ျပည့္တန္ဆာအမ်ိဳးသမီးထက္ စိ္တ္ဓာတ္ပိုဆိုးေနၾကၿပီလား ...

(ကို ရူပ ေဖ့စ္ဘြတ္စာမ်က္ႏွာမွ ...)

ခုနက Sky Net Myanmar Movies လို္င္းက လာတဲ့ ''မြန္းတည့္ခ်ိန္တြင္ ေန၀င္သည္'' ဆိုတဲ့ ေရွးေဟာင္း ျမန္မာဇာတ္ကားကေလးကို ၾကည့္ေနမိတယ္။ မင္းသားက ေက်ာ္ဟိန္း၊ မင္းသမီးက ခ်ိဳျပံဳး။

ဇာတ္က ဘယ္ေလာက္နာသလဲေတာ့ မေမးနဲ႔။ စကတည္းက ေက်ာ္ဟိန္းက ခါးပိုက္ႏိႈက္၊ ခ်ိဳျပံဳးက ျပည့္တန္ဆာမ။ ဒီ့ထက္ပိုၿပီး ဇာတ္နာစရာလည္း မရွိေတာ့ဘူးေလ။ ေက်ာ္ဟိန္းက ခါးပိုက္ႏိႈက္ဘ၀မွာ ေျပးရင္းလႊားရင္းနဲ႔ ခ်ိဳျပံဳးကို ေတြ႔တယ္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးသားဟာ အျပန္အလွန္ ဘ၀ေတြအေၾကာင္း စားျမံဳ႕ျပန္ၾကရင္းနဲ႕ နားလည္မႈရသြားၾကတယ္။ ယူျဖစ္သြားၾကပံုကလည္း ခ်ိဳျပံဳးက တင္တင္ျမရဲ႕ သီခ်င္းကေလးကို ႏွစ္ေယာက္သားအတူထိုင္ျဖစ္တဲ့ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကေလးမွာ နားေထာင္ေနရင္းနဲ႕ ခံစားသြားရတယ္ထင္ပါရဲ႕ ။ ကို၀ိုင္းေရ ... က်မ ရွင္နဲ႕ လာေနမယ္တဲ့။ ဘာမွ ခ်စ္စကားႀကိဳက္စကား မပါ။

အလႊာေတြက ေအာက္တန္းတကာ့ ေအာက္တန္းက်ေနေပမယ့္ သူတို႕ရင္ထဲက ခ်စ္စကားကေတာ့ ရိုမန္တစ္ဆန္ဆဲပါပဲ။ ရင္ထဲ ထိမွန္ဆဲပါပဲ။ ေၾသာ္ ... အခ်စ္ဆိုတာရယ္ကလဲ။ ဘယ္လိုဘ၀မွာမဆို ျဖစ္တည္လာႏုိင္တာပဲကိုး။ အတူတူေနျဖစ္တဲ့အခ်ိန္မွာ အရင္က ဘ၀ေဟာင္းေတြကိုပါ စြန္႕ပစ္လိုက္ၾကတယ္။

အဲ့ဒီလုိ ႏွစ္ဦးသား ေကာင္းေရာင္းေကာင္း၀ယ္ လုပ္စားေနရင္းနဲ႕ သူတို႕ဘ၀မွာ ႀကီးမားတဲ့ အခက္အခဲတစ္ခု ျဖစ္လာပါေရာ။ ဘာအခက္အခဲလဲဆိုေတာ့ ခ်ိျပံဳးက မီးဖြားခါနီး ေငြေၾကးက မျပည့္စံုေတာ့ မီးဖြားစရိတ္ အသည္းအသန္ လိုအပ္လာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေက်ာ္ဟိန္းက အလုပ္အကိုင္ အဆင္မေျပဘူး။ အဲ့ဒီမွာ ေငြက တအားလိုလာေတာ့ ေက်ာ္ဟိန္းက သူအရင္လုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဘ၀ေဟာင္းကို ျပန္သြားဖို႕ စဥ္းစားလုိက္တယ္။ ခ်ိဳျပံဳးလည္း သိေရာ အႀကီးအက်ယ္ ေပါက္ကြဲေတာ့တယ္။

