ရမ္ဘိုခြဲသြားေသာ အသည္းမ်ားကိုေမႊး
ဒိုင္းေညာင့္ ... ဒိုင္းေညာင္ ... ဒိုင္းေညာင့္ ... ဒက္ ... ဒက္ … ဒက္ ...ဒက္..... ဒဂီးညိဳ႕ ... ဒဂီးညိဳ႕ ... ရႊီး ... ေျဖာင္း ... ၀ုန္း ... အုန္း ... ဒုန္း ...။ လက္ထဲက ေျပာင္းဖူးေပါက္ေပါက္ေတာင္ ပါးစပ္ထဲ မွားသြင္းမိမတတ္ ... ပိြဳင့္ဖိုက္ ေသနတ္ႀကီးျဖင့္ ပစ္ေနေသာ ဦးရမ္ဘိုႀကီး ...။ က်ေနာ့္ ညီေလးလို ခင္မင္ရေသာ မ.က.ဒ.တ ရဲေဘာ္တစ္ဦး ဂ်ီသရီး ထိမွန္ၿပီး သူ႔ကတုတ္က်င္းေလးက ၿငိမ္သက္သြားေသာ ေသနတ္သံ ...။ သံလြင္ေခ်ာင္းေဘးက တိုင္းရင္းသူေလးအေလာင္း ...။
မုဒိမ္းက်င့္ခံရသျဖင့္ ေယာင္ကိုင္းစုတ္ျပတ္ေနေသာ ေပါင္နွင့္ ဆီးခံုေလးမ်ား ... ညႇိဳးငယ္ ရွက္႐ြံ႕ရင္း ဘာကိုမွ မယံုၾကည္နိုင္ေတာ့ေသာ စိတ္ျဖင့္ မ်က္ရည္တလည္လည္နွင့္ အံတင္းတင္းႀကိတ္ရင္း ေဆးမွဴး ေဆးထည့္ေပး ေနသည္ကို မ်က္နွာလႊဲ ငိုယုိေနေသာ ရွမ္းမေလးမ်ား ... ကယားမေလးမ်ား … ကရင္မေလးမ်ား ... မြန္မေလးမ်ား ...။
ေငြေရာင္ပိတ္ကားေပၚမွ လႈပ္ရွားကြက္ေတြသည္ က်ေနာ့္အာ႐ံုတြင္ ထင္ရွားတလွည့္ ေမွာင္ရီတခါျဖင့္ ... အာ႐ံုပိတ္ကားေပၚက ကိုယ္တိုင္ ျဖတ္သန္းနာက်င္လာခဲ့ရေသာ အတိတ္ျဖစ္ရပ္မ်ားျဖင့္ ျပကြက္တို႔ ေရာယွက္သြားေတာ့၏။
က်ေနာ္ ႐ုပ္ရွင္မၾကည့္ခင္ ျမန္မာအင္တာနက္ စာမ်က္နွာမ်ားအား ဖတ္ေလ့ရွိသည့္အတိုင္း ၀င္ဖတ္ေတာ့ အသည္းနာ ေၾကကြဲ မျမင္ရဲ နာက်င္ ဖီလင္ေတြ တက္ေနသည့္ အေရးအသားတစ္ခုအား ေနာင္ေတာ္တေယာက္ ေရးထားသျဖင့္ ၾကည့္ရမည္ကိုေတာ့ နည္းနည္း ေျခတြန္႔ဖင့္ႏႊဲေနခဲ့မိသည္။ ေလးလည္းေလးစား၊ အထင္လည္း အင္မတိ အင္မတန္ႀကီး၊ အားလည္း အားကိုးမိေသာ ေနာင္ေတာ္၏ အေရးအသားမ်ားကလည္း က်မ္းကိုးက်မ္းကားျဖင့္ ခမ္းနားလွဘိျခင္း ...။
က်ေနာ္ ပညာတတ္တစ္ေယာက္ မဟုတ္ပါ။ က်ေနာ္ ႐ုပ္ရွင္မ်ားမ်ား မၾကည့္ဖူးပါ။ က်ေနာ္ ရမ္ဘို႐ုပ္ရွင္ကားမ်ားအား ကေလးႀကိဳက္႐ိုက္ကူးေသာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း လႈပ္ရွားမႈအသားေပး ဇာတ္ကားမ်ားအျဖစ္သာ အၾကမ္းဖ်င္း သိရွိထားပါသည္။သို ့ေသာ္ သည္တခါေတာ့ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ အေၾကာင္းပါသည့္အတြက္ သြားၾကည့္မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ကာ အေဖာ္မပါ တေယာက္ထဲ သြားၾကည့္ျဖစ္ရင္း ရမ္ဘိုကားနွင့္အတူ စိတ္အာ႐ံုထဲမွ ျဖတ္သန္းခဲ့ရေသာ ပံုရိပ္မ်ားအား တပါတည္း ျမင္ေယာင္မိပါသည္။
