စံမိုးေ၀၏ ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြသို႔ အိတ္ဖြင့္ေပးစာ

ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြခင္ဗ်ား ...

ေဒါက္တာလြဏ္းရဲ႕ဘေလာ့ဂ္မွာ တင္ထားတဲ့ ‘အက္ဆစ္’ ဆိုတဲ့ ကေလာင္ရွင္တဦး ေရးသားထားတဲ့ ေ၀ဖန္ ေရး ေဆာင္းပါးတပုဒ္ကို က်ေနာ္ ဖတ္ရပါတယ္။ တၿပိဳင္နက္တည္းဆိုသလို ရဲေဘာ္ေက်ာ္သန္းရဲ႕ အိတ္ဖြင့္ ေပးစာနဲ႔ ကိုလြဏ္းေဆြရဲ႕ အိပ္မက္အေၾကာင္း ေရးသားထားတာကိုပါ ဖတ္လိုက္ရျပန္တယ္။ ေဒါက္တာ လြဏ္းတို႔ ေတာ္လိုက္ပံုကေတာ့ အိပ္မက္ မက္တာေတာင္ အသံဖမ္းစက္ထည့္ထားသလိုပါလားဆိုၿပီး အံ့ၾသ မိပါတယ္။ ေတာ္လိုက္တာ ...။

က်ေနာ္ ေျပာခ်င္တာက လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုေရးသား ထုတ္ေဖာ္ခြင့္ကိစၥပါ။ ဒါအေရးႀကီးတယ္လို႔ ထင္ပါ တယ္။ က်ေနာ္တို႔လည္း အလြန္လိုလားေတာင့္တတဲ့ ကိစၥပါ။ တာ၀န္ယူမႈေတာ့ လိုပါတယ္။ ေရးခ်င္တိုင္းေရး နာမည္အတုေတြ သံုးခ်င္သလိုသံုးၿပီး ေရးသားေနတာဟာ စစ္အစိုးရအဆက္ဆက္ရဲ႕ အစိုးရပိုင္ သတင္းစာ တို႔၊ ျမက္ခင္းသစ္လို စစ္အစိုးရ အလိုက် စာေစာင္ေတြမွာ ေရးၾကတဲ့ လုပ္ေလ့လုပ္ထရွိတဲ့ ဓေလ့ေတြပါ။

“ငရဲေခြးႀကီး လြတ္ေနၿပီ” ဆိုတဲ့ အိုးေ၀မဂၢဇင္းေဆာင္းပါးကို ထည့္သြင္းေဖာ္ျပခဲ့သူ အယ္ဒီတာ ကိုေအာင္ ဆန္းရဲ႕ တာ၀န္ယူမႈမ်ဳိးနဲ႔ ယခုအေနအထားဟာ တူညီတယ္လို႔ က်ေနာ္ မယူဆမိပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆို ေတာ့ အိုးေ၀မဂၢဇင္းက ေဖာ္ျပတဲ့ေနရာမွာ ေရးသူရဲ႕အာေဘာ္သာ ျဖစ္ပါသည္ဆိုတာ မပါသလို ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ အယ္ဒီတာဟာ ေဆာင္းပါးပါ အခ်က္လက္ေတြဟာ မဂၢဇင္းရဲ႕ ရႈျမင္ပံုနဲ႔ တသားထဲ ျဖစ္ပါတယ္ဆိုတာကို ရဲရဲ ႀကီး တာ၀န္ယူသြားခဲ့လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ေရးသူလို႔ ဆိုလိုက္တာနဲ႔ ေရးသူဟာ လူအမ်ားသိတဲ့ တာ၀န္ယူသူတဦးတေယာက္ ျဖစ္ဖို႔လုိပါတယ္။ သတင္း စာေတြကို ဖတ္ၾကည့္ရင္ သိႏိုင္ပါတယ္၊ သိကၡာရွိတဲ့ သတင္းစာမွန္သမွ်ဟာ သူတို႔အေရးတယူ တေလးတစား ေဖာ္ျပသူဟာ ဘယ္သူဘယ္၀ါ ျဖစ္ပါတယ္၊ သူ ေရးသားတဲ့ အေၾကာင္းအရာအေပၚ ဘယ္ေလာက္အကၽြမ္း တ၀င္ ရွိတဲ့အတြက္ ဒီလိုလူမ်ဳိးက ေရးသားထားတာ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ သတင္းစာကေန ဒါေၾကာင့္ ေနရာေပးတင္ျပေပးေနတာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ဖြင့္ဟေဖာ္ထုတ္ေပးထားတာေတြကို ေဆာင္းပါးေတြရဲ႕ အ ဆံုးမွာ ေတြ႔ရေလ့ရွိပါတယ္။ သတိျပဳၾကည့္ရင္ ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။ (မွတ္ခ်က္ - ျမန္မာ့အလင္းတို႔၊ ေၾကးမံုသတင္း စာတို႔ကို ရည္ညႊန္းျခင္းမဟုတ္ပါ။)

အဲဒီလို မဟုတ္ခဲ့ရင္ေတာ့ အစိုးရပိုင္ သတင္းစာေတြမွာ နာမည္၀ွက္ေတြနဲ႔ ေရးသားထားတာ မွန္သမွ်ဟာ စစ္ အစိုးရအာေဘာ္ေတြ ျဖစ္သလို ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြဘေလာ့ဂ္မွာ အဲဒီလို အလားတူ ေရးသားထားတာေတြ ဟာ ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြရဲ႕ အာေဘာ္ေတြလို႔ သတ္မွတ္တာကို ခံရပါလိမ့္မယ္။ က်ေနာ္ စိုးရိမ္စိတ္ပူေနမိ တယ္။

စီးပြားေရးအေၾကာင္း၊ လူမႈေရးအေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္း၊ ဘာအေၾကာင္းပဲျဖစ္ျဖစ္ ေ၀ဖန္သံုးသပ္မယ္၊ ေရးသားမယ္၊ ေျပာမယ္ဆိုရင္ ေရးသူေျပာသူရဲ႕ ေရခ်ိန္လိုပါတယ္၊ တန္းဆိုတာရွိပါတယ္။ (အက္ဆစ္ဟာ အ မ်ားသူငါ ေလးစားသူ ႏိုင္ငံေရးသမား (သို႔) ႏိုင္ငံေရးေလ့လာသူ၊ ကြၽမ္းက်င္သူတဦးျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မွာပါ။ က် ေနာ္မသိပါ။ အျငင္းလည္း မပြားလိုပါ) အဲဒီတန္းကိုေတာ့ နားေထာင္တဲ့သူ၊ စာဖတ္တဲ့သူေတြကို အသိေပးရ မွာ မိတ္ဆက္ေပးရမွာ အယ္ဒီတာမွာ တာ၀န္ရွိပါတယ္။ ပုတ္ခတ္တယ္၊ ေ၀ဖန္တယ္၊ ဆဲတယ္ဆိုတာ လြယ္ပါ တယ္ လူတိုင္းလုပ္တတ္ပါတယ္။ ဘယ္လိုလူစား ပါးစပ္က ဒီစကား ထြက္လာတာလဲ ဒီစာ ျဖစ္လာတာလဲဆို တဲ့ အေပၚမွာတည္ၿပီး အေလးဂ႐ုျပဳၾကရမွာပါ။ ေပါက္ပန္းေစ်း ေလွ်ာက္ေျပာေနတာမ်ဳိးကေတာ့ အခ်ိန္ျဖဳန္း ျခင္း သက္သက္သာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ေရးသူ မည္သူမည္၀ါဆိုတာ မသိရဘဲ ေရးသူအာေဘာ္သာ ျဖစ္ပါသည္ဆိုျခင္းဟာ အားနည္းခ်က္တခု ျဖစ္ ေနပါတယ္လို႔ က်ေနာ္ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ သတိျပဳဆင္ျခင္စရာျဖစ္မယ္ ယူဆၿပီး ေရးလိုက္ရတာပါ။ မည္သည့္ လံႈ႔ေဆာ္မႈမွမပါတဲ့ အရင္းခံ ေစတနာနဲ႔ ေရးသားလိုက္ျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။

