အာဏာလမ္းဝေပၚက ပထမဆံုးေန႔မ်ား

အာဏာလမ္းဝေပၚက ပထမဆံုးေန႔မ်ား
ဂါမဏိ

႐ႈခင္း

အတိုက္အခံပါတီႀကီးဟာ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း အႏိုင္ရခဲ့ေပမယ့္ အာဏာရွင္ေတြဟာ ေတာ္ ေတာ္နဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို မထုတ္ျပန္ေပးဘဲ ေနာက္ဆံုးမွာ မလႊဲသာလို႔ ထုတ္ျပန္လိုက္ရၿပီးေနာက္ ဒီေရြး ေကာက္ပြဲဟာ အာဏာလႊဲမေပးေလာက္ေသးဘူး၊ ေနာက္ထပ္ ေရြးေကာက္ပြဲသစ္လုပ္ဖို႔ လိုတယ္ဆိုၿပီး ေရြး ေကာက္ပြဲ ထပ္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အာဏာရွင္ႀကီးဟာ ေရြးေကာက္ပြဲအသစ္မွာေတာ့ ေသခ်ာေပါက္အႏိုင္ရေအာင္ အဘက္ဘက္က ျပင္ဆင္ခဲ့ပါ တယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲသစ္အႀကိဳကာလမွာ အတိုက္အခံပါတီႀကီးကိုလည္း အမ်ဳိး မ်ဳိး ႏွိပ္ကြပ္ ညစ္ပတ္ အၾကမ္းဖက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အတိုက္အခံပါတီႀကီးဟာ ေနာက္ဆံုးမွာ ေရြးေကာက္ ပြဲသစ္ကို မဝင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ရပါေတာ့တယ္။ အတိုက္အခံမရွိတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အာဏာရွင္ႀကီးဟာ မဲ (၈၅) ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္နဲ႔ အႏိုင္ရသြားပါေတာ့တယ္။

အတိုက္အခံပါတီႀကီးဟာ ေရြးေကာက္ပြဲမဝင္လိုက္တဲ့အတြက္ ေနာက္ဆံုးေန႔မ်ား ေရာက္သြားၿပီ၊ နိဂံုးခ်ဳပ္သြား ၿပီလို႔ အာဏာရွင္ေအာက္ဆြဲေတြက ဝမ္းသာအားရ လက္ခေမာင္းခတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီပါတီႀကီးဟာ မိမိမူလရပ္တည္ခ်က္ေပၚမွာပဲ ခိုင္ခိုင္မာမာ ဆက္လက္တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့တဲ့အတြက္ ေရြးေကာက္ပြဲသစ္ၿပီးလို႔ (၃) လအၾကာမွာ အာဏာခြဲေဝေရးစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ထပ္ (၆) လအၾကာမွာေတာ့ အာဏာရပါတီနဲ႔ အ တိုက္အခံပါတီတို႔ရဲ႕ အမ်ဳိးသားညီၫြတ္ေရး(ၫြန္႔ေပါင္း)အစိုးရကို ေအာင္ျမင္စြာဖြဲ႔စည္းႏိုင္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဒီမိုက ေရစီလမ္းေၾကာင္းေပၚ စတင္ေျခခ်ႏိုင္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။

“အခုလည္း ဗမာျပည္မွာ NLD က ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ မွတ္ပံုမတင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တဲ့အတြက္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မွားသြားၿပီ၊ ရက္ (၆၀) ျပည့္ရင္ ႏိုင္ငံေရးပါတီအျဖစ္က ပ်က္ျပယ္သြားေတာ့မယ္၊ ပါတီတခုအျဖစ္ ရပ္တည္ႏိုင္မယ့္ ေနာက္ဆံုးေန႔ေတြကို ေရာက္ေနၿပီလို႔ စစ္ကြၽန္အလံ႐ွဴးေတြ၊ အာဏာရွင္ပြဲစားေတြက ေဟာင္သံေပးေနၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အာဖရိကတိုက္က ဇင္ဘာေဘြႏိုင္ငံမွာ အခုလို ေရြးေကာက္ပြဲမဝင္တာ လံုးဝမွန္သြားၿပီး ေနာက္ဆံုးမွာ အာဏာရွင္က ေလွ်ာ့ခဲ့ရတာ သာဓက အထင္အရွား ရွိေနပါတယ္”

