ၾကံ႕ဖြံ႔သမၼတ ဦးသိန္းစိန္၏ လမ္းညႊန္မိန္႔ၾကားခ်က္ (ေမလ ၁၁ ရက္၊ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္)

ႏိုင္ငံေတာ္ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး၊ ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးမ်ားကို ပိုမိုထိေရာက္စြာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ေရးဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းညိႇႏိႈင္းအစည္းအေဝးတြင္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္၏ လမ္းညႊန္မိန္႔ၾကားခ်က္
(ေမလ ၁၁ ရက္၊ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္)

(Lwin Aung Soe's Facebook မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။ မူရင္းသတ္ပံုႏွင့္ စာစီစာ႐ိုက္ထားသည့္အတိုင္း တင္ဆက္ထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။)

အစည္းအေဝးကို တက္ေရာက္လာၾကတဲ့ ဒုတိယ သမၼတႏွင့္ ျပည္ေထာင္စု ဝန္ႀကီးမ်ား ၊ တိုင္းေဒသႀကီး / ျပည္နယ္ အစိုးရ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္မ်ား ၊ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တိုင္းႏွင့္ ေဒသ ဥကၠဌ မ်ားခင္ဗ်ား

ဒီေန႔ အစည္းအေဝးကို ေခၚယူရတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အစိုးရရဲ့ နိုင္ငံေတာ္ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ အတြက္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရး မဟာဗ်ဴဟာ ပထမအဆင့္ (First Stage of Reform Strategy for National Development) ကို အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ယခု ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး မဟာဗ်ဴဟာ ဒုတိယအဆင့္ (Second Stage of Reform Strategy for National Development) ကို တစ္ဆင့္တက္ၿပီး ေဆာင္ရြက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ၿပီးခဲ့တဲ့ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ အေတြ႕အၾကဳံအရ ဒီေန႔ ျပည္သူေတြရဲ့ ဆႏၵက အေျပာင္းအလဲကို လိုခ်င္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ အစိုးရရဲ့ ေအာက္ေၿခ ရပ္ကြက္ ေက်းရြာအဆင့္မွ ၿမိဳ႕နယ္ ၊ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္မွ ျပည္ေထာင္စု အဆင့္အထိ ေရွးယခင္ လုပ္နည္း လုပ္ဟန္ေတြ အတိုင္းလုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ ေနၾကတာကို မႀကိဳက္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ အေနအထားကို ျပသခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ Reform ကို ထိထိေရာက္ေရာက္ ေျပာင္းလဲ လုပ္ရမယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာ ျဖစ္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔က လမ္းႀကီးေတြေဖာက္ ၊ တံတားႀကီးေတြ ေဆာက္၊ စက္မႈဇုန္ ၊ စီးပြားေရးဇုန္ေတြ တစ္ဘက္က တည္ေဆာက္ေနေပမယ့္ ဒီတည္ေဆာက္မႈေတြထက္ ျပည္သူတစ္ဦးခ်င္း ထိေတြ႕ခံစား ေနရတဲ့ ေန႔စဥ္ ေတြ႕ၾကဳံေနတဲ့ စားဝတ္ေနေရး ၊ သြားလာေနထိုင္ေရး ၊ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းေတြ ေျပာင္းလဲတိုးတက္ေအာင္ တစ္နည္းအားျဖင့္ ျပည္သူတစ္ဦးခ်င္းရဲ့ လူမႈ စီးပြားေရး ဘဝကို ထိထိေရာက္ေရာက္ တိုးတက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးနိုင္မယ့္ အစီအမံေတြကို ေက်းရြာမွအစ ေက်းရြာဖြံ့ၿဖိဳးမႈ အစီအမံ၊ ၿမိဳ႕နယ္ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ အစီအမံ၊ ေဒသ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ အစီအမံေတြ ထိထိေရာက္ေရာက္ စီမံၾကဖို႔ အေရးတႀကီး လိုအပ္လာပါတယ္။

ဥပမာအားျဖင့္ ေနထိုင္စရာ ေနအိမ္ အေဆာက္အအုံ နဲ႔ ေရလိုအပ္ခ်က္၊ မီးလိုအပ္ခ်က္၊ သြားလာစရာ ဘတ္စ္ကား ၾကပ္တည္းမႈ ၊ အဆင္မေျပမႈ လိုအပ္ခ်က္ေတြ၊ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းေတြ စီမံ ဖန္တီးေပးဖို႔ ၊ သိသိသာသာ ေျပာင္းလဲ တိုးတက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးဖို႔ လိုအပ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာနိုင္ငံမွာ လူဦးေရအမ်ားဆုံးျဖစ္တဲ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ဟာ တစ္နိုင္ငံလုံး လူဦးေရရဲ့ ၁ဝ ပုံ ၁ပုံ ရွိၿပီး ထိုင္းနိုင္ငံ ၊ ဘန္ေကာက္ နဲ႔ ႏွိုင္းယွဥ္ရင္ မ်ားစြာ ကြာဟေနမႈအေပၚ အားမလို အားမရ ျဖစ္တဲ့ လူတန္းစားအလႊာေတြ ရွိသလို ၊ ထက္ဝက္ေက်ာ္ေသာ ၿမိဳ႕လူထု ရဲ့ ေနထိုင္ရာ ရပ္ကြက္ေတြဟာ ပ်ဥ္ကာ ၊ ထရံကာ မီးေဘး စိုးရိမ္ရတဲ့ အဆင့္ကေန တိုက္တာေပၚ မတင္နိုင္ေသးတဲ့ အေနအထားေတြ ၊ သူတို႔ရဲ့ ေရ လိုအပ္ခ်က္ ၊ မီးလိုအပ္ခ်က္ေတြ ၊ သြားလာေရးမွာလည္း ဘတ္စ္ကား ၾကပ္တည္းမႈနဲ႔ လုပ္ငန္းခြင္သြားဖို႔ မနက္ပိုင္းမွာ ႏွစ္နာရီေလာက္ သြားလာေရးအတြက္ အခ်ိန္ကုန္ရသလို ၊ လုပ္ငန္းခြင္က အျပန္မွာလည္း ည မိုးခ်ဳပ္မွ အိမ္ျပန္ေရာက္ ၊ မနက္ မိုးလင္း အေစာႀကီး ျပန္သြား ၊ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္း နည္းပါးလို႔ မေက်မနပ္ အားမလို အားမရ ျဖစ္ေနတဲ့ လူတန္းစား အလႊာေတြ ရွိေနတာ ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေဈးကြက္ေနရာ ဖန္တီး မေပးနိုင္လို႔ ျဖစ္ေစ လမ္းေဘး ေဈးသည္မ်ားနဲ႔ အာဏာပိုင္မ်ားရဲ့ အျပန္အလွန္ တားျမစ္ေနမႈ ျမင္ကြင္းမ်ား ၊ ၿမိဳ႕တြင္း ကားရပ္နားရန္ ေနရာ ရွားပါးလာတဲ့ ျပႆနာက အစ ဒီျမင္ကြင္း အားလုံးကို ေျပာင္းလဲသြားေအာင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စီမံရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရန္ကုန္တိုင္းဟာ လူဦးေရ မ်ားျပား၍ သိသာထင္ရွားၿပီး နိုင္ငံေရး ၊ စီးပြားေရး အခ်က္အျခာ၊ ထင္ရွားတဲ့ ဥပမာ ျဖစ္လို႔ ျမင္သာေအာင္ ဥပမာ ေပးရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အျခား တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္မ်ားလည္း အလားတူ ျဖစ္စဥ္မ်ား သူ႔ေနရာနဲ႔သူ ရွိၾကပါတယ္။

တစ္နည္းအားျဖင့္ ေျပာရရင္ ျပည္သူ တစ္ဦးခ်င္း ေန႔စဥ္ ၾကဳံေတြ႕ ေနရတဲ့ အခက္အခဲေတြ ေျပလည္ၿပီး ျပည္သူတို႔ရဲ့ လူမႈစီးပြားေရးဘဝ သိသိသာသာ ေျပာင္းလဲ သြားေအာင္ Reform လုပ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ Reform လုပ္ရာမွာ ငါးပြက္ရာ ငါးစာခ် ၊ ေျမပုံ ၾကည့္ၿပီး ၾကဳံသလို ေနရာခ် ေဆာင္ရြက္မႈမ်ိဳး ေရွာင္ၾကဥ္ၿပီး ၿမိဳ႕ၿပ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ စီမံကိန္းကို ေနာင္ ေရရွည္အတြက္ တိုးတက္လာမယ့္ လူဦးေရနဲ႔ ဖြံ့ၿဖိဳးလာမယ့္ ၿမိဳ႕ၿပ စီးပြားေရး အေျခအေနေတြကိုပါ ထည့္သြင္းတြက္ခ်က္ၿပီး ခပ္ျမန္ျမန္ ေဆာင္ရြက္နိုင္မယ့္ အစီအမံမ်ားကို ေဆာင္ရြက္သြားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ျပည္တြင္းျပည္ပ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈေတြထဲမွာ ၿမိဳ႕ျပေတြမွာ စားေသာက္ဆိုင္ ဖြင့္ခ်င္တာ ၊ Shopping Mall ၊ ကာရာအိုေက ၊ ကာစီနို၊ ဖြင့္ခ်င္တာက အစ လာေရာက္ စုံစမ္းၾကၿပီး ေဒသ အသီးသီးမွာ ရရာ ေျမေနရာ ၊ ရရာ အေဆာက္အဦ ရရွိေရး ႀကိဳးစားေနၾကတာ ေတြ႕ရွိေနရ ပါတယ္။ ေဒသ လူေတြကလည္း ေျမေနရာ လြတ္ရင္ၿပီးေရာ ၊ ေပးလို႔ရတာ အရင္ေပး စနစ္နဲ႔ သြားရင္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ၿမိဳ႕ၿပ ဖြံ့ၿဖိဳးမႈ အခင္းအက်င္း ပုံစံ မမွန္ေတာ့ဘဲ Environmental Impact, Social Impact ေတြ ရလာနိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အျခားနိုင္ငံ ၿမိဳ႕ႀကီး ျပႀကီးေတြလို City Development Master Plan ေရးဆြဲၿပီး ဘယ္ေနရာကေတာ့ Residential Area ၊ ဘယ္ေနရာကေတာ့ Commercial Area၊ ဘယ္ေနရာကေတာ့ Plantation ၊ ဘယ္ေနရာကေတာ့ Forest Area , ဘယ္ေနရာကေတာ့ Industrial Area စသျဖင့္ ႀကိဳတင္ လ်ာထား အကြက္ခ်ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။

