Wednesday, January 2, 2008
ေရႊဂံုတိုင္ကို လြမ္းတယ္ (ကဗ်ာရွည္)
အိမ္ကို လြမ္းရင္ စာျဖစ္တယ္
ခ်စ္သူကို လြမ္းရင္ ကဗ်ာျဖစ္တယ္
သူငယ္ခ်င္းေတြကို လြမ္းလို႔
အခု ငါငိုခ်င္း ေရးေနတယ္
ေရႊဂံုတိုင္ကို လြမ္းတယ္ …။
ဒီဇင္ဘာ ေနာက္ဆံုးရက္ကုိ ေရာက္တုိင္း ငါလြမ္းေနမိတယ္
ငါတုိ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြအားလုံး ေနာက္ဆုံး ဆံုခဲ့ၾကတာကုိေပါ့ …။
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတြမွာ ငါတို႔ရယ္သံေတြ ရွိေသးတယ္
ငါတို႔ စကားလံုးေတြက စားပြဲခံုေတြမွာ ေပက်ံေနတုန္း
ငါတို႔ေပါ့ … တခ်ိန္တုန္းက ေရႊတိဂံုဘုရားမွာ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ခဲ့ဖူးတယ္
ငါတို႔ပံုရိပ္ေတြ ေက်ာက္တိုင္သိတယ္
ေရႊဂံုတိုင္ကို လြမ္းတယ္ …။
ငါတို႔ေပါ့ အေနာက္ေရႊဂံုတိုင္ လမ္းမေပၚမွာ
လမ္းေတြေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးတယ္
ငါတို႔ေျခရာေတြ က်န္ေနေသးတယ္
ေသခ်ာတယ္ …
ငါတို႔ေျခရာေတြ ျပန္ေကာက္ဖို႔ ငါတို႔ ျပန္လာမယ္
ေရႊဂံုတိုင္ကို လြမ္းတယ္ …။
အခုေတာ့ တေနရာဆီ္
ရင္ကြဲ ...
ရွင္ကြဲပဲ …
က်ေနာ္တို႔ဟာ သမိုင္းမွာေတာ့ က်ေနာ္တို ့ျဖစ္ခဲ့တယ္
ဇာတ္လိုက္ေတြခ်ည္းပဲ ေျပာၿပီး ေအာ္ေအာ္ရယ္ခဲ့တဲ့ ငါတို႔
လူေတြရဲ႕ အၾကည့္ေအာက္မွာပဲ ရွင္သန္ခဲ့တဲ့ ငါတို ့
လက္ညိႇဳးေထာင္ ေခါင္းညိတ္ေတြလို႔လည္း အေျပာခံခဲ့ရဖူးရဲ႕…။
ဒါေပမယ့္ အေမသိတယ္ … ငါတို႔ကို
ေရႊဂံုတိုင္ကို လြမ္းတယ္ …။
ေထာက္လွမ္းေရးေနာက္ သူငယ္ခ်င္းေတြ ၀ုိင္းလိုက္ေနခ်ိန္မွာ
အိမ္ေပၚမွာ အိပ္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို လြမ္းတယ္
၅၉ တိုးစီးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို လြမ္းတယ္
တာေမြညေတြကို လြမ္းတယ္
အရည္က်ဲက်ဲ မုန္႔တီကို လြမ္းရင္းနဲ႔
သူငယ္ခ်င္းေတြကလြဲရင္
သူစိမ္းကို ဆက္ဆံေရးက်ဲတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို လြမ္းတယ္
ေဆးေပါ့လိပ္ ႀကိဳက္ၿပီး ကြမ္းမစားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို လြမ္းတယ္
စကားလံုး အႀကီးႀကီးေတြ ေျပာၿပီး … လူေကာင္ေသးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို လြမ္းတယ္
တာေမြညေတြကို လြမ္းတယ္
ကိုယ္တိုင္က ခ်စ္တတ္ၿပီး မခ်စ္ရဘူးလို႔ တားဆီးခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို လြမ္းတယ္
ေရႊဂံုတိုင္ကို လြမ္းတယ္ …။
တခါတခါ အံ့ၾသတာတခု ရွိဖူးတယ္
ကိုယ့္ကိုယ္တိုင္ သိတဲ့ ကုိယ့္၀န္းက်င္ကို ကာကြယ္ေပးလြန္းတာ တခုပဲ
