ေၾကာင္ေခ်းမ်ားကို အရင္ရွင္းပါ

ေၾကာင္ေခ်းမ်ားကို အရင္ရွင္းပါ

ၿငိမ္းခ်မ္းေအး

ဧရာ၀တီ| February 8, 2014

အခုႏွစ္ပိုင္း ဗမာျပည္မွာ လူမ်ိဳးေရး/ဘာသာေရး အသြင္ေဆာင္ကာ မတူကြဲျပားတဲ့ လူအုပ္စုၾကား ပဋိပကၡေတြ မ်ား၊ အမုန္းေတြ ပြားလာၾကေတာ့ သက္ဆိုင္ရာ ဘာသာေရးအဖြဲ႔အစည္းအသီးသီးက ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ ေတြ႔ဆံုပြဲ၊ ညွိႏိႈင္းေဆြးေႏြးပြဲ၊ ဘာသာေပါင္းစံု ခ်စ္ၾကည္ေရးပြဲ စသျဖင့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း တည္ၿငိမ္၊ ၿငိမ္းခ်မ္း၊ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအတြက္ ေရွးရႈ တတ္စြမ္းသေလာက္ ႀကိဳးစားေဆာင္ရြက္လာၾကတာ ေတြ႔ရတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဒီေနရာမွာ သံုးသပ္ရမယ့္ ကိစၥတခုက ဒီအလုပ္ေတြရဲ႕ အက်ိဳးရလဒ္၊ ထိေရာက္မႈကိုပါ။ ဒီလို ဘာသာေရးအုပ္စုအသီးသီးက ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းေတြရဲ႕ အလုပ္ေတြ၊ ပူးေပါင္းမႈေတြဟာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းက လူထု၊ လူတန္းစား၊ အလႊာ အသီးသီးကို ဘယ္လို၊ ဘယ္ေလာက္ အတိုင္းအတာအထိ သက္ေရာက္ေစသလဲ၊ အမုန္းေတြ၊ အထင္အျမင္လြဲမႈေတြ၊ ပဋိပကၡေတြ ဘယ္ေလာက္ ေလ်ာ့နည္း က်ဆင္းသြားၿပီလဲ ဆိုတာကို ျပန္လည္ေထာက္ခ်င့္ရမွာပါ။

လူအမ်ား ၾကည္ညိဳေလးစားသူ၊ ကိုးကြယ္သူ၊ သီလ၊ က်င့္ဝတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ၊ နာမ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ၾသဇာရွိသူ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ကိုယ္တိုင္ ဆင္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ေဖာ္ေဆာင္၊ ေဆြးေႏြးပြဲေတြ လုပ္ဆိုေတာ့ စာနယ္ဇင္းေတြေပၚမွာ သတင္းျဖစ္၊ ထင္ေပၚ၊ လူအမ်ားလည္း အသိမွတ္မႈ အနည္း အမ်ား ရမယ္၊ ရွိမယ္ ဆိုတာ ေသခ်ာတယ္။ ဒါေပမယ့္ စာေရးသူ အျမင္အရေတာ့ အမ်ားႀကီး ထိေရာက္၊ အက်ိဳးရွိတယ္လို႔ မထင္ပါ။ တကယ့္ျပႆနာရင္းျမစ္ကို ဒီတနည္းတည္းနဲ႔ အလံုးစံု ေျဖရွင္းႏိုင္မယ္လို႔ မယူဆပါ။

ဒီသေဘာကို အမ်ား ေက်လည္ နားဝင္ဖို႔ရာက ဗမာလူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ လက္ရွိ ျဖစ္တည္ေနတဲ့ လူမ်ိဳးေရး/ဘာသာေရး အေျချပဳ ဆက္စပ္ျပႆနာသေဘာကို အရင္ ရွင္းမွ ရပါမယ္။ စာေရးသူရဲ႕ မိုးမခ ေဆာင္းပါးေဟာင္းမ်ားနဲ႔ ဆက္စပ္ဖတ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ ဆိုလိုခ်င္တဲ့ သေဘာကို ပို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ႏိုင္မယ္ ယူဆရတယ္။

ဒီေဆာင္းပါးမွာ ျပႆနာရဲ႕ သေဘာကို အက်ဥ္း ျပန္ေဆြးေႏြးရရင္ အခုျဖစ္ေနတဲ့ ဘာသာေရး/လူမ်ိဳးေရး ျပႆနာေတြဟာ အမ်ား က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ယူဆ လက္ခံထားသလို ႏိုင္ငံေရးပေယာဂေၾကာင့္၊ အာဏာရ အသိုင္းအဝန္းက ေခတ္ေနာက္ျပန္ဆြဲလိုသူမ်ားရဲ႕ ဖန္တီးခ်က္၊ ေရြးေကာက္ပြဲ လိုအပ္ခ်က္ ဆိုတဲ့ သေဘာတခုတည္း ရႈျမင္လို႔ မရပါ။ ဒီလုိသေဘာေတြ အနည္း၊ အမ်ားပါတယ္ ဆိုတာ မွန္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဗမာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ တည္ရွိေနတဲ့ အမုန္းေတြ၊ အျမင္မၾကည္လင္မႈေတြက ဒီသေဘာထက္ အမ်ားႀကီး ပိုတယ္။ နက္ရိႈင္းတယ္။