ျဖစ္စဥ္

အခုေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ျမင္ကြင္းဟာ အာဖရိကတိုက္က ဇင္ဘာေဘြႏိုင္ငံမွာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္က တကယ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အတိုက္အခံ MDC ပါတီေခါင္းေဆာင္ စဗန္ဂီ႐ိုင္က အာဏာရွင္ မူဂါဘီကို ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ မတ္ (၂၉) ရက္ ေရြး ေကာက္ပြဲမွာ အႏိုင္ရခဲ့ေပမယ့္ မူဂါဘီက မဲလိမ္ၿပီး MDC ပါတီဟာ မဲ (၅၀) ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္မရလို႔ဆိုကာ ဒုတိ ယအခ်ီ ေရြးေကာက္ပြဲကို ၂၀၀၈ ခု ဇြန္ (၂၇) ရက္မွာ ျပန္လုပ္ခိုင္းခဲ့ပါတယ္ (တကယ္ေတာ့ စဗန္ဂီ႐ိုင္ဟာ မဲ ၅၁ သို႔မဟုတ္ ၆၇ ရာခိုင္ႏႈန္းရခဲ့ေပမယ့္ မူဂါဘီက ကလိမ္ကညစ္လုပ္ၿပီး အတိုက္အခံက ၄၇.၉ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ မူဂါ ဘီက ၄၃.၂ ရာခိုင္ႏႈန္းရတယ္လို႔ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီး တလအၾကာ ေမလ ၂ ရက္ေန႔က်မွ တရားဝင္ေၾကညာ ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္)။

အဲဒီပထမေရြးေကာက္ပြဲၿပီးေတာ့ အတိုက္အခံပါတီဌာနခ်ဳပ္ကို ဝင္စီးနင္းၿပီး ႐ံုးခ်ဳပ္မွာ ရွိေနသူအားလံုးကို ဖမ္း သြားတာ၊ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြအပါအဝင္ ပါတီဝင္ေတြကို ဖမ္းတာ၊ ႐ိုက္ႏွက္တာ၊ သတ္ျဖတ္တာ (ပထမေရြး ေကာက္ပြဲနဲ႔ ဒုတိယေရြးေကာက္ပြဲၾကားမွာ အတိုက္အခံပါတီဝင္ အနည္းဆံုး ၄၃ ေယာက္ အသတ္ခံခဲ့ရပါ တယ္)။ ရပ္ထဲရြာထဲ လွ်ဳိ႕ဝွက္ဗံုးခြဲတာေတြ၊ အတိုက္အခံကို မဲေပးခဲ့တဲ့ မဲဆႏၵရွင္ျပည္သူလူထုေတြ တိုင္းရင္း သားလူမ်ဳိးစုငယ္ေတြကို ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းတာ၊ ၿခိမ္းေျခာက္အက်ပ္ကိုင္တာေတြ အႀကီးအက်ယ္လုပ္ခဲ့တာ ေၾကာင့္ ဇြန္ (၂၂) ရက္မွာ စဗန္ဂီ႐ိုင္ရဲ႕ MDC ပါတီက ေရြးေကာက္ပြဲမဝင္ဖို႔ သမိုင္းဝင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ခ်လိုက္ ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဒုတိယအႀကိမ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အာဏာရွင္ မူဂါဘီဟာ ၿပိဳင္ဘက္မရွိဘဲ မဲဆႏၵ ၈၅.၅ ရာခိုင္ ႏႈန္းရၿပီး ႏိုင္သြားပါေတာ့တယ္။

