စာကိုေခ်ပ လူကိုေက်မွ ...

ရဲေဘာ္ေက်ာ္သန္း

ေရွ႕ေဆာင္းပါး “ငါး ငသေလာက္ပမာ ေၾကာက္စရာ အ႐ိုးမ်ားနဲ႔ အိုဘယ့္ မီဒီယာ” ရဲ႕ အဆက္လို႔ဆိုေတာ့ သ တင္းလို ေရးမယ္ဆိုရင္ ငါး႐ိုးတေခ်ာင္း စူးမ်က္ျခင္းလုိ႔ ေခါင္းစဥ္တပ္ရမယ္ထင္တယ္။ မီဒီယာေတြရဲ႕ ရပ္တည္ ခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး က်ေနာ္ေရးတဲ့ ေဝဖန္ေရးေဆာင္းပါးကို တုံ႔ျပန္မႈ အမ်ားအျပား ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီထဲမွာ သ တင္းသမားတခ်ဳိ႕လည္း ပါဝင္ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ သူတုိ႔သတင္းဌာနေတြအတြင္းက အထက္ေအာက္ ပ ညာျပ ဗိုလ္က်မႈ၊ မတရားမႈနဲ႔ စာရိတၱပိုင္းဆိုင္ရာ ေဖာက္ျပားမႈတခ်ဳိ႕ကိုပါ ဖြင့္ဟလာၾကပါတယ္။

ျမန္မာသတင္းသမဂၢရဲ႕ ဥကၠ႒ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြ ဦးေမာင္ေမာင္ျမင့္ကေတာ့ စာရွည္ေရးၿပီး တုံ႔ျပန္လာပါတယ္။ သူ႔စာရဲ႕အခ်ဳပ္ကေတာ့ က်ေနာ့္ေဆာင္းပါးကို ျငင္းခ်က္ထုတ္ထားတာပါပဲ။ က်ေနာ့္အျမင္မွာေတာ့ သူ႔စာပါ အ ခ်က္ေတြဟာ အက်ေကာက္ေဝဖန္ေရးလုိ႔ပဲ ျမင္ပါတယ္။ တုံ႔ျပန္စရာမလိုဘူးလုိ႔ ဆုံးျဖတ္ပါတယ္။ ကိုေမာင္ ေမာင္ျမင့္ကိုလည္း ဒီလိုပဲ စာေရးအေၾကာင္း ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီကိစၥၿပီးၿပီလုိ႔ပဲ စိတ္မွတ္ထားလိုက္ပါတယ္။

သုိ႔ေသာ္လည္း ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဆက္ေျပာစရာအေၾကာင္းက ေပၚလာျပန္တယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ RFA ရဲ႕ (၂၅၊ ၈၊ ၂၀၁၀) ရက္ (၁၉:၀၀) နာရီ ထုတ္လႊင့္ခ်က္မွာ ကိုေမာင္ေမာင္ျမင့္နဲ႔ တကိုယ္ေတာ္အင္တာ ဗ်ဴးၿပီး က်ေနာ့္ေဆာင္းပါးပါ အခ်က္အလက္ေတြကို အမည္မေဖၚျပဘဲ ထုေခ်သြားပါတယ္။ တကိုယ္ေတာ္ဗ်ဴး ၿပီး တဖက္သတ္ ေျပာသြားတာက ျပႆနာမဟုတ္ပါ။ သုိ႔ေသာ္ ထုတ္လႊင့္မႈေတြထဲက အခ်က္တခ်ဳိ႕ကေတာ့ တုံ႔ျပန္ေခ်လွယ္ဖုိ႔ လုိအပ္လာပါတယ္။ အင္တာဗ်ဴးပါ အဓိက ေခ်လွယ္ေဆြးေႏြးခ်င္တဲ့ အခ်က္ (၃) ခ်က္က ေတာ့ ...

“ေန႔စဥ္ ႐ိုက္ႏွက္ခံေနရတဲ့ ေမာင္ျဖဴ႕အေၾကာင္းကို ဒီေန႔ ေမာင္ျဖဴ ႐ိုက္ခံရတယ္။ ဘယ္သူက ႐ိုက္တယ္၊ ဘယ္ႏွစ္ခ်က္ ႐ိုက္တယ္၊ တုတ္က ႀကီးတယ္ ေသးတယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္အလက္ေလာက္ ေပး႐ုံနဲ႔ သတင္းသမားရဲ႕တာဝန္ ကုန္ၿပီလုိ႔ မဆိုႏိုင္ပါဘူး။ ဒီေလာက္ကေတာ့ ပြဲ႐ုံ တာလီစာေရးအဆင့္ပဲ ရွိပါတယ္။”

(၁) မီဒီယာကို တပါတီလက္ကိုင္တုတ္ျဖစ္ဖုိ႔ ေျပာတယ္ဆိုတဲ့အခ်က္နဲ႔ ၾကားေနမယ္ဆိုတဲ့အခ်က္။

(၂) ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရး ေဝါဟာရနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မွားယြင္းတဲ့ သေဘာထားအျမင္နဲ႔ တင္ျပခ်က္။

(၃) ေဖာက္ျပန္မွားယြင္းမႈကို ခ်ီးမြမ္းသြားတဲ့ အခ်က္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