သူ ေက်ာ္ဟိ္န္းကို ငိုႀကီးခ်က္မနဲ႕ ျပန္ေျပာတဲ့ စကားက က်ေနာ့္ရင္ကို ထိတယ္ဗ်ာ။ သူက ေျပာတယ္ဗ်။ က်မဟာ အတိတ္မွာ အပ်က္မ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ခဲ့မယ္။ ရွင္က ခါးပိုက္ႏိႈက္ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ခဲ့မယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုေမြးလာမယ့္ ကေလးရဲ႕ အေဖနဲ႕ အေမကေတာ့ လက္ရွိမွာ ခါးပိုက္ႏိႈက္နဲ႕ အပ်က္မ မျဖစ္ေစရဘူး။ က်မရဲ႕ ဆိုးရြားတဲ့ ဘ၀ကေန က်မကို ကယ္တင္ေပးခဲ့တဲ့ ရွင့္ကို ေလးစားခဲ့တယ္။ အားကိုးခဲ့တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ က်မဘ၀တစ္ခုလံုးကို ပံုအပ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ရွင္ အရင္အလုပ္ကို ျပန္လုပ္ေတာ့မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ရွင့္ကို က်မ မေပါင္းႏိုင္ေတာ့ဘူးတဲ့။ တကယ့္ကို ခံစားခ်က္ႀကီးနဲ႕ ေျပာတာဗ်ာ။

ကဲ ... စဥ္းစားၾကည့္ ...။ အလုပ္ေတြအထဲမွာ ေအာက္တန္းက်တယ္လို႕ ေျပာႏုိင္တဲ့ ျပည့္တန္ဆာတစ္ေယာက္က ကိုယ့္ဘ၀ကို မွားမွန္းလည္း သိခဲ့တယ္။ အမွားကို သိသိခ်င္း ျပင္လည္း ျပင္ဆင္ႏုိင္ခဲ့တယ္။ ျပင္ဆင္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာလည္း ကိုယ့္ဘ၀ကို သန္႕သန္႕စင္စင္နဲ႕ ဆက္လက္တည္ေဆာက္ႏုိင္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ရွိခဲ့တယ္။ သူ႕သားသမီးေတြကိုလည္း သန္႕စင္တဲ့ အေဖနဲ႕ အေမကိုသာ ရရွိေစခ်င္တဲ့ စိတ္ရင္းေစတနာ ရွိခဲ့တယ္။

ေမးၿပီဗ်ာ ...။

ခင္ဗ်ားတို႕ဟာ က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ တုိင္းျပည္ကို ကမၻာ့အလယ္မွာ အနိမ့္က်ဆံုးျဖစ္ေအာင္ ဖ်က္ဆီးခဲ့တယ္။ ေစတနာ ဆိုးယုတ္ခဲ့တယ္။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ သယံဇာတေတြကို ကိုုယ့္လုပ္ပိုင္ခြင့္အာဏာေတြကို အလြဲသံုးစားလုပ္ၿပီး ခိုု္းခဲ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႕ဟာ အက်င့္ပ်က္ယြင္းေနတဲ့သူေတြပဲ။ သူခိုးအႀကီးစားေတြပဲ။ လူဆိုတာ ကိုယ့္အမွားကို မျပင္ႏုိင္ေသးရင္ေတာင္ မွားမွန္း သိရမယ္။ ခင္ဗ်ားတို႕က မွားမွန္း မသိေသးတာလား။ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကေသးတာလား။ အဲ့ဒါကေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႕ဘာသာ ခင္ဗ်ားတို႕ပဲ သိမွာေပါ့ဗ်ာ။ တစ္ခုပဲ ေျပာခ်င္တယ္။ ခင္ဗ်ားတို႕ဟာ ကိုယ့္သားသမီးကေလးေတြကို အက်င့္ပ်က္သူေတြရဲ႕ သားသမီးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့တယ္။ အမွားႏြံထဲမွာလည္း ေပ်ာ္ရႊင္ေနတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတို႕ရဲ႕ အတြင္းစိတ္ဓာတ္ေတြဟာ ျပည့္တန္ဆာမတစ္ေယာက္ထက္ေတာင္ ဆိုးရြားေနၿပီလားဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ၿပီး ေမးခြန္းထုတ္လိုက္ၾကပါဦးဗ်ာ ...။

ရူပ တင္း၍ ေရးသည္။

(အားလံုးကို မရည္ရြယ္ပါ။ အက်င့္ပ်က္ခ်စား၍ တိုင္းျပည္ကို ႏြံထဲႏွစ္ေနေသာ ေစတနာဆိုးႏွင့္သူမ်ားကိုသာ တိုက္ရိုက္ရည္ညႊြန္းပါသည္။)