ေနာက္တခုက လူတခ်ိဳ႕ အေၾကာင္းျပခ်က္ေပးတဲ့ ဗမာ့အေနာက္တံခါးကို က်ဴးေက်ာ္၊ နယ္ခ်ဲ႕ သိမ္းပိုက္လိုသူ ဘာသာမတူ၊ လူမ်ိဳးကြဲေတြကိုသာ မလိုမုန္းတီး လက္မခံႏိုင္တာပါ၊ ျပည္တြင္းက ႏိုင္ငံသား ဘာသာျခား၊ လူမ်ိဳးျခားမ်ားကို ဘာသေဘာမွ မရွိပါဘူး ဆိုတဲ့ အခ်က္ကလည္း အျပည့္အဝ မမွန္ပါဘူး။

လူတဦး၊ တေယာက္ရဲ႕ ဘဝကို အႀကီးအက်ယ္ သက္ေရာက္၊ လႊမ္းမိုးေစတယ္။ ဒါက လူအမ်ားစု ေထာက္ခံမႈကို လိုခ်င္တဲ့အတြက္ လူမ်ားစု နဲ႔ လူမ်ားစု ဘာသာ သာသနာ ကို ကာကြယ္သူ၊ ေစာင့္ေရွာက္သူ၊ ခ်ီးျမွင့္သူ အျဖစ္ ပံုေဖာ္ကာ ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ အာဏာကို ေရရွည္တည့္တံ့ေအာင္ ေဆာင္ရြက္တဲ့ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္က ပံုေဖာ္ လမ္းေၾကာင္းခဲ့တဲ့ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး ဖိႏွိပ္ခြဲျခားမႈ ပံုစံပါ။

ဒီလို ပံုစံ ရာစုႏွစ္ဝက္ တိုင္းျပည္မွာ ႀကီးစိုးရွင္သန္ခဲ့ေတာ့ တိုင္းျပည္ရဲ႕ က႑အသီးသီးမွာလည္း ဒီလို သေဘာက တည္ရွိေနသလို စနစ္ရဲ႕ ဖြားဖက္ေတာ္ လူအမ်ားမွာလည္း ဒီလို လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး မတူညီမႈအေပၚကို ခြဲျခားျမင္၊ ျပဳမူဆက္ဆံခ်င္တဲ့ သေဘာက အနည္းအမ်ား စြဲကပ္လာခဲ့ရတယ္။ ဒီလို သေဘာ၊ အျမင္၊ အယူအဆ၊ အသံုးအႏႈန္းေတြက လူေတြအေပၚ လႊမ္းမိုးႏိုင္မႈ ရွိတဲ့ စာေပ၊ ဂီတ၊ ရုပ္ရုင္၊ ပညာေရးစနစ္ အားလံုးလိုလိုမွာ သက္ေရာက္ေနတယ္။ ဒါကို အမ်ားအားျဖင့္ လူအမ်ား သတိမျပဳမိ၊ အေလးမထားတတ္သလို၊ ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္သေဘာပဲ ရႈျမင္တတ္ၾကတယ္။

အခု ဆိုခဲ့တဲ့ သေဘာမ်ိဳးေတြေၾကာင့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ ဘာသာေရး လူမ်ိဳးေရးအေပၚ အေျခခံတဲ့ ခြဲျခား ျမင္မႈေတြ၊ အထင္၊ အျမင္ လြဲမႈေတြ၊ မလိုလားမႈေတြ၊ အမုန္းေတြက နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္းကို ဝမ္းနည္းဖြယ္ အျမစ္တြယ္ တည္ရွိလာခဲ့ရတယ္။

ဒါေၾကာင့္ အခု လူအမ်ား ယူဆ ေျပာဆို အေျဖရွာေနၾကတဲ့ လက္ရွိ ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရး ျပႆနာေတြရဲ႕အေၾကာင္းက ႏိုင္ငံေရးပေယာဂ၊ ေအာက္လမ္းနည္း လုပ္ၾကံမႈနဲ႔ အေနာက္နယ္ျခားက ျပႆနာေၾကာင့္က အဓိက မဟုတ္ဘူး၊ မမွန္ဘူးလို႔ အထက္မွာ ဆိုခဲ့ရျခင္းျဖစ္တယ္။ ဒီ ႏွစ္ခုက လက္ငင္းအေၾကာင္း၊ မီးစာကို တိုးေစတဲ့ အခ်က္ ျဖစ္ႏိုင္ေပမယ့္ တကယ့္ အရင္းခံ အေၾကာင္းမွာေတာ့ အထက္မွာ အေၾကာင္းျပ ဆိုခဲ့တဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း ကိုယ္ႏႈိက္မွာကို စနစ္ဒဏ္ခံရင္းနဲ႔ အမုန္းေတြက တြယ္ၿငိခဲ့ရၿပီ၊ ခြဲျခားမႈအျမင္ေတြက အသားက်ေနခဲ့ၿပီ ျဖစ္တယ္။