ကိုေမာင္ေမာင္ျမင့္ အင္တာဗ်ဴး ပထမပိုင္းမွာ ေမးတဲ့သူက ျပည္ပဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားသူေတြက သူတို႔ရဲ႕လႈပ္ ရွားမႈ၊ သူတို႔ရဲ႕အသံကို မီဒီယာေတြက ထုတ္လႊင့္မႈ နည္းပါးလာတယ္လို႔ စြပ္စြဲေနတယ္။ အဲဒါ ဘယ္လိုလဲလုိ႔ ပင့္ေထာင္ေမးခြန္းထုတ္လိုက္ပါတယ္။ ဒီေတာ့မွ ေျဖၾကားသူက ျပည္ပလႈပ္ရွားသူေတြက မီဒီယာေတြကို “သူ တို႔ရဲ႕ အာေဘာ္တခုအေနနဲ႔ ရပ္တည္ေစခ်င္ပါတယ္” လုိ႔ ေျပာသြားပါတယ္။ “ဒီလုိ ပါတီတခုရဲ႕ လက္ကိုင္ တုတ္အေနနဲ႔ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး” လုိ႔ ဆက္ေျပာသြားပါတယ္။ ဒါဟာ က်ေနာ့္ေဆာင္းပါးပါ အခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ ေကာ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ပါ လုံးဝကြဲလြဲပါတယ္။ တလြဲအဓိပၸာယ္ေကာက္ၿပီး တဖက္သတ္ ထုေခ်ထားတာျဖစ္ပါ တယ္။ လူအမ်ားအၾကား ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ မီဒီယာေတြအေပၚ ေမးခြန္းထုတ္စရာ အျမင္ေတြကို လမ္းလႊဲဖုိ႔ ႀကိဳးစား တဲ့ ေမးေျဖေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။

က်ေနာ့္ေဆာင္းပါးအခ်ဳပ္က သတင္းမီဒီယာသမားေတြအေနနဲ႔ အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရး တုိက္ပြဲကာလက လုိ အဖိႏွိပ္ခံ လူထုဘက္က ရပ္တည္ဖုိ႔ တိုက္တြန္းထားတာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ့္ ေဆာင္းပါးအဆုံးမွာ ဒါ ကို အတိအလင္း ေရးထားပါတယ္။ ပါတီတခုရဲ႕ လက္ကိုင္တုတ္ျဖစ္ရမယ္လုိ႔ အဓိပၸာယ္သက္ေရာက္ေစတဲ့ အ ခ်က္ တစိုးတစိမပါဘူးလုိ႔ အာမခံႏိုင္ပါတယ္။ ဒီၾကားကမွ ဒီလိုအဓိပၸာယ္မ်ဳိးလို႔ အနက္ဖြင့္ ေမးေျဖသြားၾကတဲ့ သတင္းသမားႏွစ္ဦးရဲ႕ အေတြးအျမင္နဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္က ဘာလဲဆိုတာ ရွင္းပါတယ္။

ကိုေမာင္ေမာင္ျမင့္စာပါ က်ေနာ့္ရဲ႕ ေျပာေရးဆိုခြင့္အတြက္ အသက္ေပးကာကြယ္မယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုျဖစ္ သြားရတာလဲ။ ၾကားေနခ်င္ပါတယ္လုိ႔ ဆိုေနၾကတဲ့ သတင္းသမားတခ်ဳိ႕ကို ေမးခြန္းတခု တင္ခ်င္ပါတယ္။ လူ နဲ႔လူခ်င္းၾကားက ျပႆနာ၊ အမွားအမွန္ ဆုံးျဖတ္ေရြးခ်ယ္ရမယ့္ ပဋိပကၡေတြမွာ သတင္းသမားေတြဟာ ဘယ္ ေလာက္မ်ား ၾကားက်ေအာင္ ေနႏိုင္ပါသလဲ။ ဘယ္လို ၾကားက်ေအာင္ ေနၾကမလဲ။ ဘယ္လုိ သီလ၊ သမာဓိ ေတြနဲ႔ ၾကားက်ေအာင္ ေရြးခ်ယ္မလဲ။

လူဆိုတာ သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္က ႐ိုက္ခတ္လာတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကို ျမင္ၾကားသိမွတ္ၿပီး ႏွစ္သက္ျခင္း မႏွစ္ သက္ျခင္း၊ မွန္ျခင္း မွားျခင္း၊ ေကာင္းျခင္း မေကာင္းျခင္းကို ေဝဖန္ခြဲျခားသတ္မွတ္ၿပီး သင့္ေတာ္သလို သူ႔စိတ္ ေျခခံအတိုင္း တုံ႔ျပန္တတ္တဲ့ သတၱဝါျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ဆုံးျဖတ္သတ္မွတ္ၿပီး တုံ႔ျပန္ခ်က္ေတြရဲ႕ အမွားအမွန္ နဲ႔ ဘက္ေရြးခ်ယ္မႈဟာ သူ႔ရဲ႕ပညာ၊ သီလ၊ သမာဓိနဲ႔ တိုက္႐ိုက္ဆက္စပ္ေနပါတယ္။ ကိုယ့္ဆႏၵကို ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး အမွားအမွန္၊ အဆိုးအေကာင္း ခြဲျခားသတ္မွတ္မႈကို ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း (သုိ႔) ၾကားေနျခင္းဆိုတာ ဥေပကၡာတရား ကို လက္ကိုင္ျပဳျခင္းလို႔ ယူေကာက္ႏုိင္ပါတယ္။

