ခင္၀မ္း (သို႔မဟုတ္) အႏုပညာျဖင့္ စင္ၾကယ္စြာ ေနထိုင္ခဲ့သူ

ေရးျဖစ္ခဲ့ေသာ ျမားနတ္ေမာင္ တာ၀န္ခံအယ္ဒီတာစကား (၂၀)

ခင္၀မ္း (သို႔မဟုတ္) အႏုပညာျဖင့္ စင္ၾကယ္စြာ ေနထိုင္ခဲ့သူ

ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ

ပံုတူပန္းခ်ီ - မင္းေက်ာ္ခိုင္

မရဏေလသည္ အႏုပညာပန္းပြင့္ႀကီးမ်ားကိုသာ ေရြး၍ ေႁခြခ်ေနေလေရာ့သလားမသိ။ ၃-၂-၂၀၀၀ ေန႔ကလည္း ကိုခင္၀မ္းဟု က်ေနာ္တို႔ ခ်စ္စႏိုး ေခၚေ၀ၚခဲ့ၾကေသာ ပန္းခ်ီဆရာ၊ ေတးေရးဆရာ၊ အဆိုေတာ္ ခင္၀မ္း (၁၉၄၇-၂၀၀၀) ကြယ္လြန္ဆံုးပါးခဲ့ရျပန္ေခ်ၿပီ။

“ … ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္ … က်ေနာ္ သြားေတာ့မယ္ … လမ္းရဲ႕သယ္ေဆာင္ရာ … ဟိုအေ၀းကို … အေ၀းကို …”

ကိုခင္၀မ္းတေယာက္ က်ေနာ္တို႔အား အမွန္တကယ္ပင္ ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြာသြားခဲ့ပါၿပီ။

*****

၅-၂-၂၀၀၀ ေန႔ နံနက္ ၁၁း၃၀ နာရီခန္႔က က်ေနာ္သည္ ေရႊေပါကၠံၿမိဳ႕သစ္ေန စာေပမိတ္ေဆြတဦးက ဖိတ္ၾကားေသာ မိတ္ဆံုစားပြဲတခုသို႔ ေရာက္ရွိေနခဲ့သည္။ ေန႔လယ္ ၂ နာရီတြင္ ထိုေနရာမွတဆင့္ သိပ္မေ၀းေတာ့ေသာ ေရေ၀းသုသာန္တြင္ သၿဂႋဳဟ္မည့္ ကိုခင္၀မ္း၏ စ်ာပနကို လိုက္ပါပို႔ေဆာင္ရန္ စိတ္ကူးျဖင့္လည္း တခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ ေရာက္ရွိေနခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ စားရင္းေသာက္ရင္း စကားလက္ဆံုက်ေနၾကရင္းမွ ေန႔လယ္ ၁ နာရီထိုးေလာက္တြင္ အားလံုးကို ခြင့္ပန္ကာ စာေရးဆရာ ကိုတာ၏ ကားအကူအညီျဖင့္ ေရေ၀းသို႔ ထြက္လာခဲ့သည္။ ကားေပၚသို႔ အတက္တြင္ ကဗ်ာဆရာ ညြန္႔သစ္လည္း ေနာက္မွ အေျပးအလႊား လုိက္လာခဲ့သည္။

သို႔ႏွင့္ ေန႔လယ္ ၁ နာရီ ၁၀ မိနစ္ေက်ာ္ေက်ာ္တြင္ က်ေနာ္၊ ဆရာညႊန္႔သစ္ႏွင့္ ကားဆရာတို႔ သံုးဦး ေရေ၀းသုသာန္သို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ က်ေနာ္တို႔ပဲ နာေရးအခ်ိန္ဇယား အၾကားမွား၊ အမွတ္မွား၍လားမသိ။ က်ေနာ္တို႔ ေရာက္ေတာ့ ေရေ၀းတြင္ လူရွင္းေနေသးသည္။ ကိုခင္၀မ္း၏ ႐ုပ္ကလာပ္ကိုလည္း ေရေ၀းသို႔ သယ္ေဆာင္မလာေသး။ အသိ စာေပမိတ္ေဆြတခ်ဳိ႕သာ ေရာက္ႏွင့္ေနၾကေသးၿပီး သင္ပုန္းမွ သၿဂႋဳဟ္မည့္ အခ်ိန္ဇယားကို သြားဖတ္ၾကည့္ေတာ့ “ဦးခင္၀မ္း - ညေန ၄ နာရီ” ဟု ေရးထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ ေစာေနေသး၍ ဟိုဟိုဒီဒီ ေလွ်ာက္ေနရင္း ကိုခင္၀မ္း၏ အႏုပညာမ်ားႏွင့္ ဘ၀ျဖတ္သန္းမႈအေၾကာင္းကို တစြန္းတစ ေတြးေတာေနမိသည္။ ထိုသို႔ ေတြးမိေနရင္းမွ သိပ္မၾကာေသးမီ ညေနခင္းတခုတြင္ ခင္မင္ရင္းႏွီးေသာ စာေပမိတ္ေဆြတဦးႏွင့္ ဆံုျဖစ္ခဲ့သည့္ စကား၀ိုင္းတခုသို႔ စိတ္က ေရာက္သြားခဲ့သည္။