ဒီသေဘာကို ပထမအခ်က္အေနနဲ႔ အမ်ားက လက္ခံရပါမယ္။ အေၾကာင္းက ေရာဂါရဲ႕ဇာစ္ျမစ္ကို သိမွ ေရာဂါကို ေပ်ာက္ေအာင္ ကုသႏိုင္မွာမို႔ပါ။

ဒီသေဘာကို လက္ခံၿပီးရင္ ေဆာင္းပါးမွာ အစျပဳ တည္လာခဲ့တဲ့ အဆို ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ဘာသာေပါင္းစံု ခ်စ္ၾကည္ေရး ေဆြးေႏြးပြဲေတြက အလုပ္သိပ္မျဖစ္ပါဘူး ဆိုတာကို နားလည္ဖို႔ ျမင္လြယ္လာမွာျဖစ္တယ္။ ဆက္ရွင္းပါ့မယ္။

ဘာသာေရး လူမ်ိဳးေရး ခြဲျခားမႈ အျမင္ေတြ၊ အမုန္းေတြကို ျဖစ္ေစတဲ့ သေဘာေတြက ဆိုခဲ့သလို တိုင္းျပည္ရဲ႕ ေနရာအႏွံ႔မွာ ရွင္သန္ေနခဲ့တာ ၾကာပါၿပီ။ သိသိသာသာ၊ မသိမသာ၊ လူေတြ သတိထားမိတာလည္း ရွိ၊ သတိမျပဳမိတာလည္း ရွိ အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္တည္ေနတယ္။ အထူးသျဖင့္ စြဲျမဲေစလို႔ စြဲျမဲေစမွန္း မသိ၊ လႊမ္းမိုးခံရလို႔ ခံရမွန္း မသိေစတဲ့ Soft Power ၾကားခံပစၥည္းေတြ ျဖစ္တဲ့ စာေပ၊ ဂီတ၊ ရုပ္ရွင္၊ သဘင္ အႏုပညာ ထုတ္ကုန္ေတြနဲ႔ ပညာေရးစနစ္မွာ ဘာသာ၊ လူမ်ိဳးကြဲခ်င္း အမုန္းပြားေစမယ့္ အေျပာအဆို၊ အသံုးအႏႈန္း၊ အျမင္၊ သေဘာထားနဲ႔ သမိုင္းဖန္တီးမႈ၊ ပံုေဖာ္မႈေတြက စြဲကပ္ေနတယ္။

ဥပမာ - ရုပ္ရွင္ေတြ၊ ဇာတ္ေတြ၊ ဝတၳဳေတြမွာ လူနည္းစု အုပ္စုဝင္ အထူးသျဖင့္ ဘာသာကြဲ ဆိုရင္၊ အထူးသျဖင့္ ဌာေနတိုင္းရင္းသားလို႔ မသတ္မွတ္ၾကတဲ့ ေရႊ႕ေျပာင္းအေျခခ် ေနထိုင္သူ လူမ်ိဳးစုဝင္ ဆိုရင္ မေကာင္းတဲ့ ပံုရိပ္တခုခု ပံုေသကားခ်ပ္ခ် ပံုေဖာ္တာမ်ိဳးက အျမဲ ျမင္ေတြ႔ေနရတဲ့ ကိစၥပါ။ ေငြတိုးေခ်းစားသူ၊ ေမာက္မာရိုင္းစိုင္းသူ၊ အဓမၼက်င့္သူ၊ ရာဂက်ဴးသူ၊ အရက္ေသစာ အလြန္အကၽြံေသာက္သူ၊ ရာဇဝတ္ေကာင္၊ လူဆိုး စသျဖင့္ အျမဲ ဇာတ္ရုပ္ထား ပံုေဖာ္တယ္ၾကတယ္။ အနည္းဆံုး အလုပ္အကိုင္ေနရာ ဇာတ္ရုပ္ခ်ရာမ်ိဳးမွာေတာင္ ဒရဝမ္၊ မာလီ အဆင့္ထက္ ပိုမေပးတတ္ၾကဘူး။ ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္ ပီေခ်းခမ်ာ တသက္လံုး မာလီဘဝကကို မတက္ခဲ့ရရွာပါဘူး။

