လမ္းေပၚက ဆရာ၀န္တဦးရဲ႕ စိတ္ကူး

လမ္းေပၚက ဆရာ၀န္တဦးရဲ႕ စိတ္ကူး

လမ္းေပၚက ဆရာ၀န္တဦး

က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးဌာနက ေဖေဖာ္၀ါရီ ပထမပတ္အတြင္း ညႊန္ၾကားခ်က္တေစာင္ ထုတ္ျပန္ခဲ့တယ္။ က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးဌာနရွိ အစိုးရဆရာ၀န္ေတြကို နံနက္ ၈ နာရီမွ ညေန ၄ နာရီအတြင္း ျပင္ပေဆးခန္းထိုင္ျခင္းနဲ႔ အျခားလုပ္ငန္းေတြ မလုပ္ေဆာင္ၾကဖို႔ သတိေပးတားျမစ္ျခင္းပါ။

ေမာ္ဒန္သတင္းဂ်ာနယ္ပါ ဆရာ၀န္ႀကီးေတြရဲ႕ အသံကို နားေထာင္ၾကည့္ပါ။

၁။ ႏုိင္ငံ့၀န္ထမ္းမို႔လို႔ ရွစ္နာရီ အလုပ္လုပ္ရတာကို မေျပာပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အစိုးရေဆး႐ုံေတြမွာ လိုအပ္လာရင္ အေရးေပၚ ခြဲစိတ္ကုသေပးတာေတြကို သတ္မွတ္အလုပ္ခ်ိန္မဟုတ္လည္း လုပ္ရတာပဲ။ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းအတိုင္း လုပ္မယ္ဆိုရင္လည္း ခံစားခြင့္ေတြပါ ေပးရမယ္။ အခုဟာက တုတ္ပဲေပးၿပီး မုန္႔ေတာ့မေပးဘူး ျဖစ္ေနတယ္။

၂။ တားျမစ္ခ်က္အရ က်ေနာ္တို႔ဟာ အလုပ္ခ်ိန္အတြင္း အျပင္မွာ ေဆးခန္းထိုင္လို႔ မရေတာ့ဘူး။ အျပင္မွာ ထိုင္လို႔မရေတာ့ လူနာေတြက အထူးကုဆရာ၀န္ေတြရွိမယ့္ အစိုးရဆရာ၀န္ေတြရွိမယ့္ အစိုးရေဆး႐ုံေတြပဲ အားကိုးလာမယ္။ အဲဒီအခါက်ရင္ အစိုးရေဆး႐ုံေတြမွာ Overload (လူနာမ်ား) ျဖစ္လာႏုိင္မယ္။ တဘက္က ျပန္ၾကည့္ရင္လည္း ပုဂၢလိကက်န္းမာေရးက႑ တိုးတက္ေအာင္လုပ္မယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။

၃။ ဆရာ၀န္ေတြကို အစိုးရ၀န္ထမ္းအျဖစ္က ထြက္ဖို႔ တြန္းအားေပးသလို ျဖစ္ႏုိင္ၿပီး လူနာရွင္အေနနဲ႔လည္း ျပင္ပပုဂၢလိက ေဆးခန္းကုသမႈစရိတ္ေတြလည္း ျမင့္တက္လာႏုိင္တယ္။

ဆရာ၀န္ႀကီးေတြ ေျပာျပသြားတာ အားလံုးမွန္ပါတယ္။ က်ေနာ္သာ ၀န္ႀကီးဆိုရင္ ဒီညႊန္ၾကားခ်က္ကို မထုတ္ပါ။ ၀န္ထမ္းတိုင္း နားလည္ၿပီးသား။ ဆရာ၀န္ေတြက ပိုေတာင္ နားလည္ေနေသးတယ္။

က်ေနာ္သာဆိုရင္ ဆရာ၀န္ေတြကို ေခၚၿပီး ေမတၱာရပ္ခံျခင္း အရင္လုပ္ပါ့မယ္။ အလုပ္ခ်ိန္ ျပင္ပေဆးခန္းမထိုင္ဖို႔။ ဘယ္လိုသေဘာရလဲေပါ့။ စည္းကမ္းေဖာက္ရင္ ဘယ္လို အေရးယူၾကမလဲေပါ့။

