ေက်ာင္းသားေတြအေပၚ အစိုးရ ဘယ္လို သေဘာထားေနသလဲ

ေဇာ္ဝင္း (၈၈ ေက်ာင္းသားေဟာင္း)

အမ်ဳိးသားပညာေရးဥပေဒၾကမ္းကို ေက်ာင္းသားေတြ ကန္႔ကြက္တယ္။အေစာၾကီး ဥပေဒၾကမ္းမထြက္ခင္က တည္းက ဒါေတြကို မၾကိဳက္ဘူး၊ ဒါေတြကမေကာင္းဘူးဆိုျပီး ကန္႔ကြက္ခဲ့တယ္။ပါဝင္ေရးဆြဲခ်င္ေၾကာင္း အတန္တန္ ကမ္းလွမ္းခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုအစိုးရဟာ ပုဆိုးဝတ္ထားတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ ပီသစြာ စစ္အာဏာရွင္ဓေလ့စရိုက္အတိုင္းကိုယ္လုပ္ခ်င္ရာကို တဖက္သတ္လုပ္တယ္။ ၉၉ ၾကိမ္ေတြ႔တယ္လို႔ သူတို႔ ေျပာတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ၉၉ ၾကိမ္ဟာ ကိုယ့္ထဲကိုယ့္ဟာကို လက္တို႔ျပီးလက္သင့္ရာဆြဲထည့္ အျပေကာင္းရုံလုပ္တာသာျဖစ္ေၾကာင္းကိုဆရာေတြေရာ ေက်ာင္းသားေတြေရာ အၾကိမ္ၾကိမ္ေထာက္ျပခဲ့ တယ္။ အာဏာရွင္မွာ နားမပါဘူး။

ဥပေဒကို ဆရာ၊ ေက်ာင္းသား၊ ပညာရွင္ေတြ ဝိုင္းကန္႔ကြက္ၾကတဲ့ၾကားကဇြတ္လုပ္ေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြက ၄ ရက္ဆႏၵျပ သပိတ္ေမွာက္တယ္။ ေဆြးေႏြးဖို႔ေျပာတယ္။ ရက္၆၀ အခ်ိန္ေပးတယ္။ တုတ္တုတ္မလႈပ္ဘူး။

ရက္ ၆၀ ျပည့္လို႔ ေက်ာင္းသားနဲ႔ လူထုက အင္အားျပကန္႔ကြက္ေတာ့မွမ်က္ျပဴးဆံျပာျဖစ္ျပီး ေဆြးေႏြးပြဲထလုပ္ တယ္။ လုပ္ေတာ့လည္း မရိုးသားဘူး။ စလုပ္ကတည္းက“အကုန္ေပးပါမယ္ခ်က္ခ်င္းေျပာျပီး သပိတ္ျမန္ျမန္လွန္ခိုင္းမယ္။ လႊတ္ေတာ္ထဲက်ေတာ့မွ အကုန္ပယ္ခ်မယ္”လို႔ၾကံစည္တယ္။ ဒီလို ၾကံစည္ေၾကာင္းဟာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သူတို႔လုပ္ရပ္ သူတို႔အေျပာေတြထဲမွာထင္ရွားလာတယ္။ တဖက္မွာ ေဆြးေႏြးေနတဲ့ တျပိဳင္တည္းမွာပဲ တဖက္က သပိတ္ကို လုံထိန္းအင္အားနဲ႔တုတ္ေတြ ဒိုင္းေတြအသုံးျပဳ ရိုက္ဖို႔ႏွက္ဖို႔လည္းၾကံတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူထုအင္အားက သိပ္မ်ားေတာ့ေၾကာက္ျပီး ဆုတ္လိုက္ရတယ္။ လူထုနဲ႔ ထိပ္တိုက္ မတိုးရဲဘူး။ လူထုနဲ႔ ထိပ္တိုက္တိုးရင္၂၀၁၅ မွာ မဲတျပားမွ ရမွာ မဟုတ္တာ ေသခ်ာတယ္ဆိုတာ သူတို႔သိတယ္။

ေဆြးေႏြးပြဲစခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းသားေတြၾကား သပိတ္ရပ္နားေရး၊မရပ္နားေရး အျမင္ကြဲလြဲမႈရွိလာေတာ့ ေဆြးေႏြးပြဲကို ရပ္ပစ္တယ္။ သပိတ္အားနည္းလာတယ္ထင္လို႔ဆိုင္းငံ့ပစ္တယ္။ ေၾကာက္စရာျမင္ရင္ တမ်ဳိး၊ ေၾကာက္စရာ မရွိရင္ တမ်ဳိး၊ ဒီလိုခ်ိဳးတဲ့အခ်ိဳးဟာရိုးသားမႈမရွိတာကို ေဖာ္ျပတယ္။

ဒါေပမဲ့ သပိတ္အင္အားက သူတို႔ထင္သလိုက်မသြားဘဲ လူထုေထာက္ခံမႈကအၾကီးအက်ယ္ မ်ားျပားတိုးတက္လာေတာ့ မူလကတိေပးထားတဲ့ ျပည္ေထာင္စုေန႔ အလြန္ထိ ေရာက္ေအာင္ေတာင္သိကၡာဆည္မေစာင့္ႏိုင္ျပန္ဘူး။ ကမန္းကတန္းထျပီး ေနာက္တခါ ေဆြးေႏြးျပန္တယ္။ အကုန္ေပးမယ္ေျပာျပန္တယ္။သပိတ္ျမန္ျမန္ျပီးခ်င္လွျပီ။ သူတို႔ အတြက္ သပိတ္လွန္ေရးက အဓိကပဲ။

ဒီလိုနဲ႔ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ ဥပေဒၾကမ္းႏွစ္ခုကို အစိုးရပညာေရးဝန္ၾကီးဌာနဘက္ကတခု၊ ေက်ာင္းသား NNER က တခု ႏွစ္ခုတျပိဳင္တည္း တင္လာၾကတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြဘက္က ႏွစ္ခုစလုံးကိုေဆြးေႏြးဖို႔ ကမ္းလွမ္းတယ္။ မူနွစ္ခုကိုေပါင္းျပီး တခုတည္းေသာ မူထြက္ေပၚလာေရး ကမ္းလွမ္းတယ္။သူတို႔ အစိုးရနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ဘက္က ႏွစ္ခုစလုံး ေဆြးေႏြးရင္ ၾကာမွာစိုးလို႔ သူတို႔ ပညာေရးဝန္ၾကီးဌာနရဲ့မူကို မတင္ေတာ့ဘူး။ ေက်ာင္းသား NNER ရဲ့မူကိုပဲ ေဆြးေႏြးျပီး တင္ေတာ့မယ္လို႔ ေျပာတယ္။ေက်ာင္းသား ၊ NNER ရဲ့မူကို ေဆြးေႏြးတယ္။ သူတို႔ သေဘာမတူတာေတြကို ျပင္ဖို႔ အၾကိတ္အနယ္ေဆြးေႏြးရတယ္။အဲဒီေန႔မွာ မျပီးျပတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ “အဲသလို မျပီးျပတ္လို႔ က်န္ေနတာေတြကို ေနာက္ေန႔မွာဆက္မေဆြးေႏြးေတာ့ဘူး။ ဥပေဒအျဖစ္ ေရးသာေရးလိုက္ေတာ့” လို႔ ေျပာတယ္။ ရုတ္တရက္ၾကည့္ရင္သိပ္သေဘာေကာင္းလွပါလား လို႔ေတာင္ ထင္စရာျဖစ္ေနတယ္။ ဒါကိုတခ်ဳိ႔က ေၾကြသြားတဲ့သူေတြလည္းရွိတယ္။ အစိုးရကို ခ်စ္ခင္ျပီးေမတၱာ ေတြသက္ဝင္သြားသူေတြလည္း ရွိတယ္။

ဒါေပမဲ့ ဒါဟာ သေဘာေကာင္းခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာ ယုတ္မာတာဆိုတာ ေနာင္ေတာ့သိလာရမွာ ျဖစ္တယ္။

သူတို႔က ပါးစပ္ကေန အကုန္လိုက္ေလ်ာတယ္။ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ကသပိတ္လွန္ေအာင္လို႔ပဲ။ သပိတ္မလွန္ဘူးဆို ျပီး ၾကံ့ၾကံ့ခံေနတဲ့ ပင္မစစ္ေၾကာင္းကို အျပစ္တင္ႏိုင္ေအာင္လို႔ပဲ။ပင္မစစ္ေၾကာင္းကို ဝိုင္းရံေနတဲ့ အင္အားေတြ ေပ်ာ့ညံ့ေတြေဝသြားျပီး ေနာက္ဆုတ္ကုန္ေအာင္လုပ္ေနတာပဲျဖစ္တယ္။