ေရႊ႕ေျပာင္းအေျခခ်ေနထိုင္သူ (Migrants) လူနည္းစု လူမ်ိဳးအုပ္စုဝင္မ်ား ကို အထက္မွာ ဆိုခဲ့သလို ဌာေနတိုင္းရင္းသား မဟုတ္ ဆိုတဲ့ ေယဘုယ် အျမင္ သတ္မွတ္မႈ၊ တနည္း အိိမ္ရွင္-ဧည့္သည္ သေဘာ အျမင္ (Mindset/Concept) ကိုလည္း ဒီမွာ ဆက္စပ္ တပါတည္း ျပန္ေထာက္ျပရရင္ လူသားအားလံုးဟာ လူ႔ေလာကကို ဧည့္သည္အေနနဲ႔ ခဏတာ အလည္ လာေရာက္ ေနထိုင္သူမ်ားပါပဲ။ ဘာသာေရးရႈေထာင့္နဲ႔ ဆိုရရင္ အားလံုးဟာ သံသရာခရီးသြား ဧည့္သည္ခ်ည္းပါပဲ။ လူသားယဥ္ေက်းမႈ (Civilisation) ျဖစ္ေပၚတိုးတက္လာမႈ သမိုင္းအရ ၾကည့္ရင္လည္း လူသားအားလံုးဟာ ေရွးအစဥ္အဆက္ တေနရာကေန တေနရာ ေရၾကည္ရာ၊ ျမက္ႏုရာ ေရႊ႕ေျပာင္းသြားလာ ေနထိုင္၊ အေျခခ် ခဲ့ၾကတဲ့ Migrants ခ်ည္းပါပဲ။ ျမန္မာလည္း Migrants၊ ျမန္မာမဟုတ္သူလည္း Migrants ပါပဲ။ ဒီ ဌာေနတိုင္းရင္းသား အစြဲ၊ အိမ္ရွင္-ဧည့္သည္ အခြဲရဲ႕ အေၾကာင္း/အက်ိဳး မဲ့မႈ၊ အျမင္က်ဥ္းေျမာင္းမႈ သေဘာကို ျမင္ေအာင္သာ စကားခ်ပ္အေနနဲ႔ ထည့္ဆိုျခင္းပါ။ ထားပါ။ Soft Power ေတြမွာ အျမစ္တြယ္ေနတဲ့ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး ခြဲျခားမႈ အျမင္၊ သေဘာေတြ ကိစၥ ဆက္ပါမယ္။

စာေပ၊ သဘင္၊ ရုပ္ရွင္ အားလံုးလိုလိုမွာ ခ်စ္တီး ဆိုရင္ ေငြတိုးေခ်းစားသူ၊ မေကာင္းသူ၊ အိႏိၵယအႏြယ္ ႏွာေခါင္းရွည္ရွည္ ဆိုရင္ မုဒိမ္းေကာင္၊ လူယုတ္မာ၊ အနည္းဆံုး ႏွာဗူး၊ တရုတ္ ေပါက္ေဖာ္ ဆိုရင္ စီးပြားေသာင္းက်န္း၊ ေမာက္မာရိုင္းစိုင္းသူ၊ ရွမ္း၊ ကရင္၊ ကခ်င္ ဆိုရင္ သူပုန္၊ ဓားျပ အစရွိသလို ပံုေဖာ္မႈက အမ်ားစု ျဖစ္ေနတယ္။

လူနည္းစု အႏြယ္ဝင္ေတြထဲက ခ်င္းမ၊ ရွမ္းမ၊ ကခ်င္မေတြ ဆိုရင္ ျပဳစားတတ္သူ၊ ဒါမွမဟုတ္ ရဖို႔ လြဲသူ စသလို မဟုတ္တယုတ္ေတြလည္း ပံုေဖာ္တတ္ၾကတယ္။

ေကာင္းမြန္တဲ့ အဓိပၸာယ္နဲ႔ အေျခတည္လာခဲ့တဲ့ စကားပံုတခ်ိဳ႕ကိုေတာင္ ကျပက္ကေခ်ာ္ ျပဳရင္း လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားမႈေတြ လုပ္တတ္ၾကေသးတယ္။ ဥပမာ - “ရွမ္းရိုး လင္ကိုး” ကို မဟုတ္ကဟုတ္က အျမင္နဲ႔ ရွမ္းမမ်ား ရိုးတဲ့သူေတာင္ လင္ကိုးေယာက္ေတာ့ ယူတဲ့သေဘာ လုပ္တတ္ၾကတယ္။

ဒါေတြအျပင္ ေနာက္ထပ္ ဆိုးတဲ့ အခ်က္တခုက စကားလံုးအသံုးေတြက အဆင့္မတန္း မရွိတာပါ၊ မတူကြဲျပားတဲ့ တဖက္ လူအုပ္စုတခုခုကို ထိခိုက္၊ နစ္နာ၊ ခ်ိဳးႏွိမ္ ရင့္သီး ျဖစ္ေစတာမ်ိဳးေတြ၊ အစြဲ ေကာက္ခ်က္ခ် အသံုးအႏႈန္းေတြဟာ ဗမာျပည္က မီဒီယာမ်ိဳးစံု၊ အထူးသျဖင့္ အေပါစား ရုပ္ရွင္၊ ဗြီဒီယိုေတြမွာ ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရ၊ ျမင္ေတြ႔ေနရတယ္။