ေျမလြတ္ေျမရိုင္းမ်ားနဲ႔ ေတာင္သူ လယ္သမားေတြ စိုက္ပ်ိဳး ျဖစ္ထြန္းမႈ ေျမဆီ ေျမၾသဇာ မေကာင္းတဲ့ ေျမေတြမွာ တစ္ဧကအေပၚမွာ ရတဲ့ အက်ိဳးအျမတ္နဲ႔ စက္႐ုံတစ္႐ုံမွာ ရရွိတဲ့ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းေတြကို ႏွိုင္းယွဥ္ တြက္ခ်က္ၿပီး ႀကိဳတင္ လ်ာထား စီမံ သြားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ၿမိဳ႕နယ္ေတြမွာ အစိုးရ ဘတ္ဂ်က္နဲ႔ စည္ပင္သာယာ ရတဲ့ အခြန္ေလး ေပၚမွာ ၿမိဳ႕လူထုအတြက္ ေရ ၊ မီး ၊ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရးက အစ ထိေရာက္ေအာင္ မလုပ္ေပးနိုင္တာက ေငြေၾကး အရင္းအႏွီး လိုအပ္ခ်က္ေၾကာင့္ ျဖစ္တာ ေတြ႕ရပါတယ္။ လယ္တစ္ဧကေပၚမွာ ရတဲ့ အခြန္အခနဲ႔ စက္႐ုံ တစ္႐ုံေပၚမွာ ရရွိမယ့္ အခြန္အခ ၊ အျခား ရရွိမယ့္ ေရခြန္ ၊ မီးခြန္ ၊ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ အခြန္အခမ်ားဟာ ၿမိဳ႕နယ္တစ္ခုအတြက္ အခြန္ တိုးတက္ ရရွိေစမယ့္ နည္းလမ္းေတြကိုလည္း တိုးတက္ ႀကံဆ သြားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

နိုင္ငံတကာမွာ ၿမိဳ႕ျပေတြကို ေကာင္စီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဘုတ္အဖြဲ႕ မ်ားကို ေရြးခ်ယ္ တင္ေျမႇာက္ၿပီး ၿမိဳ႕တိုးတက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္နိုင္မယ့္ လူမ်ားနဲ႔ ေန႔စဥ္ ၊ အပတ္စဥ္ ေလ့လာ ေဆြးေႏြး တိုင္ပင္ ေဆာင္ရြက္ယင္း ၿမိဳ႕ျပေတြ တစ္ႏွစ္ထက္ တစ္ႏွစ္ အရွိန္အဟုန္နဲ႔ တိုးတက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ ေနတဲ့ အေနအထားေတြ ေလ့လာ အတုယူ ေဆာင္ရြက္သြားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး မဟာဗ်ဴဟာ ဒုတိယအဆင့္ (Second Stage of Reform Strategy for National Development) ကို ေဆာင္ရြက္ရာမွာ

(၁) ျပည္သူလူထုရဲ့ လူမႈစီးပြားေရး လိုအင္ေတြကို ထိထိ ေရာက္ေရာက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ ေပးနိုင္မယ့္ ျပည္သူလူထု ဗဟိုျပဳ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး (People Centered Development) ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ေရး ၊

(၂) ျပည္သူလူထု ဗဟိုျပဳ တိုးတက္ေရး ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ အေရးပါ လာသည့္ လူမႈေရး ၊ စီးပြားေရး အသင္းအဖြဲ႕မ်ား ပါဝင္ေသာ လူမႈအဖြဲ႕အစည္း (Civil Society) မ်ား၏ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မႈ အေရးပါ လာသည့္အေလ်ာက္ ၿမိဳ႕နယ္ တိုင္းမွာ လူမႈေရး ၊ စီးပြားေရး အသင္းအဖြဲ႕မ်ား ၊ ေက်းလက္ သမဝါယမ အစုအဖြဲ႕မ်ား ၊ ၿမိဳ႕နယ္ သမဝါယမ အသင္းမ်ား တိုးခ်ဲ႕ ဖြဲ႕စည္းေပးၿပီး လူ႔စြမ္းအား အရင္းအျမစ္မ်ား ဖြံ့ၿဖိဳး တိုးတက္ေအာင္ တိုးခ်ဲ႕ ေဆာင္ရြက္ ျခင္းျဖင့္ တိုင္းျပည္၏ စြမ္းအားကို ျမႇင့္တင္ ေဆာင္ရြက္ေရး ၊

(၃) နိုင္ငံေတာ္ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္မႈႏွင့္ ျပည္သူတို႔၏ လူမႈ စီးပြားေရး တိုးတက္မႈအတြက္ ေငြေၾကး အရင္းအႏွီးမ်ား ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံ သုံးစြဲ နိုင္မႈ အေျခအေန အခြင့္အလမ္းသည္ လူ႔စြမ္းအား အရင္းအျမစ္ ၿပီးလၽွင္ အေျခခံ အက်ဆုံး အဓိက လိုအပ္ခ်က္ ျဖစ္သည့္အတြက္ ဘ႑ာေရး မူဝါဒ ၊ ေငြေၾကး မူဝါဒ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားႏွင့္အညီ ေအာက္ပါ ေငြေၾကးဆိုင္ရာ စီမံခန္႔ခြဲ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈမ်ားကို ထိေရာက္ အက်ိဳးရွိစြာ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲ ေဆာင္ရြက္ေရးတြင္

(က) နိုင္ငံေတာ္ ဘ႑ာေငြ ဘတ္ဂ်က္ တိုးျမႇင့္ သုံးစြဲနိုင္ေရး၊ အခြန္အေကာက္ တိုးတက္ ရရွိေရး နည္းလမ္းမ်ား ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲ ေဆာင္ရြက္ျခင္း ၊ ျပည္သူ႔ ဘ႑ာ (Public Finance) အား ထိေရာက္ေသာ စီမံခန္႔ခြဲမႈျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ျခင္း၊

( ခ ) ျပည္သူတို႔၏ ေငြေၾကး ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံ လုပ္ကိုင္မႈမ်ား တိုးပြားလာေစရန္ ကုမၸဏီမ်ား ၊ အမ်ားပိုင္ ကုမၸဏီမ်ား ဖြဲ႕စည္းျခင္းႏွင့္ ေငြေၾကး ေဈးကြက္ ျဖစ္ေပၚလာေရး ေဆာင္ရြက္ျခင္း ၊

( ဂ ) ဘဏ္မ်ား ၊ ေငြစုေငြေခ်း လုပ္ငန္းမ်ား ၊ သမဝါယမ အစုအဖြဲ႕မ်ား စုေပါင္း ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံ လုပ္ကိုင္မႈ တိုးခ်ဲ႕ ေဆာင္ရြက္ျခင္း၊

(ဃ) နိုင္ငံျခား အကူအညီ အေထာက္အပံ့မ်ား အက်ိဳးရွိ ထိေရာက္စြာ ခြဲေဝ အသုံးျပဳျခင္း ၊

( င ) နိုင္ငံျခား ေခ်းေငြမ်ားအား နိုင္ငံေတာ္ စီမံကိန္းမ်ားႏွင့္ ေဒသႏၲရ စီမံကိန္းမ်ားတြင္ အက်ိဳးရွိ ထိေရာက္စြာ အသုံးျပဳျခင္း၊

( စ ) ကုန္သြယ္မႈႏွင့္ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈ လုပ္ငန္းမ်ား၏ ေငြေၾကး စီးဆင္း လည္ပတ္မႈမ်ား စနစ္တက် မွန္ကန္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ျခင္း၊

(၄) ေဒသအလိုက္ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ အတြက္ (Regional Development Plan, City Development Plan, Township Development Plan, Village Development Plan) ေတြ ႀကိဳတင္ ေရးဆြဲ၍ ေၿမ အသုံးခ်မႈ မူဝါဒ ႏွင့္ အစီအမံ (Land Use Policy and Plan) ထားရွိၿပီး ျပည္တြင္းျပည္ပ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈ မ်ားကို ဖိတ္ေခၚ တိုးခ်ဲ႕ ေဆာင္ရြက္ေရး၊

