ေသြး႐ူးေသြးတန္း ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္း

မီဒီယာေမာင္

တကမၻာလံုးရဲ႕ ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္႐ႈတ္ခ်မႈေတြကို မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ရင္ဆိုင္ၿပီး အရွက္မရွိ တိုင္းျပည္ကို ဗိုလ္က်စုိးမိုး ေနတဲ့ နအဖစစ္အာဏာ႐ူးတစုရဲ႕ အစိုးရဆိုတဲ့အဖြဲ႕ထဲမွာ သနားစရာအေကာင္းဆံုး သေကာင့္သားႏွစ္ဦးကေတာ့ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဆိုသူ ဗိုလ္ဥာဏ္၀င္းနဲ႔ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးဆိုသူ ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္းတို႔ႏွစ္ဦးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာ ျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အဲဒီႏွစ္ေယာက္ကပဲ မၾကာခဏ လူေရွ႕ထြက္ၿပီး နအဖရဲ႕ မဟုတ္မဟတ္ လုပ္ဇာတ္ေတြကို လုပ္ၾကံလီစယ္ၿပီး ေျပာေပးဆိုေပးေနရလို႔ပါပဲ။ ဗိုလ္ဥာဏ္၀င္းက ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္းေတြၾကားထဲ အဆူအ ဆဲအေငါက္ခံကာ မ်က္ႏွာေျပာင္ေျပာင္နဲ႔ သြားလိမ္ေပးရၿပီး ေနာက္တေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္းကေတာ့ ျပည္တြင္းကေန အရွက္မဲ့စြာ ေရွ႕မ်က္ႏွာေနာက္ထားၿပီး ေျဗာင္လိမ္ေပးေနရလို႔ပဲျဖစ္တယ္။

နအဖရဲ႕ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးအဆက္ဆက္မွာ ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္းကိုေတာ့ အရင္ေမာင္ေတြနဲ႔မတူ တမူထူးျခားတယ္ လို႔ပဲ ေျပာရမယ္ထင္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ သူ႔လက္ထက္က်မွ ဘယ္သူက ႐ူးေၾကာင္ေၾကာင္ အၾကံ ေပးလိုက္မွန္းမသိတဲ့ ‘မီဒီယာကို မီဒီယာနဲ႔တုန္႔ျပန္ၾက’ ဆိုတဲ့ ေသြး႐ူးေသြးတန္းမူ၀ါဒတခုကို ထုတ္ျပန္လာလို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ နအဖဟာ ၁၉၈၈ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလမွာ လက္နက္အားကိုးနဲ႔ အာဏာကိုအတင္း အဓမၼရယူခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကတည္းက ျပည္ပအသံလႊင့္ဌာနေတြအေပၚ မိုးလံုးျပည့္မုသာ၀ါဒေတြလို႔စြပ္စြဲၿပီး အေလနေထာ ေအာက္ တန္းက်တဲ့ အေရးအသားေတြနဲ႔ သူတို႔ပိုင္သတင္းစာေတြကေန တုန္႔ျပန္ေရးသားခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ အခုအခ်ိန္က် မွ အဲဒီမူ၀ါဒထုတ္ျပန္လာတာကိုၾကည့္ရင္ နအဖစစ္အာဏာ႐ူးေတြဟာ ျပည္ပမီဒီယာေတြရဲ႕ ထိုးႏွက္မႈကို အခုအ ခ်ိန္မွာ အလူးအလဲ ခံေနရတယ္ဆိုတာ ေပၚလြင္တယ္။

သူတို႔အေနနဲ႔ (၁၇)ႏွစ္လံုးလံုး ကေလာင္၀ွက္အမ်ဳိးမ်ဳိးသံုးၿပီး ျပည္ပမီဒီယာေတြအေပၚ တုန္႔ျပန္ေရးသားခဲ့ေပမယ့္ အမွားအမွန္ကို ခြဲျခားသိျမင္တတ္တဲ့ ျမန္မာျပည္သူလူထုက သူတို႔ရဲ႕၀ါဒျဖန္႔ခ်ိမႈေတြကို လက္မခံၾကဘူးဆိုတာ တေျဖးေျဖး ရိပ္မိလာပံုရတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္မို႔ နအဖဘက္ေတာ္သား ေဖာ္လံဖားကေလာင္ရွင္ေတြရဲ႕ ေရးသားမႈ ေတြနဲ႔ခ်ည္း မလံုေလာက္ေတာ့ဘူးလို႔ သံုးသပ္ၿပီး အခုလို ျပည္တြင္းမွာရွိတဲ့ ပုဂၢလိကမီဒီယာသမားေတြအေပၚ သူ တို႔ဘက္က ကူညီေရးသားေပးဖို႔ အကူအညီေတာင္းခံတာလို႔ပဲျမင္တယ္။ အလူးအလဲခံေနရတဲ့အတြက္ ကယ္ၾက ပါဦးလို႔ေအာ္ၿပီး အကူအညီေတာင္းတဲ့သေဘာေပါ့။

နအဖသက္တမ္းတေလွ်ာက္မွာ သူတို႔ရဲ႕ ဇြတ္အတင္းအဓမၼ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိမႈေတြကို ျပည္သူေတြက လက္မခံဘဲ ပုံစံအ မ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ တုန္႔ျပန္ခဲ့ၾကပါတယ္။ လူအမ်ားစု သတင္းစာယူတာဟာ စီးပြားေရးေၾကာ္ျငာေတြနဲ႔ နာေရးသ တင္းေတြ ဖတ္ဖို႔ေလာက္သာျဖစ္တယ္။ နအဖသတင္းစာေတြမွာ ေရးသားတဲ့ ေဆာင္းပါးေတြကို လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက လွန္ေတာင္မၾကည့္ၾကဘဲ ေက်ာ္ဖတ္ၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕စာဖတ္သူေတြက်ေတာ့လည္း သူတို႔ေဆာင္းပါးေတြထဲမွာ ကိုးကားေဖာ္ျပတဲ့ မိုးလံုးျပည့္မုသာ၀ါဒေတြကိုဖတ္ရမွပဲ အမွန္ေတြကို သိရေတာ့တယ္ဆိုၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာလံုး ေစ့ပတ္ေစ့ ဖတ္ၾကတယ္။ အဲသလိုဖတ္တာဟာ သူတို႔ရဲ႕ေဆာင္းပါးေတြကို ေထာက္ခံလို႔ဖတ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ျပည္ပမီဒီယာေတြအေပၚ သူတို႔ဘာေတြ မဟုတ္မဟတ္ ေရးထားသလဲဆိုတာကို သိခ်င္လို႔ ဖတ္ၾကတာျဖစ္တယ္။ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားဆိုရင္လည္း နအဖသတင္းေတြလာတဲ့အခ်ိန္ဆို လူေတြကတီဗီြေတြကို ပိတ္ထားၾကတယ္။ သ တင္းနဲ႔ ေပၚလစီသီခ်င္းေတြလႊင့္အၿပီး ကိုးရီးယားကားတို႔၊ တ႐ုတ္ကားတို႔ လာတဲ့အခ်ိန္က်မွပဲ တီဗြီကို ျပန္ဖြင့္ၾက တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိေရးစာသားေတြကို လူေတြက အေျပာင္အပ်က္လုပ္ၿပီး တီးတုိးေနာက္ေျပာင္ ၾကတယ္။ ဥပမာ - ‘ဘယ္သူခြဲခြဲတို႔မကြဲ အျမဲစည္းလံုးမည္’ဆိုတာကို ‘ဘယ္သူခြဲခြဲတို႔မကြဲ ငါတို႔ဘာသာပဲ ကြဲ ေအာင္ခြဲမည္’၊ ‘တပ္မေတာ္သာအမိ တပ္မေတာ္သာအဖ’ဆိုတာကို ‘တပ္မေတာ္ဟာမိေထြး တပ္မေတာ္ဟာပ ေထြး (ဒါေၾကာင့္မို႔ ျပည္သူေတြကို ဒီေလာက္ႏွိပ္စက္ေနတာ)’၊ ‘ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒ ေပၚေပါက္ေရး သည္ ႏိုင္ငံသားတိုင္း၏ အဓိကတာ၀န္ျဖစ္သည္’ ဆိုတာကို ‘ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒ မေပၚေပါက္ေရး သည္ နအဖ၏ အဓိကတာ၀န္ျဖစ္သည္’ ဆိုတာမ်ဳိးေပါ့။ အမ်ားႀကီးပါပဲ။

နအဖဘက္က တုန္႔ျပန္ေရးသားေပးခဲ့တဲ့ ေဖာ္လံဖားအမ်ားစုကေတာ့ မ်ားေသာအားျဖင့္ နာမည္အရင္း ဒါမွမ ဟုတ္ ပရိသတ္သိၿပီးသား ကေလာင္နာမည္ေတြနဲ႔ မေရးၾကပါဘူး။ ကေလာင္၀ွက္္္္္္္္္္္္္ေတြနဲ႔ ေရးၾကတာမ်ားတယ္။ ဥ ပမာ - ေပါက္စ၊ ေမာင္ကာဠဳ စသျဖင့္ေပါ့။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အခြင့္အေရးေတြရလို႔နဲ႔ တူတယ္။ ကေလာင္နာမည္အ ရင္းေတြနဲ႔ေရးလာတဲ့ နအဖဘက္ေတာ္သားေတြ ရွိလာတယ္။ တကၠသိုလ္ျမတ္သူ၊ တကၠသိုလ္တင္ခ၊ ေကတုနီ လာ၊ ေမာင္ပန္းေမႊး၊ ခ်စ္ႏိုင္(စိတ္ပညာ)၊ ေဒါက္တာျမျမ၀င္း၊ ေဒါက္တာမတင္၀င္း(ပညာေရးတကၠသိုလ္)တို႔ အ မ်ားစုေရးၾကတယ္။

ပုဂၢလိကစာနယ္ဇင္းေတြကိုလည္း အာဏာနဲ႔ၿခိမ္းေျခာက္အႏိုင္က်င့္ၿပီး အစပိုင္းမွာ ဒို႔တာ၀န္အေရးသံုးပါးတို႔၊ ျပည္ သူ႔သေဘာထား(၄)ရပ္တို႔ကို ထိပ္ဆံုးစာမ်က္ႏွာကေန အတင္းအက်ပ္ထည့္ခိုင္းတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ နအ ဖသတင္းစာမွာေဖာ္ျပၿပီးသား ေဆာင္းပါးေတြကိုပါ မဂၢဇင္း၊ ဂ်ာနယ္ေတြမွာ မထည့္မေနရ ထည့္ခိုင္းလာေတာ့ တယ္။ ဒါေပမယ့္ ပုဂၢလိကစာနယ္ဇင္းေတြက သူတို႔ရဲ႕ေဆာင္းပါးေတြကို ေဖာ္ျပပံုကိုၾကည့္ရင္ မထည့္ခ်င္ဘဲနဲ႔ စိတ္မပါလက္မပါ ထည့္ေနရတယ္ဆိုတာ ေပၚလြင္တယ္။ သူတို႔ေဆာင္းပါးေတြကို စာလံုးပိြဳင့္ေသး ေသးကေလး ေတြနဲ႔ ျဖစ္ကတတ္ဆန္း စာစီၿပီးေတာ့ပဲ ေဖာ္ျပၾကတယ္။ မတတ္သာလို႔ ထည့္ေပးရတာ ပါရင္ၿပီးေရာ ဆိုတဲ့သ ေဘာ၊ စာမ်က္ႏွာမပုပ္ေအာင္ဆိုတဲ့ သေဘာေပါ့။

အခုေနာက္ပိုင္း ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္းက ‘မီဒီယာကို မီဒီယာနဲ႔တုန္႔ျပန္ၾက’လို႔ ေသြး႐ူးေသြးတန္း ထေအာ္ၿပီး မက္လံုး ေပးစည္း႐ံုးတဲ့အခါမွာေတာ့ ပုဂၢလိကစာနယ္ဇင္းျဖစ္တဲ့ ေပါ့ပ္ဂ်ာနယ္ေတြက အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ႏွစ္ဦးက ေဖာ္လံဖား ၿပီး ၀င္ေရးေပးေနၾကတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးကေတာ့ အခ်စ္၊ မဟာ၊ ေကာင္းသတင္းဂ်ာနယ္ေတြရဲ႕ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ဆိုသူ ျမတ္ခိုင္နဲ႔ ေပၚျပဴလာဂ်ာနယ္ရဲ႕ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ဆိုသူ ဟိန္းလတ္တို႔ျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါ တယ္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးဟာ သူတို႔က်ဴးလြန္ထားတဲ့ ျပစ္မႈေတြအတြက္ စာေပစိစစ္ေရးံုးကို အေလ်ာ္အစား ျပန္ေပးတဲ့ အေနနဲ႔ ေရးေပးရတာလို႔လည္း ၾကားရပါတယ္။ ဘာျပစ္မႈေတြလဲဆိုေတာ့ ဟိန္းလတ္ရဲ႕ ျပစ္မႈက ေပၚျပဴလာဂ်ာ နယ္ကို ေပးပို႔တဲ့ ေဆာင္းပါးေတြကို သူ႔ကေလာင္နာမည္တပ္ၿပီး တျခားမဂၢဇင္းေတြမွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ စာေပအလြဲသံုး စားမႈႀကီး (ေတာ္ေတာ္ ရွက္စရာေကာင္းတဲ့ အမႈ) ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအမႈကို စာနယ္ဇင္းေတြက ၀ိုင္းၿပီးေတာ့ မ ေရးေအာင္ စာေပစိစစ္ေရးက အကာအကြယ္ေပးခဲ့လို႔ အေလ်ာ္အစား ျပန္ေပးတဲ့အေနနဲ႔ ေရးေပးရတာျဖစ္တယ္ လို႔ သိရပါတယ္။

ျမတ္ခိုင္ကေတာ့ ဗီြဒီယိုမင္းသမီး ေဆာင္းအိေႁႏၵထြန္းကို လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းခံခဲ့တဲ့အေပၚ မင္းသမီးက႐ိုက္ကြင္း မွာ ဖြင့္ခ်လိုက္လို႔ စာနယ္ဇင္းေတြ ၀ိုင္းေရးမွာကိုေၾကာက္ၿပီး စာေပစိစစ္ေရး႐ံုးကို သြားေရာက္ အကူအညီေတာင္း ခံတဲ့အခါ စာေပစိစစ္ေရးံုးက မေရးၾကဖို႔ အကာအကြယ္ေပးလိုက္တယ္လို႔ ျပည္တြင္းက စာနယ္ဇင္းမိတ္ေဆြတ ဦးရဲ႕ ေျပာျပခ်က္အရ သိရပါတယ္။ အဲဒီအေပၚ အေလ်ာ္ေပးတဲ့အေနနဲ႔ ေရးေပးရတာလို႔ ခိုင္လံုတဲ့သတင္း ရပ္ ကြက္က ၾကားရပါတယ္။ ေနာက္တခ်က္က ျမတ္ခိုင္ဟာ သူေဖာ္လံဖားခဲ့တဲ့ မီးရထား၀န္ႀကီးေဟာင္း ဦး၀င္းစိန္ (အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို သတ္ပစ္ရမယ္လို႔ ႀကိမ္း၀ါးသူ)နဲ႔ ဒုတိယ ေထာက္လွမ္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္၀င္းတို႔ ျပဳတ္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ အခုျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီး ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္း ကို ေဖာ္လံဖားဖို႔ ႀကိဳးစားရင္း ျပည္ပမီဒီယာေတြကို တုန္႔ျပန္တဲ့ ေဆာင္းပါးေတြ ေရးေပးေနတာလို႔လည္း သိရပါ တယ္။ ျမတ္ခိုင္ေရးတဲ့ ေဆာင္းပါးကို အိုင္ဒီယာမဂၢဇင္းက ေရာင္စံုစာမ်က္ႏွာေတြနဲ႔ကို ေ၀ေ၀ဆာဆာ ေဖာ္ျပေပး ခဲ့ပါတယ္။ ဟိန္းလတ္နဲ႔ျမတ္ခိုင္တို႔ႏွစ္ဦးဟာ စာေပစိစစ္ေရး႐ံုးက ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးဆိုသူ ဗိုလ္မွဴးတင့္ေဆြနဲ႔ ေခါင္း ခ်င္းဆိုင္ၿပီး ‘မ်ဳိးခ်စ္မီဒီယာသမားတဦး’ ဆိုတဲ့နာမည္နဲ႔ ျပည္ပမီဒီယာသမားေတြကို တုန္႔ျပန္တုိက္ခိုက္တဲ့ ေဆာင္း ပါးေတြ ေရးသားေပးေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

နအဖေဖာ္လံဖားေတြအေနနဲ႔ အဖိႏိွပ္ခံျပည္သူလူထုကို သစၥာေဖာက္ၿပီး မဟုတ္မဟတ္ေတြကို လုပ္ၾကံလီစယ္ၿပီး ေရးသားေနေပမယ့္ ျပည္သူလူထုကေတာ့ သူတို႔ရဲ႕၀ါဒျဖန္႔မႈေတြကို ဆန္႔က်င္ျမဲဆန္႔က်င္လ်က္ပါပဲ။ ျပည္သူလူထု က နအဖနဲ႔ပူးေပါင္းတဲ့ စာေရးဆရာမွ မဟုတ္ပါဘူး။ နအဖနဲ႔ ေပၚေပၚထင္ထင္တမ်ဳိး၊ မသိမသာတဖံု ပူးေပါင္းတဲ့ ဘယ္အႏုပညာရွင္ကိုမဆို သူတို႔ရဲ႕အႏုပညာေတြကို အားမေပးေတာ့တဲ့နည္းနဲ႔ ဆန္႔က်င္ၾကတာကို ေတြ႕ရပါ တယ္။ နအဖသက္တမ္းတေလွ်ာက္မွာ ျပည္သူလူထုက တိတ္တဆိတ္ဆန္႔က်င္လို႔ ေမွးမွိန္က်ဆံုးသြားတဲ့ အႏုပ ညာရွင္ေတြ ဒုနဲ႔ေဒးပါပဲ။

တကယ္ေတာ့ ျပည္ပမီဒီယာေတြဟာ ျပည္သူလူထုေတြသိမွာစိုးလို႔ နအဖကဖံုးဖိထားတဲ့ သတင္းမွန္ေတြကို တင္ ဆက္ေပးေနျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလို တင္ဆက္ေပးေနတဲ့အေပၚမွာ အနာေပၚတုတ္က် ျဖစ္ေနရသူကေတာ့ နအဖစစ္အာဏာရူးေတြပါ။ ျပည္ပမီဒီယာေတြက အမွန္တရားေတြကို ထုတ္လႊင့္တင္ဆက္္ ေပးေနတဲ့အတြက္ ျပည္သူလူထုက သူတို႔အေပၚ မေက်မနပ္ျဖစ္မႈ ပိုမိုႀကီးထြားလာၿပီး ထပ္မံအံုႂကြလာမွာကို နအဖအေနနဲ႔ အႀကီးအ က်ယ္ စိုးရိမ္ေနပံုေပၚတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္မို႔ ျပန္ၾကားေရး၀န္ ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္းက အခုလို ‘မီဒီယာကို မီဒီယာနဲ႔ တုန္႔ ျပန္ၾက’ ဆိုၿပီး ေသြး႐ူးေသြးတန္း ေလွ်ာက္ေအာ္ေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္းအေနနဲ႔ ဘယ္လိုပင္ ေသြး႐ူး ေသြးတန္း ေအာ္ေနပါေစ ေသခ်ာတာတခုကေတာ့ ဘယ္မီဒီယာသမားမဆို ျပည္သူေတြရဲ႕ ခံစားမႈ၊ ျပည္သူေတြ ရဲ႕ ဆႏၵသေဘာထားကို ဆန္႔က်င္ရင္၊ ျပည္သူေတြကို ဖိႏွိပ္တဲ့ဘက္က ရပ္တည္ေျပာဆိုေရးသားရင္ ျပည္သူလူ ထုရဲ႕ ဒဏ္ခတ္မႈကို ေသခ်ာေပါက္ ခံရလိမ့္မယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ေစတနာနဲ႔ သတိေပးစကား ေျပာၾကားလိုက္ရ ပါတယ္။

(ေခတ္ၿပိဳင္အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာတြင္ ေဖာ္ျပၿပီး ျဖစ္ပါသည္)