ဟုတ္ပါ့မလား ေမာင္တို႔ေရ ... ယံုပါေပ့ ... ယံုပါေပ့

စိန္သံလံုး

ခုတေလာ မယံုခ်င္စရာေတြကို ျမင္ေနၾကားေနရေတာ့ စိတ္ပ်က္မိတယ္။ ဘယ့္ႏွယ္ဗ်ာ အာဆီယံ ထိပ္သီးအ စည္းအေ၀း လုပ္ခဲ့တဲ့ အင္ဒိုနီးရွားက ဘာလီကၽြန္းမွာ ကၽြန္ပ္တို႔ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ေလသံေတြ ေျပာင္းသြား လိုက္ပံုမ်ား မယံုခ်င္စရာပါပဲ။ ျမန္မာႏိုင္ငံ အာဆီယံဥကၠဌျဖစ္ေရးကို သေဘာတူၿပီးလို႔ မၾကာေသးဘူး၊ ၾကား ရတဲ့ ေလသံနဲ႔ စကားလံုးေတြက တမ်ဳိးႀကီးပဲ။ ဘာတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားဆိုတာ မရွိဘူး၊ ယံုၾကည္ခ်က္ ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်တာ မရွိဘူးဆိုပဲ။ အျပစ္တခုခုေၾကာင့္ ေထာင္က်တာပဲ ရွိတယ္တဲ့၊ ကဲ ... ေကာင္းေရာ။ အဲဒီအျပစ္ဆိုတာက ဘာေပတံနဲ႔ တိုင္းမွာလဲ။ ႏိုင္ငံေရးလုပ္တဲ့လူေတြ ႏိုင္ငံခ်စ္တဲ့ အျပစ္ရွိလို႔၊ ျပည္သူ႔အက်ဳိး ကို ေဆာင္ရြက္ၾကလို႔ အျပစ္ရွိၾကတာလား။ အဲဒီအျပစ္ေတြေၾကာင့္ ေထာင္က်တာလား။ ရက္စက္ၾကပါေပ့၊ ေျပာရက္ၾကပါေပ့။ အေဖကို အေဖလို႔ မေခၚခ်င္လို႔ အေမရဲ႕ေယာက်္ားပါဗ်ာလို႔ ေခၚသလိုႀကီးျဖစ္ေနတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မွန္တာကို ၀န္ခံရဲမွ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းလို႔ သတ္မွတ္ရမွာပါ။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံေရးလုပ္လို႔ ေထာင္ခ်ခံရတဲ့လူေတြ မေသေသးပါဘူး။ အခ်ိန္မေရြး သြားေမးႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီလိုေျပာရင္ သက္ေသျပၿပီး ေျပာမွျဖစ္ေတာ့မယ္။ မင္းကိုႏိုင္ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသား ေတြ ေလာင္စာဆီေစ်းတက္လို႔၊ ကုန္ေစ်းႏူန္းေတြ ျမင့္မားေနလို႔ ဆႏၵျပမိရာက ေထာင္ဒဏ္ ၆၅ ႏွစ္စီ အထူး တရား႐ံုးက အထူးစီရင္ခ်က္ခ်ၿပီး ေထာင္ထဲပို႔လိုက္တဲ့ကိစၥ၊ အျပစ္တခုခုရွိလို႔ ေထာင္ခ်လိုက္တာလား၊ တမင္ အျပစ္ျဖစ္ေအာင္ ပုဒ္ထီး ပုဒ္မေတြ တပ္ၿပီး ေထာင္ခ်လိုက္တာလားဆိုတာ လူတိုင္း သိၾကပါတယ္။ သူတို႔ကို ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား၊ ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်သူမ်ားလို႔ ေခၚလို႔မရေတာ့ဘူးလား။ သူတို႔လုပ္တဲ့ ကိစၥနဲ႔ သူတို႔က်ခံရတဲ့ ျပစ္ဒဏ္ေရာ မွ်တပါရဲ႕လား။ တရားဥပေဒအတိုင္းေရာ လုပ္တာဟုတ္ရဲ႕လား။ တရားဥ ပေဒစိုးမိုးမႈကိုေရာ တန္ဖိုးထားလို႔လား။ အစိုးရကုလားထိုင္ လႈပ္ေအာင္လုပ္လာရင္ ဥပေဒကို မၾကည့္ဘဲ လုပ္ ခဲ့တဲ့ ျဖစ္ရပ္မ်ားစြာက ေမ့ထားလို႔ေတာ့မရဘူးေနာ့။

တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈ မရွိတာ၊ ဥပေဒကို ေလးစားလိုက္နာျခင္း မရွိတာ ဘယ္သူေတြလဲ။ လူတေယာက္ကို ဖမ္း ၀ရမ္းနဲ႔ စနစ္တက် ဖမ္းတာမဟုတ္ဘဲ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို ေမးစရာရွိလို႔ပါလို႔ လိမ္ေခၚၿပီး ဖမ္းလိုက္ ၾကတာ လြယ္လြယ္ေလးပဲ။ ကိုယ္ခ်င္းစာတဲ့စိတ္နဲ႔ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ဒီလိုလုပ္သင့္သလား။ ခံရတဲ့ လူေတြက ေတာ့ ခုထက္ထိ စစ္အာဏာရွင္အစိုးရနဲ႔ အခု အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ စစ္တပိုင္း အရပ္သားအစိုးရဆိုတာကို ဘယ္လို ပံုစံနဲ႔ယံုရမွာလဲ။ စထြက္တုန္းကေတာ့ အေျပာေကာင္းပါေပ့၊ လက္ေတြ႔မွာေတာ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား မရွိ ဘူး၊ ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်သူ မရွိဘူးဆိုၿပီး ေျဗာင္လိမ္ေနတာ မရွက္ၾကဘူးလား။ သားသမီးခ်င္း စာနာၾကပါ။ မိဘခ်င္း စာနာၾကပါ။ ေထာင္ထဲမွာရွိေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို မလႊတ္ခ်င္လို႔ လြယ္ လြယ္မေျပာၾကပါနဲ႔။ ေျပာတာက လြယ္တယ္၊ ခံရသူေတြကေတာ့ လူအခြင့္အေရးေတြ မိသားစုအေရးေတြ၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အေရးကိစၥေတြ ဆံုး႐ံႈးနစ္နာၾကတယ္ဆိုတာ သိထားၾကေစခ်င္ပါတယ္။

လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌ သူရေရႊမန္းက ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားဆိုတဲ့ စကားလံုး သံုးခဲ့တယ္။ အမ်ဳိးသားလူ႔အခြင့္အ ေရးေကာ္မရွင္ဥကၠဌ ဦး၀င္းျမက ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်သူမ်ားလို႔ အသိအမွတ္ျပဳထားတယ္။ အဓိ ကက်တဲ့ သမၼတကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားဆိုတာကို လက္မခံဘဲ အျပစ္တခုခုနဲ႔ ေထာင္က်သူမ်ားလို႔ သတ္မွတ္လိုက္တာကေတာ့ သေဘာထားေပ်ာ့ေျပာင္းသူလို႔ သတ္မွတ္ထားၾကသူမ်ားအဖို႔ ေတာ္ေတာ္ ယံုရ ခက္သြားတယ္။

ဒီလိုဆို ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားကို လႊတ္ေပးပါ့မယ္ဆိုတဲ့ ကတိက၀တ္ေတြ၊ အေမရိကန္သမၼတနဲ႔ ကမၻာကို က တိေပးထားခဲ့တာေတြက ဟုတ္ပါ့မလား။ ျပည္သူေတြရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္၊ လိုလားခ်က္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးပါ့ မယ္ ဆိုတာေတြကေရာ ဟုတ္ပါ့မလား။ အာဃာတမထားပါဘူးဆိုတဲ့ စကားနဲ႔အတူ အရင္အစိုးရ လက္ထက္ က မတရား ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ ေထာင္ခ်ထားျခင္းခံရသူေတြကို တကယ္ေကာ လႊတ္ေပးပါ့မလား၊ ဟုတ္ပါ့မ လား ... ဟုတ္ပါ့မလား။

အမ်ဳိးသားရင္ၾကားေစ့ေရးဆိုတာလည္း စကားလံုးပဲရွိတာပဲ။ လက္ေတြ႔အေကာင္အထည္ မေဖာ္ႏိုင္ေသးဘူး။ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ တိုက္ပြဲ သတ္ပြဲေတြ ျဖစ္ေနတံုးပဲ။ တႏိုင္ငံလံုး အပစ္မရပ္ေသးဘူး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြး ေႏြးပြဲေတြ မၿပီးေသးဘူး၊ စစ္ေျပးဒုကၡသည္ေတြ ရွိေနတံုးပဲ။ အဲဒါေတြကို တကယ္ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ပါ့မ လား ... ဟုတ္ပါ့မလား ေမာင္တို႔ေရ၊ ယံုရမွာလား။

ဒါေပမယ့္ ဇာတ္သိမ္းခန္းေတာ့ မေရာက္ေသးဘူး၊ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာေပါ့။ ဇာတ္သိမ္းမွာ လူၾကမ္းႏိုင္တယ္ဆို တာ မရွိဘူး။ လူၾကမ္းကို အႏိုင္ေပးေလ့မရွိဘူး။ လူၾကမ္းဆိုတာ အမ်ားမုန္းျခင္းကို ခံရသူပဲ။ သူ႔ရဲ႕လုပ္ရပ္ ေတြက တရားမွ်တမႈမွ မရွိတာေလ။ ဒီေတာ့ လူၾကမ္းဆိုတာ ဇာတ္သိမ္းမေကာင္းမွာ အမွန္ပဲေပါ့။

စိန္သံလံုး