*****

ထိုညေနက က်ေနာ္ႏွင့္ စာေပမိတ္ေဆြႀကီးတို႔ ႏွစ္ဦးသား အႏုပညာသမားတို႔၏ ဘ၀ေနထိုင္ျဖတ္သန္းမႈ ပံုစံမ်ားအေၾကာင္းကို ေဆြးေႏြးျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ နံေဘးမွ မိတ္ေဆြတဦးက အသံတိတ္ နားေထာင္ေနခဲ့သည္။ ထိုသို႔ေျပာေနရင္းမွ အဖြဲ႔တခုက ဆင္းရဲႏြမ္းပါးေသာ စာေပအႏုပညာသမားတို႔ကို ပံ့ပိုးကူညီေနသည့္ ကိစၥအေၾကာင္း ေရာက္သြားခဲ့သည္။ လူေရြးခ်ယ္မႈႏွင့္ပတ္သက္၍ ဘယ္လို စာေပအႏုပညာသမားကို ေရြးခ်ယ္ပံ့ပိုးမလဲ ဟူေသာကိစၥအေရာက္တြင္ စာေပမိတ္ေဆြႀကီးက သူ႔အေနႏွင့္ မိသားစုအေပၚ တာ၀န္မေက်သူ ဘယ္အႏုပညာသမားကိုမဆို အႏုပညာလက္ရာ ဘယ္ေလာက္ပင္ေကာင္းေကာင္း မကူညီ မေထာက္ပံ့ႏိုင္ေၾကာင္း အခိုင္အမာ ေျပာဆိုေနခဲ့သည္။

က်ေနာ္ကမူ အႏုပညာရွင္တို႔၏ ဘ၀ျဖတ္သန္းမႈကို သာမန္လူသားတဦး၏ဘ၀ႏွင့္ အႏုပညာသမားဘ၀ ဆိုၿပီး ႏွစ္ပိုင္းခြဲျခားျမင္ပါေၾကာင္း၊ ႏွစ္ပိုင္းစလံုးတြင္ တာ၀န္ေက်သူျဖစ္ပါက အျပည့္စံုဆံုးပင္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္ သာမန္လူသားတဦး၏ တာ၀န္၀တၱရားမ်ားကို ေက်ပြန္စြာ မထမ္းေဆာင္ႏုိင္လင့္ကစား သူ၏ အႏုပညာပစၥည္းမ်ားသည္ လက္ရာေျပာင္ေျမာက္စြာ ေကာင္းမြန္ေနပါက ထိုသူကိုသာ ဦးစားေပး ေထာက္ပံ့သင့္ေၾကာင္း၊ အႏုပညာသမားကို ေထာက္ပံ့ျခင္းျဖစ္၍ အႏုပညာေကာင္းသူမ်ားကိုသာ ဦးစားေပး ေရြးခ်ယ္သင့္ေၾကာင္း၊ သူသည္ မိသားစုအေပၚ လစ္ဟင္းမႈမ်ား ရွိလင့္ကစား သူ၏ အႏုပညာ လက္ရာေကာင္းမ်ားသည္ သူေနထိုင္ရာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြက္ အလြန္ပင္ အက်ဳိးေက်းဇူးမ်ားလွ၍ တဘက္က လစ္ဟင္းမႈမ်ားကို ခြင့္လႊတ္နားလည္ေပးႏုိင္ပါေၾကာင္း ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀း ျပန္လည္ရွင္းျပေနမိသည္။ သို႔ေသာ္ စာေပမိတ္ေဆြႀကီးက လက္မခံ။ အျပန္တြင္ကား သူလည္း သူ႔အယူအဆကို ဆုပ္ကိုင္၊ က်ေနာ္လည္း က်ေနာ့္အယူအဆကို ဆုပ္ကိုင္ကာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ပင္ လမ္းခြဲခဲ့ၾကသည္။

