အရွင္ဂမၻီရ၏ မိခင္ ေဒၚေရး၏ ရင္တြင္းျဖစ္ ကဗ်ာ

အေမ့ရင္ထဲမွာ
ေၾသာ္….
အစကေတာ့ အားငယ္မိ
သားႀကီးက အခ်ဳပ္ထဲမွာ
ေခၽြးမကလည္း အိမ္မျပန္ရဲ
သားႀကီးရဲ႕ သမီးေလး သုံးေယာက္ကလည္း
လူမမယ္ေလးေတြ
အေ၀းမွာ မိမဲ့ ဖမဲ့နဲ႔
သူတုိ႔ခ်ည္း က်န္ခဲ့။

သားဦးဇင္းနဲ႔ ခင္ပြန္းက ေျပးေနရ
က်န္မိသားစုက
အထိတ္ထိတ္ အလန္႔လန္႔ ေနရတဲ့အထဲ
သူတို႔ေတြအတြက္ ေသာကေရာက္ရတာက ရင္နဲ႔အမွ်
မ်က္ရည္ေပါက္ေပါက္ က်မိပါရဲ႕
အေရးထဲ အလုပ္ပ်က္ အကိုင္ပ်က္နဲ႔
စား၀တ္ေနေရးက တမ်ဳိး။

ေဟာ… အခုေတာ့
ဦးဂမီၻရ ဖမ္းမိၿပီ…တဲ့
ဖခင္ကေတာ့ ဘယ္မွာတဲ့လဲ
မပဋာလက္သစ္တမွ်
ဘယ္လုိ ေျဖရပါ့
ဒီဒုကၡေတြ
ဒီေသာကေတြ
ဘယ္သူမ်ား ကယ္ႏုိင္ပါ့မလဲ
ေၾသာ္…မဟုတ္ေသးဘူူးေလ
ငါ့မွာ သားအရွင္ ဂမၻီရေတြ
ေအာင္ေက်ာ္ေတြ
ေၾသာ္ အမ်ားႀကီးပါေလ….

ဘယ္သူေတြပါလိမ့္
သူတုိ႔ သူတုိ႔ေလးေတြ
ငါ့မွာ သားေတြ အမ်ားႀကီးမွ အမ်ားႀကီး
သမီးေတြေရာေတာင္ ပါလုိက္ေသး
ငါ့မွာ မိသားစု အမ်ားႀကီးရိွတယ္။
ငါ့မွာ အသုိင္းအ၀ုိင္း အမ်ားႀကီးရိွတယ္။
ငါ အားမငယ္ေတာ့ဘူး
ဂုဏ္ေတာင္ ယူရအုံးမွာ။

ငါ မ်က္ရည္က်တာေၾကာင့္ ရွက္မိပါရဲ႕
အဓိက က
ခင္ပြန္းျဖစ္သူနဲ႔
သားတုိ႔ သမီးတုိ႔တေတြ
က်န္းမာေစဖုိ႔
အျမန္လြတ္ေျမာက္ေစဖုိ႔
သားတုိ႔ သမီးတုိ႔ရဲ႕ အေမ
ဆုေတာင္းလုိက္ပါရဲ႕။

ပုိက္ဆံေတာ့ျဖင့္ မခ်မ္းသာပါဘူး
ဒါေပမယ့္
ခုေနမ်ား
သိန္းေထာင္ခ်ီ ေပးမယ္ဆိုလည္း မလုိခ်င္
စိန္ေတြ ေရႊေတြ ပုံၿပီး ေပးမယ္ဆုိလည္း မမက္ေပါင္
ခင္ပြန္းျဖစ္သူနဲ႔
သားႀကီး သားလတ္
သားသမီးမ်ား အားလုံးအားလုံး
လြတ္ေျမာက္ေစခ်င္တာက
အေမ့ရဲ႕ အလုိခ်င္ဆုံးဆု
အေမ၏ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္
အေမ၏ ေမတၱာေၾကာင့္
သားတုိ႔ သမီးတုို႔
စိတ္ခ်မ္းသာမႈ ရၾကပါေစ။
အျမန္ဆုံး လြတ္ေျမာက္ႏုိင္ၾကပါေစသတည္း။ ။