က်ေနာ့္ စိတ္ကူးယဥ္ ခဏထားၿပီး ဒီတားျမစ္ခ်က္ ဘာေၾကာင့္ ေပၚလာသလဲဆိုတာ မွန္းၾကည့္ၾကစို႔ (ျပည္သူေတြ ဆင္းရဲမြဲေတေနတာေတြဟာ ၀န္ထမ္းေတြေၾကာင့္မဟုတ္ဆိုတဲ့ ခံယူခ်က္ရွိမွ ဆက္ဖတ္ပါ)။

အခုႏွစ္ေတြမွာ ထူးထူးဆန္းဆန္း စစ္တပ္ဆရာ၀န္ေတြလည္း ေဆးခန္းငယ္ေလးေတြ ဖြင့္ထားတာ ေတြ႔ေတြ႔ေနရတယ္။ ေရွးကာလမ်ားက စစ္တပ္ဆရာ၀န္ေတြ ေဆးခန္းဖြင့္ေလ့မရွိ။ ကဲ ... ၾကည့္၊ တပ္ဆရာ၀န္ေတြေတာင္ စားမေလာက္လို႔ ေဆးခန္းထိုင္ေနၾကၿပီ။ အစိုးရဆရာ၀န္ေတြလည္း ငါ့၀မ္းပူဆာ မေနသာဆိုေတာ့ ထမင္းစားနားခ်ိန္ေလးမွာ ေဆးခန္းေျပးထိုင္ၾကတာပါ။ အခုက ထမင္းစားခ်ိန္ မေပးေတာ့ဘူး ဆိုတဲ့သေဘာေပါ့။ ေနာက္ဆံုး ဆရာ၀န္ေတြ စီးပြားေရးေသာင္းက်န္းတယ္ဆိုၿပီး ျမန္မာျပည္ႀကီးကို ေျပာင္းလဲေအာင္ ၾကံေဆာင္ေနတဲ့ အေပၚပိုင္းေတြက မ်က္စိစပါးေမြးစူးကုန္ၾကလို႔ ေနမွာေပါ့။

ထား ...။

အစိုးရဆရာ၀န္ေတြ ဘာျဖစ္လို႔ ေဆးခန္းထိုင္ၾကသလဲ။

သေဌးျဖစ္ဖို႔လား။

No !!!

ထမင္းငတ္မွာ စိုးလို႔ဗ်ဳိ႕။ (အခုဆို ေဆးခန္းေတြ အလုအယက္ ထိုင္ေနရတယ္။ ဂ်ီပီထိုင္တာေတာင္ ထမင္းနပ္မမွန္ခ်င္) စာေရးသူကိုယ္တိုင္ အစိုးရဆရာ၀န္ လုပ္ခဲ့တုန္းက တေန႔ ျမန္မာေငြ က်ပ္၂၅၀ ရတယ္ဗ်ာ။ (၂၀၀၁ မွ ၂၀၀၆ အထိ) လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္တာနဲ႔ ကုန္ေရာ။ ႏုိ႔ ... ခင္ဗ်ား ဘယ္လို အသက္ရွင္ေနတုန္း ေမးၾကပါလိမ့္မယ္။ ဟုတ္ကဲ့။ Duty ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ေဆးခန္းေျပးထိုင္ပါတယ္။ မိဘေတြက ေထာက္ပံ့တယ္။ အေဖက က်ေနာ့ထက္ ၀င္ေငြေကာင္းတယ္။ က်ေနာ့္ တလစာက သူ႔တရက္၀င္ေငြ။ အေဖ့ပိုက္ဆံကို ၀န္ထမ္းဘ၀အထိ ေတာင္းသံုးေနရတုန္း။ ဆရာ၀န္လည္း ျဖစ္ခါစကိုး။ အဲ ... အေရးေပၚလာတဲ့ အခ်ိန္ေတြဆို ေဆးခန္းမထိုင္ရေတာ့ ေနာက္ေန႔ ဆန္၀ယ္ဖို႔ မရွိ။ အခုမွ အိမ္ေထာင္လည္းက်ခါစဆိုေတာ့ မိန္းမကို အားနာလိုက္တာဗ်ာ။ သူမ်ာဆီ ေခ်းငွား ေျဖရွင္းလိုက္တာပဲ။