တကယ္ဆို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ သိေနခဲ့တာပဲေလ
ေရႊဂံုတိုင္ကို လြမ္းတယ္ …။
လူတုိင္းကုိ လူေတြလုိ႔ နားလည္တယ္
ေရႊဂံုတိုင္ကို လြမ္းတယ္ …။
အင္း … အုပ္စုထဲမွာ ခြဲထြက္ခဲ့သူေတြရဲ႕ သမိုင္းအေၾကာင္း ေျပာျပမယ္
အင္မတန္ ျပႆနာရွာေသာ … ေကာင္မေလးက အခု သတင္းေထာက္တဲ့၊
အင္မတန္ ႀကီးက်ယ္ေသာ ေကာင္ကေလးက
ကေလးေတြကို စာျပေပးေနရင္းက ဆရာလုပ္တယ္၊
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ တခ်ိန္က်ရင္ ခြဲရမယ္တဲ့ …
ေကာင္ေလးက ဒုကၡသည္စခန္းမွာ ေနထိုင္ရင္း
ေကာင္မေလးကေတာ့ တရားမ၀င္ ေနထိုင္ရင္း
သူတို႔ ဘာဆက္ျဖစ္ၾကမယ္ မသိဘူးတဲ့ေလ …။
တခါမွ အလုပ္မလုပ္ဖူးတဲ့ ေကာင္ေလးက အန္ဂ်ီအိုမွာ ၀န္ထမ္းတဲ့
ေအအ္ိုင္ဒီအက္စ္ ေ၀ဒနာသည္ေတြ အတြက္တဲ့ေလ
လႈိင္သာယာကို လြမ္းတယ္ …။
ေနာက္တေယာက္ကေတာ့ ေစတနာ့၀န္ထမ္းတဲ့
ေလလိႈင္းေတြမွာ ေလမိုးထန္တတ္တဲ့ ေကာင္ေလးေပါ့၊
ေနာက္တေယာက္ကေတာ့ ယံုၾကည္ခ်က္အတြက္ ေနထိုင္ေနတုန္းတဲ့
ေနာက္တေယာက္ကေတာ့ အေမရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို ေငြယူၿပီး ျဖည့္ဆည္းေပးေနတုန္း
ထမင္းစားပြဲမွာေစာင့္ၿပီး … သားျပန္အလာမွာ သတင္းထူး ေစာင့္ေနတုန္းတဲ့
တြံေတး ဒလကားေစ်းေတြသာ တက္တက္လာတယ္ သူကေတာ့ မေျပာင္းလဲေသးဘူးေလ
တြံေတးကို လြမ္းတယ္ …။
အင္း .. ေနာက္တေယာက္ကေတာ့ ဘုေဘာက္ေျပာေနရင္း က်ဴရွင္ဆရာ ျဖစ္သြားသတဲ့
စကားေျပာရင္းေတာင္ စိတ္မရွည္တတ္တဲ့ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ လူမိုက္
အခုေတာ့ ဆရာတိုက္ပ္(type)တဲ့
...........
ဘာျဖစ္ျဖစ္
ဘာႀကီးေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ...
ေသခ်ာတယ္ ...
ေဒါင္းအလံေအာက္မွာပဲ ေတြ႕ခဲ့ၾကတယ္
ငါတို႔ ေဒါင္းအလံေအာက္မွာပဲ ျပန္ဆံုမယ္
ေရႊဂံုတိုင္ကို လြမ္းတယ္ …။
ငါတုို႔ေတြ ႀကိဳက္သည္ ျဖစ္ေစ မႀကဳိက္သည္ ျဖစ္ေစ
တြံေတးသိန္းတန္ သီခ်င္းကိုပဲ ဆုိရေတာ့မေပါ့
ဒါမ ွေမ့ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနသူေတြကုိ ျပန္သတိရေစမယ္
ေရႊဂံုတိုင္ကို လြမ္းတယ္ …။
က်ေနာ္တို႔ဟာ က်ေနာ္တို႔ျဖစ္တယ္ ဆိုတာေလးပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္
ငါတုိ႔ဟာ ဘုရားသခင္ေတာင္ မျမင္နုိင္တဲ့ ႀကိဳးနဲ႔ ခ်ည္ေႏွာင္ထားတဲ့ လူငယ္ေတြ ျဖစ္တယ္ …။
လာဗ်ာ … ကဗ်ာရြတ္ရေအာင္
ငါတို႔ အတူတူျဖစ္တယ္
ငါတို႔ဟာ တူညီတဲ့ မတူညီမူေတြ ျဖစ္တယ္
ငါတို႔ဟာ မတူညီခဲ့တဲ့ ေနရာေတြကေန တူညီခဲ့တယ္ …။
ဒါဟာ ငါတုိ႔အတြက္ေတာ့ အားေပါ့