သူတို႔အၾကံ ေအာင္သင့္သေလာက္ေအာင္တယ္။ သူတို႔ပါးစပ္ကေန ဒီေလာက္လိုက္ေလ်ာျပေတာ့ဧရာဝတီစစ္ေၾကာင္း၊ ေျမလတ္စစ္ေၾကာင္း၊ ထားဝယ္စစ္ေၾကာင္း ေတြ ဆုတ္သြားတယ္။ ဘာမွ မရေသးေပမဲ့ကတိေတြရေတာ့ ေအာင္ျမင္ျပီထင္သြားတယ္။ လူယုတ္မာအစိုးရကို ယုံသြားၾကတယ္။ အဲဒီေတာ့ လူယုတ္မာအစိုးရက အားတက္သြားတယ္။ အတင့္ရဲလာတယ္။

ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ေတြကို ဖိအားေပးတယ္။ ေခါင္းေဆာင္တခ်ဳိ႔ကလည္းေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြထက္ အစိုးရကို ပိုယုံတယ္။ အစိုးရဘက္ ရပ္တယ္။ အစိုးရရဲ့ သမိုင္းတေလွ်ာက္မွာျပည္သူေတြကို ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ခဲ့တာေတြ၊ ျပည္သူေတြကို အၾကိမ္ၾကိမ္လိမ္ညာခဲ့တာေတြကိုေမ့သြားၾကတယ္။ သို႔မဟုတ္ ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္ၾကတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ အစိုးရမွာ အာဏာရွိေတာ့အာဏာရွိတဲ့ သူနဲ႔ ပလူးပလဲလုပ္တာလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ေက်ာင္းသားေတြ အားပ်က္ေအာင္လုပ္တယ္။

ဒါတြင္မကေသးဘူး။ အစိုးရက နာမည္ေက်ာ္ပုဂၢိဳလ္ေတြကို အသုံးျပဳျပီးဖိအားေပးျပန္တယ္။ နာမည္ေက်ာ္ပုဂၢိဳလ္ေတြကလည္း အစိုးရကပါးစပ္ ကေလးနဲ႔ ကတိေပးတာကို ဟုတ္လွျပီထင္ေနတယ္။ဒီအစိုးရ တသက္လုံးညစ္ပတ္လာတာကို ေမ့ကုန္တယ္။ တခ်ဳိ႔ကလည္း စစ္အာဏာရွင္နဲ႔ ဒီမိုကေရစီသမားဘယ္သူတက္တက္ စားသာေအာင္ ႏွစ္ဖက္ခြတဲ့သေဘာနဲ႔ အစိုးရအၾကိဳက္လိုက္ေျပာတယ္။

အစိုးရဟာ ေက်ာင္းသားသပိတ္ကို အဲသလို နည္းမ်ဳိးစုံနဲ႔ထိုးႏွက္တိုက္ခိုက္ေနတာနဲ႔တျပိဳက္နက္တည္းမွာပဲ သပိတ္စစ္ေၾကာင္းရန္ကုန္ဝင္ရင္ ျဖိဳခြဲမယ္လို႔ ျခိမ္းေျခာက္ျပန္တယ္။

ဒီလိုအခ်ိန္မွာ ပင္မသပိတ္စစ္ေၾကာင္းက လက္ပံတန္းအေရာက္မွာခ်ီတက္မႈကို ဆိုင္းငံ့ေပးလိုက္တယ္။ လႊတ္ေတာ္က ဥပေဒျပ႒ာန္းႏိုင္ေအာင္ အခ်ိန္ေပးတယ္လို႔ဆိုတယ္။ မိဘ၊ ျပည္သူ၊ ဆရာေတြနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြကို အစိုးရက ရန္တိုက္ေပးလာလို႔ မိဘ၊ ျပည္သူ၊ဆရာေတြ အျမင္ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ျဖစ္သြားေအာင္ ထပ္ျပီး အခ်ိန္ေပးလိုက္တဲ့သေဘာလည္းပါလိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။ ဒါဟာ ေက်ာင္းသားေတြဘက္က သေဘာထားၾကီးမႈကို အစြမ္းကုန္လိုက္ေလ်ာျပသတာလို႔ယူဆပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ သပိတ္စစ္ေၾကာင္းအဲသလို ရပ္လိုက္ေတာ့ အစိုးရက ဘာလုပ္သလဲ။ေက်ာင္းသားေတြဘက္က သေဘာထား ေပ်ာ့ေျပာင္းျပီး လိုက္ေလ်ာမႈေတြျပလာတဲ့အတြက္ အစိုးရဘက္ကအျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ အလုပ္ေတြ လုပ္လာပါသလား။