က်ေနာ္ သိသေလာက္ ဗုဒၶတရားအလိုအရေတာ့ ဥေပကၡာတရားကို လက္ကိုင္ျပဳႏုိင္တယ္ဆိုတာ ဘုရား ရဟႏၱာမ်ားရဲ႕အရာ၊ သီလ၊ သမာဓိနဲ႔ ပညာ အားႀကီးသူေတြရဲ႕အရာလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒီေန႔ သတင္းမီဒီယာသ မားမ်ားဟာ သာမန္ပုထုဇဥ္ လူသားေတြသာျဖစ္ပါတယ္။ ကလ်ာဏျဖစ္သလား၊ အႏၶျဖစ္သလား ခြဲခ်င္ရင္ ဆက္ခြဲၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ ပုထုဇဥ္သာျဖစ္တဲ့ သတင္းသမားေတြလည္း သူလိုကိုယ္လို ပတ္ဝန္းက်င္က အျဖစ္ အပ်က္ေတြအေပၚ အေကာင္း အဆိုး၊ အမွန္ အမွား၊ ႀကိဳက္ျခင္း မႀကိဳက္ျခင္း စတဲ့ ခြဲျခားတုံ႔ျပန္ျခင္း ဆႏၵစြဲေတြ နဲ႔ မလြတ္ကင္းႏိုင္ပါဘူး။

သတင္းသမားေတြ ဆႏၵစြဲနဲ႔ မကင္းႏိုင္တာကို သာဓကျပပါဦးမယ္။ က်ေနာ္တို႔ ABSL အေနနဲ႔ ဗမာျပည္ ဒီမိုက ေရစီထြန္းကားေရးအတြက္ လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္မႈေတြကို တတ္စြမ္းသေလာက္နဲ႔ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ လုပ္ေနၾက တယ္။ ျပည္ပသတင္းမီဒီယာေတြမွာ ပါတဲ့အခါ ပါတယ္၊ မပါတဲ့အခါ မပါဘူး။ တခါတေလ ပါျပန္ရင္လည္း ပုံ ပ်က္ပန္းပ်က္နဲ႔ ပါလာတတ္တယ္။ အခု RFA သတင္းေထာက္ျဖစ္ေနတဲ့ ကိုညိဳဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ လႈပ္ရွားမႈတ ခုၿပီးတိုင္း သတင္းမီဒီယာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဒါ မတရားဘူး၊ ဒါ ဘက္လိုက္တာ၊ ဒါ ေစာ္ကားတာ စသည္ျဖင့္ ခံစားေဒါသေပါက္ကြဲတာ မၾကာခဏပဲ။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လည္း ခံျပင္းေပမယ့္ သူ႔ကို ဒါေတြကို ဂ႐ုမစိုက္ဖုိ႔၊ က်ေနာ္တို႔ လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္တဲ့ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္က က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ဆႏၵ ေဖာ္ထုတ္ဖုိ႔ျဖစ္တယ္။ အိႏၵိယနဲ႔ ကမၻာ့အသိုင္းအဝုိင္းၾကားမွာ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္အေျခအေနကို သိေအာင္ ေဖာ္ထုတ္ဖုိ႔ျဖစ္တယ္။ သတင္းမီ ဒီယာေတြမွာ ေဖာ္ျပခံရတာဟာ အစြန္းထြက္ အက်ဳိးရလာဒ္သာျဖစ္တယ္လို႔ ေဖ်ာင္းဖ်ခဲ့ပါတယ္။

စိတ္ထိခိုက္ နာက်င္ခံစားရလြန္းလို႔ မေမ့ႏုိင္တဲ့ သတင္းသမားရဲ႕ဆႏၵစြဲနဲ႔ က်ေနာ္တို႔အေပၚ ျပဳခဲ့တဲ့ ေစာ္ကားမႈ တခုကို ရင္ဖြင့္ခ်င္ပါေသးတယ္။ ၂၀၀၇ သံဃာ့အေရးခင္းအၿပီးမွာ ABSL က ဗုဒၶဂယာမွာ တပတ္ၾကာ ထုိင္သ ပိတ္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အိႏၵိယ၊ ယိုးဒယား၊ သီရိလကၤာ၊ တိဗက္၊ ဂ်ပန္၊ ကိုးရီးယား၊ ကေမၻာဒီယားနဲ႔ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ က ဘုန္းႀကီးေတြ ပါဝင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ရက္ေတြမွာ ငါးဆယ္ေလာက္၊ တခ်ဳိ႕ရက္ေတြမွာ တရာေလာက္ ပါဝင္ခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီသတင္းကို အိႏၵိယမွာ ဌာနခြဲေရာ၊ သတင္းေထာက္ေတြေရာ ရွိေနတဲ့ DVB က “ ဗုဒၶဂ ယာမွာ လူသုံးဆယ္ခန္႔ လူတစုက ထိုင္သပိတ္လုပ္ေနတယ္” လုိ႔ လုပ္ခ်သြားပါတယ္။

