စစ္ေၾကာင္းေလွ်ာက္ျခင္း

စစ္ေၾကာင္းေလွ်ာက္ျခင္း
ကိုေမႊး

မလိမ္မိုးမလိမ္မာ ခိုးခိုးခစ္ခစ္နဲ႔
ရင္ခုန္သံေတြ လြယ္လြယ္မျဖစ္ေတာ့တဲ့အရြယ္ပါ ေဘဘီရယ္ ...
အနိစၥကို ႀကိတ္ဟလို႔ပဲ မႏိုင္ရင္ငါ အသိအမွတ္ျပဳရတာ မ်ားလွၿပီ
တကယ္ေတာ့ စိတ္မခ်ႏိုင္ျခင္းမ်ားစြာထဲ
အျပံဳးနည္းရတဲ့အထဲ
ဗံုးထထကြဲရတာလည္း ပါတယ္ကြယ့္ ...။

သခၤါရေတြက
ယွဥ္လာၾကသူတိုင္းကို ေနာက္ေကာက္က်ေအာင္ အလံလုသြားတဲ့
စင္ျမင့္ႀကီးေပၚမွာ
ငါသာ ပိန္ညိႇဳးပိန္ညႇပ္နဲ႔ ေထာင့္ကပ္ေနေအာင္
အထိုးခံခဲ့ရတာလည္း ၾကာလွၿပီထင္တုန္း
၀ုန္းဆို တေယာက္ၿပီးတေယာက္
ခင္မင္သူေတြ ေလာကထဲက ေပ်ာက္ေပ်ာက္ကုန္ၾကရဲ႕ ...။

ဟေကာင္ရဲ႕ ... အဲဒါဘ၀ဟဲ့လုိ႔
ညေတြမွာ တေယာက္တည္းေျပာရင္း
လမင္းကို ဆြဲလုခ်င္စိတ္ေတြ မခိုးမခန္႔ ေပၚေပၚလာ ...။

ေဘာင္းဘီ၀တ္သူမ်ားလည္း
ေဘာင္းဘီခြၽတ္ၾကၿပီ
ပုဆိုး၀တ္သူမ်ားလည္း ထမီေျပာင္း၀တ္ၾကၿပီဆိုတဲ့ကာလမွာ
ဘ၀ဟာ သူ႔ဖဲသူခ်ဳိးဖို႔ ႀကိဳးစားတာ အႀကိမ္ႀကိမ္
အဲသလို ေသးသိမ္တာေပါ့ ...
သို႔ေပသည့္ သူဟာနဲ႔သူကေတာ့
ဟိုတုန္းက အင္းသားတေယာက္ေျပာသလို
ၿငိမ္ကလသြားထာပဲလူခဲေရလို႔ ေျပာရမလို
သူ႔ဟာနဲ႔သူ ဇိမ္က်ေနၾကတာျမင္ေတာ့
ဒီလင္ဒီမယား အိုေအာင္မင္းေအာင္ ေပါင္းၾကမယ္ေပါ့လုိ႔ေတာင္
ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ မွတ္ခ်က္ခ်ရမလို ႐ုန္းေတာ္မူနဲ႔ပ်ိဳ ဆိုတဲ့
သီခ်င္းလိုေပါ့ ...။

ဒီမွာ ဒီမိုကေရစီသြားၾကားညႇပ္မႈေတြ
ပညာတတ္အၿမီးႏွန္႔မႈေတြ
ကြက္စိပ္ဆရာပါးစပ္နဲ႔ မိုက္ခြက္ကိုင္ေလလည္မႈေတြနဲ႔
ေလာကႀကီးညစ္ညမ္းခဲ့တာ ၾကာလွၿပီဆိုေတာ့လည္း ...။

ဟန္နီေရ ကိုကို အသက္ႀကီးၿပီ
တံျမက္စည္းတေခ်ာင္းလို စိတ္အမိႈက္ေတြ ကပ္ေနခဲ့ရင္
ျပဳျပင္ေပး ... သန္႔စင္ေပးပါလုိ႔
ခ်စ္ေၾကာက္႐ိုေသျဖစ္ရတဲ့ ခ်စ္သူကို တိုးလွ်ိဳးေတာင္းပန္ရမလို
တိုလီမုတ္စေတြနဲ႔ စိတ္ေတြဟာ တင္းက်ပ္ခဲ့ရၿပီ ...။

ဒီမယ္.....
အရက္တပုလင္း
လက္ပ္ေတာ့တလံုး ႐ံုးတခန္းရွိရင္
ငါဟဲ့ အစိုးရလို႔ေတာင္ ေအာ္လို႔ရေနတဲ့ ေခတ္ႀကီးမွာ
ငါ့ဟာငါ အစိုးမရမႈေတြနဲ႔ မ႐ိုးမရြျဖစ္မႈေတြလည္း အနည္ထိုင္စျပဳၿပီ ...။

ဒီမွာပဲ ခ်စ္သူကို ကိုယ့္ဘ၀ရဲ႕ဘုရင္ခံခန္႔လို႔
ဆန္႔ဆန္႔ႀကီး ေသမယ့္ေန႔မွာ
ခ်စ္ခင္သူခပ္ရွားရွားထဲက
တေယာက္စ ႏွစ္ေယာက္စက ၀မ္းနည္းျခင္းကဗ်ာေတြ ေရးၾကဦးမယ္လို႔
ကိုကိုက ဘယ္ေတာ့မွပိုမေတြးဘူး
နဖူးေလးနမ္းၿပီး အဲသလိုေျပာခ်င္ရဲ႕ ...။

ဒါနဲ႔ ဘ၀ရဲ႕စစ္ေၾကာင္းထဲမွာ
ပစ္ေကာင္းမယ့္ ပစ္ကြင္းတခုအျဖစ္နဲ႔
ေလွ်ာက္လာခဲ့ရင္း အခ်စ္သီခ်င္းေတြလည္း
ေလးေလးနက္နက္ ဆိုျဖစ္ခဲ့ၿပီ ...။ ။

ကိုေမႊး