မလုပ္ပါဘူး။ တကယ္လုပ္လာတာက အဲဒါေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ေတြပါ။

ေက်ာင္းေတြမွာ သပိတ္ဆန္႔က်င္ေရး၊ အမ်ဳိးသားပညာေရး ဥပေဒမူၾကမ္းအသစ္ကိုဆန္႔က်င္ေရးေတြ အတုအေယာင္ဆႏၵျပပြဲေတြ လုပ္တယ္။ ဒီပြဲေတြကိုၾကည့္လိုက္ရင္ ျပီးခဲ့တဲ့စစ္အစိုးရ သက္တမ္းတေလွ်ာက္လုံးမွာ ေသနတ္ကို တဘက္က ေထာင္ျပထားျပီး ျခိမ္းေျခာက္ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ၾကံ့ဖြတ္အသင္းၾကီးရဲ့ အတုအေယာင္လူထုဆႏၵျပပြဲေတြနဲ႔ ဘာမွ မထူးတာကို ျမင္ရတယ္။ ဘယ္လိုပဲပုဆိုးေတြဝတ္ျပီးေခါင္းေပါင္းေတြေပါင္းထားေပမယ့္ စစ္အာဏာရွင္ဟာ စစ္အာဏာရွင္ပါပဲလားလို႔အမ်ားျပည္သူအတြက္ အမွတ္ရစရာျဖစ္ပါတယ္။

ဒဂုန္တကၠသိုလ္မွာ ဆိုရင္ ေက်ာင္းသားေတြကို မလိမ့္တပတ္လိမ္ညာျပီးခန္းမထဲစုေခၚလာတယ္။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့မွ သပိတ္ဆန္႔က်င္ေရးကို အာဏာပိုင္ေတြကခိုင္းလို႔သူရဲေဘာနည္းတဲ့ ဆရာ၊ဆရာမတခ်ဳိ႔က ဦးေဆာင္စီစဥ္တာျဖစ္ေနမွန္း သိၾကရတယ္။ သပိတ္ဘက္က ရပ္တည္တဲ့ေက်ာင္းသားေတြ တက္ေဟာေျပာလို႔ သူတို႔သပိတ္ဆန္႔က်င္တဲ့ပြဲ အရွက္ျဗန္းျဗန္းကြဲခဲ့ရတယ္။သိကၡာမဲ့တဲ့ ဆရာေတြလည္း အာဏာပိုင္နဲ႔ ေရာျပီး အရွက္ကြဲခဲ့တယ္။ ေမာ္လျမိဳင္မွာလည္း ဒီလိုပဲလုပ္ဖို႔ျပင္ဆင္ေတာ့ ေက်ာင္းသားတေယာက္က ဖြင့္ခ်ျပန္တယ္။ ေက်ာင္းသားေတြကို ဟိုေယာင္ေယာင္သည္ေယာင္ေယာင္အေၾကာင္းျပျပီး မလိမ့္တပတ္နဲ႔ ခန္းမထဲေရာက္ေအာင္ ေခၚတယ္။ အထဲေရာက္မွ သပိတ္ဆန္႔က်င္ေရးပြဲေခါင္းစဥ္တပ္ဖို႔ ၾကိဳးစားတယ္။

ေရဆင္းမွာလည္း သစၥာမဲ့တဲ့ ပါေမာကၡခ်ဳပ္က အာဏာပိုင္ေတြနဲ႔ေပါင္းျပီးဆရာေတြကို ျခိမ္းေျခာက္လက္မွတ္ ထိုးခိုင္းတယ္။ သပိတ္ဆန္႔က်င္ေရးစာထုတ္တယ္။