(စကားခ်ပ္ - ဗမာ့ရုပ္ရွင္ရဲ႕ တသမတ္တည္း ပံုစံကားခ်ပ္ခ် ရုပ္လံုးေဖာ္မႈေတြက လူမ်ိဳးေရး/ဘာသာေရး အေျခခံမွ မဟုတ္၊ ဆင္းရဲသား (သို႔မဟုတ္) ေက်းေတာရြာသား ဆိုရင္ အျမဲ မူးရစ္ရမ္းကားေနတတ္သူေတြ၊ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ဆိုရင္ အျမဲ ဖြန္ေၾကာင္ေနတတ္သူေတြ စသျဖင့္ တလြဲ ပံုေသခ် ပံုေဖာ္တတ္တာေတြ ရွိပါေသးတယ္။)

စာေရးသူ အေနနဲ႔ တိုင္းရင္းသားျပႆနာအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးရင္ ျပည္နယ္ေဒသေတြမွာ အေျခခံအေဆာက္အအံု Infrastructure ခ်ိဳ႕တဲ့မႈကို ထည့္ဆိုေလ့ရွိတယ္။ ခ်င္းျပည္မွာ ရုပ္ရွင္ရံု ဆိုရင္ ျပည္မနဲ႔ ယွဥ္ရင္ အေတာ္ ေနာက္က်မွသာ ရွိလာတဲ့ အေၾကာင္းကို ဥပမာ ျပဳျပရင္းနဲ႔ တဖက္ကလည္း ဒါလည္း တမ်ိဳး ေကာင္းပါတယ္၊ ဗမာ့ရုပ္ရွင္ ျပလို႔လည္း မတူကြဲျပားတဲ့ လူမ်ိဳးစုခ်င္း ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးမႈ တိုးပြားဖို႔ လမ္းထက္ အမုန္းပြားဖို႔ လမ္းက မ်ားပါတယ္လို႔ အျမဲဆိုရတယ္။

တကယ္ေတာ့ လူထုေဖ်ာ္ေျဖေရးမွာ အဓိက က်တဲ့ ရုပ္ရွင္ဟာ လူထု ပညာေပးေရးမွာလည္း အင္မတန္ အေရးပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဘာသာစကား မတူသူ၊ စာေပ မတူသူေတြၾကားကို ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္ခ်င္ရင္၊ ထိစပ္ နီးကပ္ခ်င္ရင္ အရုပ္ အဓိကနဲ႔ ပံုေဖာ္ တင္ဆက္တဲ့ အႏုပညာ ၾကားခံပစၥည္း ရုပ္ရွင္က သိပ္အေရးႀကီး၊ အေရးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆိုခဲ့သလို ပဲ ဗမာ့ရုပ္ရွင္၊ ဗီြဒီယို အဆင့္က ဆိုးလွတယ္။ ေနာက္ပိုင္းေခတ္ေတြမွာ ပိုလုိ႔ ဆိုးခဲ့တယ္။ ေနာ္ရင္ေမႊးကို အေကာင္း လုပ္ၾကည့္ခဲ့ရတယ္။ အႏုပညာအား အျပည့္နဲ႔ ကားေတြမွာ အကယ္ဒမီ မရခဲ့တဲ့ ဇင္ဝိုင္းတေယာက္ လက္နက္ခ်ၿပီး ကရင္သူပုန္ (လူမိုက္ႀကီး ပံုေဖာ္) လုပ္ျပေတာ့မွ အကယ္ဒမီ ရခဲ့ရတယ္။

မတူကြဲျပားမႈေတြ၊ သဘာဝအေလ်ာက္ အားနည္းမႈေတြကို အေျချပဳၿပီး ခ်ိဳးႏွိမ္မႈ၊ ျပယ္ရယ္ျပဳမႈက ဗမာ့ ရုပ္ရွင္မွာ အသားက်ေနတာက ဗမာ့ရုပ္ရွင္ ေပၚဦးကတည္းကပါပဲ။ ကိုယ္ခႏၶာ မက်န္းမာသူ၊ အဂၤါခ်ိဳ႕တဲ့ သူ၊ စကားမပီသူကို လူျပက္ လုပ္ခိုင္းတတ္ၾကတယ္။ မိန္းမလ်ာ ဆိုတာ ဗမာ့ရုပ္ရွင္နဲ႔ ဝတၳဳဇာတ္လမ္းေတြမွာ ဖိႏွိပ္စရာ၊ ဟာသ လုပ္စရာ အျမဲ ျဖစ္ေနတယ္။ အသားအေရာင္မည္းသူဟာ အျမဲတမ္း လူရာမဝင္သလို၊ ရယ္စရာ ျဖစ္ေနသလို ပံုေဖာ္ၾကတယ္။