(၅) ၿမိဳ႕နယ္ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး အစီအမံတိုင္းတြင္ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး အျမင္ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ယင္း သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ လူမႈ စီးပြားေရး ျပႆနာမ်ား ဒြန္တြဲ ပါလာမႈ အေပၚ ဥပေဒ စည္းမ်ဥ္းျဖင့္ ထိန္းေက်ာင္း နိုင္သည့္ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ား (Code of Conduct for Township Development) ေရးဆြဲ ေဆာင္ရြက္ေရး ၊ ကူးသန္း ေရာင္းဝယ္ေရး အဟန္႔ အတားမ်ား ၊ ခရီးသည္ႏွင့္ ကုန္စည္ ပို႔ေဆာင္ သြားလာေရး အဟန္႔အတားမ်ား၊ ႐ုံးဌာန ညႊန္ၾကားခ်က္ႏွင့္ ေထာက္ခံခ်က္မ်ား ဆိုင္ရာ အဟန္႔ အတားမ်ား စသည့္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ဆိုင္ရာ စီမံခန္႔ခြဲမႈ (Administration Management) မ်ားကို Decentralize လုပ္ၿပီး ဥပေဒ စည္းမ်ဥ္းျဖင့္ သာ ထိန္းေက်ာင္း၍ ျပည္သူမ်ား အတြက္ သိသာထင္ရွားေသာ အေျပာင္းအလဲ တစ္ရပ္ ေပၚေပါက္ေရး တစ္နည္းအားျဖင့္ ေကာင္းမြန္ေသာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္ (Good Governance ) သန္႔ရွင္းေသာ အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္ (Clean Government) ျဖစ္ေပၚလာေရး ၊

(၆) နိုင္ငံေတာ္ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး စီမံကိန္းတြင္ အပါအဝင္ျဖစ္ေသာ ေအာက္ပါ စီမံကိန္းမ်ားကို ပိုမို ထိေရာက္စြာ တိုးျမႇင့္ ေဆာင္ရြက္ေရးတြင္ -

(က) ေက်းလက္ေဒသ ဖြံ့ၿဖိဳးေရးႏွင့္ ဆင္းရဲမႈ ေလၽွာ့ခ်ေရး လုပ္ငန္းတြင္ ေက်းရြာတိုင္း၌ ေက်းရြာ အစုအဖြဲ႕မ်ား တိုးခ်ဲ႕ ဖြဲ႕စည္းေရးႏွင့္ ၿမိဳ႕နယ္ အဆင့္တြင္လည္း ၿမိဳ႕နယ္ သမဝါယမ အသင္းမ်ားကို အမိန္႔ေပးစနစ္ျဖင့္ မဟုတ္ဘဲ ၎တို႔ ဆႏၵအရ ဖြဲ႕စည္း၍ တစ္ဦးခ်င္း ကုမၸဏီ မေထာင္နိုင္မီ စုေပါင္း ထည့္ဝင္ ေဆာင္ရြက္တတ္သည့္ အေလ့အထျဖင့္ ကုန္သြယ္မႈႏွင့္ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈ လုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ တတ္သည့္ အေလ့အထမ်ား ျဖစ္ေပၚ လာေအာင္ ေဆာင္ရြက္ျခင္း ၊

( ခ ) လူ႔စြမ္းအား အရင္းအျမစ္ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ စီမံကိန္းတြင္ ဘဏ္ဝန္ေဆာင္မႈ ၊ ဟိုတယ္ႏွင့္ခရီးသြား ဝန္ေဆာင္မႈ ၊ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး ဝန္ေဆာင္မႈႏွင့္ အျခား ကုန္ထုတ္ လုပ္မႈ၊ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈ အသီးသီး၌ ကၽြမ္းက်င္ ဝန္ထမ္းမ်ား ပိုမို လိုအပ္လာသည့္ အေလ်ာက္ အသက္ေမြး ဝမ္းေက်ာင္း ကၽြမ္းက်င္မႈ သင္တန္းမ်ားကို ဖြင့္လွစ္၍ ေလ့က်င့္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ျခင္း ၊ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းမ်ား ခ်ိတ္ဆက္ ဖန္တီးေပးျခင္း ၊

( ဂ ) က်န္က႑စီမံကိန္း (၁၄) ခုအား ေဒသအလိုက္ ပိုမိုဖြံ့ၿဖိဳး တိုးတက္ လာေစရန္ က႑ စီမံကိန္း တာဝန္ယူေသာ ျပည္ေထာင္စု ဝန္ႀကီးဌာနမ်ားႏွင့္ ေဒသ စီမံကိန္း တာဝန္ ယူေသာ ျပည္နယ္/ တိုင္းေဒသႀကီး အစိုးရမ်ား ညႇိႏွိုင္း ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ျခင္း၊

အခ်က္မ်ားဟာ ဒုတိယအဆင့္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရး မဟာဗ်ဴဟာ အတြက္ အဓိက ေဆာင္ရြက္သြားရမယ့္ အခ်က္ေတြ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားလိုပါတယ္ ။

အထက္ပါ မဟာဗ်ဴဟာ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ ျပည္ေထာင္စု ဝန္ႀကီးဌာနမ်ားအလိုက္ နိုင္ငံေတာ္ စီမံကိန္းမ်ားကို လည္းေကာင္း ၊ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္ မ်ားအလိုက္ ေဒသႏၲရ စီမံကိန္းမ်ားကို လည္းေကာင္း ေဆာင္ရြက္ရာမွာ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရရဲ့ ခ်မွတ္ ေဆာင္ရြက္မယ့္ မူဝါဒဟာ တစ္နိုင္ငံလုံးအတြက္ တူညီေသာ္လည္း တိုင္းေဒသႀကီး / ျပည္နယ္မ်ား ၊ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တိုင္း/ေဒသ မ်ားရဲ့ တည္ေနရာ အက်ယ္အဝန္း မတူညီမႈ၊ လူမ်ိဳး ဓေလ့ႏွင့္ လူဦးေရ အခ်ိဳး အစားခ်င္း မတူညီမႈ ၊ သဘာဝ အရင္းအျမစ္နဲ႔ ရာသီဥတု မတူညီမႈ စတဲ့ ကြဲျပား ျခားနားမႈ မ်ားေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ လုံျခဳံေရး ၊ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရးႏွင့္ သြားလာေရး အေျခအေန မ်ားေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ကြာဟမႈ ၊ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္း မတူညီမႈ စတဲ့ အေျခအေနမ်ား အေပၚမွာ တိုင္းေဒသႀကီး / ျပည္နယ္ အစိုးရမ်ား ၊ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တိုင္း/ ေဒသ မ်ား အေနနဲ႔ အေသးစိတ္ အစီအမံ နည္းလမ္းမ်ားကို ကိုယ္တိုင္ ဝါယမထုတ္ ၊ ေလ့လာႀကံဆ ႀကိဳးပမ္း အားထုတ္ဖို႔ လိုအပ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားလိုပါတယ္။

ေရွးကကဲ့သို႔ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရက Top Down ခ်မွတ္ေပးမွ ေဆာင္ရြက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္တဲ့ ပုံစံအစား ကိုယ့္ေဒသ ဖြံ့ၿဖိဳးဖို႔ ကိုယ္တိုင္ ေလ့လာ ႀကံဆႀကိဳးပမ္းၿပီး Bottom Up Initiative နဲ႔ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တဲ့ အစီအမံေတြကို ျပည္ေထာင္စု အစိုးရထံ အသိေပး တင္ျပၿပီး ေဆာင္ရြက္သြားၾကဖို႔ လိုပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရအေနနဲ႔ကလည္း တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္မ်ားကို တင္ၿပ ေဆာင္ရြက္ေစျခင္းဟာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကာလ (Transition Period) မွာ ေအာက္ပါ အခ်က္မ်ားကို အေျခခံ အုတ္ျမစ္ (Foundation) ခိုင္မာေအာင္ အျပန္အလွန္ ေပါင္းစပ္ညႇိႏွိုင္းရမယ့္ ကာလတစ္ရပ္ ၊ အခ်ိန္တစ္ရပ္ လိုအပ္ခ်က္ေၾကာင့္ ေဆာင္ရြက္ ေနျခင္းျဖစ္ၿပီး ေအာက္ေျခအဆင့္အထိ ေဆာင္ရြက္မႈမ်ား အဆင္ေၿပ ေခ်ာေမြ႕ ခိုင္မာ သြားတဲ့အခါမွာ အျခားနိုင္ငံမ်ား နည္းတူ နိုင္ငံေတာ္ အဆင့္က လုပ္ရမယ့္အပိုင္း ၊ ျပည္ေထာင္စု အဆင့္ ဝန္ႀကီးဌာန မ်ားက လုပ္ရမယ့္အပိုင္း ၊ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္ မ်ားက လုပ္ရမယ့္အပိုင္း ၊ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင္‌့ရ တိုင္း/ေဒသမ်ားက လုပ္ရမယ့္အပိုင္း ၊ ခရိုင္အဆင့္၊ ၿမိဳ႕နယ္အဆင့္က လုပ္ရမယ့္ အပိုင္းေတြ ဆိုၿပီး သူ႔အဆင့္နဲ႔သူ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စီမံခန္႔ခြဲမႈ (Administrative Management System) ေျပာင္းလဲ တိုးတက္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ယခုလို အေျပာင္းအလဲ ကာလမွာ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရနဲ႔ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္ အစိုးရမ်ားဟာ