စနစ္တက် လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ ေရးသား ေျပာဆိုႏိုင္ၾကပါေစ။
က်ေနာ္ စံမိုးေ၀ ပါ။

ခ်စ္ခင္ရေသာ ရဲေဘာ္ႀကီး စံမိုးေ၀ ခင္ဗ်ား ...

အခ်က္ (၂) ခ်က္ ျပန္ၾကားလိုပါတယ္။

(၁) ပထမဦးစြာ ‘အက္ဆစ္’ ရဲ႕ ေဆာင္းပါးကို အခ်ိန္ကုန္ခံ၊ စိတ္၀င္တစား ဖတ္႐ႈ၊ တေလးတစား ေလ့လာ သံုးသပ္ၿပီး တကူးတက ေပးစာ ေရးသားေပးပို႔တဲ့အတြက္ အထူးေက်းဇူးတင္ရွိေၾကာင္း ေျပာလုိပါတယ္။

(၂) ရဲေဘာ္ႀကီး စံမိုးေ၀ရဲ႕ ေပးစာထဲမွာ “အစိုးရပိုင္ သတင္းစာေတြမွာ နာမည္၀ွက္ေတြနဲ႔ ေရးသားထားတာ မွန္သမွ်ဟာ စစ္အစိုးရအာေဘာ္ေတြ ျဖစ္သလို ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြဘေလာ့ဂ္မွာ အဲဒီလို အလားတူ ေရး သားထားတာေတြဟာ ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြရဲ႕ အာေဘာ္ေတြလို႔ သတ္မွတ္တာကို ခံရပါလိမ့္မယ္။ က်ေနာ္ စိုးရိမ္စိတ္ပူေနမိတယ္” လို႔ ဖတ္ရပါတယ္။

စိတ္လည္း မပူပါနဲ႔၊ စိုးလည္း မစိုးရိမ္ပါနဲ႔လို႔ ေျပာၾကားလိုပါတယ္ ရဲေဘာ္ႀကီး စံမိုးေ၀ခင္ဗ်ား။ က်ေနာ့္ရဲ႕ဘ ေလာ့ဂ္မွာ “ေရးသူ၏ အာေဘာ္သာျဖစ္သည္” ဆိုတဲ့ စာတန္းထိုးမပါတဲ့ ေဆာင္းပါးတိုင္း (ဥပမာ-တာ၀တိ ံ သာ တုတ္ႀကီး၊ ေဇာ္မင္း၊ ေမာင္ဂဒိုး၊ ေရႊဆည္းဆာ၊ စိုးေနလင္း၊ ဂါမဏိ ... စသျဖင့္) ကို က်ေနာ္ ရာႏႈန္းျပည့္ သေဘာတူလက္ခံတဲ့ ေဆာင္းပါးေတြလို႔ ယူဆႏုိင္ပါတယ္။ ေဆာင္းပါးရွင္ရဲ႕ အာေဘာ္နဲ႔ ေဒါက္တာလြဏ္း ေဆြရဲ႕အာေဘာ္ ထပ္တူထပ္မွ်ပဲလို႔ ယူဆႏုိင္ပါတယ္။ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ျငင္းစရာလံုး၀မရွိပါ။ အက္ဆစ္ရဲ႕ အ ရင္ေဆာင္းပါးတခ်ဳိ႕မွာလည္း “ေရးသူ၏ အာေဘာ္သာျဖစ္သည္” ဆိုတဲ့ စာတန္းထိုးမပါတာကို ျပန္ရွာၾကည့္ ရင္ ေတြ႔ႏုိင္မွာပါ။