က်ေနာ့္လိုပဲ ဆရာ၀န္အားလံုး ဒီဘ၀ေတြကို ျဖတ္သန္းရမွာပါ (မိဘ ခ်မ္းသာၿပီးသားေတြ မပါ၊ မိုးေပၚက်ေတြမပါ)။ လူဆိုေတာ့ ဘီယာေလးဘာေလး ေသာက္ခ်င္တယ္ဗ်။ သူငယ္ခ်င္း စီးပြားေရးသမားေတြ တိုက္မွ ေသာက္ရတာပါ။ ဘီယာ၀ယ္ေသာက္လိုက္ရင္ မိန္းမကို ဆန္ဖိုး ဘယ္လို ေပးႏုိင္မွာတုန္း။

၀န္ထမ္းတိုင္းလည္း ဒီလိုဘ၀မ်ိဳးေတြ ၾကံဳၾကမွာပါ။ ဒါေတာင္ လက္ဖက္ၾကက္ဆူဖိုးေတြကလည္း ကုန္ေသးတယ္ (အာဏာရွင္ေခတ္က)။ အခု က်န္းမာေရးဌာနရဲ႕ သတိေပးခ်က္က ဘာျဖစ္ေနသလဲဆိုေတာ့ ဆရာ၀န္ေတြကို စိတ္ညစ္ေအာင္ လုပ္ေနသလိုပဲ။ တျခားဌာန၀န္ထမ္းေတြဆို ဆရာ၀န္ထက္ ပိုဆိုးပါတယ္။ ထား ...။

အခုတေလာ ၾကားေနရတဲ့ သတင္းကေတာ့ ၀န္ထမ္းေတြ လစာတိုးေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ သတင္းပါ။ မေျပာေကာင္း မဆိုေကာင္း ...

- လက္ေထာက္ဆရာ၀န္က ၅ သိန္း
- လက္ေထာက္ဆရာ၀န္ (အထူးကု) က ၆သိန္း
- အထူးကုဆရာ၀န္ႀကီး (အငယ္) က ၇ သိန္း
- အထူးကုဆရာ၀န္ႀကီးက ၈ သိန္း
- ေဆး႐ုံအုပ္ႀကီးေတြက ၁၀ သိန္း
- ျပည္နယ္မွဴးက ၁၅ သိန္း ( ၁၄ ေယာက္ေလာက္ပဲ ရွိတယ္)
- ၀န္ႀကီးက ၂၅ သိန္း
- က်န္၀န္ထမ္းေတြက ေအာက္ထစ္ ၃ သိန္း ရၾကမယ္ဆိုရင္ေပါ့ (သမၼတလည္း သိန္း ၅၀ ယူေပါ့)။

သတိေပးတားျမစ္ခ်က္္ေတြ မလိုေတာ့ပါ။ ဆရာ၀န္ေတြကို ေဆး႐ုံေပၚက ကုတ္နဲ႔ ေကာ္ခ်တာေတာင္ ဆင္းမွာ မဟုတ္ေတာ့။ က်ေနာ္သာ မေတာ္တဆ သမၼတျဖစ္ခဲ့ရင္ ေပးမယ့္ အစီအစဥ္ပါ (ထမင္းငတ္ဖူးလို႔ ကိုယ္ခ်င္းစာတာပါ။ က်ေနာ့ကို မဲေပးၾကေနာ္။ အဟဲဲ ...)။

အထက္ပါ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို တင္ျပၿခင္းမွာ ၀န္ႀကီးဌာနကိုေရာ အစိုးရကိုေရာ ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်ျခင္း မဟုတ္ပါ။ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ စိတ္ကူးယဥ္ၾကည့္တာပါ။ အမိုက္အမဲလမ္းေပၚက ဆရာ၀န္ေသးေသးေလးကို ေဗြမယူၾကေစလို။ လြန္တာရွိ ၀ႏၵာမိပါခင္ဗ်ား ...။

ေနာက္ဆံုးတင္ျပခ်င္တာက လစာတိုးျခင္း ကိစၥတခုတည္းနဲ႔ ၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းျခင္းသည္ မွန္ကန္ေသာ ေျဖရွင္နည္းမဟုတ္ေၾကာင္းပါ။