ဒါေတြဟာ ေက်ာင္းသားသပိတ္ဘက္က အေလွ်ာ့ေပးလာလို႔ သူတို႔ဘက္ကေရာင့္တက္လာတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြပဲ။ ျပီးခဲ့တဲ့တေလွ်ာက္လုံးကို ျပန္ၾကည့္ပါ။ ေက်ာင္းသားေတြညီညြတ္ရင္အစိုးရ မ်က္လုံးျပဴးျပီး အတင္းေဆြးေႏြးတယ္။ ပါးစပ္ကတိေတြ အတင္းေပးတယ္။ အဲသလိုကတိေပးလိုက္လို႔ ေက်ာင္းသားတခ်ဳိ႔ ေတြေဝယိမ္းယိုင္သြားရင္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ ေတြေဝယိမ္းယိုင္သြားရင္အစိုးရညစ္တယ္။ အဲသလို ေတာက္ေလွ်ာက္က်င့္သုံးလာတာကို ေတြ႔ရမယ္။

သပိတ္အားေလ်ာ့လာတယ္ထင္ေတာ့ ၁၆ ရက္ေန႔မွာ လႊတ္ေတာ္ကို ဥပေဒၾကမ္းတင္ေပးပါမယ္ကတိေပး ထားျပီး တင္မေပးဘူး။ ၁၇ ရက္လည္း တင္မေပးဘူး။ အခ်ိန္ဆြဲတယ္။ လႊတ္ေတာ္ထဲက လူေတြကမဘသ ကမၾကိဳက္လို႔ မလြယ္ေတာ့သလိုလိုေတြ ေျပာလာတယ္။ လႊတ္ေတာ္ထဲေရာက္လာရင္ ခ်က္ခ်င္းအတည္ျပဳေပးပါမယ္ေျပာတဲ့ လွေဆြကိုယ္တိုင္က လႊတ္ေတာ္က အတည္ျပဳဖို႔ မလြယ္ေတာ့ဘူးလို႔ ဗေလာင္းဗလဲေျပာ တယ္။

ဥပေဒကို သတင္းစာထဲမွာ ေဖာ္ျပေတာ့လည္း ေဒါက္တာသိန္းလြင္၊ ေဒါက္တာညိဳညိဳသင္း၊ဦးေအာင္မိႈင္းဆန္း တို႔ ေရးဆြဲတဲ့ ဥပေဒလို႔ တလြဲေဖာ္ျပတယ္။ ေလးပြင့္ဆိုင္ညႇိႏိႈင္းျပင္ဆင္ျပီးမွသူတို႔သေဘာတူပါတယ္လို႔ ေျပာခဲ့ တဲ့မူၾကမ္းကို ေလးပြင့္ဆိုင္ သေဘာတူထားတဲ့ ဥပေဒလို႔မေျပာဘဲ ဗေလာင္းဗလဲလုပ္တယ္။ ဒါဟာ ဆိုးယုတ္တဲ့ အၾကံအစည္နဲ႔ အမ်ားျပည္သူ အထင္ျမင္လြဲေခ်ာ္ေအာင္ေဖာ္ျပျခင္း (misleading) လုပ္ျခင္း ျဖစ္တယ္။

ေလးပြင့္ဆိုင္ေဆြးေႏြးစဥ္တုန္းက ေက်ာင္းသားေတြကို ေသြးခြဲခ်င္တဲ့ဆႏၵျပင္းျပေနေတာ့သူတို႔ေရးလာတဲ့ ဥပေဒၾကမ္းကို ေက်ာင္းသားေတြက ေဆြးေႏြးရေအာင္ပါ ေျပာတာကိုေတာင္ အခ်ိန္ၾကာမွစိုးလို႔မေဆြးေႏြး ေတာ့ပါဘူး။ သေဘာတူရုပ္သိမ္းပါတယ္ေျပာခဲ့ျပီးကာမွ အဲဒီသေဘာတူရုပ္သိမ္းခဲ့တဲ့မူကိုသတင္းစာထဲမွာ ေဖာ္ျပ ျပန္တယ္။ ဒီလုပ္ရပ္ကို စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ အစိုးရမွာ ရိုးသားတဲ့ သေဘာထားရွိမရွိသိႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေစာေစာက သေဘာေကာင္းခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားတာဟာ ယုတ္မာဖို႔ အၾကံအစည္သာျဖစ္ေၾကာင္းေပၚလြင္လာတယ္။