တကယ္ေတာ့ ရမ္ဘိုကားထဲကလို န.အ.ဖ စစ္တပ္သည္ အပင္ပန္းခံကာ ေက်း႐ြာျပည္သူလူထု၏ အေလာင္းမ်ားအား ႀကိဳးဆြဲခ်ကာ မထားခဲ့ပါ။ ေျမႀကီးတြင္ပင္ ေခြးေသ၀က္ေသ ထားခဲ့ပါသည္။ ဒီတင္ျပပံုက နည္းနည္း န.အ.ဖ ကို အပ်င္းမႀကီးေသာ လူသတ္သမားအျဖစ္ ျမင္ထားသည္ထင့္ ...။ န.အ.ဖ က က်ေနာ့္ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ တေယာက္အား မေသမရွင္ ရင္ကိုခြဲကာ အသည္းကို ထုတ္ၿပီး ေပါင္းေလာင္းႏွင့္ ေညာင္ေလးပင္ ေဒသ ေက်းရြာလူထုအား ျပခဲ့သည့္အျဖစ္မိ်ဳးကို သူတို႔ မသိနိုင္ၾကသျဖင့္ မပါလာေသးပါ။
တ႐ြာလံုးကိုဖမ္း ေယာက်ၤားမ်ားကို ႐ြာျပင္တြင္ခ်ဳပ္၊ မိန္းမမ်ားကို ဆယ္နွစ္သမီး ကေလးငယ္မွ ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ အဖြားႀကီးအထိ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ား ဘုရားေက်ာင္းမ်ားေပၚတြင္ စိမ္ေျပနေျပ မုဒိမ္းက်င့္ခဲ့သည့္ အခန္းမ်ား မပါပါ။ ေတာ္ေတာ္ လိုေနပါေသးသည္။
တျမန္ေန႔က ဘေလာ့တခုကို မိတ္ေဆြတေယာက္က ျပသျဖင့္ သြားၾကည့္မိသည္။ ထိုဘေလာ့တြင္ ေရးသားထားေသာ ရမ္ဘိုအေၾကာင္းကိုလည္း ဖတ္ရျပန္ပါသည္။
ထိုဘေလာ့ဂါ ဘာကို ဆိုလိုခ်င္သည္မသိ။ စက္တင္ဘာ ေ႐ႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကာလ မတိုင္ခင္ကတည္းက တည္ရွိေနေသာ သူ႔ဘေလာ့တြင္ တခ်က္ကေလးမွ် သူ မေရးသားခဲ့။ တခ်က္ကေလးမွ် န.အ.ဖ စစ္အာဏာရွင္၏ ဆိုးယုတ္ ေမာက္မာ ပက္စက္ေသာ လူသတ္ကြင္းကို မေ၀ဖန္ခဲ့။ ေအာ္ တကယ္လုပ္ျပလို႔ ႐ုပ္ရွင္မဟုတ္သျဖင့္ မေ၀ဖန္ခဲ့ျခင္းမ်ားလား...။ ဆက္မေတြးလိုေတာ့ ဉာဏ္မမီသျဖင့္ မေတြးတာဘဲ ေကာင္းသည္။ ဘေလာ့ဂါကိုယ္တိုင္ သိမယ့္ကိစၥမ်ား ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
ရမ္ဘိုသည္ ေဟာလိ၀ုဒ္မွ တင္ျပေသာ ဇာတ္ကားျဖစ္သည္။ ေဟာလိ၀ုဒ္သည္ ေငြကို ႐ုပ္ရွင္အနုပညာျဖင့္ ရွာေသာ သူမ်ား၏ ရပ္၀န္းျဖစ္သည္။ ဒီေတာ့ သူတို႔အေနျဖင့္ ေငြရွာၾကျခင္းျဖစ္သည္။ အမွန္တရားေပၚ အေျခခံသည့္ စိတ္ကူးယဥ္ ဇာတ္လမ္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ စိတ္ကူးယဥ္ သူရဲေကာင္းဇာတ္လမ္းထဲတြင္ တကယ့္ျဖစ္ရပ္မ်ားျဖစ္ေသာ သံဃာေတာ္မ်ားအား ႐ိုက္ပုတ္သတ္ျဖတ္ေသာ ျပကြက္မ်ား နယ္စပ္ေဒသ တိုင္းရင္းသားမ်ားအား သုတ္သင္သတ္ျဖတ္ေသာ ျပကြက္မ်ားကေတာ့ အမွန္တရားမ်ား ျဖစ္သည္။ ထိုအမွန္တရားမ်ားအတြက္ေရာ အသည္းကြဲၾကပါသလား ...။
လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နွင့္ အနိုင္ရပါတီ အစိုးရျဖစ္ရမည့္ပါတီ (အတိုက္အခံ မဟုတ္ပါ၊ အတိုက္အခံဆိုေသာ ေ၀ါဟာရသည္ နိုင္ငံေရးပါတီ ႏွစ္ရပ္ၾကားတြင္သာ ရွိသည္)၏ စည္း႐ံုးေရးခရီးစဥ္
တြင္ န.အ.ဖ ၏ ယုတ္မာရက္စက္စြာ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ခ်က္မ်ား ...၊ စက္တင္ဘာတြင္ သံဃာေတာ္မ်ားနွင့္ လူထုတရပ္လံုးအား ေသနတ္ျဖင့္ခ်ိန္ကာ ႐ိုက္နွက္သတ္ျဖတ္ျခင္းမ်ားအတြက္ အသည္းကြဲၾကပါသလား ...။
နွစ္နွစ္ဆယ္၀န္းက်င္ ဗိုလ္က်အနိုင္က်င့္ ယုတ္မာရက္စက္ေနေသာ န.အ.ဖ တပ္ဖြဲ႔၀င္တို ့ စိတ္ကူးယဥ္ ဇာတ္လမ္းေလးတခုတြင္ တကယ္မဟုတ္သည့္ ပစ္ခတ္သ႐ုပ္ျပမႈေလးကိုပင္ အသည္းကြဲေနၾကသည္ ဆိုလွ်င္ျဖင့္ ...။
“အသည္းကြဲ ... ေနရမလား ... အသည္းကြဲ ေနရမလားကြယ္ ... ငါ့ကိုခ်စ္ရင္ မနမ္းပါနဲ႔ ... မ်က္ရည္မ်ားနဲ႔ မနမ္းပါနဲ႔ ....” ဟူေသာ ေကာ္ပီသီခ်င္းေဟာင္းတခုကို ဆိုရင္း ႐ုပ္ရွင္႐ံုထဲမွ ထြက္လာခဲ့မိပါေတာ့သည္။
ကိုေမႊး
Posts
7 comments:
http://ainchannmyay.blogspot.com/search/label/%E1%80%BB%E1%80%99%E1%80%94%E1%80%B9%E1%80%99%E1%80%AC%E1%82%94%E1%80%A1%E1%80%B1%E1%80%9B%E1%80%B8
http://ainchannmyay.blogspot.com/2007/09/blog-post_29.html
http://ainchannmyay.blogspot.com/2007/09/blog-post_27.html
http://ainchannmyay.blogspot.com/2007/08/blog-post_25.html
http://ainchannmyay.blogspot.com/2007/09/blog-post_24.html
အကိုေရ
သူ ျမန္မာ့အေရး အေၾကာင့္ အသည္းကြဲဘူးတယ္ ဆိုတာ သိေအာင္ လင့္ေတြ လာပို ့ေပးတာပါ။ အကို ဘယ္လိုရပ္တည္ ခ်က္နဲ ့ ေရးတယ္ ဆိုတာ က်ေနာ္ သိေပမဲ့ တကယ္ ဥာဏ္ရည္ႏွိမ့္ပါးတဲ့ လူေတြ က သူကို တံဆိပ္တစ္ခု ကပ္မွာကို မလိုလားလို ့ သိေစခ်င္လို ့ပို ့ေပးတာပါ
Ko mwe, you should ask your brother,Are you film critic or political activist? Using or mentioning many references is to justify their arguement or view by the authors.