ကြဲျပားမႈေတြကုိ ေက်နပ္စြာ လက္ခံရင္းနဲ႔
ငါတို႔ဟာ တူညီမႈေတြၾကားကကို မတူညီမူေတြကို ရွာၾကမယ္
ၿပီးရင္ ျပန္တူညီရမယ္
ဒါ … ငါတို႔ ျဖစ္တည္မႈ ျဖစ္တယ္
ေရႊဂံုတိုင္ကို လြမ္းတယ္ …။
ဘ၀ရဲ႕ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ျဖတ္သန္း
ငါတုိ႔ခရီးေတြ ၾကမ္းခဲ့ၾကေပမယ့္
ငါတို႔ဟာ ဇာတ္လိုက္ေတြ ျဖစ္တယ္
သိပ္ေသခ်ာတာ ေနာက္တခုရွိတယ္
ငါတို႔ဟာ ဘယ္တုန္းကမွ ဇာတ္ရံေတြ မျဖစ္ခဲ့ဘူး …။
မယုိင္မလဲ ခုိင္ျမဲေသာ လက္တုိ႔ျဖင့္ ဆက္ေဖာက္မယ္ သူငယ္ခ်င္း
ငါတို႔ဟာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေတြ ျဖစ္နိုင္တယ္
ေနာက္လိုက္ေကာင္းေတြလည္း ျဖစ္တယ္
ေသခ်ာတယ္ ငါတို႔ဟာ အေမတူ သားသမီးေတြျဖစ္တယ္
ဒါဟာ သမုိင္းကေပးတဲ့ လက္ေဆာင္
ေရႊဂံုတိုင္ကို လြမ္းတယ္ …။
ငါတို႔ဟာ တေနရာစီ စီးေမ်ာခ်င္ စီးေမ်ာေနမယ္
ေသခ်ာတယ္ ျပန္ကပ္မယ့္ ကမ္းဟာ တခုတည္း ျဖစ္တယ္
ငါတို႔ ျပန္လာမယ္
တန္ဖုိးထားတတ္ေအာင္ ထားၾကရမယ္
ငါတို႔ရဲ႕ အရိပ္ေတြကို ေဆးမသုတ္နဲ႔ မေဖ်ာက္ဖ်က္နဲ႔ ငါတို႔ျပန္လာမယ္
စြန္႔ခြာခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာတခုပဲ အရင္ေျပာမယ္
ေရႊဂံုတိုင္ကို လြမ္းတယ္ …။
ငါတို႔ ျပန္လာမယ္
ငါတို႔ ကတိေပးတယ္
ငါတို႔ရဲ႕ အေရခြံေတြကို ခြာခဲ့ေပးမယ္
၀ပ္က်င္းေဟာင္းေလးမွာ .. ငါတို႔ရဲ႕ ဥခြံေဟာင္းေတြ ရွိေသးတယ္
ငါတို႔ ျပန္လာမယ္
သိပ္ေသခ်ာတာ တခုထပ္ေျပာမယ္
ငါတို႔ဟာ ငါတို႔ျဖစ္တယ္
ေကာင္းလုိက္တဲ့ ဒီဇင္ဘာညတည ျဖစ္ခဲ့ၿပီ သူငယ္ခ်င္းေရ …
အိုေက … သူငယ္ခ်င္း ...
ျမန္မာျပည္က ေကာင္းကင္နဲ႔ ထိုင္းနိုင္ငံက ေကာင္းကင္
ေသခ်ာတယ္ အခုခ်ိန္ဆို အေရာင္တူေနမွာ ...
၀မ္းနည္းစရာေတာ့ ေတြ႕မယ္
သူငိုခ်င္လို႔ မိုးေတာ့ညိဳ႕ေနမယ္
ၿပီးရင္ ေရာင္နီလာမယ္
ငါတို႔ ျပန္ဆံုမယ္
ေရႊဂံုတိုင္ကို လြမ္းတယ္ …။
အဲဒီအခ်ိန္ကုိ ငါေစာင့္ေနမယ္ သူငယ္ခ်င္း
၂၀၀၈ကို အတူႀကိဳမယ္ .. ေသခ်ာတယ္
လိူင္သာယာရဲ႕ အေ၀းေျပးလမ္းမႀကီး တေနရာမွာ
ေတးသံေတြ အခုထိ ပဲ့တင္သံ ၾကားေနတုန္းပဲတဲ့ ...
ႏွစ္သစ္ကူးေတြဟာ အဲ့တုန္းကလိုပဲ လွေနမယ္ဆိုတာ ယံုၾကည္တဲ့ေန႔ ငါတို ့ျပန္လာမယ္
ေသခ်ာတာေပါ့ ဒီႏွစ္ဟာ ငါတုိ႔ျဖစ္ရမယ္
မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး ငါတို ့လက္ဖက္ရည္ ေသာက္ၾကမယ္ ...
ဘာျဖစ္ျဖစ္ .. အခါးေရအိုးေတြကေတာ့ တာ၀န္ေက်ေနဦးမွာပဲ ငါတုိ႔သိတယ္
ငါတို႔ ျပန္လာမယ္
ဟုတ္ၿပီ သူငယ္ခ်င္း
ေသခ်ာတယ္
ငါတို႔ တေန ့ျပန္ဆံုမယ္
ေရႊဂံုတိုင္ကို လြမ္းတယ္ …။ ။
ဆုမြန္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment