ေၾကာက္ေမြးပါ ဇာဂနာနဲ႔ ႏႈတ္

ေၾကာက္ေမြးပါ ဇာဂနာနဲ႔ ႏႈတ္

စိန္သံလံုး

ကာတြန္း ဟန္ေလး (ဧရာ၀တီ၀က္ဘ္ဆိုက္)

ေၾကာက္လိုက္တာေနာ္၊ ငါတို႔မတရားယူထားတဲ့ အာဏာဆိုတဲ့ဟာႀကီး ျပဳတ္က်သြားမွာ၊ ကင္းကြာသြားမွာကို ေတာ့ ေၾကာက္မွေၾကာက္ တကယ္ေၾကာက္၊ အဟုတ္ေၾကာက္၊ သားသား ေၾကာက္ ... ေၾကာက္ ...။

ဟုတ္တယ္ေလ ... အရင္တုန္းက လူေရွ႕သူေရွ႕မွာ အာဏာျပခဲ့ရတာ၊ ခုေတာ့ ေနာက္ကြယ္ကေန အာဏာအ ရပ္ရပ္ကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတဲ့လူေပါ့။ တခ်ဳိ႕က ထမိန္ျခံဳဆရာႀကီးလို႔ ေခၚတယ္။ အလဲအထပ္ေတြ လုပ္ဖို႔ ေထာင္ ထဲသြင္းထားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို အသံုးခ်ၿပီး လိုခ်င္တာေတြ၊ ျဖစ္ခ်င္တာေတြရေအာင္ ႏိုင္ငံတ ကာမွာ ေတာင္းဆိုရမယ္ေလ။ ျပန္ေပးဆြဲထားသလိုေပါ့၊ ဒီကိစၥ မရွက္ဘူးလားလို႔မေမးနဲ႔၊ က်ဳပ္က ခ်က္ႀကိဳးနဲ႔ ရွက္ႀကိဳး ေမြးကတည္းက မွားျဖတ္ၿပီးသား။ ရွက္တတ္ရင္ က်ဳပ္ဒီေလာက္ ဘယ္ယုတ္မာမလဲ။ အရွက္မရွိေပ လို႔သာ ဒီေလာက္အထိ လက္ရဲဇက္ရဲ ယုတ္မာရဲတာေပါ့။ ဒီလို ယုတ္မာရတာကလည္း က်ဳပ္က အာဏာမရွိ ရင္ မေနတတ္လို႔ရယ္ပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒါေလးတခုကိုေတာ့ ခြင့္လႊတ္ၾကပါေနာ္လို႔ ...။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ က်ဳပ္ကို ဂုဏ္ျပဳၾကတယ္ အာဏာ႐ူးႀကီးတဲ့ (ေစာေ၀ဆိုတဲ့ ကဗ်ာဆရာေလးကေတာင္ အာဏာ႐ူးႀကီး မွဴးႀကီး ဘာညာ ဆိုၿပီးေတာ့ က်ဳပ္ကို ကဗ်ာစပ္ဆို ဂုဏ္ျပဳလုိက္ေသး ...)။

အဲဒီအာဏာဆိုတဲ့ဟာႀကီးက ေတာ္ေတာ္အရသာရွိတယ္၊ မက္ဖို႔လည္းေကာင္းတယ္။ အဲဒီအာဏာဆိုတဲ့ ဟာ ႀကီးနဲ႔ က်ဳပ္မိသားစု၊ က်ဳပ္ေဆြမ်ိဳးေတြ ေကာင္းစားခဲ့ၿပီးၿပီ။ မကာအိုဘဏ္္မွာေတာင္ ေဒၚလာသန္းခ်ီၿပီး က်ဳပ္မိ သားစု ေနာင္ေရးအတြက္ အပ္ထားၿပီးၿပီ။ မနာလိုမရွိနဲ႔ေနာ္။ တကယ္ေျပာတာ။ အဲဒါေၾကာင့္ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ ဆယ္ေက်ာ္ အသံုးျပဳခဲ့တဲ့ ဒီေလာက္ေကာင္းတဲ့ အာဏာဆိုတဲ့ဟာႀကီးကို က်ဳပ္က လြယ္လြယ္နဲ႔ေတာ့ လက္ လႊတ္မွာမဟုတ္ဘူး။

အဲဒီအာဏာႀကီးနဲ႔ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာ ခံစားရတာမ၀ေသးဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေနရာတိုင္းမွာ က်ဳပ္ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရ တဲ့သူေတြကို ခန္႔အပ္ၿပီး အာဏာကိုဆက္ကိုင္ထားတာ က်ဳပ္မလြန္ပါဘူးေနာ္။ စင္ေပၚက က်ဳပ္တပည့္ေတြကို အမုန္းခံခိုင္းၿပီး က်ဳပ္ကေနာက္ကေန ခလုတ္ႏွိပ္ေနရတာ အရသာရွိလိုက္တာ။ ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္ကို ျဖဳတ္ခ် မယ့္ ေႏွာက္ယွက္မယ့္၊ က်ဳပ္ဆီက အာဏာကို လုယူမယ့္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကို ေတာ့့ က်ဳပ္က ေၾကာက္တယ္။