- မူဝါဒ ညႇိႏွိုင္းျခင္း ၊
- မဟာဗ်ဴဟာ ၊ နည္းဗ်ဴဟာ အေကာင္အထည္ ေဖာ္မည့္ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား ညႇိႏွိုင္းျခင္း၊
- ေျမအသုံးခ်မႈ အပါအဝင္ သဘာဝ သယံဇာတ အရင္းအျမစ္ အသုံးခ်မႈမ်ား စီမံခန္႔ခြဲမႈ ညႇိႏွိုင္းျခင္း၊
- တိုင္းေဒသႀကီး/ျပည္နယ္မ်ား၏ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ စီမံကိန္းႏွင့္ ျပည္သူတို႔၏ လူမႈ စီးပြားေရး ညႊန္းကိန္း တိုးတက္ရန္ လိုအပ္ခ်က္မ်ား ညႇိႏွိုင္းျခင္း၊ ေက်းလက္ေဒသ ဖြံ့ၿဖိဳးေရးႏွင့္ ဆင္းရဲမႈ ေလ်ာ့ခ်ေရး ၊ လူ႔စြမ္းအား အရင္းအျမစ္ ဖြံ့ၿဖိဳးေရး ဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းမ်ား ညႇိႏွိုင္းျခင္း၊
- နိုင္ငံေတာ္ ဘ႑ာေငြ ဘတ္ဂ်က္ ခြဲေဝ သုံးစြဲမႈ ညႇိႏွိုင္းျခင္း၊ အခြန္အေကာက္ ဆိုင္ရာ ခြဲေဝ သုံးစြဲမႈ ညႇိႏွိုင္းျခင္း၊
- နိုင္ငံျခား အကူအညီ အေထာက္အပံ့ဆိုင္ရာ ထိေရာက္စြာ ခြဲေဝ သုံးစြဲမႈ ညႇိႏွိုင္းျခင္း၊
- ေဒသအလိုက္ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္မႈအတြက္ ျပည္တြင္းျပည္ပ ရင္းႏွီး ျမႇုပ္ႏွံမႈမ်ား ဖိတ္ေခၚ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံ ေဆာင္ရြက္ေရး ညႇိႏွိုင္းျခင္း၊
- ျပည္ေထာင္စုအစိုးရ ဝန္ႀကီးဌာနမ်ားႏွင့္ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္ အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ လုပ္ငန္းမ်ား ခြဲေဝ ေဆာင္ရြက္ေရးဆိုင္ရာ ညႇိႏွိုင္းျခင္း၊
- က႑ စီမံကိန္းမ်ား ၊ ေဒသႏၲရ စီမံကိန္းမ်ားႏွင့္ သီးျခား ဖြံ့ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းစီမံကိန္းမ်ား ၊ နိုင္ငံျခား အကူအညီ အေထာက္အပံ့မ်ား ၊ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈမ်ားႏွင့္ ျပည္သူ လူထုႏွင့္ ထိေတြ႕ ေဆာင္ရြက္ေနေသာ လုပ္ငန္းမ်ားကို ေလးလပတ္အလိုက္ ေလ့လာ သုံးသပ္ အကဲျဖတ္ျခင္းႏွင့္ ေလ့လာသုေတသနျပဳေရး လုပ္ငန္းမ်ား ညႇိႏွိုင္းျခင္း

စတဲ့ ေပါင္းစပ္ညႇိႏွိုင္း ေဆာင္ရြက္ရမယ့္ လုပ္ငန္းေတြကို ေလးလပတ္ အစည္း အေဝးေတြ ျပဳလုပ္ၿပီး ေဆာင္ရြက္ သြားၾကရန္ လိုအပ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

နိုင္ငံေတာ္ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး ၊ ေဒသ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး လုပ္ငန္းေတြကို အစီအစဥ္ ရွိရွိ၊ ထိထိေရာက္ေရာက္ ျဖစ္ေအာင္ ယခုဆိုရင္ ဘ႑ာေရး ေကာ္မရွင္ကဲ့သို႔ စီမံကိန္း ေကာ္မရွင္ကို ဖြဲ႕စည္း ေဆာင္ရြက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒမ်ား ဘ႑ာေရး ေကာ္မရွင္ ဖြဲ႕စည္းမႈ ပါဝင္ၿပီး ယင္းေကာ္မရွင္မွာ တိုင္းေဒသႀကီး/ျပည္နယ္ အစိုးရ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္မ်ားနဲ႔ ဘ႑ာေရးႏွင့္အခြန္ ဝန္ႀကီးဌာန ဝန္ႀကီးတို႔သာ ပါဝင္ေသာ္လည္း စီမံကိန္း ေကာ္မရွင္မွာေတာ့ ျပည္ေထာင္စု ဝန္ႀကီးဌာနမ်ား အားလုံး နဲ႔ တိုင္းေဒသႀကီး/ျပည္နယ္ အစိုးရ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္အားလုံး ပါဝင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အလားတူ နိုင္ငံျခား အကူအညီ အေထာက္အပံ့မ်ား ထိေရာက္စြာ စီမံခန္႔ခြဲ အသုံးျပဳ နိုင္ရန္အတြက္ နိုင္ငံျခား အကူအညီ အေထာက္အပံ့မ်ား စီမံခန္႔ခြဲမႈ ဗဟိုေကာ္မတီ ဖြဲ႕စည္း ထားၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ယင္းဗဟိုေကာ္မတီ ေအာက္မွာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ ၾကမယ့္ ျပည္ေထာင္စု ဝန္ႀကီးဌာနမ်ားနဲ႔ လုပ္ငန္းေကာ္မတီ ဖြဲ႕စည္းထားၿပီး ပုဂၢလိက က႑ ကမ္းလွမ္းလာမႈ မ်ားအတြက္ (Civil Society) ကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ ျမန္မာနိုင္ငံ လူမႈစီးပြားေရး အႀကံေပး ေကာင္စီ ဖြဲ႕စည္း ေဆာင္ရြက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

နိုင္ငံျခား အကူအညီ အေထာက္အပံ့မ်ားကို သုံးစြဲရာမွာ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္မ်ား ၊ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တိုင္း/ေဒသ မ်ားမွာ ေဒသ ဖြံ့ၿဖိဳးေရးနဲ႔ ျပည္သူမ်ားရဲ့ လူမႈ စီးပြားေရး ဘဝ ထိေရာက္ အက်ိဳးရွိစြာ ျဖစ္ထြန္းေရး အတြက္ အဓိက ေစာင့္ၾကည့္ ၾကပ္မတ္ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကရမွာ ကေတာ့ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္ အစိုးရမ်ားနဲ႔ ေဒသအလိုက္ ၊ ၿမိဳ႕နယ္အလိုက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ားဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလို ေဆာင္ရြက္မွသာ ေထာင္စုႏွစ္ ရည္မွန္းခ်က္အတိုင္း ဆင္းရဲမႈႏႈန္းကို ေလၽွာ့ခ်နိုင္မွာ ျဖစ္သလို ဘတ္ဂ်က္ေငြနဲ႔ ေဒသ ဖြံ့ၿဖိဳးမႈ တိုးတက္ေအာင္ လုံေလာက္မွာ မဟုတ္တဲ့အတြက္ နိုင္ငံျခား အကူအညီ အေထာက္အပံ့မ်ားကို ထိေရာက္ အက်ိဳးရွိေအာင္ ေဒသအတြက္ ေဆာင္ရြက္ေပးၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မ်ားေသာ အားျဖင့္ နိုင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား အေနနဲ႔ ၎တို႔ ခန္႔အပ္ေသာသူမ်ားနဲ႔ တိုက္ရိုက္ေဆာင္ရြက္ၿပီး ၎တို႔ သုံးေသာ ဝန္ေဆာင္မႈစရိတ္က (၃၀% - ၄၀%) ခန္႔ ရွိေနတဲ့အတြက္ ျပည္သူမ်ားအတြက္ တစ္ဝက္ေက်ာ္ ခန္႔ဘဲ ခံစားရတာ ျဖစ္ပါတယ္။

အလႉရွင္နိုင္ငံမ်ားႏွင့္ နိုင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္း မ်ားကလည္း ၎တို႔၏ ကူညီ ပံ့ပိုးမႈမ်ားကို အစိုးရ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား လက္သို႔ အပ္ႏွံ ေဆာင္ရြက္ပါက Corruption ႏွင့္ ၎တို႔ သုံးေစလိုေသာေနရာ မေရာက္ရွိသည့္ အတြက္ ၎တို႔ ခန္႔အပ္သူမ်ားႏွင့္ ေဒသရွိ လူမႈေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ား တိုက္႐ုိက္ခ်ိတ္ဆက္ ေပးအပ္ခဲ့တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ေဒသရွိ လူမႈေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ားကလည္း အကူအညီ အေထာက္အပံ့ ရရင္ ၿပီးေရာ သေဘာထားၿပီး နိုင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ လုပ္ငန္းႏွင့္ စာရင္းဇယားမ်ားကို ေတာင္းယူ သိရွိနိုင္ျခင္း မရွိဘဲ ေပးသမၽွျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ ခဲ့မႈမ်ား ရွိသလို အခ်ိဳ႕ ေအာက္ေၿခ ပါတီ နိုင္ငံေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ၊ လူမ်ိဳးစု လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ တိုက္ရိုက္ခ်ိတ္ဆက္ ေပးခဲ့သည့္အတြက္ ၿပီးခဲ့သည့္ ကိုးကန္႔ အေရးအခင္းတြင္ နိုင္ငံျခား ရိကၡာေထာက္ပံ့ေရး အဖြဲ႕အစည္း တစ္ခုမွ ရိကၡာမ်ားသည္ အဖြဲ႕အစည္း အသုံးျပဳရန္သာ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ျပည္သူ႔ လက္ဝယ္ မေရာက္ရွိခဲ့သည္ကို ေတြ႕ရွိရပါတယ္။

အခ်ိဳ႕ကလည္း နိုင္ငံေရးပါတီ အဖြဲ႕ အစည္းမွ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကို ခန္႔အပ္ တာဝန္ေပးၿပီး ေဆာင္ရြက္မႈေၾကာင့္ ျပည္သူက ထိုသူႏွင့္ ထိုပါတီက ကူညီသည္ဟု ထင္မွတ္မွားခဲ့သည္ကို ေတြ႕ရွိခဲ့ ရပါတယ္။

