ေရနံအစမ္းတြင္းတတြင္းရဲ႕ အိုင္ထြန္းမႈ (အက္ေဆး)

ေရနံအစမ္းတြင္းတတြင္းရဲ႕ အိုင္ထြန္းမႈ
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္

သူတပါးကို အက်ဥ္းအက်ပ္ မေပးခဲ့သူ (သူလည္း မက်ဥ္းက်ပ္ခ်င္ဘူးေလ) ခုႏွစ္စဥ္ၾကယ္ေျပာင္ေလးမ်ားကို လွလြန္းလို႔ ေငးၾကည့္ရင္း ...။

သလဲသီးထဲက စီစီရီရီနဲ႔ နီရဲေနတဲ့ သလဲေစ့ေလးေတြရဲ႕ အေနအထိုင္ ေပါင္းကူးတံတားျဖဴျဖဴေလးလုိ လုိက္ေန ထိုင္ရင္း ...။ ပြဲေတာ္ေတြထဲမွာ မီးေရာင္စံုနဲ႔ ဒုကၡႀကီးႀကီး လည္ပတ္ရာမွာ ရဟတ္စီးသူ။ သူ႔အေပ်ာ္ကို က်ေနာ္ စာနာရင္း ...။ ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးထဲက ညေနရီၾကယ္ျပာေလး မာက်ဴရီရဲ႕အလြမ္းကို လြမ္းရင္း ...။ စိမ္းျမသစ္လြင္ ေသာ ေရေ၀ေတာတန္းေလးရဲ႕ခ်မ္းေျမ႕မႈကို သူနဲ႔အတူ ထပ္တူခ်မ္းေျမ႕ရင္း ...။ မိုးေစြငွက္ကေလးရဲ႕ ေကာင္း ကင္ကို က်ေနာ္ ေလးစားတန္ဖိုးထားရင္း ...။

ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ ေျပာျပႏုိင္တဲ့အရာဟာ တခုပဲရွိပါတယ္။ သံတံုးသံခဲေတြမွာ ေသြးသားမရွိၾကပါဘူးလို႔ ...။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ဒဏ္ရာေတြကို ကိုယ့္အႏုပညာနဲ႔ကိုယ္ ေသြးတိတ္ေစခဲ့ၾကပါတယ္။

ကိုယ့္ေသြးအန္ဖတ္နဲ႔ကိုယ္ အသိုက္ေဆာက္ခဲ့ၾကသူ ဇီ၀ဇိုးငွက္ကေလးမ်ားကို ျမတ္ႏိုးရင္း ...၊ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆီ ေရာက္ရွိလာတဲ့ သစ္ရြက္ကေလးမ်ားကို က်ေနာ္တို႔တေတြ ေႏြးေထြးယုယခဲ့ပါတယ္။ က် ေနာ္တုိ႔ဟာ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ သစၥာတရားနဲ႔အတူ ေနထိုင္ႀကီးျပင္းခဲ့ၾကၿပီး သူတပါးရဲ႕ ေကာက္ပဲသီးႏွံေတြကို မခိုး ယူ မစားေသာက္ဘဲ ေညာင္သီးေလးမ်ားကိုသာ စားေသာက္ခဲ့သူ ငူငွက္ကေလးပမာ ေနထိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။

က်ေနာ္တို႔အားလံုးမွာ နားလည္မႈဆင္ဖိုနီ အထူးလိုအပ္လွပါတယ္။ ကမၻာေပၚမွာ အရွားပါးဆံုး ပင္ဒါ၀က္၀ံက ေလးကို ခ်စ္သလို က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ကဗ်ာဆရာကို ခ်စ္ပါ။ ကဗ်ာဆရာဟာ ပင္ဒါ၀က္၀ံကေလးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဟိမ၀ႏၱာက ရွားပါးတဲ့ က်ားသစ္နက္ကေလးကို အားကိုးသလို က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ကဗ်ာဆရာကို အားကိုးပါ။

ကဗ်ာဆရာဆိုတာ
ကမၻာေပၚမွာ အရွားပါးဆံုး
ဟိမ၀ႏၱာက က်ားသစ္နက္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
(ျမားနတ္ေမာင္မဂၤလာမဂၢဇင္း၊ ေအာက္တိုဘာလ၊ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္)