ျပႆနာ မေျဖရွင္းတတ္ရင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး မလုပ္နဲ႔

ေမာင္ေမာင္ဘု

ကိုယ္ေတြ႔ အပါအ၀င္ ဂ်ာနယ္ေတြမွာပါ ဖတ္မိၿပီးသကာလ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးမ်ား အုပ္ခ်ဳပ္ျခင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို သိၾကပါေလစလို႔ ေတြးမိပါတယ္။

ေရွးေရွးတုန္းက လူသားေတြမွာ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ လူမရွိေသး။ လူသားေတြ ပြားမ်ားလာတာနဲ႔အမွ် ျပႆနာေတြ မ်ားလာတယ္။ ေျဖရွင္းေပးဖို႔အတြက္ လူေတြက အုပ္ခ်ဳပ္သူ တင္ေျမႇာက္ၾကတဲ့အတြက္ အႀကီးအမွဴးေတြ ေပၚလာတယ္။ ေကာင္းမြန္တဲ့ အႀကီးအမွဴးေတြေၾကာင့္ ျပႆနာေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ေျဖရွင္းႏိုင္ခဲ့တယ္။ ေရွးေရွးတုန္းက ယဥ္ေက်းမႈ ျမင့္မားတာနဲ႔အမွ် အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ အဓိက တာ၀န္ကို သိရွိလိုက္နာၾကပါတယ္။ ေလာဘ ေဒါသေတြလည္း နည္းၾကေသးသကိုး။

တျဖည္းျဖည္း ကမၻာႀကီးမွာ လိုခ်င္တပ္မက္စရာေတြ မ်ားျပားလာၿပီး ေနာက္ပိုင္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ဆိုတာေတြ တန္ခိုးထြားလာလိုက္တာ ေရေျမေကာင္းကင္ ပိုင္သတဲ့ ရွင္ဘုရင္ ဧကရာဇ္ႀကီးေတြ၊ ေနမ၀င္ အင္ပါယာႀကီးေတြအထိေတာင္ ပိုင္ဆိုင္တဲ့အထိ တိုးတက္လာၾကတယ္။

သာမန္လူရဲ႕ေခြးကို ႐ိုက္မိတာ ျပႆနာ မရွိေပမယ့္ အာဏာပိုင္စိုးတဲ့ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ ေခြး၀ဲစားေတြကို ခဲနဲ႔ ေပါက္မိတာနဲ႔တင္ ေတာင္စြယ္ေနကြယ္ သတ္ေစဆိုၿပီး လူေတြရဲ႕ အသက္ဟာ တန္ဖိုးမဲ့သြားတယ္။ ေနာက္ ကမၻာ့သမိုင္းရာဇ၀င္အရ အာဏာရွင္ႀကီးမ်ားကို တျဖည္ျဖည္း ေတာ္လွန္လာၾကတာနဲ႔ လူထုအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ေခတ္ ျပန္ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ႏိုင္ငံတိုင္းေတာ့ မဟုတ္။

လူထုအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ေခတ္ ဆိုေပမယ့္ လူကို လူက အုပ္ခ်ဳပ္တာ ပညာလိုပါတယ္။ အခု ေရႊျပည္ႀကီးမွာ ဒီမိုကေရစီဆိုၿပီး သြားေနတဲ့အခ်ိန္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေတြ အေရးပါလာပါတယ္ (လူထုအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ေခတ္ကေတာ့ ေ၀းပါေသးတယ္)။

အဆင့္အားလံုးမွာ အေရးပါဆံုးက ရပ္ကြက္ ေက်းရြာအဆင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေတြပါ။ သူတို႔က လူထုနဲ႔ တိုက္႐ိုက္ဆက္ဆံရတဲ့ အမ်ဳိးကိုး။ ၿမိဳ႕နယ္ ခ႐ိုင္ ျပည္နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးႀကီးေတြက ေတြ႔ရ အေတာ္ခက္လွတယ္။ အလုပ္ေတြ အေတာ္မ်ားၾကတယ္ဆိုပဲ။

တကယ္ဆိုရင္ေတာ့ ရပ္ကြက္ ေက်းရြာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးမ်ားဆိုတာ ဒီဘက္ေခတ္ေတြမွာ သိပ္မလိုေတာ့ဘူး ထင္ပါတယ္။ ရဲတပ္ဖြဲ႔၊ ၿမိဳ႕နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေကာင္းေကာင္းနဲ႔ အရပ္ဘက္ လူထုအဖြဲ႔ အစည္းေတြ အင္အားေကာင္းလာရင္ ရပ္ကြက္ ေက်းရြာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေတြ ေအာင္ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။

