေပးဖို႔ အလ်င္အျမန္ ေတာင္းခံရပါမည္။ ထို႔ေနာက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏိုင္ငံအက်ဥ္းသားမ်ားကို လြတ္ေျမာက္ေရးကို လုပ္ေဆာင္ရပါမည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္လာလွ်င္ အားလံုးပါ၀င္ႏိုင္မည့္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးမႈမွတဆင့္ အမ်ားသေဘာတူလက္ခံသည့္ ၫြန္႔ေပါင္းအစိုးရသစ္ ထပ္မံဖြဲ႕စည္းဖို႔ လိုမည္ျဖစ္ပါသည္။ ထိုၫြန္႔ေပါင္းအစိုးရမွတဆင့္ လြတ္လပ္၍ တရားမွ်တသည့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ က်င္းပေရးဆီသို႔ ဦးတည္ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ (ျပည္ပအင္အားစုမ်ားအေနႏွင့္ ေၾကညာမည့္ စင္ၿပိဳင္အစိုးရဖြဲ႕ကို အားလံုးက ေထာက္ခံမႈျပဳေအာင္သာ ၀ုိင္း၀န္းစည္း႐ံုးလံႈ႕ေဆာ္ေပးသင့္ သည္ဟု ႐ိုးသားစြာ ထင္ျမင္မိပါသည္။)

ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