ေအာက္ေမ့မြတ္မြတ္ တို႔ဦးညြတ္စို႔ …

ေအာက္ေမ့မြတ္မြတ္ တို႔ဦးညြတ္စို႔ …

ေမာင္ေမာင္ၿငိမ္းေအး

ပံုတူ - ပန္းခ်ီေပၚဦးသက္

“ျမန္ျပည္တခြင္ ျပံဳးျပံဳးခ်ဳိခ်ဳိနဲ႔ ျမဴးရေအာင္
မၾကာခင္ ‘ဟုန္း’ ဆိုတဲ့ ‘႐ူး’ ရယ္ႏွင့္
သံုးလိုသနဲ႔ အထူးသာပ အေၾကာင္းအက်ဳိးမေသြ
(အို) ေကာင္းက်ဳိးအေထြေထြႏွင့္ ခၽြန္ေစျမေစေစာ
(ေက်ာင္းအစ္မရယ္) ေဒါင္းအိုးေ၀ရယ္လို႔ တြန္ေစကေစာေသာ”
(သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း)

ကြမ္းတျမံဳ႕ျမံဳ႕၊ ျပံဳးတံု႔တံု႔ႏွင့္
ေခါင္းငံု႔မခံ၊ ဇာတိမာန္က
ေဒါင္းလံတလူလူ လြင့္ေစ၏။

ကြမ္းအစ္ထဲမွာ၊ သူခ်စ္ရွာေသာ
ျမန္မာျပည္ႀကီး ရွိေန၏။

တိုက္ပံုထဲမွာ၊ သူခ်စ္ရွာေသာ
ျမန္မာတိုင္းရင္းသား ရွိေန၏။

ေသွ်ာင္တေစာင္းမွာ၊ သူခ်စ္ရွာေသာ
ကမၻာေျမႀကီး ရွိေန၏။

ျပည္ႏွင့္ျပည္သား၊ တန္ခိုးထြားဖို႔
သူ႔အားသူ႔မာန္၊ ကေလာင္တံျဖင့္
ေတာ္လွန္ရဲရင့္၊ စစ္ေၾကာင္းဖြင့္ခဲ့
အတၱမဲ့စြာ၊ နယ္ခ်ဲ႕သူ႔ေအာက္
ဒူးမေထာက္ေပ
မေၾကာက္သတၱိ၊ ကမၻာသိ။

ဧရာ၀တီ
ေရျပာၾကည္သို႔၊ သူ႔ျပည္ၿငိမ္းခ်မ္း
ပန္းစံုလန္းေအာင္၊ အစြမ္းကုန္လွ်င္
သူ႔အားအင္ႏွင့္ ပြဲ၀င္ခ်ီတက္
ခရီးဆက္ခဲ့၊ မိုးထက္ေငြလ
ေအးျမျမသို႔၊ အလွေ၀ျဖာ
ဤေျမမွာလွ်င္၊ စာေပအလင္း
ေတာက္ပ၀င္း၏
မင္းလည္းအသိ၊ ျမန္မာသိ။

ယခုအခါမူ၊ တို႔ျပည္သူတို႔
အပူအပင္၊ ေသာက၀င္လ်က္
ေန႔စဥ္မလန္း၊ မၿငိမ္းခ်မ္းႏိုင္
ညိဳးႏြမ္းေခြႏုန္း၊ ခြင့္ေရးဆံုး၏
ေသွ်ာင္ထံုးကိုမ၊ ကေလာင္ျမႏွင့္
အဘဆံုးမပါေလဦး။ ။

ေမာင္ေမာင္ၿငိမ္းေအး