ဝင္ေရး မဝင္ေရး ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး

ဦးဖိုးသာေအာင္
(ေရးသူ၏ အာေဘာ္သာျဖစ္သည္)

“၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုဥပေဒကို မျပင္ဘူးဆိုလွ်င္ လံုးဝလက္သင့္မခံႏိုင္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုနဲ႔ ျပဳလုပ္မယ့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာကိုလည္း လက္မခံပါ” ဒီစကားသည္ ျပည္တြင္းေရာျပည္ပမွာပါ ဒီမိုကေရစီအ တိုက္အခံမ်ားဘက္မွ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ထြက္ေပၚေနေသာအသံ ျဖစ္ပါသည္။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုသည္ စစ္အာ ဏာသက္ရွည္ေစရန္ တဖက္သတ္ ေရးဆြဲထားသည္ဆိုတာကိုလည္း လူတိုင္းသိၾကပါသည္။ ႏိုင္ငံတကာက လည္းသိၾကပါသည္။ ဒီအတိုင္းသာ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ ပြဲၿပီးသြားမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာလူထုႀကီးသည္ စစ္ကြၽန္ဘ ဝကို တရားဝင္ေရာက္သြားၾကၿပီး ဆင္းရဲသက္ရွည္ၾကရေပဦးမည္။

စစ္အစိုးရကို ဆန္႔က်င္အတိုက္အခံျပဳေနေသာ အဖြဲ႔မ်ားအားလံုးနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ေခါင္းရြက္ ျပဳေနသူမ်ားက လည္း ဒီလိုအေျခအေန မုခ်ဆိုက္ေရာက္လာမည္ဆိုတာကို ဟိုတုန္းကတည္းက မသိၾကဘူးလားလို႔ ေမးရင္ ဘယ္လိုေျဖၾကမလဲ။ နအဖက သူ႔ Road Map (၇) ခ်က္အတိုင္း ေလွ်ာက္ႏိုင္ေနတယ္၊ ကိုယ့္ဘက္က ေသေန တဲ့အခ်ိန္က မ်ားတယ္။ ျပည္တြင္းလက္နက္ကိုင္အမ်ားစုကလည္း စစ္အစိုးရရဲ႕ တရားဝင္လက္ေအာက္ခံေတြ ျဖစ္ကုန္ၿပီ။ အႀကီးဆံုး အတိုက္အခံအဖြဲ႔ႀကီးျဖစ္တဲ့ အန္အယ္လ္ဒီမွာလည္း ဘယ္သူ လူႀကီးလဲလို႔ေမးရင္ ေထာင္က်၊ အခ်ဳပ္က်ေနသူေတြကိုပဲ လက္ညိႇဳးထိုးျပေနၾကတယ္။ အျပင္မွာရွိေနသူ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကလည္း ေခါင္းေဆာင္အမည္ခံထားၾကၿပီး ေအာက္ေျခက ပါတီဝင္ေတြနဲ႔ လူထုကို ဆက္လုပ္ေနၾကရမယ့္ လမ္းစဥ္ေတြ မူဝါဒေတြ ဘာမွ မယ္မယ္ရရ ခ်မေပးႏိုင္ဘဲ ခပ္တည္တည္နဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြေနရာမွာ အႏွစ္ (၂၀) ေလာက္ ထိုင္ေနၾကတယ္။ ခုေတာ့ အသက္ေတြႀကီးၿပီး အိုေဘး နာေဘးနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနၾကရျပန္ၿပီ၊ သူတို႔ နာတာထက္ တိုင္းျပည္က ကုစားလို႔မရေအာင္ နာခဲ့ပါၿပီ။

အန္အယ္လ္ဒီ လက္ရွိရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ အက်ပ္အတည္းဟာ ၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပြဲကို ဝင္မလား၊ မဝင္ဘူးလား ဆိုတာ ဆံုးျဖတ္ရေတာ့မယ့္ ျပႆနာပါ။ ဦးဝင္တင္ကေတာ့ ေရႊဂံုတိုင္စာတမ္းမွာ ေဖာ္ျပတဲ့အတိုင္း ၂၀၀၈ ဖြဲ႔ စည္းပံုကို ျပင္ေပးဖို႔၊ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးဖို႔၊ ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲကို လံုးဝ မဝင္ေရးဘက္မွာ အ ျပတ္ရပ္ေနတာေတြ႔ရပါတယ္။ အန္အယ္လ္ဒီထဲမွာ ဦးဝင္းတင္နဲ႔ သေဘာထားတူသူေတြရွိသလို၊ မတူသူလည္း ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အႏွစ္ (၂၀) ေလာက္ ဘာလုပ္ရမယ္လို႔ ၫႊန္ၾကားခ်က္မရခဲ့ၾကဘဲ ငုတ္တုပ္ထုိင္ၿပီး ေစာင့္ေနခဲ့ၾကရတဲ့ ေအာက္ေျခက အန္အယ္လ္ဒီပါတီဝင္ေတြနဲ႔ လူထုက ဒီေလာက္အေရးႀကီးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာ သိခ်င္ေနၾကပါၿပီ။ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ ျပင္ဆင္ၾကရမွာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ေရြးေကာက္ ပြဲကို သပိတ္ေမွာက္ဖို႔အတြက္ ႀကိဳတင္ၿပီး ဘာေတြလုပ္ၾကရမလဲဆိုတာ သိခ်င္ေနၾကပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း အန္အယ္လ္ဒီ ဗဟိုကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ‘ၿငိမ္’ ဆိုတဲ့ အေနအထားမွာရွိတံုးပါပဲ။ ယေန႔အေျခအေနကလည္း ၿငိမ္ေနလို႔မရေအာင္ တြန္းပို႔ေနပါၿပီ။ ဘယ္လိုပင္ ၿငိမ္ေနေပမယ့္ လူထုဘက္ကေတာ့ ေမးစရာရွိတာ ေမးရပါ လိမ့္မယ္။

ေရြးေကာက္ပြဲကို ဝင္သင့္တယ္၊ ဝင္မွျဖစ္မယ္၊ ဝင္ၾကမယ္ဆိုတဲ့ အတိုက္အခံဘက္မွ ဦးေဆာင္ဦးရြက္ျပဳသူ ေတြနဲ႔ ေပၚလစီမိတ္ကာေတြက နအဖ ေရးဆြဲတဲ့ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုဟာ စစ္ဗိုလ္အစိတ္သား အလိုလိုပါေနပါ တယ္။ ကာ/ခ်ဳပ္ က ပါလီမန္ရဲ႕ အထက္ကို ေရာက္ေနတယ္။ ဖြဲ႔စည္းပံု ျပင္ဖို႔ခက္ခဲေအာင္ လုပ္ထားျပန္တယ္။ ဒါေတြဟာ ဒီမိုကေရစီနည္းမက်ႏိုင္လို႔ ေရတိုေရာ ေရရွည္မွာပါ လူထုသာ နစ္နာမယ္ဆိုတာ သိသိႀကီးနဲ႔ အ ျခားနည္းလမ္း ရွာေဖြႏိုင္စြမ္း မရွိၾကဘူးထင္လို႔ ပူးၾကည့္မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ၾကတာလား။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုမွာ စစ္ ဗိုလ္ပါဝင္ခ်ဳပ္ကိုင္မႈေတြကို အခိုင္အမာထည့္သြင္းထားၿပီး ျပင္ဆင္ဖို႔ခက္ခဲေအာင္ ေရးဆြဲထားၾကေပမယ့္ လူ ေတြ ေရးဆြဲထားတာမို႔ လူေတြက ျပင္လို႔ရေအာင္ ျပင္မယ္လို႔ အခိုင္အမာ သံႏၷိဌာန္ေတြနဲ႔ ဝင္ပူးၾကမွာလား။ ဒါ ဆိုရင္ ေနာက္ထပ္ ေလးႏွစ္သက္တမ္း တႀကိမ္၊ ႏွစ္ႀကိမ္ေလာက္ၾကာရင္ေတာ့ အေျဖထြက္မွာေပါ့။ လူထုဘဝ နဲ႔ဒီမိုကေရစီဟာ ဘယ္ေလာက္တိုးတက္လာသလဲဆိုတာနဲ႔ တိုင္းၾကရမွာပဲ။ တိုးတက္လာတယ္ဆိုရင္ ေရြး ေကာက္ပြဲဝင္ေရး (ေရြး/ဝင္) သမားေတြကို လူထုက ေထာက္ခံအားေပးပါလိမ့္မယ္။ လူထုဘဝက မတိုးတက္ ဘူး၊ ပိုဆိုးသြားၾကတယ္ဆိုရင္ေတာ့ တိုင္းျပည္ဖ်က္တဲ့ အင္အားစုထဲမွာ ေရာၿပီး သမိုင္းမွတ္တမ္း ဝင္ရပါလိမ့္ မယ္။