ႏိုင္ငံတကာပိုင္းမွာေတာ့ ကုလသမဂၢမွာ တ႐ုတ္နဲ႔ ႐ုရွားတို႔က ဗီတိုအာဏာသံုး ကာကြယ္ေပးေပမယ့္ ကမၻာ့ ႏိုင္ငံေတြက ျပင္းထန္ထိေရာက္တဲ့ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈေတြ ခ်မွတ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး အဓိက ေထာက္ခံေပးေနတဲ့ ေတာင္ အာဖရိကႏိုင္ငံကိုယ္၌က အင္တင္တင္ျဖစ္လာ၊ (အာဖရိကတိုက္ရဲ႕အာဆီယံျဖစ္တဲ့) အာဖရိကသမဂၢကလည္း ဖိအားေပး၊ အဓိက ႏိုင္ငံျခားေငြ ရွာေပးေနတဲ့ စိန္ေတြလည္း ေရာင္းမရေအာင္ ပိတ္ဆို႔ခံရ၊ တႏိုင္ငံလံုး ကာလ ဝမ္းေရာဂါျဖစ္တာကလည္း အာဏာရွင္အစိုးရ ဘယ္လိုမွထိန္းမရသလို တ႐ုတ္၊ ႐ုရွားလည္း မကယ္ႏိုင္ျဖစ္ခဲ့ ရပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ဇြန္လ (၂၇) ရက္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မူဂါဘီ မဲ “အျပတ္အသတ္” နဲ႔အႏိုင္ရၿပီး သမၼတျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ MDC ပါတီက ျပင္းထန္လွတဲ့ အၾကမ္းဖက္မႈကို ရင္ဆိုင္ၿပီး ၾကံ႕ခိုင္တဲ့ရပ္တည္ခ်က္နဲ႔ တိုက္ပြဲဝင္မႈေၾကာင့္ မူဂါဘီ ႏိုင္ ၿပီး တလမျပည့္ခင္ ဇူလိုင္ (၂၅) ရက္မွာ အိမ္နီးခ်င္း ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံ ပရီတိုးရီးယားၿမိဳ႕ေတာ္မွာ အာဏာ ရအစိုးရနဲ႔ အတိုက္အခံေတြအၾကား ဒိုင္ယာေလာ့ စလုပ္ခဲ့ရပါတယ္။ တခ်ိန္က မူဂါဘီကို ေထာက္ခံခဲ့တဲ့ ေတာင္အာဖရိကသမၼတ အမ္ဘီကီက ၾကားဝင္ေစ့စပ္ေပးခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ စက္တင္ဘာ (၁၁) ရက္မွာေတာ့ မူဂါဘီဟာ ဆဗန္ဂီ႐ိုင္နဲ႔ အာဏာခြဲေဝေရးစာခ်ဳပ္ကို လက္မွတ္ထုိးလိုက္ရပါေတာ့တယ္။ ဒီစာခ်ဳပ္အရ မူဂါဘီ ဟာသမၼတရာထူးကို ဆက္ယူထားေပမယ့္ ဆဗန္ဂီ႐ိုင္နဲ႔ MDC ပါတီကို ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ရာထူးနဲ႔ အစိုးရဝန္ႀကီးရာ ထူးအားလံုး ေပးလိုက္ရပါေတာ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ မူဂါဘီက အမ်ဳိးသားလံုျခံဳေရးေကာင္စီကို ဆက္ကိုင္ထားၿပီး စစ္ တပ္ကို ဆက္လက္ခ်ဳပ္ကိုင္ထားပါတယ္။ ၂၀၀၉ ေဖေဖာ္ဝါရီ (၁၃) ရက္မွာေတာ့ ဆဗန္ဂီ႐ိုင္ဟာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ အျဖစ္ က်မ္းသစၥာက်ိန္ဆိုၿပီး တရားဝင္ ရာထူးလက္ခံခဲ့ပါတယ္။

အခုအခ်ိန္မွာ ဇင္ဘာေဘြႏိုင္ငံဟာ တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံ မျဖစ္ေသးပါဘူး။ မူဂါဘီနဲ႔ လက္ကိုင္ တုတ္ ၾကံ႕ဖြတ္ေတြ၊ စစ္တပ္၊ ရဲ၊ လံုထိန္းတို႔ဟာ လစ္ရင္လစ္သလို MDC ပါတီနဲ႔ ျပည္သူျပည္သားေတြအေပၚ ႏွိပ္စက္တာ မတရားလုပ္တာေတြ ရွိေနပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီကာလကနဲ႔ စာရင္ေတာ့ MDC ပါတီအတြက္ အခြင့္အလမ္း အမ်ားႀကီး ရသြားပါၿပီ။ ႏိုင္ငံအေပၚ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈေတြ ႐ုပ္သိမ္းၿပီး ဝန္ ႀကီးခ်ဳပ္ ဆဗန္ဂီ႐ိုင္ အစိုးရအဖြဲ႔အေနနဲ႔ စီးပြားေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြကို အတိုင္းအတာတခုအထိ အေတာ္ အတန္လုပ္ႏိုင္လာပါတယ္။ မူဂါဘီအေနနဲ႔ အာဏာရွင္စနစ္ကို ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းဖို႔ ႀကဳိးစားေနေသာ္လည္း ရာႏႈန္းျပည့္လုပ္ခ်င္သလို လုပ္လို႔ မရေတာ့ပါဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ အတိုက္အခံ MDC ပါတီရဲ႕ နိဂံုးလို႔ မဟာပညာေက်ာ္ မ်ား တြက္ဆခဲ့တာဟာ အာဏာလမ္းမ နိဒါန္းအစျဖစ္ေနတာ ေတြ႔ရပါေတာ့တယ္။

ေနာက္ခံ

ဇင္ဘာေဘြႏိုင္ငံဟာ ၁၉၈၀ ခုႏွစ္မွာ လက္ရွိသမၼတမူဂါဘီ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးနည္း အေျခခံနဲ႔ အာဏာရလာၿပီး လြတ္လပ္ေရးရလာခဲ့ပါတယ္။ တခ်ိန္က မာ့က္စ္ဝါဒ ေမာ္စီတံုးဝါဒေတြ ေႂကြးေၾကာ္ တဲ့ေတာ္လွန္ေရးသမားျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ အာဏာရလာတဲ့အခါ ဇိမ္ေတြ႔သြားလို႔ ကုလားထိုင္ေပၚက မဆင္းေတာ့ ဘဲအတိုက္အခံေတြ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးငယ္ေတြအားလံုးကို ရက္ရက္စက္စက္ ႏွိမ္နင္းခဲ့ပါတယ္။ (၁၉၈၂ နဲ႔ ၁၉၈၅ ၾကားမွာတင္ လူ ၂၀,၀၀၀ ေက်ာ္ အသတ္ခံခဲ့ရတယ္။) တိုင္းျပည္ရဲ႕ စည္းစိမ္ဥစၥာအားလံုးကိုလည္း ကိုယ္ပိုင္လို သေဘာထား သံုးျဖဳန္းပစ္ခဲ့တဲ့အတြက္ တခ်ိန္က အာဖရိကတိုက္မွာ အခ်မ္းသာဆံုးစာရင္းဝင္ခဲ့တဲ့ ဇင္ဘာေဘြဟာ စီးပြားေရးဒလေဟာက်ဆင္းၿပီး က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ လူမႈေရး၊ ႏိုင္ငံေရး ဒုကၡေပါင္းစံုဖိစီး လို႔အာဖရိကတိုက္ရဲ႕လူမမာႀကီး ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္ (တႏိုင္ငံလံုး ထမင္းေတြငတ္၊ ကာလဝမ္းေရာဂါေတြ ျဖစ္ ေနခ်ိန္မွာ အာဏာရွင္ သမၼတ မူဂါဘီကေတာ့ အာဖရိကတိုက္မွာ အခမ္းနားဆံုး နန္းေတာ္ႀကီးေဆာက္ၿပီး ေန ခဲ့ပါတယ္)။

ေတာ္လွန္ေရးေအာင္ျမင္ၿပီး ႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးသက္တမ္း အႏွစ္ (၂၀) သို႔မဟုတ္ မူဂါဘီ အာဏာရွင္လုပ္ေန ခဲ့တဲ့အႏွစ္ (၂၀) လံုးလံုး ဘာေျမယာေတာ္လွန္ေရးမွ မလုပ္ခဲ့ဘဲ စီးပြားေရးေတြ ခြၽတ္ျခံဳက်လာလို႔ ေက်ာင္း သားေတြ၊ အလုပ္သမားေတြ၊ အစိုးရဝန္ထမ္းေတြ၊ တိုင္းရင္းသားလူနည္းစုေတြရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးမေက်နပ္မႈေတြ မ်ားသထက္မ်ားလာတဲ့ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ဝန္းက်င္က်မွ လူထုကို အာ႐ံုလႊဲဖို႔ လူျဖဴေျမရွင္ႀကီးေတြပိုင္တဲ့ ေျမယာ ေတြကိုသိမ္းယူ၊ ေျမယာေဝျခမ္းေရးေတြလုပ္ၿပီး ေတာ္လွန္ေရးရဲေဘာ္ေဟာင္းေတြ၊ ေက်းလက္လူထုေတြကို စည္း႐ံုးေခြၽးသိပ္ဖို႔ လုပ္လာတာျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈက (ေဒၚလာ သန္း ၁၀၀,၀၀၀ - 100 billion dollar တန္ သို႔မဟုတ္ ၁၀၀,၀၀၀, ၀၀၀,၀၀၀ တန္ ေငြစကၠဴေတြ ထုတ္ရေလာက္ေအာင္) ရာခိုင္ႏႈန္း (၂၃၁) သန္း အထိတက္လာၿပီး အလုပ္ လက္မဲ့ႏႈန္းက (၉၀) ရာခိုင္ႏႈန္းကိုေရာက္လာေတာ့ ဘယ္လိုဘဲ အလိမ္အညာမႈိင္းေတြတိုက္ေပမယ့္ ဒီမိုကေရ စီလိုလားတဲ့ ျပည္သူ႔ဘက္ေတာ္သားေတြဟာ အၾကမ္းဖက္ဖိႏွိပ္မႈေတြ အျပင္းအထန္ ႏွိပ္ကြပ္မႈေတြၾကားက ေနၾကံ႕ၾကံ႕ခံတိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ၾကရာက အခု ေနာက္ဆံုးမွာ ျပည္သူ႔အစိုးရေရွ႕ေျပး အာဏာခြဲေဝၾကားျဖတ္အစိုးရအ ဆင့္ကို ေရာက္လာၿပီျဖစ္ပါတယ္။

လက္ေတြ႔

အခုလည္း ဗမာျပည္မွာ NLD က ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ မွတ္ပံုမတင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တဲ့အတြက္ ဆံုး ျဖတ္ခ်က္ မွားသြားၿပီ၊ ရက္ (၆၀) ျပည့္ရင္ ႏိုင္ငံေရးပါတီအျဖစ္က ပ်က္ျပယ္သြားေတာ့မယ္၊ ပါတီတခုအျဖစ္ ရပ္တည္ႏိုင္မယ့္ ေနာက္ဆံုးေန႔ေတြကိုေရာက္ေနၿပီလို႔ စစ္ကြၽန္အလံ႐ွဴးေတြ၊ အာဏာရွင္ပြဲစားေတြက ေဟာင္ သံေပးေနၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အာဖရိကတိုက္က ဇင္ဘာေဘြႏိုင္ငံမွာ အခုလို ေရြးေကာက္ပြဲမဝင္တာ လံုး ဝမွန္သြားၿပီး ေနာက္ဆံုးမွာ အာဏာရွင္က ေလွ်ာ့ခဲ့ရတာ သာဓက အထင္အရွား ရွိေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ NLD ပါတီဝင္ေတြ၊ ၉၀ ခုမွာ ႏိုင္ၿပီးသား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကသာ တကယ္လုပ္မယ္ဆိုရင္ လက္ရွိကာ လဟာ NLD ရဲ႕ အာဏာလမ္းဝက ပထမဆံုးေန႔မ်ား ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။

ဂါမဏိ