(၁) ၀န္ထမ္းတိုင္း အာမခံခ်က္ရွိႏုိင္တဲ့ ဥပေဒ အရင္ျပဌာန္းရမယ္။
ဥပမာ -
- လစာအေနအထားေပၚ မူတည္ၿပီး အစိုးရဆီမွ ေငြေၾကး ေခ်းဌားႏုိင္ရန္။
- လုပ္ေဆာင္မႈေတြ အေပၚမူတည္ၿပီး ထပ္ေဆာင္းခ်ီးျမႇင့္ေငြ ေပးကမ္းႏုိင္ရန္။ ၀န္ထမ္းစုေငြထားရန္။
- (ဆရာ၀န္မ်ား) ေလ်ာ္ေၾကးေပးရပါက မည္သို႔ ေပးေဆာင္ရန္။ အာမခံစနစ္ရွိရန္။

(၂) လူထုဆီမွ ေမတၱာလက္ေဆာင္ ခံယူပါက ဘယ္ေလာက္တန္ဖိုးအထိ ယူလို႔ရသလဲ။
ဥပမာ - က်ပ္ ၁၀၀၀ ( မရွိတဲ့ လူဆီက မယူရန္)။

(၃) တခ်ိဳ႕ အစိုးရပဲ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတဲ့ ဌာနေတြကို ပုဂၢလိကႏွင့္ တရား၀င္ ဖက္စပ္လုပ္ေပးျခင္း။
ဥပမာ - ကညနမွ ယာဥ္နဲ႔ ယာဥ္ေမာင္းလိုင္စင္ လုပ္ေဆာင္ရာတြင္ ၀န္ေဆာင္မႈ Service မ်ား ခြင့္ျပဳေပးျခင္း။ ၀န္ထမ္းမ်ားကို ျပန္လည္ေထာက္ပံ့မႈေပးျခင္း။

Transaction cost ေလွ်ာ့ခ်မႈကို ေနရာတကာ မသံုးသင့္ပါ။ ပိုက္ဆံရွိလို႔ ကား၀ယ္စီးၾကတာပါ။ လစာတိုးကာ တပြဲထိုး ေျဖရွင္းနည္းထက္ ခို္င္မာၿပီး လက္ေတြ႔က်တဲ့ ေျဖရွင္းနည္းမ်ားကို စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။ အေပၚပိုင္းက ေျပာင္းေနၿပီ၊ ေအာက္ပိုင္းက မေျပာင္းေသးဘူး ေျပာေနၾကတဲ့ တယူသန္သမားမ်ားကိုလည္း စကားလက္ေဆာင္ပါးပါရေစ။ မ်ားမ်ားခုိင္းခ်င္ရင္ မ်ားမ်ားေကၽြးပါလို႔ ...။

ေအာက္ခ်ည္းေထာင္းေနလို႔ကေတာ့ ဒီမိုကေရစီမဟုတ္ေသး။ ၀န္ထမ္းေတြလည္း ျပည္သူေတြပဲခင္ဗ်။ သနားၾကပါ။ ကေလးေက်ာင္းစရိတ္ေလးလိုလို႔ Passport ႐ုံး၀န္ထမ္းေတြ စာရြက္စာတမ္းဖိုး က်ပ္ ၅၀၀ ေလာက္ ေတာင္းတာ တိုင္ေတာစရာလို႔ မထင္ပါ။ ေပးသင့္တယ္။ ရဲတေယာက္ လစာ ဘယ္ေလာက္ရလို႔လဲ။ ထား ...။

က်ေနာ္သာ က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးျဖစ္ခဲ့ရင္ ကိုယ့္၀န္ထမ္းေတြကို ဖိမေထာင္းခ်င္ပါ။ အစိုးရက မေကၽြးႏုိင္ရင္ ခ်ဲေပါက္ေအာင္ ထိုးၿပီး ၀န္ထမ္းေတြကို မွ်မယ္။ ေဘာလံုးပြဲေလာင္းမယ္။ အဲ ... ဖုန္း Company သာပို္င္ရင္ တလံုး ၃ သိန္းနဲ႔ ေရာင္း။ ဖုန္းအလံုး သန္း၃၀ ေလာက္ ေရာင္းၿပီး ေနာက္ပိုင္း အျမတ္ေငြေတြနဲ႔ ၀န္ထမ္းေတြကို ေပးမယ္လို႔ စိတ္ကူးယဥ္ေနမိေတာ့တယ္။

လမ္းေပၚက ဆရာ၀န္တဦး