*****

က်ေနာ္တို႔ခ်စ္ေသာ အစ္ကိုႀကီး ကိုခင္၀မ္းသည္လည္း အႏုပညာကို သစၥာရွိရွိ ဖက္တြယ္ရင္း အႏုပညာသမားဘ၀ျဖင့္ ဘ၀တေလွ်ာက္လံုး အသက္ရွင္ေနထိုင္ခဲ့သူပင္ျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္၍ ကိုခင္၀မ္း၏ ဘ၀တြင္ သာမန္လူသားတဦး၏ ဘ၀ျဖတ္သန္းမႈႏွင့္ အႏုပညာသမား၏ ဘ၀ျဖတ္သန္းမႈ ႏွစ္ပိုင္းစလံုး ရွိခဲ့မည္ပင္ျဖစ္သည္။ ကိုခင္၀မ္းတြင္ က်ေနာ္ႏွင့္ စာေပမိတ္ေဆြႀကီးတို႔ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသလို ၀ိ၀ါဒကြဲစရာမ်ား ရွိေကာင္းရွိခဲ့မည္လား မေျပာတတ္။ ကိုခင္၀မ္းသည္ သာမန္လူသားတဦး၏ ဘ၀တြင္ စာေပမိတ္ေဆြႀကီး ျဖစ္ေစခ်င္သလို တာ၀န္ေက်ခဲ့သလား၊ မေက်ခဲ့ဘူးလား အနီးကပ္ ေနထိုင္ခဲ့သူ မဟုတ္၍ က်ေနာ္ မသိ (အနီးကပ္ဆို၍ ၁၉၉၆ ၾသဂုတ္လအတြင္းက ယခု သဘင္အႏုပညာဂ်ာနယ္ တာ၀န္ခံအယ္ဒီတာ ဆရာႏြယ္ဦးလိႈင္ႏွင့္အတူ ကိုခင္၀မ္း ေနထိုင္ရာ ေျမနီကုန္းတိုက္ခန္းသို႔ တေခါက္ ေရာက္ခဲ့ဖူးျခင္းသာရွိသည္။ ကိုခင္၀မ္းကို အမ်ဳိးသားဇာတ္႐ံုတြင္ တကုိယ္ေတာ္ သီဆိုေဖ်ာ္ေျဖပြဲ ‘One Man Show’ လုပ္ရန္ သြားေရာက္ ညိႇႏိႈင္းေျပာဆိုခဲ့ျခင္းသာျဖစ္ၿပီး အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ အစီအစဥ္ ပ်က္ျပားသြားခဲ့ရသည္။ ေတြးမိတိုင္းလည္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသည္)။ သို႔ေသာ္ အႏုပညာသမားတဦး၏ ဘ၀ျဖတ္သန္းမႈအေနႏွင့္ေတာ့ သူသည္ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြက္ တာ၀န္ေက်ခဲ့သည္ဟု က်ေနာ္ အခိုင္အမာ ေျပာခ်င္သည္။