နိုင္ငံျခား အကူအညီ အေထာက္အပံ့မ်ား စီမံခန္႔ခြဲေရး ဗဟို ေကာ္မတီ အေနနဲ႔ နိုင္ငံတကာမွ အစိုးရျဖစ္ေစ ၊ အစိုးရမဟုတ္ေသာ အဖြဲ႕အစည္း ျဖစ္ေစ မည္သည့္ အဖြဲ႕အစည္း ၊ မည္သည့္ အကူအညီ ၊ မည္သည့္ ေခ်းေငြ လာသည္ျဖစ္ေစ ပင္မ သက္ဆိုင္သည့္ ျပည္ေထာင္စု ဝန္ႀကီးဌာနႏွင့္ ကနဦးညႇိႏွိုင္း MOU ႏွင့္ Agreement မ်ားကို တရားဝင္ ေဆာင္ရြက္ေစၿပီးမွသာ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္ အသီးသီးတြင္ ခြဲေဝ ေဆာင္ရြက္ေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ တိုင္းေဒသႏွင့္ျပည္နယ္ အစိုးရမ်ားဟာ မိမိတို႔ ေဒသအတြင္း နိုင္ငံတကာ အကူအညီ အေထာက္အပံ့ ေပးမည့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ေရာက္ရွိလာပါက သတင္းပို႔ေစၿပီး ၎တို႔၏ လုပ္ငန္း Project မ်ားကို ရွင္းလင္းတင္ျပေစျခင္း ၊ ၿမိဳ႕နယ္ ေဒသအထိ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ ႀကီးၾကပ္မႈ အသြင္ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ျခင္း လုပ္ငန္းမ်ားကို ေျခာက္လပတ္အလိုက္ တိုးတက္မႈ အကဲျဖတ္ျခင္းမ်ားကို ညႇိႏွိုင္း ေဆာင္ရြက္သြားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ျမန္မာနိုင္ငံအတြင္း ကမၻာ့ ကုလသမဂၢ အဖြဲ႕အစည္း (၉)ခုနဲ႔ နိုင္ငံတကာ အစိုးရမဟုတ္ေသာ အဖြဲ႕အစည္း INGO ေပါင္း (၅၃) ခုခန္႔ ရွိၿပီး ၎တို႔အေနနဲ႔ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္ အစိုးရမ်ားနဲ႔လည္းေကာင္း ၊ ပုဂၢလိက လူမႈေရး ၊ စီးပြားေရး အသင္း အဖြဲ႕မ်ား ၊ ေဖာင္ေဒးရွင္းမ်ားႏွင့္ တိုက္ရိုက္ ခ်ိတ္ဆက္၍လည္းေကာင္း ဆက္သြယ္ေပးအပ္ရန္ ကမ္းလွမ္းၾကတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။

နိုင္ငံတကာ အစိုးရမဟုတ္ေသာ အဖြဲ႕အစည္း INGO မ်ားအေနနဲ႔ ျပည္ထဲေရး ဝန္ႀကီးဌာနမွာ မွတ္ပုံတင္ၿပီးျခင္း ၊ ၎တို႔လုပ္မယ့္ လုပ္ငန္းက႑နဲ႔ ဆိုင္တဲ့ ျပည္ေထာင္စု ဝန္ႀကီးဌာနထံ သတင္းပို႔ တင္ျပၿပီး ယင္းမွ နိုင္ငံတကာ အကူအညီ အေထာက္အပံ့မ်ား စီမံခန္႔ခြဲမႈ ဗဟို ေကာ္မတီ ခြင့္ျပဳခ်က္ ရယူ ေဆာင္ရြက္ေရးကို ျပည္ေထာင္စု အစိုးရ ဝန္ႀကီးဌာနမ်ားနဲ႔ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္ အစိုးရ မ်ားက တိက်စြာ လိုက္နာဖို႔ လိုအပ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ တိုင္းေဒသႀကီး/ျပည္နယ္ အသီးသီး အေနနဲ႔ ၿမိဳ႕နယ္တိုင္းမွာ နိုင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းေတြက ဝင္ေရာက္ ဆက္သြယ္လာလ်င္ အစိုးရနဲ႔ေရာ နိုင္ငံေရး ပါတီမ်ား ၊ လူမ်ိဳးစု လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားနဲ႔ပါ ပတ္သက္ျခင္း မရွိဘဲ ေဒသ ဖြံ့ၿဖိဳးေရး အျမင္ သက္သက္ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ေနၾကတဲ့ ေအာက္ပါ လူမႈေရး ၊ စီးပြားေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ားကို ဖြဲ႕စည္းသြားရန္ ျဖစ္ပါတယ္ -

- ကုန္သည္ အသင္းအဖြဲ႕မ်ား
- စိုက္ပ်ိဳးေရး ၊ ေမြးျမဴေရး အသင္းအဖြဲ႕ႏွင့္ အစုအဖြဲ႕မ်ား
- သမဝါယမ အသင္းမ်ား
- ေဖာင္ေဒးရွင္းမ်ား
- အမ်ားႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ ကုမၸဏီမ်ား ၊ အထူးျပဳ ကုမၸဏီမ်ား

နိုင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား အေနႏွင့္လည္း ၿမိဳ႕နယ္ အဆင့္သို႔ ကြင္းဆင္း ေဆာင္ရြက္ရာ၌ ၎တို႔ ခန္႔အပ္ တာဝန္ေပးသူမ်ားကို ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရမႈ မရွိျခင္း၊ ေဒသခံမ်ားကလည္း စြမ္းေဆာင္ရည္ႏွင့္ အေတြ႕အၾကဳံ မရွိျခင္း စသည့္ အခက္အခဲ မ်ားေၾကာင့္ ၿမိဳ႕နယ္မ်ား၌ စြမ္းေဆာင္ရည္ ရွိေသာ ၊ ျပည္သူမ်ားက လက္ခံ ေသာ လူမႈေရး စီးပြားေရး အသင္းအဖြဲ႕မ်ား ၊ အစုအဖြဲ႕မ်ား ၊ ေဖာင္ေဒးရွင္းမ်ားကို ဖြဲ႕စည္း သြားဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါမွလည္း အနာဂတ္မွာ အေရးပါ လာမယ့္ Civil Society မ်ားဟာ အစိုးရဌာနမ်ားနဲ႔ေရာ နိုင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားနဲ႔ပါ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္တတ္တဲ့ အေလ့အက်င့္ေကာင္းမ်ား ရရွိလာၿပီး လူ႔စြမ္းအား အရင္းအျမစ္ ဖြံ့ၿဖိဳး တိုးတက္ေရးကို အေထာက္အကူျပဳတဲ့ လူသားအရင္းအျမစ္မ်ား ေပၚထြန္းလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

နိုင္ငံတကာ အကူအညီအေထာက္အပံ့မ်ား စီမံခန္႔ခြဲမႈ ဗဟို ေကာ္မတီကလည္း အလႉရွင္ နိုင္ငံႏွင့္ နိုင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ Donors Meeting ေတြ က်င္းပဖို႔ ရွိၿပီး Driver Seat ကို ျမန္မာနိုင္ငံကဘဲ တာဝန္ယူထားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ Donors Meeting က်င္းပတဲ့အခါ အလႉရွင္ နိုင္ငံမ်ား၊ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား အေနနဲ႔ ျမန္မာနိုင္ငံရဲ့ ဖြံ့ၿဖိဳးမႈ စီမံကိန္း (Development Plan) နဲ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး မဟာဗ်ဴဟာ (Reform Strategy) ကို သိလိုၾကေၾကာင္းႏွင့္ ယင္းကဲ့သို႔ သိမွသာ ၎တို႔ စိတ္ဝင္စားေသာ ေပးအပ္လိုသည့္ အကူအညီ ေပးလိုေသာ နယ္ေျမေဒသႏွင့္ လုပ္ငန္းက႑ကို ေရြးခ်ယ္ အသိေပးေစလိုေၾကာင္း မၾကာခဏ ေမးျမန္း ေျပာဆိုၾကတာ ရွိပါတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီေန႔ အစည္းအေဝးဟာ ျမန္မာနိုင္ငံရဲ့ နိုင္ငံေတာ္ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ စီမံကိန္း (National Development Plan) နဲ႔ ေဒသႏၲရ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ စီမံကိန္း (Regional Development Plan) ကိုေရာ ၊ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရး မဟာဗ်ဴဟာ (Reform Strategy) ကိုေရာ မူဝါဒေရးရာ ခ်ၿပ ညႇိႏွိုင္းျခင္းနဲ႔ နိုင္ငံျခား အကူအညီ အေထာက္အပံ့မ်ား ထိေရာက္ အက်ိဳးရွိစြာ စီမံခန္႔ခြဲေရး (Foreign Aid Effective Management) အတြက္ ညႇိႏွိုင္း အစည္းအေဝး ျဖစ္ပါတယ္။

နိုင္ငံေတာ္ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး စီမံကိန္းေတြထဲမွာ ေက်းလက္ေဒသ ဖြံ့ၿဖိဳးေရးနဲ႔ ဆင္းရဲမႈ ေလၽွာ့ခ်ေရး စီမံကိန္း ၊ လူ႔စြမ္းအား အရင္းအျမစ္ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး စီမံကိန္း ေတြဟာ နိုင္ငံျခား အကူအညီ အေထာက္အပံ့ ေတြနဲ႔ ေဆာင္ရြက္ရမယ့္ Development Plan ေတြ ျဖစ္ၿပီး တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္မ်ားရဲ့ လူမႈ စီးပြားေရး ညႊန္းကိန္းမ်ား အခ်ိဳးက် ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး အတြက္ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္ အစိုးရမ်ားနဲ႔ ျပည္ေထာင္စု ဝန္ႀကီးဌာနမ်ား ညႇိႏွိုင္း တြက္ခ်က္ၿပီး နိုင္ငံျခား အကူအညီ အေထာက္အပံ့မ်ား စီမံခန္႔ခြဲေရး ဗဟိုေကာ္မတီသို႔ ေမလကုန္ အၿပီး တင္ျပရန္ျဖစ္ၿပီး ေမလ ေနာက္ပိုင္းမွာ Donors Meeting ေတြကို က်င္းပတဲ့အခါ မိမိတို႔ လိုအပ္တဲ့ လုပ္ငန္းက႑နဲ႔ နယ္ပယ္ကို ခ်ၿပ ေဆြးေႏြး ေတာင္းဆိုနိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