အခု အက္ဆစ္ရဲ႕ေဆာင္းပါး အပါအ၀င္ “ေရးသူ၏ အာေဘာ္သာျဖစ္သည္” ဆိုတဲ့ စာတန္းထိုးပါတဲ့ ေဆာင္း ပါးေတြကေတာ့ (အခ်က္အလက္၊ အယူအဆ၊ တင္ျပပံုမွာ ...) က်ေနာ္ ရာႏႈန္းျပည့္ သေဘာတူလက္ခံမႈမရွိတဲ့ (ရာခိုင္ႏႈန္း အနည္းငယ္ကြဲလြဲတဲ့)၊ ဒီမိုကေရစီဘက္ေတာ္သားစစ္စစ္လို႔ က်ေနာ္ စိတ္ခ်ယံုၾကည္ထားသူေတြ ေရးတဲ့ ေဆာင္းပါးေတြလို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။ အက္ဆစ္မတိုင္ခင္မွာလည္း ဆရာစိုးေနလင္း၊ ေမာင္ဂဒိုးတို႔ရဲ႕ ေဆာင္းပါးတပုဒ္စီနဲ႔ အျခားေဆာင္းပါးတခ်ဳိ႕မွာ အလားတူ “ေရးသူ၏ အာေဘာ္သာျဖစ္သည္” လို႔ စာတန္း ထိုးၿပီး တင္ဆက္ခဲ့တာရွိပါတယ္။

ဘာျဖစ္လို႔ အဲသလို တင္ဆက္ရသလဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္ ရာႏႈန္းျပည့္ သေဘာတူလက္ခံမႈမရွိေသာ္ျငား ဒီမိုက ေရစီဘက္ေတာ္သားစစ္စစ္ေတြ ေရးသားတင္ဆက္တဲ့ အေတြးအေခၚအယူအဆေတြ၊ အခ်က္အလက္ေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ (ေခ်ာင္ထိုးမထားဘဲ) တျခား က်ေနာ့္ကဲ့သို႔ေသာ ဒီမိုကေရစီဘက္ေတာ္သားေတြ ဖတ္ေစခ်င္၊ ေတြးေစခ်င္၊ အၾကံျပဳေစခ်င္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ တင္ဆက္ေပးျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္က ကမၻာေက်ာ္စာ နယ္ဇင္းႀကီးေတြရဲ႕ စံႏႈန္းအတိုင္း တင္ဆက္ေနသူမဟုတ္ဘဲ ႐ႈပ္ေထြးေပြလီလြန္းလွတဲ့ အေျခအေနေတြၾကား မွာ ကိုယ့္စံ၊ ကိုယ့္ေပတံနဲ႔ ခ်ီတက္ေနတဲ့သူျဖစ္လို႔ ဒီေလာက္ဆို ရဲေဘာ္ႀကီး စံမိုးေ၀ သေဘာေပါက္ နားလည္ ေပးႏုိင္မယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။

ခ်စ္ၾကည္စြာ ...

ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ

မွတ္ခ်က္ ။ ။ ‘ေတာ္လိုက္တာ’ ဆိုတဲ့ စကားအတြက္ေတာ့ မဲေဆာက္ကို ျပန္လာလည္ရင္ အနည္းဆံုး ဘ လက္ခ္ေလဘယ္လ္ေလာက္မွ လက္ခံေတြ႔ဆံုႏိုင္ပါမယ္။ အခုေတာ့ ရဲေဘာ္စံကို လြမ္းတာနဲ႔ ခင္ညြန္႔ရည္ရဲ႕ ‘ေဆာင္းအမီ’ သီခ်င္းကို ဖြင့္ၿပီး နားေထာင္ေနပါတယ္။