ေရြးေကာက္ပြဲကို ဆန္႔က်င္တဲ့ဘက္ကို ေမးၾကရေအာင္။ ၂၀၀၈ က တရားမမွ်တဘူး၊ ဒီ ဖြဲ႔စည္းပံုအတိုင္းသာ ဆိုရင္ စစ္ကြၽန္ပဲျဖစ္မယ္။ ဒီမိုကေရစီမျဖစ္နိုင္ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ ၂၀၀၈ ဥပေဒကို မျပင္ဘဲ ေရြးေကာက္ပြဲမဝင္ႏိုင္ ဘူးေပါ့။ ေရြးေကာက္ပြဲမဝင္ရင္ ဘာလုပ္မလဲလို႔ေမးရင္ ေတာ္လွန္ေရးပဲဆက္လုပ္ၾကမယ္ဆိုတဲ့ အေျဖပဲထြက္ မွာပါ။ မွန္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ဒီမိုကေရစီမရမခ်င္း ေတာ္လွန္ေနၾကရဦးမွာပါ။ ျမန္မာျပည္ဟာ ေတာ္လွန္ ေရးနဲ႔ အလြန္ရင္းႏွီးကြၽမ္းဝင္ၿပီးသားလည္း ျဖစ္ေနပါတယ္။

ၿဗိတိသွ်ကိုလိုနီေတာ္လွန္ေရးကို တႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတာနဲ႔ ဆင္ႏႊဲေအာင္ျမင္ၿပီး လူထုဆႏၵနဲ႔ တက္လာတဲ့ ပထစ အစိုးရအာဏာကို ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီအမည္နဲ႔ ဗိုလ္ေနဝင္း စစ္အာဏာရွင္တစုက သိမ္းလိုက္ၾက ျပန္ပါတယ္။ ဗိုလ္ေနဝင္း စစ္အစိုးရကို ယခင္ရွိၿပီးသား ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုေတြကလည္း ဆက္လက္ ေတာ္လွန္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ေရာက္ေတာ့ ဆင္းရဲလို႔ စိတ္ညစ္ေနတဲ့ လူထုရယ္၊ ေက်ာင္းသားရယ္ ယ ခင္ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုေတြရယ္ေပါင္းၿပီး ေတာ္လွန္ခဲ့ၾကျပန္ပါတယ္။ ယေန႔အထိပဲဆိုပါစို႔။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ေတာ္လွန္ေရးအဆက္ဆက္မွာ ၿဗိတိသွ်ကိုလိုနီေတာ္လွန္ေရးကလြဲလို႔ အျခားေတာ္လွန္ေရးမ်ားအားလံုး မ ေအာင္ျမင္ၾကပါ။ ႏွစ္ေပါင္း (၆၀) ေက်ာ္ေတာ္လွန္ေရးမ်ား မေအာင္ျမင္မယ့္အျပင္ လံုးပါးပါးၿပီးေပါက္ျပဲရေတာ့ မယ့္ အေျခကိုဆိုက္ေနၾကပါၿပီ။ အခုလည္း ေရြးေကာက္ပြဲဆန္႔က်င္ေရးသမားတို႔ ေရွ႕ဆက္ၿပီး ေတာ္လွန္ၾကရ ဦးမယ္။ ဘယ္ပံုဘယ္နည္း ေတာ္လွန္ၾကမွာလဲ၊ ေရြးေကာက္ပြဲဆန္႔က်င္ေရး (ေရြး/ဆန္႔) ဘက္က ဝါရင့္ေတာ္ လွန္ေရးသမားေတြ၊ ဝါႏုတက္ႂကြေတာ္လွန္ေရးသမားေတြ ေျဖၾကရမယ့္ ေမးခြန္းပါ။