ရပ္ထဲ ရြာထဲမွာ ဆိုရင္လည္း အသား၊ အေရာင္ ညိဳသူ၊ မည္းသူ ဆိုရင္ ခ်စ္စႏိုးနဲ႔ ေခၚရင္ေတာင္ ကပၸလီေလး၊ နီဂရိုးေလး၊ ကုလားေလး ေဟ့ လုပ္တတ္ၾကတယ္။ ဒါမ်ိဳး အသားအေရာင္အေပၚ အေျခခံ ေျပာဆို သံုးႏႈန္းေနမႈေတြက မေကာင္းတဲ့ အဓိပၸာယ္၊ နစ္နာလိုစိတ္ မရွိဘူး ဆိုရင္ေတာင္မွ ေရွာင္ရမယ္၊ မေျပာဆို၊ မသံုးႏႈန္းအပ္ဘူး ဆိုတာ ပညာတတ္၊ ပညာမတတ္၊ ပညာမတတ္တတတ္ အားလံုး ဘယ္သူမွ အေလးဂရု မျပဳတတ္ၾကဘူး။

ဒီလို အေသးအဖြဲေတြ၊ အႀကီးအမားေတြ အားလံုးဟာ မီဒီယာ ၾကားခံ စံုမွာ၊ လူမႈအသိုင္းအဝန္းမွာ အသားက် အျမစ္တြယ္ ေနခဲ့ပါၿပီ။ ဒီလို အေနထားနဲ႔ ဘယ္လို ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရး အေျခခံ ခြဲျခားမႈေတြ၊ အမုန္းေတြ ေပ်ာက္ေအာင္လုပ္လို႔ ရမလဲ၊ တိုင္းရင္းသား ျပႆနာ၊ လူနည္းစု ျပႆနာ ဘယ္ပံု ေျဖရွင္းႏိုင္မလဲ၊ “ေသြးခ်င္းညီအစ္ကိုမ်ား စည္းလံုးျခင္းရဲ႕အင္အား” ေအာ္တတ္ေပမယ့္ တဖက္ကလည္း “ႀကီးျမတ္ေလေသာ မဟာ ျမန္မာ” စိတ္ အခံနဲ႔ က ဘယ္လို ဒီ ျပႆနာအစုစုကို အမွန္တကယ္ ၿပီးေျမာက္ ေျဖရွင္း တိုင္းျပည္ ၿငိမ္းခ်မ္း ဖြံၿဖိဳးတိုးတက္ေစမလဲ၊ “အာဇာနည္ ဗုဒၶဘာသာ အမ်ိဳးသားတိုင္းျပည္” လုပ္ခ်င္၊ “ျမန္မာစာသည္ တို႔စာ” လုပ္ခ်င္ေနမႈေတြ ေနရာတကာမွာ မ်ားမွေတာ့ ဘယ္လို ဘာသာေရးပဋိပကၡေတြ ကင္းႏိုင္မလဲ၊ ျပည္တြင္းစစ္မီး ၿငိမ္းႏိုင္ပါ့မလဲ။

အဆိုးဆံုး အခ်က္ကေတာ့ ပညာေရးစနစ္မွာ ဘာသာတခု၊ လူမ်ိဳးတခုတည္းကို စံ သတ္မွတ္ ျပ႒ာန္းျခင္းပါ။ ရွင္းေအာင္ ဆိုရရင္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတမ်ိဳး၊ ဗုဒၶဘာသာ တဘာသာတည္းကိုသာ ဗဟိုျပဳ သင္ရိုးညႊန္းတမ္း တည္ေဆာက္ထားျခင္းပါ။ တိုင္းျပည္မွာ မွီတင္းေနထိုင္ေနသူ ဘာသာစံု၊ လူမ်ိဳးစံု အားလံုးရဲ႕ သေဘာ၊ သဘာဝေတြကို ပညာေရးစနစ္မွာ လ်စ္လ်ဴရႈ ခ်န္ထားမႈက လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း အမုန္းေတြ၊ ရန္ၿငိဳးေတြ၊ အာဃာတေတြ မေလ်ာ့ႏိုင္၊ မေပ်ာက္ႏိုင္၊ ပဋိပကၡေတြျဖစ္၊ စစ္မီးေတြ ဆက္လက္ ေတာက္ေနရျခင္ ရဲ႕ အဓိက အေၾကာင္းႀကီးတရပ္ ျဖစ္တယ္။

မတူကြဲျပားသူခ်င္း ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီး၊ နားလည္မႈ တည္ေဆာက္ႏိုင္ဖို႔ဆိုတာက တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ အရင္ သိမွ၊ တေယာက္ ဓေလ့၊ ထံုးစံ၊ ယဥ္ေက်းမႈကို တေယာက္ နားလည္မွ ျဖစ္ႏိုင္မွာပါ။ ဒါေတြကို ကေလးဘဝ အေျခခံ ပညာေရးစနစ္မွာ ေလ့လာခြင့္ သိခြင့္ မရခဲ့ရင္ ဒီကေလး ႀကီးတဲ့အခ်ိန္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း ဝင္တဲ့ အခါမွာ မတူကြဲျပားမႈေတြကို လက္သင့္မခံႏိုင္၊ မိမိနဲ႔ မတူညီသူေတြကို နားမလည္ႏိုင္ ျဖစ္ကာ အျမင္လြဲမႈေတြ အေျခတည္၊ အမုန္းေတြ ထားမိလာျခင္းဟာ တကယ္ေတာ့ မဆန္းလွပါဘူး။ ပညာေရးစနစ္ကမွ ငယ္စဥ္ကတည္းက ထိန္းေက်ာင္းေပးမႈမ်ိဳး မရွိခဲ့တာကိုး။