ေၾကာက္ဆို သူတို႔က အရည္အခ်င္းေတြရွိတယ္ေလ။ သူတို႔ကို ျပည္သူေတြက ခ်စ္တယ္၊ ေထာက္ခံၾကတယ္၊ သူတို႔က တိုင္းျပည္အတြက္ အရာရာကို စြန္႔လႊတ္ရဲတယ္။ သူတို႔အေသခံ တိုက္ပြဲ၀င္ဆႏၵျပခဲ့ၾကလို႔ ၁၉၈၈ အ ေရးခင္းႀကီးျဖစ္ၿပီး မဆလအစိုးရ ျပဳတ္က်ခဲ့တာမဟုတ္လား။ အဲဒီအစိုးရရဲ႕အာဏာကို က်ဳပ္တို႔က အလြယ္တ ကူ ေသနတ္ျပၿပီး လုယူခဲ့တာ လက္ဦးမႈရခဲ့လို႔ ေတာ္ေသးတာ။ အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ သူတို႔ေၾကာင့္သာ က်ဳပ္တို႔ အခုလို အာဏာရခဲ့တာေလ။ သူတို႔သာ ၈၈ အေရးအခင္းကို မဖန္တီးခဲ့ရင္ က်ဳပ္တို႔ကို ခုလို စည္းစိမ္ ခ်မ္းသာရေစတဲ့ ဒီအာဏာဆိုတာႀကီးရမွာ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ေက်းဇူး က်ဳပ္တို႔အေပၚမွာ ႀကီးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပ မယ့္ က်ဳပ္တို႔အာဏာတည္ျမဲေရးအတြက္ေတာ့ သူတို႔ကို ေက်းဇူးကန္းရမွာပဲ။ တတ္ႏိုင္ေပဘူးပ။

က်ဳပ္ပေထြး ေပါက္ေဖာ္ႀကီး အီစံကြားက ေျပာတယ္။ အာဏာကို ဆက္ကိုင္ထား။ သယံဇာတေတြကို ငါတို႔အ က်ဳိးစီးပြားအတြက္ လုပ္ေပးတဲ့။ သူမ်ားေတြ ဘာေျပာေျပာ မေၾကာက္နဲ႔တဲ့။ မင္းတို႔ေနာက္မွာ ငါရွိတယ္။ ေၾကာက္တဲ့စိတ္နဲ႔ အေလွ်ာ့မေပးန႔ဲတဲ့။ ဒါနဲ႔ အာဏာကို ဆက္ကိုင္ထားဖို႔ ကလိန္ကက်စ္ ဉာဏ္နီဉာဏ္နက္ ေတြထုတ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို ခုတံုးလုပ္ အသံုးခ်ခဲ့တယ္။ ေထာင္ထဲမွာ ထိုက္တန္တဲ့ အခြင့္အ ေရးေတြ မေပးခ်င္လို႔ သူတို႔ကို ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားလို႔ မသံုးႏႈန္းခဲ့ဘူး။ သူတို႔ကို မိသားစုနဲ႔ ေ၀းရာကို ပို႔ၿပီး အိမ္ကလူေတြကို စိတ္ဆင္းရဲေအာင္လုပ္တယ္။ တျခားအက်ဥ္းသားေတြထက္ ပိုၿပီးေတာ့ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ညႇဥ္းပန္းတယ္။ ရာဇ၀တ္အက်ဥ္းသားေတြပဲ မ်ားမ်ားလႊတ္ၿပီး ႏိုင္ငံတကာကို မ်က္လွည့္ျပစားတယ္။ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားကို နည္းနည္းခ်င္းပဲ လႊတ္ေပးတယ္။

အဲဒီလိုလုပ္ဖို႔ အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲမွာ က်ဳပ္တို႔ကို ဒုကၡေပးမယ့္လူေတြကို အမႈအမ်ိဳးမ်ိဳးဆင္ ပုဒ္မအမ်ဳိးမ်ဳိး တပ္ၿပီး ေထာင္ခ်ထားတာေလ။ သူတို႔ကို ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြလို႔ ေခၚခြင့္မေပးႏုိင္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံေရး အ က်ဥ္းသားလို႔ဆိုတာနဲ႔ အဂၤလိပ္ေခတ္ကလို ထိုက္တန္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြ ေပးရေတာ့မယ္။ တခ်ိန္က အဂၤ လိပ္ေတြကို လူမဆန္ဘူးလို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ က်ဳပ္တို႔က ဒါထက္ပိုေသး။ ဒါေၾကာင့္လည္း အျပစ္ရွိတဲ့ က်ဳပ္က ေၾကာက္ေနတာေပါ့။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ေျပာၾကတယ္ ... ေၾကာက္ေမႊးပါရင္္ ဇာဂနာနဲ႔ ႏႈတ္တဲ့။ ဟုတ္ကဲ့ အဲဒီ ေၾကာက္တတ္တာႀကီးကို ႏႈတ္ပစ္ဖို႔ အခု ဇာဂနာကို ျမစ္ႀကီးနားေထာင္က ထုတ္ခုိင္းလိုက္ၿပီ။ ကဲ ႏႈတ္လိုက္ ၾကစို႔ သူငယ္ခ်င္း ... ... ေၾကာက္ ... အီး … အီး … ဘြတ္)

မွတ္ခ်က္ ။ ။ ဇာဂနာ ျပန္လာၿပီဆိုေတာ့ က်ဳပ္ သတိထားရေတာ့မယ္။

ဖြင့္ဟ၀န္ခံသူ - ဇာတ္ဆရာႀကီး ဂ်ဳိကုတ္ဒူးႀကီး လန္းေစ။

စိန္သံလံုး