ကိုေမႊးက ဘယ္သူဆိုလိုမွန္းမသိဘူး
မိုးထက္ေနလုပ္မွ ဘဲ လူေတြ အထင္လြဲ ကုန္ဦးမယ္
ကိုေမႊးက တျခားလူကို ရည္စူးရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ
ၾကားထဲက မဏာဝင္ယူေနတယ္
အဲဒါအတြက္ ၂ မွတ္ေပးလိုက္တယ္
အဆင္ေျပမွာပါ ၊ ေက်နပ္ေတာ႔
ဘာကိုဘာကစျပီးေတာ့ေျပာရမွန္းေတာ့မသိဘူးဗ်ာ၊
ေျပာခ်င္တာကေတာ့တစ္ခုဘဲရိွတယ္၊
ရမ္ဘိုကသူအလုပ္သူလုပ္သြားတာဘဲလို ့ျမင္ပါတယ္၊
စစ္သားေတြေသတာ၊သတ္ခံရတာနဲ ့ ့ေျပာၾကဆိုၾကလိုက္တာကိုၾကည့္ျပီးေတာ
့ခံစားခ်က္ေတြတင္လိုက္
ၾကတာ၊အသဲေတြကြဲေနတာေတြေရးေနၾကတာ၊ျမန္မာနိုင္ငံသားတစ္ေယာက္အေနနဲ ဆပ္ဆပ္ထိမခံနိုင္ေအာင္ျဖစ္ေနၾကတာ၊
ေနရာေဒသေျပာင္းသြားလို ့ေျပာတာလား၊ဒီထက္ပိုျပီးေျပာရရင္ အိမ္သာတက္ရ တာမတူေတာ့လိုမ်ား
ေျပာင္းသြားတာလားလို ့
ေသခ်ာတာကေတာ့အိမ္သာတက္ရ တာမတူေတာ့လို ့ဆိုတာကေတာ့အမွန္ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္......