မူလတန္းကေန တကၠသိုလ္အဆင့္အထိ သမိုင္း၊ ျမန္မာစာ၊ ႀကိဳက္တဲ့ ျပ႒ာန္း စာအုပ္တအုပ္အုပ္ကို ယူၾကည့္ပါ။ ပေဒသရာဇ္ေခတ္ေစာ္ နံတဲ့ လူမ်ိဳးေရး အသားေပး၊ ျမန္မာလူမ်ိဳးႀကီးဝါဒ အေျခခံ စာ၊ ဗုဒၶ ဘာသာ အေျချပဳ စာ ဒါေတြပဲ အဓိက လႊမ္းမိုးေနတာ ေတြ႔ျမင္ရမွာပါ။ “ဦးေပါင္းက်ားႏွင့္ ျမင္းက်ားရွင္” ေလာက္နဲ႔သာ အားလံုးဟာ ႀကီးလာခဲ့ရတယ္။ လူနည္းစု အေငြ႔အသက္သေဘာ ပါတာ ဆိုလို႔ “ရာဇာဓိရာဇ္ အေရးေတာ္ပုံက်မ္း” ကို အက်ဥ္း သင္ရတာမ်ိဳးေလာက္ပဲ ရွိမယ္။

တိုင္းျပည္ရဲ႕ ဘာသာေပါင္းစံု၊ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု အေၾကာင္းကို၊ လူသားအားလံုး၊ လူမ်ိဳးအားလံုး ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးမႈကို အထက္မွာ ေထာက္ျပခဲ့သလို လူထု ဆက္သြယ္ေရး ၾကားခံပစၥည္း စာေပ၊ သဘင္၊ ဂီတ၊ ရုပ္ရွင္ အားလံုမွာလည္း ပံုမေဖာ္ႏိုင္၊ အက်ိဳးထက္ အျပစ္က မ်ားေနတဲ့ တင္ဆက္မႈေတြ အျပည့္ ျဖစ္ေန၊ ဆိုခဲ့သလို ပညာေရးစနစ္မွာလည္း ထည့္သြင္း မသင္ျပႏိုင္၊ ဒီလိုအေနအထားနဲ႔ တိုင္းျပည္မွာ ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရး အေျခခံ ျပည္တြင္းစစ္ပြဲေတြ ကမၻာ့ စံခ်ိန္တင္ ရာစုဝက္ေက်ာ္ ခ်ီ ျဖစ္ေနတာ၊ လူအုပ္စုလိုက္ ပဋိပကၡေတြ ကမၻာေက်ာ္ ျဖစ္ေနတာဟာ နည္းေတာင္ နည္းေသးတယ္လို႔ေတာင္ ဆိုရမလိုပါပဲ။

ဒီ ရုပ္ရွင္၊ သဘင္၊ စာေပ၊ ဂီတ နဲ႔ ပညာေရးစနစ္လို လူအမ်ားကို အင္အားတရွိ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ သက္ေရာက္ေစတဲ့ Soft Power မ်ိဳးကို စာေရးသူ အေနနဲ႔ ခပ္ရိုင္းရိုင္း အသံုးနဲ႔ လူအမ်ား နားစြဲေအာင္ ဆိုရရင္ မရိုေသ့စကား “ေပ်ာ့ေပ်ာ့ ေပ်ာ့ေပ်ာ့နဲ႔ နံတတ္တဲ့ ေၾကာင္ေခ်း” ေတြလို႔ သတ္မွတ္တယ္။ ရုတ္တရက္ အေပၚယံ အျမင္ သေဘာနဲ႔ ထိေရာက္မႈ မရွိဘူးလို႔ ထင္ေစႏိုင္ေပမယ့္ လူၾကားကို၊ လူအမ်ားကို ထဲထဲဝင္ဝင္၊ နက္နက္ရိႈင္းရိုင္း အရိုးစြဲ၊ လႊမ္းမိုးေစတာက ဘာသာေရး အဆံုးအမ အျပင္မွာ ဒီ အႏုပညာနဲ႔ ပညာေရး က႑ႏွစ္ခုက အဓိက ပါပဲ။

ဒီလို အစြမ္းထက္တဲ့ ေၾကာင္ေခ်းေတြမွာ ေဆာင္းပါးတေလွ်ာက္ ဆိုခဲ့သလို အျပစ္အနာအဆာေတြ၊ ျပႆနာကို အစျပဳေစတဲ့၊ ႀကီးထြားေစတဲ့၊ ေရရွည္ေစတဲ့ သေဘာေတြ အျပည့္ ျဖစ္ေနတယ္။