အခု ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေတြ ဘာေတြ လုပ္ေနၾကသလဲ။

(၁) ဧည့္စာရင္းတိုင္တာ လက္ခံတယ္။ ပိုက္ဆံေတာင္းမယ္။
(၂) သာေရး နာေရးေလး လုပ္ေပးတယ္။
(၃) မီးေရ ျပႆနာေလးေတြ ရွင္းေပးတယ္။
(၄) အစည္းအေ၀းေတြ တက္မယ္။
(၅) အလွဴေငြေကာက္မယ္။
(၆) ေထာက္ခံစာေရးေပး ပိုက္ဆံေတာင္းမယ္။ အက်င့္စာရိတၱ ေကာင္းမြန္ေၾကာင္းေပါ့ (ေထာက္ခံေပးတဲ့ လူေကာ အက်င့္စာရိတၱေကာင္းရဲ႕လားေတာ့ မသိ)။

ဒီေလာက္ပဲ လုပ္ေနၾကတာ ေတြ႔ရတယ္ (တကယ္ေတာ္္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေတြေတာ့ ရွားပါတယ္)။ ျပႆနာေျဖရွင္းေရးေတြမွာေတာ့ အမ်ားႀကီး လုိေနေသးတယ္။ ပညာနည္းပါးၿပီး လူမိုက္ဆန္ဆန္ ေျဖရွင္းနည္းေတြကို ေခတ္ေဟာင္းႀကီးက နည္းေတြအတိုင္း သံုးေနတုန္း ...။ ဒါေၾကာင့္လည္း လူထု အားမကိုးရဘဲ လူထုခ်ဥ္ဖတ္ဘ၀က မတက္ႏုိင္ၾကေသးတာ။ အထက္ဖား ေအာက္ဖိ လုပ္ေနၾကတုန္း။

လႊတ္ေတာ္မွာ ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ဥပေဒျပဌာန္းလည္း ဒီဥပေဒကို ဒီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေတြ ဖတ္မယ္လို႔ မထင္။ သင္တန္းေပးမယ္လို႔ေတာ့ ၾကားရပါတယ္။ သူတို႔ သိခ်င္တာက သူတို႔္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးျဖစ္ရင္ အက်ဳိးအျမတ္ ဘယ္ေလာက္ရႏိုင္မလဲ ဆိုတာပဲ။ ဥပေဒကို ဖတ္မွတ္ၿပီး စံနမူနာျပ လုပ္ေဆာင္ပါမွ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးကို အေထာက္အကူျပဳႏိုင္မယ္။ ျပည္သူကို ဖိစီးအႏိုင္က်င့္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ယုတ္ေတြ ဖယ္ရွားၿပီး ရပ္ရြာေကာင္းက်ိဳးေဆာင္ႏိုင္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေတြကို ျပည္သူေတြက ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကပါတယ္။ ၾကာေတာ့ ၾကာေနၿပီ။

အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္မွာ ျပႆနာေျဖရွင္းေရးက အဓိက ပါ၀င္တယ္။ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းခ်င္တဲ့စိတ္ မရွိရင္၊ ျပႆနာကို မေျဖရွင္းတတ္ရင္ ရပ္ကြက္လူႀကီး မလုပ္ဘဲ ေအးေဆးထိုင္ေနတာက ေကာင္းပါတယ္။

အုပ္ခ်ဳပ္တယ္ဆိုတာ ျပည္သူလူထုရဲ႕ အခက္အခဲေတြကို ေျဖရွင္းေပးၿပီး ရပ္ရြာတိုးတက္ေရးကို လုပ္ေဆာင္ေပးႏိုင္ရမယ္။ စားေပါက္ေလာက္ပဲ ေခ်ာင္းေနမယ္၊ အထက္ကို ဖားႏိုင္သေလာက္ဖားၿပီး ေအာက္ကို ဖိေထာင္းတတ္တဲ့ ျဗဴ႐ိုကရက္ဆိုးေတြလို ဆက္လက္ျပဳမူေနပါက အခ်ိန္တန္ရင္ ျပည္သူေတြရဲ႕ ဒဏ္ခတ္မႈကို ခံရလိမ့္မယ္ဆိုတာ ေစတနာေရွ႕ထား ႏႈိးေဆာ္လိုက္ရပါတယ္။

ေမာင္ေမာင္ဘု

(၂၈-ရ-၂၀၁၂)