နိုင္ငံေတာ္ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး စီမံကိန္းနဲ႔ ေဒသ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး စီမံကိန္းေတြထဲမွာ ဘတ္ဂ်က္နဲ႔ နိုင္ငံျခား အကူအညီ မရနိုင္တဲ့ ဖြံ့ၿဖိဳး တိုးတက္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကို ျပည္တြင္းျပည္ပ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈမ်ား ဖိတ္ေခၚ ေဆာင္ရြက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ယခုအခါ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံလိုသည့္ နိုင္ငံနဲ႔ လုပ္ငန္းရွင္ အမ်ားအျပား လာေရာက္ၾကေပမယ့္ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံခြင့္ ျပဳနိုင္တဲ့ လုပ္ငန္း က႑ (Investment Sector) နဲ႔ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံခြင့္ ျပဳနိုင္တဲ့ နယ္ေျမေဒသ (Investment Potential Area) ကို အခ်ိဳ႕ တိုင္းေဒသႀကီး/ျပည္နယ္ ေတြမွာ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ လူမႈစီးပြားေရး ထိခိုက္မႈ (Environmental and Social Impact) ၊ ေၿမ အသုံးခ်မႈ မူဝါဒႏွင့္ စီမံခန္႔ခြဲမႈ (Land Use Policy and Plan) ျပႆနာေတြေၾကာင့္ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈမ်ားကို အသင့္လက္ခံနိုင္တဲ့ အေျခအေန (Readiness) မျဖစ္တာကို ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

Readiness ျဖစ္ဖို႔အတြက္ Township Development Plan, Village Development Plan ေရးဆြဲထားၿပီး ဘယ္ေနရာေတြကိုေတာ့ လူဦးေရတိုးတက္မႈအတြက္ ေနထိုင္ရန္ ရပ္ကြက္ ၊ ေက်းရြာေတြ ခ်ထားရန္ လ်ာထားျခင္း ၊ ေသာက္သုံးေရနဲ႔ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္အတြက္ သစ္ေတာေၿမ လ်ာထားျခင္း ၊ ေဒသခံ ျပည္သူမ်ား လူမႈ စီးပြားေရး လုပ္ကိုင္စားေသာက္မႈ အခြင့္အလမ္း အတြက္ စိုက္ပ်ိဳးေျမႏွင့္ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံ လုပ္ကိုင္နိုင္ မည့္ စက္႐ုံ အလုပ္႐ုံ ၊ စက္႐ုံစု လ်ာထားေၿမ ၊ လက္လီေဈး ၊ လက္ကားေဈး ႏွင့္ သယ္ယူ ပို႔ေဆာင္ေရး ၊ ပညာေရး ၊ က်န္းမာေရး ၊ လၽွပ္စစ္မီး လ်ာထားျခင္းတို႔ကို ၿမိဳ႕နယ္တိုင္း အတြက္ အသင့္ ရွိေနမွသာ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈမ်ား ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ လြယ္လြယ္ကူကူ ေဆာင္ရြက္နိုင္ၿပီး ေဒသခံ ျပည္သူမ်ားရဲ့ လူမႈ စီးပြားေရး အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းမ်ား ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ ရရွိ လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ GDP ကိန္းဂဏန္း Plan ထက္ Physical Plan ဟာ ပိုမို အေရးႀကီးပါတယ္။ ေရွးယခင္ ကာလမ်ားကဲ့သို႔ အထက္ ဌာနမ်ားက ေျမပုံၾကည့္ၿပီး ေနရာခ်ထား သတ္မွတ္ေပး႐ုံ သက္သက္ စီမံခန္႔ခြဲရင္ေတာ့ ေရွးယခင္ လိုဘဲ ေထြ/အုပ္က တစ္မ်ိဳး ၊ သစ္ေတာက တစ္မ်ိဳး ၊ စည္ပင္က တစ္မ်ိဳး ၊ ေျမစာရင္းက တစ္မ်ိဳး ေအာက္ေျခမွာ အမိန္႔ မ်ိဳးစုံ ၊ နားလည္မႈ မ်ိဳးစုံနဲ႔ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကတဲ့အတြက္ ေရရွည္မွာ ယခုလို တံခါးဖြင့္ၿပီး ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈ လက္ခံတဲ့အခါ ေျမယာ ျပႆနာ အခက္အခဲဟာ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္တိုင္းမွာ ျဖစ္ေပၚေနတာကို ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါနဲ႔ စပ္လ်ဥ္းၿပီး ၿမိဳ႕ၿပ စီမံကိန္း ေရးဆြဲ စီမံခန္႔ခြဲ အုပ္ခ်ဳပ္ လုပ္ကိုင္မႈေတြကို ျပန္လည္ ေလ့လာ ၾကည့္ေစတဲ့အခါ ဥပေဒ ၊ စည္းမ်ဥ္း ၊ လုပ္ထုံး လုပ္နည္းမ်ား (Code of Conduct) မ်ားဟာ အသီးသီး ေရးဆြဲ ထားရွိခဲ့ၾကေပမယ့္ လက္ေတြ႕ နယ္ပယ္မ်ား အသုံးျပဳ စီမံ ခန္႔ခြဲနိုင္ျခင္း မရွိေတာ့တာ ေတြ႕ရပါတယ္။

ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဥပေဒ စည္းမ်ဥ္းနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ျခင္းအစား အမိန္႔ေပးစနစ္ ၊ အစည္းအေဝး ဆုံးျဖတ္ခ်က္ စနစ္ ေတြနဲ႔ ဦးစားေပး လုပ္သြားတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာင္အခါမွာ ဥပေဒ ၊ စည္းမ်ဥ္းနဲ႔အညီ (Rule of Law) နဲ႔ လုပ္မွသာ စဥ္ဆက္မျပတ္ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ (Sustainable Development) ကို ရရွိေစနိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ Township Development Plan ကို ၿမိဳ႕နယ္ စီမံကိန္း ေရးဆြဲ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေရး ေကာ္မတီမ်ား ဖြဲ႕စည္း ေဆာင္ရြက္ေစေသာ္လည္း အေတြ႕အၾကဳံ အေလ့အက်င့္ မရွိေသးတဲ့အတြက္ လုံးဝ ပုံအပ္ထားျခင္းျဖင့္ ဥပေဒ ၊ စည္းမ်ဥ္း ၊ လုပ္ထုံး လုပ္နည္းမ်ား (Code of Conduct) မ်ားကို မ်က္ကြယ္ျပဳ၍ အဖြဲ႕အစည္းႏွင့္ အစည္းအေဝးထိုင္ ဆုံးျဖတ္လ်င္ ရသည္ဟူ၍ ထင္ျမင္ယူဆ ေဆာင္ရြက္ျခင္းမ်ိဳး မရွိေစရန္ ႏွင့္ ၿမိဳ႕နယ္အဆင့္က ေရးဆြဲ တင္ျပမႈကို တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္ အစိုးရမ်ားက လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ၊ ကၽြမ္းက်င္သူ ပညာရွင္မ်ား ၊ လူမႈေရး ၊ စီးပြားေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ တစ္ၿမိဳ႕နယ္ခ်င္းအေပၚ ျပည္သူမ်ားရဲ့ စားဝတ္ေနေရး လိုအပ္ခ်က္ ၊ လူမႈေရး လိုအပ္ခ်က္ နဲ႔ ၿမိဳ႕နယ္အတြက္ တိုးတက္ ရရွိလာမယ့္ အခြန္အေကာက္နဲ႔ ၿမိဳ႕နယ္ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို တစ္ဆင့္ၿပီး တစ္ဆင့္ ေဆာင္ရြက္သြားနိုင္မယ့္ စီးပြားေရး တြက္ေျခကိုက္ၿပီး ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ ေစမယ့္ အစီအမံမ်ားကို ေအာက္ပါ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားနဲ႔ အေသးစိတ္ ေလ့လာ ႀကံဆ စီမံသြားၾကဖို႔ မွာၾကားလိုပါတယ္ -

- နိုင္ငံတကာႏွင့္ ရင္ေဘာင္တန္း၍ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေစရန္
- တိုင္းေဒသႀကီး/ျပည္နယ္ အလိုက္၊ နယ္ေၿမ အေျခအေနအလိုက္ ၿမိဳ႕ရြာမ်ား အျမန္ ေခတ္မီ ဖြံ့ၿဖိဳး တိုးတက္ရန္
- ျပည္သူတစ္ဦးခ်င္း ၊ တစ္အိမ္ေထာင္ခ်င္း ေနထိုင္စရာ ေနရာ ေျမယာ အေဆာက္အအုံ အဆင္ေၿပ တိုးတက္ေစရန္၊
- ျပည္သူတစ္ဦးခ်င္း ၊ တစ္အိမ္ေထာင္ခ်င္း ေရ၊မီး အဆင္ေျပေစရန္၊
- ျပည္သူမ်ား သြားလာေရး အဆင္ေၿပ လြယ္ကူေစမည့္ လမ္းတံတားႏွင့္ သယ္ယူ ပို႔ေဆာင္ေရး တိုးတက္ေစရန္ ၊
- ျပည္သူမ်ား စီးပြားေရး ၊ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္း တိုးတက္ေရးႏွင့္ ေဈးကြက္ ဖြံ့ၿဖိဳးေရး ၊ ကုန္သြယ္မႈႏွင့္ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈ တိုးတက္ေစရန္

ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ေဆာင္ရြက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး မဟာဗ်ဴဟာ ဒုတိယအဆင့္ (Second Stage of Reform Strategy for National Development) ကို ျပည္သူလူထုရဲ့ လူမႈစီးပြားေရး လိုအင္ေတြကို ထိထိေရာက္ေရာက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ေပးနိုင္မယ့္ ျပည္သူလူထု ဗဟိုျပဳ ဖြံ့ၿဖိဳး တိုးတက္မႈ (People Centered Development) အရ သိသိသာသာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ေဆာင္ရြက္သြားၾကရန္ ေျပာၾကားခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

အလားတူ (Regional Plan, City Development Plan, Township Development Plan, Village Plan) ေတြ ႀကိဳတင္ ေရးဆြဲၿပီး ေၿမ အသုံးခ်မႈ မူဝါဒ ႏွင့္ အစီအမံ (Land Use Policy and Plan) ထားရွိျခင္း ၊ ၿမိဳ႕နယ္ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး အစီအမံ တိုင္းတြင္ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး အျမင္ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ယင္း သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ လူမႈ စီးပြားေရး ျပႆနာမ်ား ဒြန္တြဲ ပါလာမႈ အေပၚ ဥပေဒ စည္းမ်ဥ္းျဖင့္ ထိန္းေက်ာင္းနိုင္သည့္ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ား (Code of Conduct for Township Development) ေရးဆြဲ ေဆာင္ရြက္ေရး ၊ ကူးသန္း ေရာင္းဝယ္ေရး အဟန္႔အတားမ်ား ၊ ခရီးသည္ႏွင့္ ကုန္စည္ ပို႔ေဆာင္ သြားလာေရး အဟန္႔အတားမ်ား ၊ ႐ုံးဌာန ညႊန္ၾကားခ်က္ႏွင့္ ေထာက္ခံခ်က္မ်ား ဆိုင္ရာ အဟန္႔အတားမ်ား စသည့္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈဆိုင္ရာ စီမံခန္႔ခြဲမႈ (Administration Management) မ်ားကို Decentralize လုပ္ၿပီး ဥပေဒ စည္းမ်ဥ္းျဖင့္ သာ ထိန္းေက်ာင္း၍ ျပည္သူမ်ားအတြက္ သိသာထင္ရွားေသာ အေျပာင္းအလဲတစ္ရပ္ ေပၚေပါက္ေရး ကို အဓိက ထားရမွာျဖစ္ေၾကာင္း အဖြင့္မွာ ေျပာၾကားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ယခင္တစ္ပတ္ ျပည္နယ္ႏွင့္တိုင္း အစိုးရအဖြဲ႕ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္မ်ားကို ဖိတ္ၾကားၿပီး ၂၀၁၁ - ၂၀၁၂ ဘ႑ာႏွစ္နဲ႔ ၂၀၁၂ - ၂၀၁၃ ဘ႑ာႏွစ္ ဆိုင္ရာ ညႇိႏွိုင္း အစည္းအေဝး ျပဳလုပ္ခဲ့စဥ္က တစ္နိုင္ငံလုံးရဲ့ အသားတင္ ထုတ္လုပ္မႈတန္ဖိုး ဂ်ီဒီပီ ဟာ က်ပ္ (၄၄၇၃၃.၃) ဘီလီယံ၊ အေမရိကန္ ေဒၚလာ (၅၅.၉) ဘီလီယံခန္႔ ရွိတာကို ေတြ႕ခဲ့ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအသားတင္ ထုတ္လုပ္မႈ တန္ဖိုး အေမရိကန္ ေဒၚလာ (၅၅.၉) ဘီလီယံ ဝန္းက်င္နဲ႔ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံ လုပ္ကိုင္သြားရင္ တိုးတက္လာမယ့္ တိုးတက္မႈႏႈန္းဟာ ငါးႏွစ္ ၾကာတဲ့အခါ (၁.၅)ဆ တိုးတက္မႈ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိ လူတစ္ဦးက် ဝင္ေငြ ေဒၚလာ (၁၀၀၀) ရွိရင္ ေနာင္ ငါးႏွစ္ၾကာရင္ တစ္ဦးက် ဝင္ေငြ ေဒၚ လာ (၁၅၀၀) ခန္႔သာ ရွိမွာျဖစ္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ့္ အေနနဲ႔ နိုင္ငံတကာ အကူအညီ အေထာက္အပံ့မ်ား ၊ ေခ်းေငြမ်ား ၊ ျပည္တြင္းျပည္ပ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈမ်ားကို တိုးခ်ဲ႕ဖိတ္ေခၚ လုပ္ကိုင္နိုင္မယ္ ဆိုရင္ လူတစ္ဦးက် ဝင္ေငြ ေဒၚလာ (၃၀၀၀) တန္းကို ေရာက္ေအာင္ ႀကိဳးစားနိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ရည္မွန္းထားပါတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ လက္ရွိ အေျခအေန တြက္ခ်က္မႈအရ တိုးတက္မႈႏႈန္း (၁.၅)ဆ အစား တိုးတက္ မႈႏႈန္း (၃) ဆ တိုးတက္ေအာင္ ႀကိဳးစားမယ္လို႔ ဆိုလိုရင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံမွာ အသားတင္ ထုတ္လုပ္မႈတန္ဖိုး (ဂ်ီဒီပီ) (၅၅.၉) ဘီလီယံရွိရာမွာ အစိုးရ ဘတ္ဂ်တ္အေနျဖင့္ လက္ရွိ ( ၃.၉ ဘီလီယံ)၊ (၆.၉%) ခန္႔အသုံးျပဳလ်က္ ရွိၿပီး ၊ ပုဂၢလိက အဖြဲ႕အစည္း က႑မွ အေမရိကန္ေဒၚလာ (၅၂ ဘီလီယံ) ၊ (၉၃.၁ %) ပါဝင္ ပါတယ္။ ဒီႏႈန္းအတိုင္း သြားရင္ ေနာင္ငါးႏွစ္အၾကာမွာ ယခု လက္ရွိ ဂ်ီဒီပီရဲ့ တစ္ဆခြဲပဲ တိုးတက္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သုံးဆ တိုးဖို႔ ႀကိဳးစားမည္ ဆိုပါက ဘတ္ဂ်က္က အကန္႔အသတ္ ရွိလို႔ ေအာက္ပါ နည္းလမ္းမ်ားကို ဘယ္လို တိုးတက္ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမလဲ ၊ ရေအာင္ ေဆာင္ရြက္ မလဲဆိုတာ စဥ္းစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္ -

- နိုင္ငံျခား အကူအညီ အေထာက္အပံ့
- နိုင္ငံျခား ေခ်းေငြ
- နိုင္ငံေတာ္ ဘတ္ဂ်တ္ႏွင့္ အခြန္အေကာက္ တိုးတက္ ရရွိနိုင္မည့္ နည္းလမ္းမ်ား
- ျပည္တြင္းျပည္ပ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈမ်ား

မွတ္ခ်က္

၁။ လာအို နိုင္ငံတြင္ ေထာက္ပံ့ေငြ ၊ Loan, Aid, Grant တစ္ႏွစ္လၽွင္ ပ်မ္းမၽွ အေမရိကန္ေဒၚလာ ဘီလီယံ ၀.၄ မွ ၀.၅ ဘီလီယံၾကား ရရွိပါသည္ ၊ ကေမၻာဒီးယား တြင္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၀.၆ မွ ၀.၈ ဘီလီယံ ၾကား ရရွိပါသည္ ။ ဗီယက္နမ္တြင္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၂.၄ မွ ၃.၀ ဘီလီယံ ၾကား ရရွိပါသည္။

၂။ ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ ၂၀၁၁-၁၂ တြင္ ေခ်းေငြ ၅၁၀၅.၂ က်ပ္ သန္း ( အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၆.၃၈၁ သန္း) ၊ ေထာက္ပံ့ေငြ က်ပ္သန္း ၁၄.၇ (အေမရိကန္ေဒၚလာ ၀.၀၁၈ သန္း) သာရရွိပါသည္ ။

၃၊ နိုင္ငံ ျခား ရင္းႏွီး ျမႇုပ္ႏွံမႈမွာလည္း လက္ရွိ အေျခအေနတြင္ တစ္ႏွစ္ပ်မ္းမၽွ ၃ ဘီလီယံ ခန္႔သာ ရရွိပါသည္။

၄၊ သို႔ျဖစ္ပါ၍ တစ္ဦးက် ဝင္ေငြ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃၀၀၀ ရရွိေရး အတြက္ ၃ဆ တိုးတက္နိုင္ရန္ ခဲယဥ္းၿပီး အမ်ားဆုံး ၂ဆသာ တိုးတက္နိုင္မည္ ။

ျပည္ေထာင္စု စီမံကိန္းႀကီးမ်ားမွာေတာ့ နိုင္ငံေတာ္ ဘတ္ဂ်က္နဲ႔ ေဆာင္ရြက္နိုင္ျခင္း မရွိတဲ့ စီမံကိန္းမ်ားကို နိုင္ငံျခား ေခ်းေငြနဲ႔ ေဆာင္ရြက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စု ဝန္ႀကီးဌာနမ်ား အေနနဲ႔ လႊတ္ေတာ္မွာ တင္ၿပ ေမးျမန္း ေဆြးေႏြးၾကတဲ့အတိုင္း နိုင္ငံေတာ္အတြက္ အမွန္တကယ္ အက်ိဳးရွိၿပီး အက်ိဳးအျမတ္ ျပန္ေပၚမယ့္ ကိစၥရပ္မ်ားနဲ႔ ေခ်းေငြ ျပန္ဆပ္နိုင္မႈ ၊ တာဝန္ခံနိုင္မႈ အေပၚ တြက္ခ်က္စဥ္းစား ေခ်းယူရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