အဲဒီ့သတင္းပုိဒ္ကေလးကို ဖတ္ၿပီး က်ေနာ့္ေခါင္းထဲ ဖ်တ္ကနဲ ဝင္လာတာကေတာ့ မဆလက က်ေနာ့္တုိ႔ကို အပုပ္ခ်ခဲ့တဲ့ စကားလုံးတခုပါ။ ရွစ္ေလးလုံးမတိုင္ခင္ က်ေနာ္တို႔ ေ႐ႊတိဂုံဘုရားေပၚမွာ ဆႏၵျပပြဲ၊ တရားပြဲေတြ လုပ္ၾကတယ္။ မဆလေရဒီယုိကေန က်ေနာ္တို႔ကို ေက်ာင္းသားဆိုးတစုက အလွဴခံပုံးေတြ ေဖာက္တယ္လုိ႔ လိမ္ညာအပုပ္ခ်ခဲ့တယ္။ အသုံးအႏႈန္းက DVB နဲ႔ မဆလ ေရဒီယုိနဲ႔ ကြက္တိအံက် တူေနတယ္။ လူတစုလုိ႔ သုံးႏႈန္းတယ္ဆိုတာ ခ်ဳိးႏွိမ္လိုတဲ့၊ ကဲ့ရဲ႕လိုတဲ့ သေဘာေဆာင္တယ္ဆိုတာ သတင္းသမားေတြ မသိေလေရာ့ သလား။ စိတ္ထဲမွာ အေတာ္ထိခိုက္မိၿပီး လုပ္ရဲလိုက္ၾကတာ၊ လုပ္ရက္လိုက္ၾကတာလုိ႔ပဲ ေအာက္ေမ့ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ဘာျပႆနာမွ မလုပ္ခဲ့ပါ။ အဲဒီသတင္းဌာနရဲ႕ မူဝါဒသေဘာထား မဟုတ္ဘူးလို႔ဘဲ မွတ္ယူခဲ့ပါ တယ္။ ကာယကံရွင္ သတင္းသမားရဲ႕ ဆႏၵစြဲ အမွားလို႔ပဲ ေျဖသိမ့္ခဲ့ပါတယ္။

က်ေနာ့္တဦးခ်င္းအျမင္ေျပာရရင္ ဘက္လုိက္မႈကင္းတဲ့ သတင္းမီဒီယာဌာနရယ္လို႔ မရွိပါ။ ဒီေန႔ ကမၻာ့သတင္း ေလာကႀကီးရဲ႕ ဦးေဆာင္ဌာနေတြျဖစ္တဲ့ BBC၊ CNN၊ AP၊ AFP စတဲ့ ဌာနႀကီးေတြက ေျပာေနတဲ့ ဘက္လိုက္ မႈ ကင္းရွင္းရမယ္ဆိုတာဟာ စကားအရာ (Rhetoric) သာျဖစ္ပါတယ္။ ဘက္လိုက္တယ္၊ မလုိက္ဘူး၊ ဘယ္ ဘက္လိုက္မယ္ဆိုတာဟာ ျပႆနာအမ်ဳိးအစားနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ့ သူတို႔အက်ဳိးစီးပြား အတိမ္အနက္ေပၚမွာ မူတည္ၿပီး ေျပာင္းလဲတတ္ပါတယ္။ ကြဲျပားတတ္ပါတယ္။

အီရတ္ျပႆနာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကမၻာ့သတင္းဌာနႀကီးေတြ ဘက္လုိက္ခဲ့ၾကတယ္။ အေမရိကန္ေတြ အီရတ္ ကို သိမ္းၿပီး စစ္တိုက္ရတဲ့ သူတို႔အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖစ္တဲ့ အစုလိုက္ အျပံဳလိုက္ ေသေစႏိုင္တဲ့ လက္နက္ႀကီး မ်ားရွိတယ္ဆိုတာ သက္ေသရွာမရတဲ့အခါ သတင္းဌာနႀကီးေတြ ဘက္လုိက္ခဲ့တာ “ဗူး” ေပၚသလို ေပၚသြား ခဲ့တယ္။ တခ်ဳိ႕ BBC ဝန္ထမ္းေတြ ႏႈတ္ထြက္သြားခဲ့ၾကတယ္။ ဒါ႐ိုက္တာကိုယ္တိုင္ကလည္း ဘက္လုိက္ခဲ့ တယ္လို႔ ဝန္ခံခဲ့ပါတယ္။ အယ္ဂ်ာဇီးဒါး (Aljazeera) သတင္းဌာန ေပၚေပါက္လာတာ၊ ကမၻာ့သတင္းမီဒီယာ ေလာကမွာ အလ်င္အျမန္ ေနရာရလာတာဟာ အေရွ႕အလယ္ပိုင္း ျပႆနာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အထက္က သတင္းဌာနႀကီးေတြရဲ႕ ဘက္လိုက္မႈ အက်ဳိးရလဒ္လုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ သတင္းသမားဆိုတာလည္း ခံစားခ်က္နဲ႔ မကင္းႏိုင္ပါဘူး၊ ဆႏၵစြဲနဲ႔ မကင္းႏိုင္ပါဘူး။ ဘက္လုိက္မႈကင္းေအာင္ ေနလုိ႔မရႏုိင္ပါ။ ဆႏၵစြဲေတြ၊ ဘက္လိုက္မႈေတြနဲ႔ မကင္းႏုိင္တဲ့အတူ ဘက္လိုက္ရင္ေတာင္ အမွန္တရားဘက္က လိုက္ၾကဖုိ႔ အဖိႏွိပ္ခံ လူ မ်ားစုဘက္က လိုက္ၾကဖုိ႔ လိုပါတယ္။

ဒုတိယ ေခ်လွယ္ေဆြးေႏြးခ်င္တဲ့ အင္တာဗ်ဴးပါ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိေရးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အျမင္ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာ့သတင္း သမဂၢ ဥကၠ႒ကိုယ္တုိင္က ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မေကာင္းတဲ့ အဓိပၸာယ္လုိ႔ ထင္ျမင္ယူဆေနတာဟာ အေတာ္စိတ္မေကာင္းစရာပါ။ Not for Nothing ဘာအတြက္မွ မဟုတ္ရင္ ဘာမွမဟုတ္ဘူးတဲ့။ ယဥ္ေက်းမႈ ေခတ္ လူေတြမွာ ရည္ရြယ္ခ်က္မဲ့ စုဖြဲ႔လႈပ္ရွားမႈဆိုတာ မရွိပါဘူး။ စက္႐ုံ၊ အလုပ္႐ုံ၊ ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ေရး ေတြ၊ သတင္းမီဒီယာေတြ၊ စာနယ္ဇင္းေတြ လုပ္ၾကတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ကိုယ္စီနဲ႔ လုပ္ၾကတာပါ။ အေျခခံမူဝါ ဒေတြလည္း ကိုယ္စီရွိတတ္ပါတယ္။ အဲဒီလို ဦးတည္ခ်က္ေတြ ေပါက္ေျမာက္ဖုိ႔အတြက္ အဲဒီအေျခခံမူေတြ အ ေတြးအျမင္ဝါဒေတြ လူအမ်ားၾကားမွာ ျပန္႔ပြားဖုိ႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒီလိုျပန္႔ပြားဖုိ႔အတြက္ လူထုဆက္သြယ္ေရး ယႏၱရားေတြျဖစ္တဲ့ စာေပ၊ ႐ုပ္ရွင္၊ ဂီတ၊ သတင္း၊ စာနယ္ဇင္းမ်ားကို အသုံးခ်ေဆာင္ရြက္ၾကတယ္။ ဒါ လူမႈ ေရးေလာကထဲက ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရးျဖစ္ပါတယ္။

ခရစ္ယာန္ေတြရဲ႕ သတင္းေကာင္း (Gospel) တုိ႔၊ ဧဝံေဂလိ (Evangel) တုိ႔ဆိုတာ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ လူလူခ်င္း ေမတၱာထားေရးတရားေတြ ျပန္႔ပြားဖုိ႔ ဝါဒျဖန္႔ခ်ိတာျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘုရားရွင္ကလည္း သူ႔ရဲ႕ပထမဆုံးရဟန္း ေတြကစလုိ႔ သံဃာေတာ္ေတြကို သစၥာေလးပါးတရား ျပန္႔ပြားဖုိ႔ တလမ္းကို တပါးစီသာ ႂကြခ်ီေဟာၾကားျဖန္႔ခ်ိ ဖုိ႔ ၫႊန္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေတြဟာ ဘာသာေရးထဲက ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရးပဲျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရးဆိုတဲ့ ေဝါဟာရဟာ ဖက္ဆစ္အာဏာရွင္ေတြ သုံးစြဲခဲ့လုိ႔ ဆိုရွယ္လစ္ဆိုတဲ့ ေဝါဟာရ လုိ လူထုအၾကား ေရပန္းမစားေတာ့ေပမယ့္ အႏွစ္သာရအားျဖင့္ ေကာင္းတဲ့သေဘာျဖစ္ပါတယ္။ အလိမ္အ ညာမ်ားနဲ႔ မေကာင္းတဲ့ ဒုစ႐ိုက္ကိုသာ ျပန္႔ပြားေစရင္ အကုသိုလ္မေကာင္းမႈျဖစ္သလို ေကာင္းတဲ့ သုစ႐ိုက္ တရား၊ သမၼာတရားေတြကို ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္ ေဟာေျပာပို႔ခ် ျပန္႔ပြားေစမယ္ဆိုရင္ ကုသိုလ္ျဖစ္တဲ့ ေကာင္း တဲ့ ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ေန႔စဥ္ ႐ိုက္ႏွက္ခံေနရတဲ့ ေမာင္ျဖဴ႕အေၾကာင္းကို ဒီေန႔ ေမာင္ျဖဴ ႐ိုက္ခံရတယ္။ ဘယ္သူက ႐ိုက္တယ္၊ ဘယ္ ႏွစ္ခ်က္ ႐ိုက္တယ္၊ တုတ္က ႀကီးတယ္ ေသးတယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္အလက္ေလာက္ ေပး႐ုံနဲ႔ သတင္းသမားရဲ႕ တာဝန္ကုန္ၿပီလုိ႔ မဆိုႏိုင္ပါဘူး။ ဒီေလာက္ကေတာ့ ပြဲ႐ုံ တာလီစာေရး အဆင့္ပဲ ရွိပါတယ္။ အ႐ိုက္ခံရတဲ့ အ ေၾကာင္းအရင္းေတြ အ႐ိုက္ခံရတဲ့ ေဘးက လြတ္ေၾကာင္း နည္းနာေတြ၊ သင္ခန္းစာေတြပါ လူထုအၾကား ျပန္႔ ပြားေစႏိုင္မွ သတင္းသမားတာဝန္ ျပည့္စုံပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သတင္းစာနယ္ဇင္းသမားေတြမွာ ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရး တာဝန္လည္း ရွိပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း စာနယ္ဇင္းသတင္းသမားေတြ၊ လူထုအက်ဳိးျပဳ စာေပသမားေတြကို ကိုယ့္ဦးစြန္းဖုတ္ကို မီး႐ႈိ႕ၿပီး ေလာကကို အလင္းေရာင္ေပးေနတဲ့ ဖေယာင္းတိုင္လို လူစားေတြလုိ႔ ေထာပနာျပဳ ၾကတယ္။

သတင္းစာနယ္ဇင္းသမားေတြ ေရြးခ်ယ္ရမွာက ဘယ္သူေတြကို ကိုယ္စားျပဳမလဲ၊ ဘယ္တရားကို ကိုယ္စားျပဳ မလဲ ဆိုတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေန႔ မ်ဳိးခ်စ္စာနယ္ဇင္းသမားေတြရဲ႕ တာဝန္ကေတာ့ အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရး နဲ႔ ဒီမိုကေရစီထြန္းကားေရး အသိပညာေတြ ျပန္႔ပြားေစဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။