ဒီၾကားထဲမွာပဲ လခေလး သုံးေသာင္းတိုးေတာင္းမိတဲ့ အလုပ္သမားေတြကိုရက္ရက္စက္စက္ ရိုက္ႏွက္ ျဖိဳခြဲလိုက္ျပန္တယ္။ ဒါဟာလည္း တခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ျပတ္လုပ္ရပ္ပဲဆိုတာကိုအားလုံးနားလည္ႏိုင္တယ္။ အလုပ္သမားေတြကို ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ မေပါင္းရဲေအာင္ ဖိႏွိပ္ႏွိမ္နင္းတာလည္းျဖစ္တယ္။ ေက်ာင္းသားေတြ ေၾကာက္ေအာင္ ေျခာက္လွန္႔ ျဖိဳခြဲျပတာလည္း ျဖစ္တယ္။

ဒါေတြအားလုံးကို ျခဳံငုံၾကည့္ရင္ အစိုးရဘက္က ႏႈတ္ကေပးတဲ့ကတိေတြအားလုံးကိုတခုမွ မတည္ဘူးဆိုတာ ေတြ႔ရမယ္။ အစိုးရဘက္ကလုပ္ေနတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြဟာ တခုမွ မရိုးသားဘူးဆိုတာေတြ႔ရမယ္။ အစိုးရရဲ့ ေဆြးေႏြးေရးဟာ ယုံၾကည္စရာ မရွိဘူးဆိုတာေတြ႔ရမယ္။

အစိုးရဟာ ေက်ာင္းသားအခ်င္းခ်င္း ၊ ေက်ာင္းသားနဲ႔ ဆရာ၊ ေက်ာင္းသားနဲ႔သံဃာကို ရန္တိုက္ေပးဖို႔ ၾကိဳးစားေနတယ္။

အစိုးရဟာ ေက်ာင္းသား၊ ျပည္သူ၊ အလုပ္သမား အားလုံးကို ရန္သူလိုသေဘာထားေနတယ္။ အစိုးရမွာ ေသနတ္ရွိတယ္။ က်ေနာ္တို႔မွာ စည္းလုံးညီညြတ္မႈ အင္အားပဲရွိတယ္။အားလုံးညီညြတ္ၾကပါ။ မညီညြတ္ရင္ အားလုံးကို အစိုးရက အေကာက္ၾကံပါလိမ့္မယ္။ သူတို႔နဲ႔ေျပလည္တဲ့သူ သူတို႔ဘက္က လိုက္ေျပာေပးတဲ့သူမို႔ ခ်မ္းသာေပးလိမ့္မယ္မထင္ပါနဲ႔။ အစိုးရဘက္ကရန္ငါျပတ္ပါတယ္။

တခ်ိန္တုန္းကလည္း အစိုးရဟာ ေက်ာင္းသားေတြကို ဗကသနဲ႔ မကသ ေသြးခြဲခဲ့ဖူးတယ္။ဗကသက ျပတ္သားတယ္။ အစိုးရကို မယုံၾကည္ဘူး။ မကသက အစိုးရနဲ႔ ေစ့စပ္ျပီး ေက်ာင္းသားသမဂၢကိုအစိုးရလက္ေအာက္မွာ အစိုးရေပးတဲ့ အေထာက္အကူနဲ႔ ဖြဲ႔ဖို႔ လုပ္ခဲ့ဖူးတယ္။ ေနာင္တခ်ိန္အစိုးရက အင္အားသုံးျပီး အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းေတာ့ မကသ ကသူတို႔နဲ႔ အဆင္ေျပလိုက္ေလ်ာလို႔ဆိုျပီးခ်မ္းသာမေပးခဲ့ပါဘူး။ မကသေရာ ဗကသေရာ အားလုံးကို ရက္ရက္စက္စက္ ႏွိပ္စက္ညႇင္းပန္းခဲ့တယ္။အခုလည္း အစိုးရက ရက္ရက္စက္စက္လုပ္တဲ့အခါ ျပတ္သားတဲ့ ဗကသပဲ ခံၾကရမယ္၊ ေပ်ာ့ေျပာင္းတဲ့ေက်ာင္းသားေတြကိုေတာ့အစိုးရက ခ်မ္းသာေပးမယ္လို႔မ်ားထင္ရင္ အမွားၾကီးမွားပါလိမ့္မယ္။

အစိုးရဟာ ေက်ာင္းသားအားလုံးကို ရန္သူလို သေဘာထားျပီး အေပ်ာ့အမာနည္းမ်ဳိးစုံသုံးျပီးအစြမ္းကုန္ ျဖိဳခြဲေနတာသာျဖစ္တယ္။ ေက်ာင္းသားအခ်င္းခ်င္း၊ ရဲေဘာ္အခ်င္းခ်င္း ေက်ာခ်င္းကပ္ျပီးစည္းစည္းလုံးလုံးနဲ႔ ရင္ဆိုင္ႏိုင္မွ အႏိုင္ရပါလိမ့္မယ္။ မေတြေဝပါနဲ႔။ အစိုးရဟာ ရန္သူျဖစ္တယ္။အစိုးရဟာ သူအကြက္ေကာင္းရရင္ ေက်ာင္းသားေတြကို သတ္ဖို႔ ေထာင္ခ်ဖို႔ ဝန္မေလးသူျဖစ္တယ္။ဒါကို သံသယျဖစ္ျပီး အစုိးရကေတာ့ သေဘာေကာင္းရွာသား၊ ငါ့သူငယ္ခ်င္းေက်ာင္းသားေတြက သေဘာထားတင္းမာေနတာမ်ားလားလို႔ ထင္လိုက္မိတာနဲ႔ တျပိဳင္နက္မွာ ကိုယ့္အသက္ကို တဝက္သူပိုင္သြားျပီလို႔သာ မွတ္လိုက္ပါ။

အခုခ်ိန္ထိ အစိုးရက လက္ေတြ႔ လိုက္ေလ်ာထားတာဆိုလို႔ ျမဴတမႈန္မွလက္ဆုပ္လက္ကိုင္မရွိေသးပါဘူး။ အစိုးရရဲ့ တကယ့္ အတြင္းသေဘာ အႏွစ္သာရဟာ ေတာေခြးတေကာင္လိုသားေကာင္ကို လွည့္ပတ္ေခ်ာင္းေျမာင္းေနတာသာ ျဖစ္တယ္။

ေနာက္တခုသတိထားၾကရမွာက အခု ဒီလႈပ္ရွားမႈၾကီးဟာ ေသးငယ္တဲ့လႈပ္ရွားမႈ မဟုတ္ဘူး။ ေနာင္တခ်ိန္သမိုင္းမွာ ၁၃၀၀ ျပည့္အေရးေတာ္ပုံေလာက္ၾကီးမားတဲ့သမိုင္းအျဖစ္အပ်က္ၾကီးတခုအေနနဲ႔ သမိုင္းဝင္ မွတ္တမ္းတင္လာရမွာ ျဖစ္တယ္။ အခုဒီအေရးေတာ္ပုံၾကီးျပီးဆုံးတာနဲ႔တျပိဳင္နက္မွာလည္း မွတ္တမ္းမွတ္ရာေတြ အသီးသီးေပၚထြက္လာလိမ့္မယ္။ ဒီအေရးေတာ္ပုံကာလအတြင္းမွာမရိုးသားတဲ့သူေတြ၊ သိကၡာမဲ့တဲ့သူေတြ၊ ေၾကာက္ဒူးတုန္တဲ့သူေတြဟာ သမိုင္းမွာ မွတ္တမ္းတင္ခံရလိမ့္မယ္။ဂဠဳန္ဦးေစာေၾကာင့္ သားသမီးေျမးျမစ္ေတြအထိ အရွက္ရသလို အရွက္ရၾကရလိမ့္မယ္။ သူရဲေကာင္းေတြအတြက္လည္းသားသမီးေျမးျမစ္ေတြအထိ ဂုဏ္ယူၾကလိမ့္မယ္။ ဒါဟာ ကိုယ့္သမိုင္းကိုယ္ ေရးထုိးေနၾကတာဆိုတာကိုမေမ့ပါနဲ႔။ အစိုးရဖိအားေပးလို႔ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ကို ေၾကာက္လို႔ လက္မွတ္ေရးထိုးရတဲ့သူေတြလက္မွတ္မထိုးခင္မွာ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၾကပါ။ ေနာင္သမိုင္းစာအုပ္ထဲအထိ ကိုယ့္လက္မွတ္ပါသြားမယ္ဆိုတာကိုမေမ့ပါနဲ႔။ ေက်ာင္းသားေတြကို ေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုၾကတဲ့ ဆရာဆရာမေတြ၊ သမိုင္းေရစီးကို ဆန္႔က်င္ၾကတဲ့ဆရာဆရာမေတြလည္း အခုထြက္လာတဲ့ ဗီဒီယိုမွတ္တမ္းေတြဟာ သမိုင္းဝင္မွတ္တမ္းေတြ အျဖစ္နဲ႔စာၾကည့္တိုက္ထဲမွာ မေပ်ာက္မပ်က္က်န္ရစ္ေနခဲ့မယ္ဆိုတာ သတိျပဳၾကေစခ်င္ပါတယ္။ ေနာင္တခ်ိန္မွာကိုယ့္သားသမီးေျမးျမစ္ေတြက ဒီမွတ္တမ္းေတြကို ျမင္တိုင္း အရွက္ရေနမယ့္ အျဖစ္မ်ဳိးကိုျဖစ္ေစခ်င္သလား ဆိုတာကို စဥ္းစားျပီးမွ ေျပာၾကဆိုၾကေစခ်င္ပါတယ္။

အခုအစိုးရရဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကို သပိတ္အစကေန အခုခ်ိန္အထိ ျပည္လည္သုံးသပ္ရင္အစိုးရဟာ ဘာကိုမွ လိုက္ေလ်ာခ်င္တဲ့ ဆႏၵမရွိဘဲ အားလုံးဟာ ပရိယာယ္သာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေက်ာင္းသားေတြကိုျဖိဳခြဲႏွိမ္နင္းဖို႔သာ ၾကံစည္ေနေၾကာင္း သိပ္ထင္ရွားေနပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ေက်ာင္းသားေတြဘက္က ေထာက္ခံတဲ့အင္အားနည္းမွသာ သူတို႔ဒီလိုလုပ္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြအားလုံး စည္းစည္းလုံးလုံးရွိၾကျပီး၊ ျပည္သူ၊အလုပ္သမား၊ ဝန္ထမ္း၊ လယ္သမား အားလုံး ညီညီညာညာ ဝိုင္းရံထားရင္ အစိုးရဘာမွလုပ္လို႔ မရပါဘူး။ဇြတ္တိုးလုပ္ရင္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲပ်က္မယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ၂၀၁၅ မွာ သူတို႔ မဲတျပားမွ မရဘဲေခြးလုံးလုံးျဖစ္မယ္ဆိုတာ သူတို႔သိပါတယ္။

ေက်ာင္းသားေတြရဲ့ ကံၾကမၼာ၊ တိုင္းျပည္ရဲ့ အနာဂတ္ကံၾကမၼာကိုေကာင္းေအာင္လုပ္ႏိုင္မယ့္ တခုတည္းေသာ နည္းလမ္းဟာ ျပည္သူလူထုၾကီးတရပ္လုံးစည္းစည္းလုံးလုံးနဲ႔ေက်ာင္းသားေတြကို ဝန္းရံတဲ့ နည္းတနည္းသာ ရွိပါတယ္။ တႏိုင္ငံလုံး ေက်ာင္းသားေတြကို ေထာက္ခံၾကပါ။ရန္ကုန္တျမိဳ႔လုံးမွာရွိတဲ့ အလုပ္သမား၊ လယ္သမား၊ ဝန္ထမ္းနဲ႔ ျပည္သူေတြအားလုံး ေက်ာင္းသားေတြကိုဝိုင္းရံၾကပါ။ ဒါဟာ ကိုယ့္ရင္ေသြးေက်ာင္း သားေတြရဲ့ ကံၾကမၼာျဖစ္ရုံသာမက၊ ႏိုင္ငံသားအားလုံးရဲ့ကံၾကမၼာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ေဇာ္ဝင္း (၈၈ ေက်ာင္းသားေဟာင္း)