ေတာ္လွန္ေရးသက္ ရွည္လြန္းလို႔ ကြၽမ္းၿပီးသား၊ နည္းေဟာင္းေတြအတုိင္းပဲ ဆက္သြားၾကမွာလား၊ လူထုလူ တန္းစား အလႊာအသီးသီးထဲကို ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္စည္း႐ုံးရမယ္၊ လူထုအံုႂကြမႈႀကီးေတြ ေပၚေပါက္လာ ေအာင္လံႈ႔ေဆာ္ရမယ္၊ “ျပည္ညႇင္း မင္းမခံႏိုင္” ဆိုတဲ့မူကို အေသဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေတာ္လွန္ၾကမွာလား။ ဒီနည္းကို အေျခခံထားၿပီး အျခားနည္းေတြနဲ႔ ေပါင္းစပ္ေတာ္လွန္မယ့္ လမ္းစဥ္ေတြေရာ ရွိၾကပါသလား။ ျပည္တြင္းေရာ ျပည္ပမွာပါ ေရြး/ဆန္႔သမားေတြ စဥ္းစားၾကရမယ့္အခ်က္ေတြပါ။ ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာကို မူးယစ္ေဆးစြဲသလို စြဲေနရမယ့္ အ႐ူးေခတ္မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ဖိႏွိပ္မႈရွိေနသမွ် ေတာ္လွန္ေရးရွိေနမယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆဟာ အ လြန္မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေတာ္လွန္ေရးသမားဟာ တရက္ပဲ ေတာ္လွန္ ေတာ္လွန္၊ တလ၊ တႏွစ္၊ တဘဝလံုး ပဲ ေတာ္လွန္ ေတာ္လွန္၊ လူထုအတြက္ အျမဲတေစ အက်ဳိးျဖစ္ထြန္းမႈ က်န္ရစ္ရပါလိမ့္မယ္။ လူထုအတြက္ ႐ုပ္ ပိုင္းဆိုင္ရာ တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းမႈေတြ ရွိမလာႏိုင္ေပမယ့္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ခြန္အားေတြ ဆတက္ထမ္းပိုးတိုးလာ ရင္ ဒီေတာ္လွန္ေရးဟာ မွန္ကန္တဲ့ ေတာ္လွန္ေရးျဖစ္တယ္လို႔ အမွတ္ေပးရမွာပါ။ ေတာ္လွန္ေရးသမားက ေတာ္လွန္လိုက္ လူထုက ဆင္းရဲပင္ပန္းခံရလိုက္၊ စိတ္ေတြ ကုန္ခမ္းသြားလိုက္ဆိုရင္ေတာ့ အဲ့ဒီေတာ္လွန္ေရး လမ္းစဥ္ဆိုတာကို ျပန္လည္သံုးသပ္ဖို႔ လိုေနၿပီဆိုရင္ေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္ေတြမွာ တာဝန္ရွိေနပါ ၿပီ။ ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြအေနနဲ႔ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔အနစ္နာခံ၊ ဘဝပါေပး ဆပ္ၿပီး လူထုအတြက္ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ႏိုင္ျခင္းဟာ မရွိမျဖစ္ အေျခခံက်တဲ့ အရည္အခ်င္းတရပ္ျဖစ္ေပမယ့္ မွန္ကန္ၿပီး ေအာင္ျမင္ႏိုင္တဲ့ ေတာ္လွန္ေရးလမ္းစဥ္ကို ခ်မွတ္ႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းနဲ႔ ေပါင္းစပ္နိုင္မွသာ လူထု ေခါင္းေဆာင္ဆိုတဲ့ အမည္နဲ႔ ထိုက္တန္ေပလိမ့္မယ္။ အက်ပ္အတည္းေတြ အခက္အခဲေတြရွိေနလို႔ မေအာင္ ျမင္ေသးတာဟု ဆင္ေျခေပးလို႔မရႏိုင္ေတာ့ပါ။ ဒါေၾကာင့္ လူထုေရွ႕က ေတာ္လွန္ေရးသမားတဦးရဲ႕ အရည္အ ခ်င္းကို ဘာနဲ႔တုိင္းတာမလဲဆိုရင္ ထုိသူကိုယ္စားျပဳေနတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဟာ ဘယ္ေလာက္တိုး တက္မႈရွိသ လဲ ဆိုတဲ့အခ်က္နဲ႔ပဲ တိုင္းတာရပါလိမ့္မယ္။

ေရြး/ဆန္႔ အဖြဲ႔တို႔အဖို႔ ေတာ္လွန္ေရးကိုသာ ဆက္လက္ဆင္ႏႊဲၾကရပါေတာ့မယ္၊ ကုန္လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ (၂၀) ေတာ္လွန္ေရးခရီးကိုေတာ့ မည္သို႔သံုးသပ္မယ္ မသိပါ၊ သို႔ေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ေသးတာကေတာ့ အမွန္ပါ၊ ဒါ ေၾကာင့္ ဆက္တိုက္ရမယ့္ တုိက္ပြဲပံုစံကို ဘယ္လိုျပဳျပင္ေျပာင္းလဲၿပီး တုိက္ၾကမည္လဲ၊ အႏွစ္ (၂၀) လံုးလံုး မႈန္ဝါးခဲ့တဲ့ ဘံုရည္မွန္းခ်က္ရဲ႕ေအာက္မွာ ျပည္တြင္းျပည္ပက ေရြး/ဆန္႔တို႔ ညီၫြတ္စြာ အတူရပ္ၾကၿပီလား။ မည္သို႔ဆိုေစ ေရြး/ဆန္႔ တို႔ရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ခ်က္မ်ားကို ေတြ႔ၾကရေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ေလးႏွစ္၊ ေနာက္ ရွစ္ႏွစ္ေလာက္ၾကာတဲ့အခါ လူထုအေျခအေနကို ၾကည့္ရပါမယ္။ ေရြး/ဆန္႔ တို႔ရဲ႕ စြမ္းေဆာင္မႈ၊ ေတာ္လွန္ေရး လမ္းစဥ္ မွန္ကန္မႈေၾကာင့္ လူထုရဲ႕႐ုပ္ပိုင္းဘဝေတြ ဘယ္ေလာက္ တုိးတက္လာၾကမယ္။ ႐ုပ္ပိုင္းအေျခအေန မတိုးတက္ႏိုင္ေသာ္မွ စိတ္ပိုင္းခံစားခ်က္ေတြ ဘယ္ေလာက္ တိုးတက္ ျပင္းထန္လာမယ္။ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ ရန္သူ ေတြကိုတုိက္မယ့္ ျပည္သူ႔အားေတြ ဘယ္ေလာက္ႏိုးၾကား တက္ႂကြလာတယ္ဆိုတာ ေစာင့္ၾကည့္ၾကရမွာပါ။ လူ ထုအတြက္ ေက်နပ္ေလာက္တဲ့ တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းမႈေတြ ျမင္လာရၿပီဆိုရင္ေတာ့ ေရြး/ဆန္႔ တို႔ရဲ႕ လမ္းစဥ္ဟာ မွန္ကန္မည္ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ဒါေၾကာင့္ ေရြး/ဆန္႔ေရာ ေရြး/ဝင္ပါ ဘယ္သူေတြ မွန္ၾကမလဲဆိုတာ မၾကာေသာကာလက အေျဖထုတ္ေပး မည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း …။

ဦးဖုိးသာေအာင္