တတိယအခ်က္ ေဆြးေႏြးခ်င္တာက DVB ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္မွားယြင္းမႈကို အားေပးေထာက္ခံ သြားျခင္းျဖစ္ပါ တယ္။ ကိုေမာင္ေမာင္ျမင့္က DVB ရဲ႕ သတင္းထုတ္လႊင့္မႈေတြ တိုးတက္လာတာဟာ NCGUB ကေန ခြဲ ထြက္ၿပီး သီးျခားလြတ္လပ္စြာ ရပ္တည္လာလုိ႔ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆိုသြားပါတယ္။ ဒါဟာ မွားယြင္းတဲ့ ေကာက္ခ်က္ ျဖစ္သလို ေဖာက္ျပန္မွားယြင္းမႈကို အားေပးအားေျမႇာက္ျဖစ္ေစတဲ့ စကားျဖစ္ပါတယ္။ DVB ရဲ႕ ထုတ္လႊင့္မႈ ေတြ အဆင့္အတန္း တုိးတက္လာတာဟာ ျပည္တြင္းနဲ႔ နယ္ျခားသတင္းသမားေတြ (တကယ္ေတာ့ ဒီမုိကေရ စီအေရး လႈပ္ရွားသူေတြပါ) ရဲ႕ ဘဝနဲ႔ရင္းၿပီး စြန္႔စားေဆာင္ရြက္မႈေတြနဲ႔ ဝန္ထမ္းေတြရဲ႕ အေတြ႔အၾကံဳ ျမင့္မား လာတာေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ NCGUB ရဲ႕ ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရး အသံလႊင့္ဌာနအျဖစ္ကေန သစၥာေဖာက္ထြက္ၿပီး သီးျခားလြတ္လပ္စြာ ေဆာင္ရြက္လာလုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ လူထုက ဒီမိုကရက္တစ္အသံဆိုၿပီး ယုံၾကည္ေထာက္ ခံ အားေပးၿပီးသားျဖစ္ပါတယ္။ NCGUB ကလည္း ဘာလုပ္ရမယ္၊ ဘာေတြလႊင့္လုိ႔ ေန႔စဥ္ ၫႊန္ၾကား စြက္ဖက္ ေနတယ္လုိ႔ မၾကားမိပါဘူး။ လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ပုံစံက ထူးထူးျခားျခားေျပာင္းလဲတာ မေတြ႔မိပါ။ ျမန္မာ သတင္းသမဂၢ ဥကၠ႒တေယာက္အေနနဲ႔ ဒီလိုေဖာက္ျပန္မွားယြင္းမႈကို အားေပးအားေျမႇာက္ျဖစ္ေစတဲ့ စကား မ်ဳိးကို မေျပာသင့္ပါ။ သစၥာမတည္တဲ့ အိမ္ေထာင္ရွင္တေယာက္ရဲ႕ ေဖာက္ျပားမႈကို စြန္တယ္၊ စြမ္းတယ္လို႔ ခ်ီး မြမ္းသလိုပါပဲ။

က်ေနာ္ ေငြတျပားတခ်ပ္ မရဘဲ ဒီေန႔ေခတ္အေျခအေနအရ လူမုန္းမ်ား ရန္သူေမြးတဲ့ ေဝဖန္ေရးေဆာင္းပါး ေတြ ေရးေနတာဟာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႏွစ္ခုနဲ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ တခုက က်ေနာ္တုိ႔ ေတာ္လွန္ေရးအတြင္း ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးနဲ႔ တခုက ေနာင္မ်ဳိးဆက္ေတြအတြက္ သင္ခန္းစာရရွိေစေရး ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အုပ္စုဟာ ႐ုပ္သ ေဘာအရ ခိုင္မာသလိုရွိေပမယ့္ စိတ္ဓာတ္ေရးရာအရ (ႏိုင္ငံေရးအရ) မခိုင္မာဘူးလုိ႔ ျမင္ပါတယ္။ သူတို႔မွာ ေၾကာက္စိတ္နဲ႔ လက္နက္ကလြဲလုိ႔ ဘာမွမရွိပါဘူး။ ႏုိင္ငံေရးသမား အေျမာက္အျမားကို ဖမ္းဆီးထားရတာက သာဓက ေဆာင္ပါတယ္။ ဒီလိုမခိုင္တဲ့ စစ္အုပ္စုကို အႏွစ္ (၂၀) ေက်ာ္အထိ က်ေနာ္တို႔ အႏိုင္မယူႏုိင္တာဟာ က်ေနာ္ တုိ႔ရဲ႕ ညံ့ဖ်င္းခ်က္ေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။ စုစည္းမႈ အားနည္းလုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။

