ဧရာ၀တီ၊ ေျမႏုကၽြန္းေပၚက စိန္ေခၚသံလို႔ ေျပာရင္ရတယ္
ေမာင္လြမ္းဏီ
ေဒါင္္းကို လည္ျဖတ္
ျမစ္ကို သတ္လည္း
ေသြးမကဲြေၾကး၊ အေရးၾကံဳၿပီ
နဒီဧရာ၊ ကဗ်ာေအာ္သံ
ျမစ္ယံ စိန္ေခၚသံေတြပဲ။
ေရကိုသား၍
အၾကားမထင္ျငား
ဓားသြားေပၚက ေသြးျမစ္ေတြ။
ေရကိုျခား၍
တံတား တမံ စစ္ရန္တံတိုင္း
“ကိုင္း ... ထထႂကြႂကြနဲ႔ ၀ုိင္းၾကေပေရာ့” တဲ့
မိႈင္းေျပာခ်င္တဲ့
သမိုင္းတင္စကား၊ ၾကားေယာင္ပဲ့တင္။
ေရသာမ်ား၍
ငါးမေတြ႔ၿပီ၊ မန္ဒါလီလား
ယန္စီျမစ္ေသ၊ သံေ၀ဂယူ။
ဒင္းတို႔က၊ ဓား ဓားခ်င္း
ငဖ်င္းတို႔က၊ လွံ လွံခ်င္း
ငႏံုတို႔က တုတ္ တုတ္ခ်င္း
ေလျပင္းေဒါသ
ေလာဘလိႈင္းေတြ ထႂကြခ်ိန္။
ခ်င္းတြင္းေရစီး
မၿပီးေသးတဲ့
ေရးေဆးပန္းခ်ီကားေတြအေၾကာင္း ...။
သံလြင္ေခ်ာင္းျခား မ်က္ရည္မ်ား
သံလြင္ေရေတြ ကုန္ကာမွ ေတြ႔ရမွာလား။
စစ္ေတာင္းျမစ္ဆိပ္၊ စစ္ရိပ္မဲေမွာင္
ေလာင္စာရန္ၿငိႇဳး၊ မီးဆက္၍ ပ်ဳိးမည္လား။
ေနာင္မ်ဳိးဆက္မ်ား၊ လိႈင္းေလၾကားမွာ
ဧရာ၀တီ၊ နဒီေသြးသား
တရားတဘက္၊ ဓားတလက္နဲ႔
ကမ္းဆက္ ကာကြယ္ၾကေပေတာ့ ...။ ။
ေမာင္လြမ္းဏီ
၂၄-၉-၂၀၁၁
No comments:
Post a Comment