Monday, January 14, 2008
စက္တင္ဘာ သုညခြန္ (စက္တင္ဘာေသြး)
ဒါဟာ ေခ်ာက္ခ်ား ေၾကာက္လန္႔ေအာင္
ဇာတ္လမ္းဇာတ္ကြက္ ဆင္ထားတဲ့
ပံုျပင္တပုဒ္ မဟုတ္ဘူး
အမွန္တကယ္ ျဖစ္ခဲ့ ပ်က္ခဲ့တယ္။
အမွန္တကယ္ကို
ျဖစ္ခဲ့ ပ်က္ခဲ့တယ္။
ၾကားဖူးနား၀ထဲမွာ
သင္အံဖူးတဲ့အထဲမွာ
ျဖတ္သန္းလာသမွ်ထဲမွာ
ဒီစာမ်က္ႏွာရဲ႕
ေသြးနံ႔ေတြက အညီႇဆံုးေပါ့ …။
သူတို႔ဟာ လူတေယာက္ကို လက္ယဥ္ယဥ္နဲ႔ သတ္ႏိုင္ဖို႔
စနစ္တက်နဲ႔ ေလ့က်င့္သင္အံခဲ့ၾကတာ၊
သူတို႔ဟာ သူတို႔အလိုရမၼက္အတြက္
ကိုယ့္သမိုင္းကို တံေတြးနဲ႔ ေရးရဲတာ၊
သူတို႔က သူတို႔ေရာက္ေနတဲ့ အရပ္ဟာ
ခ်ဳိင့္၀ွမ္းမွန္း ေတာင္တန္းမွန္း မသိႏိုင္ေလာက္ေအာင္
အတၱေတြ ပိန္းပိန္ေနခဲ့တာ၊
သူတို႔ဟာ လက္တလံုးျခား လွည့္စားတတ္သလိုမ်ဳိး
ေျဗာင္လိမ္ဖို႔လည္း ၀န္မေလးၾကဘူး …
သူတို႔ဟာ အံၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္
အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္လံုးလံုး လုပ္ဇာတ္ကႏိုင္ခဲ့ …။
သားသတ္မုဆိုးရဲ႕ ရက္စက္မႈလား
အမဲလိုက္ေခြးေတြရဲ႕ စိတ္ဆာေလာင္မႈလား
အ႐ိုးရွင္းဆံုး ေမတၱာတံတားေတြေပၚမွာ
စစ္ဖိနပ္သံေတြ ျပင္းထန္သြားခဲ့ၿပီ။
ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမဟာ
မ်က္ရည္ယိုဗံုး ပိန္းပိတ္ေနတဲ့ၾကားမွာ
နံပါတ္တုတ္နဲ႔ ေခါင္းကို အ႐ိုက္မခံခဲ့ရဘူး …
ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ေတြ ဘုရားရဲ႕ေျမမွာ မစြန္းေပခဲ့ရဘူး။
ဆရာေတာ္ ဦး၀ိစာရဟာ
ေသနတ္သံေတြၾကားမွာ သကၤန္းတဖားဖားနဲ႔ မေျပးရရွာဘူး
လက္ျပန္ႀကိဳးတုတ္ၿပီး ေသနတ္ဒင္နဲ႔ အေဆာင့္မခံခဲ့ရဘူး
ဘယ္သူ႔လက္ခ်က္မွန္း မသိဘဲ ေရထဲမွာ အေလာင္းမေမ်ာခဲ့ရဘူး။
ဒါဟာ ဘာသာမတူ လူမ်ဳိးမတူသူေတြရဲ႕ လက္ေအာက္
ကြၽန္သေဘာက္ ျဖစ္ေနတုန္းကေပါ့…
ဒါဟာ တို႔သမိုင္းထဲက ရဟန္းအာဇာနည္ေတြေပါ့ …။
ဒါေတြလည္း အမွန္တကယ္ ျဖစ္ခဲ့ပ်က္ခဲ့တယ္ …။
အ႐ိုးသားဆံုး ဓမၼရွင္ေတြဟာ
ဘာအလိုရမၼက္မွ မပါဘဲ
ဆႏၵကို ဆႏၵအတုိင္း
႐ိုး႐ိုးသားသား ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ၾကတာ …။
အမြန္ျမတ္ဆံုး ေမတၱာဓာတ္ေတြဟာ
ဘယ္လို ကိုယ္က်ဳိးဖက္မႈမွ မပါဘဲ
သူတို႔စြမ္းေဆာင္ႏိုင္သမွ် သူတို႔ကယ္တင္ခဲ့ၾကတာ …။
အခု
ေမတၱာသုတ္ ႐ြတ္သံေတြကို ယမ္းခိုးေတြနဲ႔ မိႈင္းတိုက္လို႔ …
ေ႐ႊ၀ါေရာင္ သကၤန္းေတြကို ေသြးေရာင္လႊမ္းေစခဲ့ၾက …
အျပစ္မဲ့ ျပည္သူေတြကို အမဲေကာင္ေတြလို သေဘာထားၿပီး
ေ႐ႊတိဂံုရင္ျပင္ကို လူသတ္ကုန္းလို သေဘာထားရဲၾက …
ဒါေတြဟာ အမွန္တကယ္ ျဖစ္ခဲ့ ပ်က္ခဲ့တယ္။
အေျခအေနေတြကို မ်က္လွည့္ျပလိုက္သလိုမ်ဳိး
တိတိက်က် ေျပာင္းျပန္လွန္ျပလိုက္ႏိုင္တဲ့
တဖက္ကမ္းခတ္
ကလိန္ဉာဏ္မ်ားကလည္း လက္ဖ်ားခါခ်င္စရာ …
မီဒီယာနည္းနားကို မီးကုန္ယမ္းကုန္ အသံုးခ်တတ္ပံုမ်ားကလည္း ၾသခ်စရာ …
သူတို႔ဟာ ဟစ္တလာလို
ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ လိမ္ခဲ့ၿပီး
သူတို႔ဟာ နရသူမင္းလို
အာဏာကို ဘာသာနဲ႔လည္း လဲရဲတယ္ …။
ၾကည့္ၾက …!!!
ပါးစပ္က ဘုရားဘုရား ဆိုခဲ့သမွ် …
ကို႔႐ို႕ကားယား ႏိုင္လြန္းလွတဲ့ လက္ေတြေလ၊
၀ါဆိုသကၤန္း ကပ္ျပဖူးတဲ့ လက္
ကထိန္သကၤန္း ကပ္ျပဖူးတဲ့ လက္
ဆြမ္းဆန္စိမ္းေတြ ေလာင္းလွဴျပခဲ့တဲ့ လက္ …
ဘုရားထီးေတာ္ကို မတန္မရာ တင္ျပဖူးတဲ့ လက္
အဲဒီလက္ေတြမွာ …
ဘယ္သံသရာေရာက္ေရာက္ ဖ်က္မရႏိုင္တဲ့
ေသြးေတြနဲ႔ …။ ။
စက္တင္ဘာေသြး
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment