ေနာက္မက်ေသးတဲ့ ဇန္န၀ါရီ ေလးရက္ (ကဗ်ာ)

ေနာက္မက်ေသးတဲ့ ဇန္န၀ါရီ ေလးရက္
ကိုေမႊး

ေလာကႀကီးကို မွတ္မွတ္ရရ
၀ိုင္းအျပစ္တင္ၾကေပါ့
ကံတရားႀကီးကလည္း
ငါတို႔ လွည္းက်ဳိးႀကီးကို ထမ္းလို႔
သူကိုယ္တိုင္ကို လမ္းမျမင္ေတာ့
ခက္ဘူးလား ဟာ ...။

ဦးက်ည္ေပြ႕
မေန႔က ကြန္ျပဴတာတလံုး အလွဴခံတယ္
ငါမအိုေသးဘူးဆိုတဲ့ ဘုရင္ကေတာ့
ဗိုင္ယာဂရာ နွစ္ေသတၱာ မွာတယ္
ဇြန္ပန္း႐ံုအနီးက လွည္းတြန္းသူေတြက
ျမည္တြန္ေတာက္တီးလို႔
စိန္ဗိုလ္တင့္က ဗိန္းေမာင္းတီးေပးတယ္ ...။

ဟိုး … အနွစ္နွစ္ဆယ္တုန္းက
စီးခဲ့တဲ့ ဒီေသြးေတြပဲ
နွလံုးသားေတြထဲ ၀င္ထြက္တက္ဆင္း
သိပ္မျပင္းတဲ့ အဆိပ္ေတြ သယ္ေဆာင္ရင္း
ကင္းကိုက္ခံေနၾကတယ္
ဇိမ္ပါယူေနေသးရဲ႕ ... မွိန္းလို႔ ...။

ငါကိုယ္တိုင္
သူငယ္တန္းဖတ္စာအုပ္ထဲက
မထြက္ေသး
ေလးေပ ကိုးလက္မေတြၾကား
ေဘာလံုးကစားခ်င္တုန္း
အနိုင္အ႐ံႈး တာလီ႐ိုက္ခ်င္တုန္း
ကြင္းမွားေနတာေတာင္ ခပ္ျပံဳးျပံဳး ...။

ခုတ္ရာတျခား ရွရာတလြဲေတြကို
လက္ျပန္ေဆးထည့္လို႔
ေျပာင္းေျပးတတ္တဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ေတြကို
လူအို႐ံု ပို႔သင့္ၿပီ
သခ်ႌဳင္းေတြ ဥယ်ာဥ္ျဖစ္သင့္ၿပီ
အဲဒီဥယ်ာဥ္ထဲမွာ အသင္တို႔ ပြင့္သင့္ၿပီ ...
အဲသလိုနဲ႔ ေနျပည္ေတာ္ေတြ ထြန္းကား
က်ဆံုး ... မိုးခ်ဳပ္ ...။

အဲသလို အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္
သံုးသပ္မႈဆန္ဆန္ မ်က္ေစာင္းတေ၀့နဲ႔
အားလံုးကို အေမ့ခံလိုက္ၾကေသးတယ္ ...။

တကယ္ေတာ့ ဆန္ကာတင္
စံ၀င္တဲ့ သံစဥ္ေတြ
ဟန္ျပင္ေနမိခဲ့
ႀကိဳးညိႇရင္း မိုးလင္းတဲ့ အျဖစ္ေတြနဲ႔ ...။ ။

ကိုေမႊး