ဆိုေတာ့ ဒီေၾကာင္ေခ်းမ်ားကို အရင္ ရွင္းလင္း သုတ္သင္ ျပင္ဆင္မွသာ ဗမာလူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ စြဲကပ္ေနတဲ့ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး အေျခခံတဲ့ ျပႆနာေတြ၊ အမုန္းေတြ၊ ရန္ပြဲေတြ စစ္ပြဲေတြက အလံုစံု ရပ္တန္႔ ေျဖရွင္းႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။

နိဂံုးခ်ဳပ္ရရင္ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား ဘာသာေပါင္းစံု ခ်စ္ၾကည္ေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပြဲေတြ လုပ္ေနၾကတာ ေကာင္းပါတယ္၊ လုပ္လည္း လုပ္ရပါမယ္။ ဒါေပမယ့္ ေရာဂါ ျပႆနာ ရင္းျမစ္ကို ကုစားႏိုင္ဖို႔ရာကေတာ့ ဆိုခဲ့တဲ့ Soft Power က႑ အသီးသီး မွာ မလိုလားအပ္တဲ့ အေတြးအေခၚေတြ၊ သေဘာထားေတြ ကို ဖယ္ထုတ္၊ အမုန္းပြားေစမယ့္ အေျပာအဆို၊ အေၾကာင္းအရာေတြကို တားျမစ္၊ ဘာသာစံု၊ လူမ်ိဳးစံု ရဲ႕ ဓေလ့၊ ထံုးစံေတြကို သြတ္သြင္း၊ ဘာသာတခုတည္း၊ လူမ်ိဳးတခုတည္း ခ်ီးေျမႇာက္ေနမႈေတြကို ရပ္၊ ဘာသာစံု၊ လူမ်ိဳးစံု ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးမႈကို ေရွးရႈတဲ့ စာေတြ၊ အႏုပညာ ပစၥည္းေတြ မ်ားမ်ား ဖန္တီး၊ လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ အသားအေရာင္၊ က်ား-မ၊ လိင္၊ လိင္တိမ္းၫြတ္မႈ စတဲ့ မတူကြဲျပားမႈ အားလံုးကို ပိုမို သည္းခံ နားလည္ေပးႏိုင္မႈကို က႑အသီးသီးမွာ လမ္းေၾကာင္းေပး စတဲ့ လူအမ်ားရဲ႕ အျမင္၊ သေဘာထား၊ အေတြးအေခၚကို အေကာင္းဘက္ ေျပာင္းလဲလာေစမယ့္၊ ေရရွည္လည္း စြဲျမဲ တည္တံ့ေစမယ့္ အခ်က္ေတြကို ေဇာင္းေပး ေဖာ္ေဆာင္၊ လုပ္ေဆာင္မွ ရမွာ ျဖစ္တယ္။

ဒါေၾကာင့္ ထိထိေရာက္ေရာက္ တကယ္ အက်ိဳး ေက်းဇူးရွိမယ့္ Soft Power ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြကို အဓိက အသားေပး လုပ္ေဆာင္ေစဖို႔ လိုအပ္ေၾကာင္းကို “ေၾကာင္ေခ်းမ်ားကို အရင္ ရွင္းပါ” ေခါင္းစဥ္တပ္ ေဆြးေႏြးလိုက္ရေၾကာင္းပါ။

ၿငိမ္းခ်မ္းေအး

ယဥ္ေက်းတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဆီသို႔
http://burma.irrawaddy.org/opinion/viewpoint/2012/06/07/11429.html

ျမန္မာလား၊ ဗမာလားနဲ႔ တိုင္းရင္းသား ျပႆနာ
http://burma.irrawaddy.org/opinion/viewpoint/2012/07/02/13602.html

သစၥာနီ မီးေလာင္ရာ ေလပင့္တာလား
http://burma.irrawaddy.org/%E1%81%80_religious/2013/06/26/43039.html

ဗမာျပည္မွာ ေနာက္လိုက္အမ်ားဆံုး ျဖစ္လာႏိုင္တဲ့ အုပ္စု (သို႔) Hate Group
http://www.moemaka.blogspot.com.au/2013/06/nyein-chan-aye-hate-group.html

“အခ်စ္ဂ်ီဟဒ္” ရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲ စာမ်က္ႏွာမ်ား
http://www.moemaka.blogspot.com.au/2013/06/nyein-chan-aye-love-jihad-and-next.html

… ၿပိဳလဲပ်က္စီးျခင္း (Things Fall Apart)
http://moemaka.blogspot.com.au/2013/03/nyein-chan-aye-articles_26.html

Follow My Works @

My Personal Blog: http://nyeinchanaye81.wordpress.com/
Facebook: https://www.facebook.com/nyeinchanaye81
Twitter: https://twitter.com/nyeinchan81
Google+: https://plus.google.com/u/0/+NYEINCHANAYE
YouTube: http://www.youtube.com/user/nyeinchanaye81