ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ

စူူးေနေသာ ျမားႏွစ္ေခ်ာင္း
လူတင့္

ဆုေတာင္းေမတၱာ ပို႔သျခင္း သက္သက္မွ်သာ လုပ္တဲ့ ရဟန္းသံဃာေတြကို ႐ိုက္ႏွက္ ဖမ္းဆီး သတ္ျဖတ္တဲ့ သန္းေ႐ႊရဲ႕ စစ္တပ္ေတြကို ဘယ္လို အႏုနည္းနဲ႔ ထပ္မံ ရင္ဆိုင္ဦးမလဲဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ လူသာမန္ေတြ စဥ္းစားႏိုင္ပါေသးသလား။ ေနာက္က်န္မယ့္ အႏုနည္းေတြဟာ လိုက္ေလ်ာ အေလွ်ာ့ေပးျခင္း၊ အညံ့ခံျခင္း၊ က်ဳိးႏြံ နာခံျခင္းကလြဲလို႔ ဘာမွ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့တာကို အထင္းသား ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလမ္းအတြက္လည္း ေရလာေျမာင္းေပး လုပ္သူကလုပ္၊ ေဘးတီး ေပးသူကတီးနဲ႔ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးဟာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မဲ့သလို ျဖစ္ေနတယ္။

ႏိုင္ငံျခားကို အားကိုး ေမွ်ာ္လင့္သူကလည္း ေမွ်ာ္တယ္။ ႏိုင္ငံျခားကလည္း ေဆြးေႏြးပြဲေတြ ထုတ္ျပန္ခ်က္ေတြ လုပ္႐ံု၊ က႐ုဏာေၾကးေလး ေပး႐ံုကလြဲလို႔ စစ္အာဏာရွင္ ဖယ္ရွားပစ္ေရးကို ေလသံေတာင္ မဟၾကေတာ့ဘဲ ေျဗာင္ရက္စက္မႈ အလီလီ လုပ္ျပတဲ့ စစ္တပ္အခန္းက႑ကို အသိအမွတ္ျပဳ လက္ခံဖို႔ေတာင္ ေျပာေနၾကၿပီ။ အႏွိပ္စက္ခံ ျမန္မာျပည္သူမ်ားအတြက္ အားကိုးရာ မရွိသလိုပါဘဲ။ က်ေနာ္တို႔ ဘာေၾကာင့္ ဒီလို အားကိုးရာမဲ့၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ ျဖစ္ေနရမွာလဲ။ က်ေနာ္တို႔ဟာ ထြန္းေျပာင္တဲ့ သမိုင္းရွိတဲ့ ျပည္သူေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကတာကို သတိမရ ၾကေတာ့ဘူးလား။

သူမ်ားကို ဘာေၾကာင့္ အားကိုးခ်င္ ၾကတာလဲ။ က်ေနာ္တို႔ကိုယ္ က်ေနာ္တို႔ မယံုၾကည္ၾကေတာ့ဘူးလား။ က်ေနာ္တို႔ဘက္က ဘာေတြမ်ား ခ်ဳိ႕ယြင္းေနလို႔လဲဆိုတာကို အေျဖရွာရပါမယ္။ ေသခ်ာပါတယ္၊ က်ေနာ္တို႔ဘက္က ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ေတြေၾကာင့္သာ ဒီေလာက္ ရက္စက္ ယုတ္မာတဲ့ အုပ္စိုးသူ စစ္အာဏာရွင္ေတြ ၾကာရွည္ ႀကီးစိုးႏိုင္တာပါ။ က်ေနာ္တို႔ဘက္က မခ်ဳိ႕ယြင္းခဲ့ရင္ ဒီတိုင္းျပည္က စစ္အာဏာရွင္ေတြ သူ႔ကိစၥနဲ႔ သူေတာင္ ၿပီးသြားေလာက္ပါၿပီ။

ဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဘက္က ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ တခ်ဳိ႕ကို ေလ့လာၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။ အတိတ္က အေၾကာင္းေတြ ျပန္ေျပာင္း ေျပာေနရင္လဲ အျငင္းအခံု ျဖစ္ေနတာနဲ႔ လိုရင္း မေရာက္တတ္လို႔ မ်က္ေမွာက္ ကိစၥကိုပဲ စိစစ္လိုက္ပါတယ္။

ဒီေန႔ က်ေနာ္တို႔ လိုအပ္ေနတာက ဘာလဲ။ က်ေနာ္တို႔ လိုအပ္ေနတာက “ေတာ္လွန္ေရး” ပါ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတို႔ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးတို႔ မဟုတ္ေသပါးဘူး။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ျဖဳတ္ခ်ေရးပါ။ ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ ေျခဆံုးေခါင္းဆံုး ေျပာင္းလဲေရးျဖစ္တယ္။ ျပဳျပင္ယူတာ မဟုတ္ဘူး။ နအဖ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ ဂိတ္ဆံုးေနပါၿပီ။ သူတို႔ဟာ အစြယ္ေရာ အၿမီးပါ ေပါက္ေနတဲ့ ဘီလူးေတြပါ။ လူသားမစားရင္ ေနလို႔မရတဲ့ အေကာင္ေတြပါ။ သူတို႔ရွိေနသ၍ က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူေတြ မရွင္သန္ႏိုင္ပါဘူး။ လက္ငင္း ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြဟာ ဒီအခ်က္ကို သက္ေသျပ ေနတာပါပဲ။

ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ ေဖာက္ျပန္တဲ့ လူတန္းစား တရပ္ကို အျခား ေတာ္လွန္ေရး လူတန္းစားက အၾကမ္းဖက္ ဖယ္ရွားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အၾကမ္းမဖက္ဘဲနဲ႔ ဖယ္ရွားလို႔ မရပါဘူး။ ဒါကို ျပတ္ျပတ္သားသား က်ေနာ္တို႔လူေတြ ယံုသလား။ မယံုေသးရင္ ေတာ္လွန္ေရး မဟုတ္တဲ့ နည္းေတြနဲ႔ ထပ္စမ္းဦးေပါ့။ေနာက္ထပ္ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္စုေလာက္။

က်ေနာ္တို႔ ခ်ဳိ႕ယြင္းေနတာက ေတာ္လွန္ေရးကို ေတာ္လွန္ေရးလို မလုပ္ျခင္းပါဘဲ။ ရွင္းေအာင္ ေျပာရရင္ ရန္သူကို အၾကမ္းဖက္ မျဖဳတ္ခ်ျခင္းပါဘဲ။ ၈၈ ကလည္း ဒီအမွားပဲ။ အခုလည္း ဒီအမွားပါပဲ။

ရန္သူကို အႏုနည္းနဲ႔ ရင္ဆိုင္လို႔ ရန္သူက ေပ်ာ့ေပ်ာင္းသြားၿပီး ကိုယ့္ကို မသတ္ဘူးလို႔ အခုလို အခ်ိန္မွာ ထင္စရာ ရွိပါေသးလား။ ဒီေတာ့ စစ္အာဏာရွင္ ဘီလူးေတြကို ကြယ္ေပ်ာက္ ေစခ်င္ရင္ အင္အားသံုး အၾကမ္းဖက္ တိုက္ခိုက္မွ ရမွာပါ။ ျပည္သူလူထုရဲ႕ စြမ္းပကားက အင္အားပါပဲ။ ျပည္သူ႔ဘက္က အင္အားကို ရန္သူတိုက္ဖို႔ မသံုးရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ႀကိဳးခ်ည္ၿပီး လည္စင္းေပးရာသာ က်ေနလိမ့္မယ္။

ေတာ္လွန္ေရးကို ဆန္႔က်င္ေလ့ရွိတဲ့ ႏိုင္ငံျခားက ေျမႇာက္ေပးတိုင္း စိတ္ကူးမယဥ္မိဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒီေတာ့ အၾကမ္းဖက္ေရးဟာ စစ္အာဏာရွင္လို ရန္သူနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရာမွာ မသံုးမျဖစ္ လိုအပ္ခ်က္တခု ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားက လူေတြက အခ်ိန္ၾကာေညာင္းၿပီး ရန္သူကို က်ေနာ္တို႔ ေအာင္ပြဲမဆင္ႏိုင္ရင္ က်ေနာ္တို႔ကိုပဲ အျပစ္တင္ၾကပါလိမ့္မယ္။ က်ေနာ္တို႔ကို စြန္႔ခြာသြားပါလိမ့္ဦးမယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ၾကမၼာကို က်ေနာ္တို႔ပဲ ဖန္တီးရမွာပါ။

ေနာက္ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္က “ေစ့စပ္ေရး ေရာဂါ” ပါ။ ေစ့စပ္ေရးကို လုပ္ဖို႔အေရး အခ်ိန္ေတြ ဘယ္ေလာက္ ေပးခဲ့ရၿပီလဲ။ နအဖက ဒီပဲယင္း လူသတ္မႈလုိဟာမ်ဳိးကို က်ဴးလြန္ကတည္းက က်ေနာ္တို႔ သေဘာေပါက္သင့္ပါတယ္။ နအဖရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္က ေခ်မႈန္းေရးပဲ ျဖစ္တာကို အေၾကာင္းအခ်က္ မ်ားစြာမွာ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ က်ေနာ့္တို႔ကေရာ သူတို႔လို ဘာေၾကာင့္ ေခ်မႈန္းေရးစနစ္ မသံုးႏိုင္တာလဲ။ ဘာေတြက တားဆီးေနပါသလဲ။

ေစ့စပ္ေရး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဟာ ရန္သူေခ်မႈန္းေရး အဆင့္ကို ဘယ္ေတာ့မွ ေရာက္ေစမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီေတာ့ အျပတ္အသတ္ ႏိုင္စရာ ဘယ္ရွိေတာ့မလဲ။ ႏိုင္စရာ မရွိေတာ့ အားေပး ေထာက္ခံတဲ့သူေတြ အထူးသျဖင့္ စစ္တပ္ထဲက အရာရွိေတြ ဘက္ေျပာင္း လာရဲပါ့မလား။ ေစ့စပ္ၿပီးရင္လည္း သူတို႔က ဒုံရင္း ဒုံရင္းပဲ ျဖစ္မယ္ဆိုတာ သူတို႔ သိထားမွာပဲ။ ဘာေၾကာင့္ အလုပ္႐ႈပ္ ခံၾကမွာလဲ။ ဒီေတာ့ ရန္သူ စစ္အာဏာရွင္ကို ျဖဳတ္ခ်ခ်င္ရင္ အခုအခ်ိန္မွာ ေစ့စပ္ေရး အေတြးအေခၚ လံုး၀ကင္းစင္ ေနရမယ္။ ဒါမွ မဟုတ္ရင္ ဘယ္လို လႈပ္ရွားမႈပဲ လုပ္လုပ္ ေစ့စပ္ေရး အေတြးအေခၚေၾကာင့္ ခဲဆြဲထားသလို ေလးကန္ေနၿပီး တဘက္ရဲ႕ ၿဖိဳခ်တာကိုပဲ ခံေနရပါလိမ့္မယ္။

ရန္သူကိုလည္း အက်ပ္အတည္း အေျခအေနအလိုက္ အျမတ္ထုတ္ႏိုင္ေအာင္ ေနာက္ေဖးတံခါး ဖြင့္ေပးထားသလို ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအခ်ိန္ဟာ ေစ့စပ္ေရး လုပ္သင့္တဲ့ အခ်ိန္မဟုတ္ပါ။ တိုက္ခိုက္ေရး စိတ္ဓာတ္ကိုသာ ျပည္သူေတြကို သြင္းေပးသင့္ပါတယ္။ သန္းေ႐ႊက ေဒၚစုကို အကန္႔အသတ္ေတြ လုပ္သလိုပဲ က်ေနာ္တို႔ကလည္း “ေစ့စပ္ေရး” ကို သင့္ေတာ္တဲ့ အေျခအေနတရပ္ မေပၚမခ်င္း လံုး၀ မစဥ္းစားသင့္ပါ။ အခုလို အခ်ိန္ဆိုမွာ ပိုလို႔ပင္ ေ၀းေ၀း ေရွာင္ရပါလိမ့္မယ္။ အလြန္ မသင့္ေတာ္ေသာ အခ်ိန္အခါပါပဲ။

“ေတာ္လွန္ေရး” ဆိုတာ ခက္ခဲ ၾကမ္းတမ္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါဟာ သဘာ၀တရားပါ။ ေရဆူတာတို႔ မီးေတာင္ ေပါက္တာတို႔ မီးဖြားတာတို႔ဟာ အဆင့္တခုအတြက္ အားစုိက္ ပင္ပန္းၾကရတာပါပဲ။ က်ေနာ္တို႔ ေတာ္လွန္ေရး လႈပ္ရွားမႈနဲ႔ တူတဲ့ ကိုယ္ခႏၶာမွာ စူး၀င္ေနတာက အဲဒီျမားႏွစ္ေခ်ာင္းပါ။ “အၾကမ္းမဖက္ေရး” နဲ႔ “ေစ့စပ္ေရး” ပါ။ အဲဒီျမားေတြကို ႏုတ္ပယ္ႏိုင္တာနဲ႔အမွ် ေတာ္လွန္ေရးဟာ အားေကာင္းေမာင္းသန္ၿပီး စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို အျမစ္ကေန ႏုတ္ပယ္ႏိုင္မွာပါ။

လူတင့္ (၁၈-၁၀-၂၀၀၇)