သူဖန္တီးခဲ့သည့္ မ်ားလွစြာေသာ အႏုပညာလက္ရာမြန္မ်ားကို ေထာက္ခ်င့္၍ ကိုခင္၀မ္းလို လူသားတဦးအား ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းက ရရွိခဲ့သည္မွာ အလြန္ပင္ တန္ဖိုးရွိလွသည္ဟု ထင္ျမင္မိေပသည္။ သူေရးသားခဲ့ေသာ “စိတၱဇပန္းခ်ီ” စာအုပ္၊ သူေရးဆြဲခဲ့ေသာ ပန္းခ်ီကားမ်ား၊ သူေရးစပ္သီဆိုခဲ့ေသာ သီခ်င္းမ်ား၊ ကဗ်ာမ်ားသည္ အဖိုးမျဖတ္ႏုိင္ေသာ အႏုပညာအေမြအႏွစ္မ်ားပင္ျဖစ္သည္။ သူသည္ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္သီခ်င္း ေရးစပ္သီဆိုသူအျဖစ္ တစိုက္မတ္မတ္ ရပ္တည္ခဲ့သူျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ သူ၏ သီခ်င္းစာသားမ်ားသည္ ကဗ်ာဆန္ဆန္ လွပေနကာ အေတြးအေခၚ အားပါလွၿပီး ႏွစ္အေတာ္မ်ားမ်ား ေခတ္ေရွ႕ေျပးေနသည္ဟု ထင္ျမင္မိေပသည္။ သူ၏ သီဆိုသံသည္ ေအးရွရွႏွင့္ သံလိုက္ဓာတ္ပါၿပီး သံစဥ္မ်ားကလည္း ျမန္မာဆန္လွသည္။

သူေရးစပ္သီဆိုခဲ့သည့္ နာမည္ေက်ာ္ၾကားခဲ့ေသာ “အေမ၊ ဧရာ၀တီ၊ ျပည္မွာေဆာင္း၊ ႏွင္းဆီျဖဴရဲ႕ အေ၀းက လူတေယာက္၊ ဆယ္လမြန္ငါးတုိ႔အျပန္၊ မုန္တိုင္းစင္ေရာ္၊ ခုႏွစ္ျပည္ေထာင္၊ ျမားဘုရင္၊ ႏွင္း၊ အိပ္မရတဲ့ည၊ ညေကာင္းကင္ရဲ႕ေတးသမား၊ ဒီဇင္ဘာ၊ လူပ်ဳိတမ္းခ်င္း၊ အခ်စ္ကိုရင္း၍၊ မေၾကညာတဲ့ သိမ္းဖ်က္ျခင္း၊ ေတာင္ေပၚသူလြမ္းေတး၊ သူစိမ္း၊ မမခ်စ္၊ ဘာမဆိုမင္းအတြက္၊ ေကာလိပ္ေန႔ရက္မ်ား၊ ေမွ်ာ္တလင့္လင့္၊ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္ … စသည္ စသည္တို႔သည္ သူ႔သီခ်င္းမ်ားကို အ႐ူးအမူး စြဲလမ္းခဲ့ေသာ ပရိသတ္မ်ား၏ ရင္၀ယ္ အစဥ္ထာ၀ရ ကိန္းေအာင္ေနဦးမည္မွာ ေသခ်ာလွေပသည္။

*****

ထိုသို႔ အႏုပညာျဖင့္ ဘ၀တေလွ်ာက္ စင္ၾကယ္စြာ ရပ္တည္ေနထိုင္ခဲ့သူ ပန္းခ်ီဆရာ၊ ေတးေရးဆရာ၊ အဆိုေတာ္ ခင္၀မ္း ကြယ္လြန္အနိစၥေရာက္ခဲ့ျခင္းအတြက္ က်ေနာ္တို႔ ျမားနတ္ေမာင္မဂၤလာမဂၢဇင္းမွ ႏွေျမာတသ ယူက်ဳံးမရစြာျဖင့္ ၀မ္းနည္းကမၺည္း ေရးထိုးလိုက္ရပါသည္။

(ျမားနတ္ေမာင္မဂၤလာမဂၢဇင္း၊ မတ္လ၊ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္)

ဖြင့္ဟခ်က္ ။ ။ က်ေနာ္ႏွင့္ ေဆြးေႏြးခဲ့သည့္ စာေပမိတ္ေဆြႀကီးဆိုသူမွာ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးအၿပီး တခုေသာ ႐ုပ္ရွင္အကယ္ဒမီဆုေပးပြဲ အခမ္းအနားစင္ျမင့္ေပၚတြင္ အေကာင္းဆံုးဇာတ္ညႊန္း ေရႊစင္႐ုပ္ဆုကို ပိုက္လ်က္သား ေတြ႔လိုက္ရသူ ဇာတ္ညႊန္းေရးဆရာ၊ ကဗ်ာဆရာ အကယ္ဒမီ ျမင့္ဦးဦးျမင့္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။