လုပ္ရမွာက ၿမိဳ႕မွာ ‘သပိတ္’၊ ေတာမွာ ‘တိုက္ပြဲ’

လုပ္ရမွာက ၿမိဳ႕မွာ ‘သပိတ္’၊ ေတာမွာ ‘တိုက္ပြဲ’

ဦးေအးေဆာင္

ဒီအလုပ္ကို လုပ္သင့္မသင့္ အခ်ိန္ယူစဥ္းစားခ်င္တဲ့သူေတြ သူ႔ဟာသူ လိုသေလာက္ အခ်ိန္ထပ္ယူႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္မွာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ႀကီးစိုးေနခဲ့တာ ၆၂ ခုႏွစ္က စေရတြက္ရင္ အႏွစ္ (၅၀) ေလာက္ ရွိၿပီဆိုတာကိုေတာ့ ထည့္တြက္ဖို႔ပဲ။

အရင္ဆံုးသိထားဖို႔က လက္တဆုပ္စာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္တစုက တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံုအပါအ၀င္ လူမ်ဳိးစံုျပည္သူ ေတြ၊ ဆင္းရဲသား၊ အလုပ္သမား၊ လယ္သမား၊ စာေရးစာခ်ီ၊ ကုန္သည္ပြဲစား၊ ေက်ာင္းသား၊ ဘုန္းႀကီး၊ စစ္ သားပါမက်န္ ဖိႏွိပ္ေသြးစုပ္ရင္း စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ထူေထာင္ေနခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ပံုသ႑ာန္ေတြ အမ်ဳိး မ်ဳိးေျပာင္းခဲ့ေပမယ့္ စစ္အာဏာနဲ႔ ဖိႏွိပ္မႈက ေလ်ာ့လာတာမရွိ၊ ပိုပိုဆိုးလာတာပဲရွိတယ္။

စစ္အာဏာကို ဖယ္ရွားဖို႔အတြက္ တိုက္ဖ်က္နည္းကလြဲလို႔ ဘယ္နည္းေတြ က်န္ပါေသးသလဲ။ ဆႏၵျပမလား၊ ေဆြးေႏြးမလား၊ ဆုေတာင္းမလား၊ ကုလသမဂၢကို စာတင္မလား၊ ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္မလား၊ ဖဲႀကိဳးေတြ လည္ ပင္းမွာခ်ည္မလား၊ ၾကာပန္းေတြကို အိမ္ေရွ႕ျပတင္းမွာ စိုက္မလား။ ဒါေတြဟာ စစ္အာဏာရွင္လို ရက္စက္ ၾကမ္းၾကဳတ္သူေတြအတြက္ အယားေတာင္မေျပဘူးလို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။ ေခတ္စကားနဲ႔ ေျပာရရင္ “ပ်င္း ေတာင္ပ်င္းေသး” လို႔ ဆိုရမယ္။

လူထုအေပၚ က်ဴးလြန္ထားတဲ့ ျပစ္မႈေတြက မ်ားလြန္းလို႔ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ သူတို႔အရိပ္ေတာင္ သူတို႔ ေသြးလန္႔ေနၾကတာ။ သူတို႔ကို ေစ့ေစ့ၾကည့့္ရင္ေတာင္ ပစ္သတ္ခ်င္တဲ့ သူေတြ။ ဒီေတာ့ သူတို႔ကို ေခ်မႈန္းတဲ့ နည္းပဲက်န္ေတာ့တယ္။ ဒီေတာ့ “ၿမိဳ႕မွာ သပိတ္၊ ေတာမွာ တိုက္ပြဲ” ေတြနဲ႔ ျပည္သူေတြက စစ္အာဏာရွင္ကို စ စိန္ေခၚရေတာ့မယ္။ တျခားအီးေယာင္၀ါး ျဖန္းသန္းလို႔ေတာ့ မရေတာ့ဘူးဆိုတာက ရွင္းေနပါတယ္။

“လုပ္ဖို႔က်ေတာ့” ဆိုၿပီး ေခါင္းကုတ္ေတြးလိုက္တာ ေနာက္ဆံုး “ဘယ္သူမွ လုပ္မွာမဟုတ္ပါဘူးေလ” ဆိုၿပီး ေျဖသိမ့္ရင္း ေပၚတာအဆြဲမခံရေအာင္၊ လုပ္အားေပး မထိေအာင္ ရွိသမွ်ေလး ေပး၊ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးရတာ အ ႀကိမ္ဘယ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ရွိၿပီလဲ။ ဒီေတာ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆိုးကို ႐ိုက္ခ်ိဳးဖို႔ မျဖစ္မေနလုပ္ကို လုပ္ရ ေတာ့မယ္ဆိုတာ သိကိုသိသင့္ၿပီ။ ဒါမွမလုပ္ရင္ က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူေတြ ျမဳပ္ၿပီးရင္းျမဳပ္ၾကရေတာ့မွာ။ ဒီေတာ့ ေခတ္ရဲ႕သမိုင္းေပးတာ၀န္ကို စာေရးဆရာႀကီး ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ ေျပာသလို တာ၀န္ေက်ေအာင္ မႏြဲ႔တမ္း ထမ္းေဆာင္ၾကရမွာပဲ။