အိမ္သာလို ့ေရးတာရိုင္းတယ္မထင္ပါနဲ ့ ့ကြ်န္ေတာ္ဆိုလိုတာက မ်ားေသာအားျဖင့္ဗမာျပည္လူမဴိးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား
ယဥ္ပါးလာၾကတာက ေဆာင့္ေဆာင့္ထိုင္ေသာ္အေလ့အက်င့္မွ
ဘိုထိုင္ကို..(အဆင္ေျပစြာထိုင္ခံုသဖြယ္ထိုင္ရေသာ)
ေရာက္သြားေတာ့ ေျပာင္းလဲသြားေသာလူစိတ္ေပါ့ဗ်ာ၊
ကိုေမႊး အသည္းကြဲ ေဆာင္းပါးကို ေရးထားတာ
ကိုေအာင္သူျငိမ္း ရဲ ့ မဇၨိမ က ရမ္ဘို ့ရဲ ့စစ္ပြဲ ေဆာင္းပါး http://www.mizzimaburmese.com/content/view/527/4/ ရယ္
မအိမ္ခ်မ္းေျမ ့ ရဲ ့ ဘေလာ့က ငါးၾကင္းဆီႏွင့္ ငါးၾကင္းေၾကာ္ခံရျခင္း ေဆာင္းပါး http://ainchannmyay.blogspot.com/2008/02/blog-post.html ရယ္
အေပၚ ျပန္ေခ်ပထားခ်င္း ျဖစ္တယ္။
ဗမာစာကို ဗမာလို မတတ္တဲ့လူေတြ က အမ်ားၾကီးျဖစ္တာေၾကာင့္ ကိုေမႊးေရးတဲ့ ေဆာင္းပါးကို ဖတ္ၿပီး အိမ့္ခ်မ္းေျမ ့ကို တခုခုတံဆိပ္ အကပ္ခံရမွာ စိုးရိမ္တဲ့ အတြက္
က်ေနာ္ လင့္ေတြ ေပးထားတာျဖစ္တယ္။
က်ေနာ္ နားလည္တာကိေတာ့ ကိုေအာင္သူၿငိမ္၊ ကိုေမႊးနဲ ့ ၊ မ အိမ့္ခ်မ္းေျမ ့တို ့ သံုးဦးဟာ အယူအဆေရးရာ ေဆြးေႏြးေနၾကတယ္လို ့ျမင္တယ္။
အယူအဆေရးရာ အကြဲ အလြဲကို ပုဂၢိဳလ္ေရး အကြဲ အလြဲ အသြင္၊ ဝါဒေရး အကြဲအလြဲ အသြင္ ေတြကေန ႏိုင္ငံေရးခံ ယူခ်က္ေတြ အထိျဖစ္ေအာင္ ၾကားဝင္တြန္းမဲ့
ပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ ့အေပါက္ေတြ ၊ လက္ေတြကို ေၾကာက္လုိ ့ က်ေနာ္ ဝင္ေရးတာျဖစ္တယ္။
ဒီလုပ္ရပ္နဲ ့ပတ္သက္လို ့ က်ေနာ္ တာဝန္ယူႏိုင္တဲ့ အတြက္ မိုးထက္ေန ဆိုတဲ့ နာမည္နဲ ့တရားဝင္ေျပာတာ ျဖစ္တယ္။
လူတစ္ေယာက္ရဲ ့ ရပ္တည္ခ်က္ ေသခ်ာေလ့လာၿပီးမွ ေျပာေစခ်င္ပါတယ္။
စစ္တပ္လုပ္သမွ် ႐ႈံခ်၊ စစ္တပ္ကို ဆန္ ့က်င္တဲ့ ဘယ္အရာမဆိုေထာက္ခံ မွ ေတာ္လွန္ေရးကို အားေပးသူ၊ ကူညီသူ ဒါမွ မဟုတ္ေတာ္လွန္ေရး သမားျဖစ္တယ္ ဆိုရင္
အဲဒီ ေတာ္လွန္ေရးသမား၊အားေပးသူ၊ ကူညီသူ ဆိုတဲ့ စာရင္းထဲ ကက်ေနာ့ကို ဖ်က္လိုက္ၾကေတာ့။
သူလွ်ိဳ ၊ စပိုင္၊ ရန္သူ၊ ခြေဒါင္း၊ သာကူး၊ ဆိတ္လစိ ၾကိဳက္တဲ့ တံဆိပ္ကပ္လိုက္ၾကေတာ့။
လူဆိုတာ ကိုယ္ တစ္ကိုယ္ရည္တစ္ကာယ အတၱကို ေတာ့ ႀကိဳက္တဲ့ ပံုစံနဲ ့ ေမြးျမဴခြင့္႐ွိပါတယ္။
တီနာ ဘယ္လို ထင္ထင္ က်ေနာ္ ျပန္ေျဖ႐ွင္ဖို ့ မက်န္ေတာ့ဘူး ။
ဦးတင္ယု တကယ္လို ့ ေနရာေဒသေျပာင္းသြားလို ့ စိတ္မဝင္စားေၾကးဆိုရင္ သူတို ့ ေနတဲ့ တိုင္းျပည္ကလူအမ်ားစု ဘယ္နားမွန္းမသိတဲ့ ျမန္မာျပည္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း
စကားထဲကို ထည့္ေျပာေနမယ္ မထင္ဘူး ။
သိတယ္လို ့ ျငင္းခ်င္လဲျငင္းပါ။ ဦးတင္ယုတို ့ ေနေနတဲ့ တိုင္းျပည္ေတာ့မသိဘူး ။
က်ေနာ္ ေနတဲ့ တိုင္းျပည္က ေတာ့ က်ေနာ ဘယ္ႏိုင္ငံကလဲ ေျပာျပ ဖို ့ တ႐ုတ္ ဒါမွ မဟုတ္ ထိုင္းကို အရင္ေျပာရတယ္ဗ်...