နိုင္ငံျခား အကူအညီ အေထာက္အပံ့ (Grant) မ်ားကေတာ့ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္မ်ား ေက်းလက္ေဒသဖြံ့ၿဖိဳးေရးႏွင့္ ဆင္းရဲမႈ ေလ်ာ့ခ်ေရး၊ လူ႔စြမ္းအား အရင္းအျမစ္ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး ၊ ျပည္သူတို႔၏ ပညာေရး ၊ က်န္းမာေရး ၊ လူမႈစီးပြားေရးဘဝ ျမင့္မား တိုးတက္ေရးနဲ႔ သဘာဝ ေဘးအႏၲရာယ္ တားဆီးေရး ကိစၥရပ္မ်ားမွာ အသုံးျပဳရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ျပည္တြင္းျပည္ပ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈမ်ားကေတာ့ ကန္႔သတ္မႈမရွိဘဲ ဥပေဒနဲ႔အညီ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္ အသီးသီးမွာ ဖိတ္ေခၚ တိုးခ်ဲ႕ေဆာင္ရြက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္တြင္း တိုင္းရင္းသား ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈမ်ားနဲ႔ စပ္လ်ဥ္းၿပီး စည္ပင္သာယာ လုပ္ငန္းလိုင္စင္ ၊ အိမ္တြင္းစက္မႈလက္မႈ လုပ္ငန္း လိုင္စင္ ၊ ဆက္သြယ္ေရး ၊ စာတိုက္ေၾကးနန္း ဝန္ႀကီးဌာန၊ သတၱဳတြင္း ဝန္ႀကီးဌာန ၊ သစ္ေတာ ေရးရာဝန္ႀကီးဌာန ၊ ေမြးျမဴေရးႏွင့္ ေရလုပ္ငန္း ဝန္ႀကီးဌာန စတဲ့ ဝန္ႀကီးဌာနေတြမွာ ခြင့္ျပဳမိန္႔ ေပးၿပီး လုပ္တဲ့ လုပ္ငန္းမ်ားစြာနဲ႔ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံ လုပ္ကိုင္နိုင္သလို ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈ ဥပေဒနဲ႔ အခြန္အခ သက္သာခြင့္မ်ား ရယူ ေဆာင္ရြက္နိုင္တဲ့ MIC ခြင့္ျပဳမိန္႔ လုပ္ငန္းမ်ား မ်ားစြာ ရွိပါတယ္။

ဒီ ခြင့္ျပဳမိန္႔ေတြ အေပၚမွာ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရ ဝန္ႀကီးဌာနမ်ား ၊ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္ အစိုးရမ်ား အၾကား ေဆြးေႏြး ညႇိႏွိုင္းျခင္း ၊ ေခတ္ႏွင့္ မေလ်ာ္ညီေသာ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ားကို ညႇိႏွိုင္း ျပင္ဆင္ေရးဆြဲျခင္း ၊ လူတစ္စုသာ လုပ္ကိုင္ခြင့္ ရရွိေနေသာ လုပ္ငန္းမ်ားကို ျပည္သူ အမ်ားစု ပါဝင္ ေဆာင္ရြက္ခြင့္ ရရွိေစျခင္းျဖင့္ တိုးခ်ဲ႕ေပးျခင္း၊ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရနဲ႔ ျပည္နယ္ အစိုးရမ်ားအၾကား အခြန္အခ ဆိုင္ရာမ်ား ညႇိႏွိုင္းျခင္း တို႔ကို လုပ္ငန္း နယ္ပယ္ တစ္ခုခ်င္းအလိုက္ Case Study မ်ား ျပဳလုပ္ျခင္း ၊ Survey ျပဳလုပ္ျခင္း ၊ အားသာခ်က္ ၊ အားနည္းခ်က္မ်ား ႏွင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ေဆာင္ရြက္မည့္ နည္းလမ္းမ်ားကို သမၼတ႐ုံး ၊ အစိုးရအဖြဲ႕႐ုံးႏွင့္ သက္ဆိုင္ရာ စီမံကိန္း လုပ္ငန္း ဗဟိုေကာ္မတီမ်ားသို႔ ေပးပို႔၍ ယခု က်င္းပေသာ အစည္းအေဝးမ်ားတြင္ မူဝါဒ ခ်မွတ္ ေဆာင္ရြက္သြားရန္ လိုအပ္ပါတယ္။

(၁) ျပည္သူေတြရဲ့ လူမႈ စီးပြားေရး ဘဝ သိသာစြာ တိုးတက္ ေကာင္းမြန္ေရးနဲ႔ ေဒသအလိုက္ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္လာဖို႔ ၊ တစ္နိုင္ငံလုံး ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္လာဖို႔ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရး မဟာဗ်ဴဟာ (Reform Strategy) ကို က႑ (Sector) အလိုက္၊ ေဒသ (Region) အလိုက္ မဟာဗ်ဴဟာ လုပ္ငန္းစဥ္ ၊ ဦးစားေပး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား ေရးဆြဲၿပီး ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ၊ ေမလကုန္ အၿပီး တင္ျပရန္ ၊

(၂) အမ်ိဳးသား ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး စီမံကိန္း (National Development Plan) ေအာက္တြင္ အပါအဝင္ ျဖစ္ေသာ က႑ (Sector) အလိုက္၊ ေဒသ (Region) အလိုက္ ဖြံ့ၿဖိဳးမႈ စီမံကိန္း (Development Plan) မ်ားကို ေရးဆြဲ ေဖာ္ၿပ ေဆာင္ရြက္ၾကရန္ ၊

(၃) ထိုစီမံကိန္း (Plan) ႏွင့္ မဟာဗ်ဴဟာ လုပ္ငန္းစဥ္ (Strategy) ေပၚ အေျချပဳၿပီး -

- ဆင္းရဲမႈ ေလၽွာ့ခ်ေရး ၊ လူမႈစီးပြား တိုးတက္ေရး ၊ ေဒသ ဖြံ့ၿဖိဳးေရး အစီအမံမ်ားကို က႑အလိုက္ ၊ ေဒသအလိုက္ Master Plan မ်ား ေရးဆြဲ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ပါ။

- နိုင္ငံျခား အေထာက္အပံ့ (Grant) မ်ားကို ဖြံ့ၿဖိဳးမႈ လိုအပ္ေသာ နယ္ပယ္မ်ားတြင္ အခ်ိဳးက် ထိေရာက္စြာ ခြဲေဝ အသုံးျပဳၿပီး ေဒသ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္မႈႏႈန္းကို အကဲျဖတ္ တြက္ခ်က္ပါ။

- နိုင္ငံျခား ေခ်းေငြ (Loans) ကို နိုင္ငံေတာ္အတြက္ အမွန္အက်ိဳးရွိၿပီး စီးပြားေရး တြက္ေခ်ကိုက္၍ အေႂကြးျပန္ဆပ္နိုင္မည့္ လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ထိေရာက္စြာ အသုံးျပဳပါ။

- ျပည္တြင္းျပည္ပ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈ လုပ္ငန္းမ်ားကို ေဒသအလိုက္ နိုင္ငံေတာ္ ဘတ္ဂ်က္ျဖင့္ မလုပ္နိုင္ေသာ လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ေဆာင္ရြက္ပါ။

နိဂုံးခ်ဳပ္အေနနဲ႔

နိုင္ငံဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႔အတြက္ နိုင္ငံသားတိုင္းမွာ တာဝန္ရွိပါတယ္။ တိုးတက္လိုတဲ့ဆႏၵသာရွိၿပီး အလုပ္ကို ႀကိဳးစားမလုပ္ရင္၊ စည္းကမ္းမရွိရင္၊ စည္းလုံးမႈ မရွိရင္ သူမ်ားနိုင္ငံေနာက္က လိုက္ေနရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေကာင္းမြန္တဲ့ ေရေျမေတာေတာင္ သဘာဝအရင္းအျမစ္ေတြကို ပိုင္ဆိုင္ထားေသာ္လည္း အလုပ္ကို ႀကိဳးစားပမ္းစားနဲ႔ မလုပ္ရင္ ဆင္းရဲျမဲ ဆင္းရဲေနမွာျဖစ္ပါတယ္။

အဆင္းရဲဆုံး LDC နိုင္ငံဘဝက ႐ုန္းထြက္နိုင္ဖို႔အတြက္ တစ္ခုတည္းေသာ နည္းလမ္းဟာ ဥပေဒနဲ႔အညီ အလုပ္လုပ္ၾကဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ယခု ေကာင္းမြန္တဲ့ မူေတြ ခ်ေပးၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ မူေတြ ေကာင္းေသာ္လည္း လူေတြ မေကာင္းရင္ မေအာင္ျမင္နိုင္ပါဘူး။ တိုးတက္လိုတဲ့ အျမင္မရွိတဲ့ ေရွးရိုးစြဲေတြ၊ ေခတ္ေနာက္ျပန္ ဆြဲလိုသူေတြကိုေတာ့ ေနာက္မွာ ခ်န္ထားခဲ့ရပါမယ္။ ေခတ္စနစ္ေတြ ေျပာင္းလဲေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ နိုင္ငံေရးနဲ႔ ဟန္ခ်က္ညီစြာ စီးပြားေရးက႑ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ တြန္းတင္ရပါမယ္။ တစ္ႏွစ္ကုန္သြားၿပီ ျဖစ္လို႔ Second Wave တြန္းတင္ၾကဖို႔ တိုက္တြန္းရင္း နိဂုံးခ်ဳပ္လိုက္ပါတယ္။ ။