ထမ္းေဆာင္ေတာ့မယ္ ဆိုျပန္ေတာ့ ဘယ္က စလုပ္မွာလဲ။ တရား၀င္နဲ႔ တရားမ၀င္နည္း ရွိတယ္။ ၿမိဳ႕က သ ပိတ္ေတြအတြက္ ကုန္ေစ်းႏႈန္းက်ဆင္းေရး၊ အလုပ္ခ်ိန္ ရွစ္နာရီသတ္မွတ္ေရး သီးႏွံလြတ္လပ္စြာစိုက္ပ်ိဳးေရး၊ ေျမၾသဇာရရွိေရး၊ လစာအျပည့္ရေရး၊ မတရားအခြန္ ဆန္႔က်င္ေရး၊ လာဘ္စားအက်င့္ပ်က္မႈ ဆန္႔က်င္ေရး၊ လူ႔အခြင္းအေရး ... စတာေတြ အမ်ားႀကီး၊ ေတာမွာေတာ့ တရား၀င္စရာ မရွိေတာ့ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲကို အရွိန္ျမႇင့္ေဆာင္ရြက္ရမွာပါပဲ။

ၿမိဳ႕မွာ သပိတ္တိုက္ပြဲပဲ လုပ္လုပ္၊ ေတာမွာ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲပဲ ဆင္ဆင္ တေယာက္တည္း လုပ္မရေတာ့ အစုအဖြဲ႔နဲ႔ လုပ္ရမွာပဲ။ ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္တို႔အဖြဲ႔က “လြတ္ေျမာက္ေရးေကာ္မီတီ” ပံုစံနဲ႔ လုပ္ပါတယ္။ ဒါက သင့္ေတာ္သလို ဖြဲ႔ၾကေပါ့။ အေရးႀကီးတာက “စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ဆန္႔က်င္တိုက္ဖ်က္ေရး” ဦးတည္ခ်က္ကို မ်က္ေျခမျပတ္ဖို႔ပါပဲ။

ဒီအလုပ္ေတြဟာ က်ေနာ္တို႔ျပည္သူေတြ လုပ္တတ္ရမယ္။ လုပ္ႏိုင္ေအာင္လည္း ေလ့လာဆည္းဖူးရမယ္။ အဂၤလိပ္ေခတ္၊ ဂ်ပန္ေခတ္က အေတြ႔အၾကံဳေတြ ရွိၿပီးသား။

ဒါေပမယ့္ အခုဟာက အခြင့္ထူးခံ ဖိႏွိပ္သူလူတန္းစားကို အဖိႏွိပ္ခံ ျမန္မာျပည္သူေတြက ေတာ္လွန္ရတာ။ အ မ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးမဟုတ္ဘူး။ လူတန္းစားတိုက္ပြဲျဖစ္တယ္။ ဒီေတာ့ အရင္ကထက္သိမ္ေမြ႔သလို ျပတ္ သားျပင္းထန္ရလိမ့္မယ္။ ျမန္မာျပည္က ျပည္သူေတြဟာ ကမၻာ့အလယ္မွာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆိုးေၾကာင့္ မ်က္ႏွာငယ္ သိကၡာက်ေနတာၾကာခဲ့ၿပီ။

တိုက္ပြဲက ႏွစ္မ်ိဳးရွိေနျပန္တယ္။ အေတြးအေခၚတိုက္ပြဲနဲ႔၊ လက္ေတြ႔တိုက္ပြဲ။ လက္ေတြ႔တိုက္ပြဲက ရွင္းေပမယ့္ လက္ေတြ႔တိုက္ပြဲကို အေႏွာင့္အယွက္ေပးတဲ့ အေတြးအေခၚေတြက ၀င္ေႏွာင့္ယွက္တတ္တယ္။ တကိုယ္ ေကာင္း၀ါဒ၊ အမ်ဳိးသားအျမင္က်ဥ္း၀ါဒ၊ အေခ်ာင္သမား၀ါဒ၊ လူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ၊ ေရႊျပည္ေအး၀ါဒ၊ တရားေသ၀ါဒ ေတြဆိုတာ ရွိတတ္တယ္။ ဒါေတြကိုေတာ့ ေတြ႔ၾကံဳလာရတဲ့ အေျခအေနအရ ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းသြားရလိမ့္မယ္။

ရန္သူ႔သူလွ်ိဳဆိုတာေတြကလည္း ေတာ္လွန္ေရးကို ေသြးပ်က္ေအာင္ လုပ္တတ္တယ္။ ဒါေတြက စစ္ပြဲတခုမွာ ႏွစ္ဘက္အျပန္အလွန္ယွဥ္ရတဲ့ အလုပ္ေတြပါ။ အခု ဒါေတြ ရွင္းျပေနရင္ မူလရည္ရြယ္ရာ “ၿမိဳ႕မွာ သပိတ္၊ ေတာမွာတိုက္ပြဲ” လမ္းစဥ္ကို စူးစိုက္မႈေလ်ာ့ပါးသြားမွာ စိုးပါတယ္။

လက္ေတြ႔လုပ္ရာမွာ ေတြ႔ရတဲ့ အခက္အခဲေတြရွိရင္ စာေရးသူကို ဆက္သြယ္ေဆြးေႏြးႏိုင္ပါတယ္။

လူထုတိုက္ပြဲ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲ ေဖာ္ေဆာင္ၾက။
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ မုခ် ျပဳတ္က်ရမယ္။
ဒီမိုကေရစီ မုခ်ရရမယ္။

ဦးေအးေဆာင္

plfburma@gmail.com

(ေရးသူအာေဘာ္သာျဖစ္သည္)