ဒါေတာင္ က်ေနာ္တို ့တိုင္းျပည္နဲ ့ သူတို ့တိုင္းျပည္ သိပ္မၾကာခင္ကလတစ္ခု က ၾကီးၾကီးမားမား ပတ္သက္ဖူး တယ္။
တီနာနဲ ့ တီနဲ ့ကဲ့သို ့ေသာ အျခားအျခားမ်ားကို က်ေနာ္ တရာဝင္ေျပာလိုက္မယ္
က်ေနာ့ အတၱအရ က်ေနာ္ ဝင္ပါေနတာျဖစ္တယ္
ဘယ္လို ပဏာ
ဘယ္လို အမွတ္
ဘယ္လို အဆင္ေျပမႈ မ်ိဳး ကိုမွ မေမွ်ာ္လင့္ဘူး ။
ေ႐ွ ့ဆက္ၿပီးေတာ့လဲ ကို ့ထမင္းကို စားၿပီး ဝင္ပါေနဦးမွာ ျဖစ္တယ္။
(ကိုလြဏ္းေဆြ.. က်ေနာ့ ေပါက္ကြဲသံေတြ သိပ္ဆူညံလြန္ေနရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ..
တစ္စံုတစ္ရာ ရဲ ့မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ရင္ ကိုယ္လွ်ာကို ျပန္ကိုက္ထားရတာ ၾကာေတာ့လဲ ေမာတယ္)
မိုးထက္ေန ...
Everybody has the right to freedom of expression and speech. မိုးထက္ေန ရမ္ဘိုအေၾကာင္းေရးထားတာလည္း လက္ခံတယ္ ။ အခ်က္အလက္က်တယ္လို့ ျမင္မိတယ္ ။
ေပါက္ကြဲတယ္ဆိုတာ ေပါက္ကြဲသင့္တဲ့ကိစၥေတြမွာပဲ ျဖစ္သင့္ပါတယ္ ။ နို့မဟုတ္ရင္ အဲဒီေပါက္ကြဲျခင္းေၾကာင့္ မလိုအပ္တဲ့ ထိခိုက္ရတာေတြရွိလာတတ္တယ္ ။
တို့တေတြအားလံုးရဲ့ ဆံုမွတ္ဟာ ျမန္မာနိုင္ငံအတြက္ ဆိုတာပါပဲ ။ အဲဒီဆံုမွတ္ကိုေရာက္ဖို့ ကိုယ့္လွ်ာကိုယ္ကိုက္ျပီး ေသရမယ္ဆိုလည္း ၊ ေသရမွာပဲ ။ ဘာလို့လဲဆိုေတာ့ ဆံုမွတ္ကိုေရာက္ဖို့က အဓိကျဖစ္ေနလို့ပါ ။
ဒီေတာ့ မိုးထက္ေနပို့စ္မွာေျပာခဲ့သလိုပဲ “ရမ္ဘိုကို ရမ္ဘိုလို ေနပါေစ” ေတာ့လား ။
သူမ်ားကိုမေျပာခင္--ကိုယ္ကိုယ္ျပန္ေမးၾကည့္ပါ---သင္ဟာ--ဒီေလာက္ေလးမွသေဘာထားမၾကီးဘူးလား---စိတ္ဓာတ္မခိုင္မာဘူးလား--
အေၾကာင္းသိ--
Post a Comment