စုစည္းမႈ အားနည္းေစတာဟာလည္း ေလ်ာ့ရဲတဲ့ ဦးေဆာင္မႈ ဘုံလုပ္ငန္းစဥ္ ကင္းမဲ့မႈတုိ႔ေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ျမင္ပါတယ္။ လက္ရွိ ဦးေဆာင္မႈပုံစံနဲ႔ လုပ္ဟန္ေတြနဲ႔ေတာ့ ေအာင္ပြဲနဲ႔ ကင္းေဝးေနဦးမွာပဲျဖစ္တယ္။ ေတာ္ လွန္ေရးအတြင္းက ေဖာက္ျပန္မွားယြင္းမႈေတြကို အျမန္ဆုံးရွင္းထုတ္ၿပီး တိက်ျပတ္သားတဲ့ ဘုံလမ္းစဥ္နဲ႔ ခိုင္ မာတဲ့ ဦးေဆာင္မႈကို လိုအပ္ေနၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ တိုင္းျပည္အတြက္ေကာ က်ေနာ္တို႔အတြက္ပါ အခ်ိန္ သိပ္မရွိေတာ့ပါ။ စစ္အုပ္စုေအာက္မွာ ၾကာေလ တုိင္းျပည္အလုံးစုံ ပ်က္သုဥ္းေရးအႏၱရာယ္နဲ႔ နီးေလျဖစ္ပါ တယ္။ စစ္အုပ္စုကေတာ့ သူ႔ကိုယ္က်ဳိးအာဏာကလြဲရင္ တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိး ဘာေတြျဖစ္ေနေန စိတ္မဝင္စား ေတာ့ပါဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ ကိုယ္တုိင္လည္း သဘာဝေပးတဲ့ အသက္အရြယ္က အေတာ္ရင့္ေရာ္လာၾကၿပီ။ ရွစ္ ဆယ့္ရွစ္ မ်ဳိးဆက္ေတြေတာင္ ေလးဆယ္တမ္း၊ ငါးဆယ္တမ္းဆိုေတာ့ ဗမာျပည္သက္တမ္းနဲ႔ တြက္ရင္ အခ်ိန္ သိပ္မက်န္ေတာ့ပါ။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ သက္တမ္းအတြင္း တိုက္ပြဲၿပီးဆုံးေစလုိရင္ က်ေနာ္တုိ႔ အမွားေတြ အ ျမန္ျပင္ၿပီး အျမန္စုစည္းဖုိ႔ လိုအပ္ပါတယ္။

မိတ္ေဆြတေယာက္ကေတာ့ က်ေနာ့္ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ ျပည့္ေျမာက္ဖုိ႔ ခဲယဥ္းတယ္။ အလကားေန လူမုန္းမခံဖုိ႔ ေစတနာနဲ႔ ေျပာလာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ ဒီေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္ က်ေနာ့္ရဲ႕ ေဝဖန္စာေတြဟာ ေနာင္မ်ဳိးဆက္ေတြအတြက္ သင္ခန္းစာအျဖစ္ အသုံးဝင္ေနလိမ့္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနပါေသး တယ္။ လွ်ပ္စစ္မီးလုံးကို တီထြင္ခဲ့တဲ့ ေသာမတ္အက္ဒီဆင္က (ဆိုပါစို႔) အႀကိမ္တရာေျမာက္ စမ္းသပ္မႈ မ ေအာင္မျမင္ျဖစ္သြားၿပီး သူ႔ဆရာကို သတင္းပုိ႔ပါတယ္။ သူ႔ဆရာက ေအးေကာင္းတယ္။ တုိ႔ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ နည္း လမ္းတရာ ေတြ႔ထားၿပီဆိုေတာ့ ဒီနည္းလမ္းတရာကို ဖယ္လုိက္ရင္ ျဖစ္ႏုိင္တဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔ ပိုနီးစပ္လာၿပီလို႔ အားေပးပါတယ္။ က်ေနာ့္ေဝဖန္စာေတြက က်ေနာ္တုိ႔အမွားေတြ၊ က်ေနာ္တုိ႔ ေတြ႔ခဲ့ (လုပ္ခဲ့) တဲ့ မေအာင္ျမင္ ႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္း ေတြကို ေနာင္မ်ဳိးဆက္ေတြအတြက္ ေရွာင္ရန္ သင္ခန္းစာေတြအျဖစ္ အသုံးဝင္ေနပါလိမ့္ မယ္။ ေနာင္ ေအာင္ပြဲခံမယ့္ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြအတြက္ အေထာက္အကူျပဳလိမ့္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။

တိုင္းျပည္ကို ဒီမိုကေရစီ ထူေထာင္မယ္ဆိုရင္ ထူေထာင္မယ့္သူေတြက အရင္ ဒီမုိကရက္ျဖစ္ဖုိ႔ လိုပါတယ္။ ဒီ မိုကေရစီဆိုတာ မတူကြဲျပားတဲ့ အျမင္အယူဆေတြ သဟဇာတျပဳၿပီး အတူတကြ ရပ္တည္လႈပ္ရွားတဲ့ စနစ္ျဖစ္ ပါတယ္။ အျပန္အလွန္ ေဝဖန္စစ္ေၾကာျခင္းဆိုတာ မတူကြဲျပားမႈေတြ ၾကားက အဓိက ေပါင္းကူးဆက္သြယ္ ေရးျဖစ္ပါတယ္။ ခ်ိန္ခြင္လွ်ာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အျပန္အလွန္ ေဝဖန္မႈေတြကို ရင့္က်က္မႈ၊ သည္းခံမႈ၊ စနစ္တ က် တုံ႔ျပန္မႈေတြနဲ႔ လက္ခံက်င့္သုံးဖုိ႔ လိုပါတယ္။ မွားယြင္းတဲ့ ေဝဖန္မႈ သုိ႔မဟုတ္ ကြဲလြဲတဲ့ အျမင္အယူအဆ ေတြကို စာပါ အခ်က္အလက္ေတြအလိုက္ အက်ဳိးသင့္အေၾကာင္းသင့္ မေခ်လွယ္ပဲ လူကိုမေက် ေခ်ကိုေခ် မယ္ဆိုတာမ်ဳိးနဲ႔ တုံ႔ျပန္မယ္ဆိုရင္ ဒီမုိကေရစီရဲ႕ အႏွစ္သာရ ပ်က္စီးသြားတတ္ပါတယ္။

အမ်ားနဲ႔သက္ဆိုင္တဲ့ လုပ္ငန္းကိစၥရပ္ေတြမွာ တာဝန္ယူေနသူမ်ား၊ ပါဝင္ပတ္သက္ေနသူမ်ားဟာ ေဝဖန္ေရးနဲ႔ မကင္းႏုိင္ပါဘူး။ ေဝဖန္ေရးဆိုတာကလည္း အမ်ားနဲ႔သက္ဆိုင္တဲ့ အေရးကိစၥေတြမွာ အမ်ားအက်ဳိးကို ေမွ်ာ္ၿပီး ေဝဖန္တဲ့အခါမွာ တာဝန္ရွိတဲ့ လူပုဂၢဳိလ္အဖြဲ႔အစည္းေတြကို အမည္တပ္ ေဖာ္ထုတ္ ေဝဖန္ရတာေတြလည္း ရွိ ႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီအခါ ကိုယ့္အားသာခ်က္ သို႔မဟုတ္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ အသုံးခ်ၿပီး စာကိုမေခ် လူကိုေခ်မယ္ဆိုရင္ ေတာ့ အမ်ားအက်ဳိးလည္း ပ်က္စီးသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ားနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ ရာထူးေနရာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ အာ ဏာဆိုတာ အမ်ားအက်ဳိးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ တာဝန္ဝတၱရားေတြကို ျဖည့္ဆည္းဖုိ႔ အပ္ႏွင္းထားတာျဖစ္ပါ တယ္။ ဒါကို အိႏၵိယရဲ႕ ပထမဆုံး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဂ်ဝါဟာလာေန႐ူးက “က်ေနာ္ဟာ အိႏၵိယရဲ႕ ပထမဆုံး အေစခံ နံပါတ္ (၁) ျဖစ္ပါတယ္” လို႔ သူ႔ရဲ႕ လြတ္လပ္ေရးမိန္႔ခြန္းထဲမွာ ဖြင့္ဟဝန္ခံထားပါတယ္။

က်ေနာ္တုိ႔ အေသြးအသားေတြထဲမွာ စြဲဝင္ေနတဲ့ “ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္ရင္ အသာၿငိမ္ေန၊ ဆိုင္လုိ႔ မႏုိင္ရင္ သည္းခံ၊ ကိုယ့္ခြင္ထဲဝင္ ပိုင္ရင္ ျဖဲလိုက္မယ္” ဆိုတဲ့ မဆလ အမူအက်င့္ေတြကို မေခ်ခြၽတ္ႏုိင္ေသးသေရြ႕ေတာ့ ကိုယ့္တာဝန္ ကိုယ္မေက်ႏုိင္ဘဲ ဒီမိုကေရစီေအာင္ပြဲဆိုတာလည္း အလွမ္းေဝးကြာေနဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရခဲ့ ရင္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေျပာသလို **** ဒီမုိကေရစီပဲ ျဖစ္ေနဦးမွာပါ။

ဒါေၾကာင့္ တကယ္စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို တည္ေဆာက္မယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ၾကားမွာ မွန္ကန္တဲ့ အ ျပန္အလွန္ေဝဖန္ေရးရွိဖုိ႔ လိုပါတယ္။ ဘုရားရွင္ကိုယ္တိုင္က ကိုယ့္အမွားကို ေထာက္ျပတဲ့သူကို ေျမတြင္းထဲ က ေရႊအိုးႀကီးေတြကို ေဖာ္ေပးတဲ့သူလို ေက်းဇူးတင္လိုက္စမ္းပါလုိ႔ ေဟာၾကားၿပီး ေဝဖန္ေရးကို အားေပးခဲ့ပါ တယ္။ ဆရာအစဥ္ဆက္တုိ႔ကလည္း ေဝဖန္ေရးဆိုတာ အေကာင္းဆုံးလမ္းျပလုိ႔ ဆိုမိန္႔ခဲ့ပါတယ္။ မွန္ကန္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းကို တည္ေဆာက္ၿပီး ေအာင္ပြဲရယူဖုိ႔အတြက္ အျပန္အလွန္ ေဝဖန္စစ္ေၾကာမႈကို က်ေနာ္တုိ႔ လက္ခံႏုိင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားရပါလိမ့္မယ္။

မျပည့္စုံတဲ့ လူတေယာက္သာျဖစ္တဲ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ ေဝဖန္မႈေတြမွာလည္း အလြန္အကြၽံေတြ အလြဲအမွားေတြနဲ႔ ကင္းစင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေဝဖန္ခံရသူမ်ားကေကာ စာဖတ္သူမ်ားကပါ ဘယ္ဟာ၊ ဘယ္လိုမွား တယ္၊ ဘယ္ဟာ ဘာ့ေၾကာင့္ လက္မခံႏုိင္ဘူးလို႔ စာကိုေခ်လွယ္ ေဝဖန္တည့္မတ္ေပးၾကဖုိ႔ လိုပါတယ္။ ဒါဆို က်ေနာ္တို႔ အေျဖမွန္ကိုရရွိၿပီး စာေရးျခင္း၊ ဖတ္ျခင္း၊ ျပန္လွန္ေဝဖန္ျခင္းမ်ားကေန ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ တစုံ တရာ အက်ဳိးျဖစ္ထြန္းပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဝဖန္ေရးမွာ စာကိုပဲေခ် လူကိုေက်ဖုိ႔ လိုအပ္ပါတယ္ဆိုတဲ့အ ေၾကာင္း ၾသဓိႆေမတၱာ အေနာဓိႆ ေမတၱာမ်ားနဲ႔ ေစတနာစကား လက္ေဆာင္ပါးလိုက္ပါတယ္။

ရဲေဘာ္ေက်ာ္သန္း
၁-၉-၂၀၁၀